زمینه و هدف: ارزشیابی بهطور عمده سنجش شایستگی است. ارتقاء کیفی آموزش، پژوهش، بهداشت و نیز درمان توانبخشی از مهمترین وظایف مسئولان گروهها است. بهبود سطح آموزشی دانشجویان شنواییشناسی از نظر علمی و عملی، هدف غایی این رشته که خدمترسانی به جامعه از بعد شنوایی و تعادل است را تأمین میکند. هدف از این بررسی، ارزیابی نقاط قوت، ضعف، فرصتها و تهدیدهای گروه شنواییشناسی و شناسایی راههای مرتفع ساختن ضعفها و تهدیدها است. روش بررسی: این مطالعه مقطعی توصیفی روی نمونههای مورد ارزیابی یعنی دانشجویان مقاطع کارشناسی و کارشناسی ارشد، اعضاء هیأت علمی و مدیر گروه (در 9 حوزه تحت عنوان ساختار سازمانی مدیریت، برنامههای آموزشی، فرآیند تدریس و یادگیری، دانشجویان، فضاها و تجهیزات آموزشی، دانشآموختگان، هیئت علمی، پژوهش و درمان) انجام شده است. اطلاعات حوزههای مورد ارزیابی توسط پرسشنامه جمعآوری گردید. نتایج بر حسب درصد بیان گردید. یافتهها: در این مطالعه گروه بالاترین امتیاز (54/4 از 5) را در حوزه درمان و کمترین امتیاز (39/3) را در حوزه فضاها و امکانات آموزشی کسب نمود. امتیازات کسب شده در حوزههای 9گانه به ترتیب: ساختار سازمانی و مدیریت 36/4 (31/87 درصد)، دورههای آموزشی و برنامه درسی 17/4 (58/83 درصد)، فرایند تدریس و یادگیری 01/4 (26/80 درصد)، دانشجویان 43/3 (6/68درصد)، فضاها و تجهیزات از سه دیدگاه دانشجویان کارشناسی، کارشناسی ارشد و هیأت علمی 60/3 (11/72درصد)، دانشآموختگان60/3 (03/72 درصد)، هیأت علمی 03/4 (6/80 درصد)، پژوهش 52/3 (4/70 درصد) و درمان و کیفیت آن 54/4 (8/90 درصد) بود. به این ترتیب عامل اصلی که گروه میباشد از 9 حوزه مورد ارزشیابی 89/3 از 5 (88/77 درصد) را بدست آورد. نتیجهگیری: در این بررسی گروه شنواییشناسی در وضعیت مطلوب قرار دارد. در صورت توجه به نقاط قوت و ضعف و فرصتها و تهدیدهای گروه به نظر میرسد بتوان این وضعیت را به بسیار مطلوب تبدیل نمود.
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 3.0 Unported License which allows users to read, copy, distribute and make derivative works for non-commercial purposes from the material, as long as the author of the original work is cited properly.
