زمینه و هدف: تمپانومتری استاندارد در ارزیابی انواع ناهنجاریهای گوش میانی ارزشمند است. لیکن در تشخیص پاتولوژی های مؤثر بر زنجیره استخوانی کارآمد نیست. این نقص با بهره گیری از تمپانومتری چند فرکانسی مرتفع می‌گردد. هدف از این مطالعه بررسی نقش تمپانومتری چند فرکانسی در تشخیص مشکلات مزمن گوش میانی است. روش بررسی: مطالعه مقطعی حاضر روی 60 بیمار انجام شد. در هر بیمار یکی از گوش ها انتخاب شد (60 گوش) و بیماران براساس نوع پاتولوژی گوش میانی به چهار گروه کم شنوایی انتقالی ناشی از پاتولوژی مزمن غیرچرکی گوش میانی (التهاب گوش میانی چسبنده ، التهاب گوش میانی مترشحه، آتلکتازی و درونکشیدگی جیبی شکل پرده تمپان) تقسیم شدند. نتایج بالینی با یافته های عمل جراحی پارامترهای استاتیک ادمیتانس، فرکانس رزونانس و زاویه فازی از آزمایش تمپانومتری چند فرکانسی استخراج و مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. یافته ها: بین فرکانس رزونانس و زاویه فازی چهار گروه اختلاف معنی داری وجود داشت. بین زاویه فازی و فرکانس رزونانس هیچ گونه رابطه آماری وجود نداشت. نتیجه گیری: به نظر می‌رسد مهمترین پارامتر آزمایش تمپانومتری چند فرکانسی در تشخیص چهار گروه، فرکانس رزونانس است.
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 3.0 Unported License which allows users to read, copy, distribute and make derivative works for non-commercial purposes from the material, as long as the author of the original work is cited properly.
