تاثیر عملکرد شنوایی در کسب مهارتهای ارتباطی، به ویژه گفتار و زبان، بر همه آشکار است، به همین خاطر، بیشتر کوششها در ادیومتری رفتاری، بر روی بهبود و اصلاح روشهای ارزیابی نوزادان متمرکز گشته است. به عنوان نمونه ای از این روشها، می توان از متد پیشنهادی داوتز و نورترن (Downs & Northern) و Crib - O- Gram نام برد. طی سالهای متمادی، پیشرفتهای قابل ملاحظه ای در اندازه گیری حساسیت شنوایی اطفال صورت گرفته است" روشهایی چون ادیومتری مشاهده رفتاری VROCA, TROCA, VRA, (BOA) و ادیومتری بازی گونه از آن جمله می باشند" در مورد کاربرد تکنیک BOA در کودکان عقب مانده ذهنی نیز تحقیقاتی صورت گرفته است، که موفقیت این متد را در تخمین حساسیت شنوایی این افراد به اثبات می رساند" سایر روشها، که جهت تقویت پاسخهای طفل، از پاداش استفاده می کنند نیز توسط پژوهشهای مربوطه مورد تاکید قرار گرفته اند"همچنین بررسی روند تکامل شنیداری در اطفال، از طریق مقایسه نتایجی که از تحقیقات مربوط به تمایز فرکانس و شدت (توسط آزمون Luescher) ، تغییرات حاصل در فرکانس رزوتانس گوش خارجی و همچنین سطوح LDL (Loudness Discomfortable Level) کسب شده ، صورت می گیرد.