|
اختلال شنوایی شیرخواران
|
هما زرین‌کوب*   |
|
|
|
چکیده: (9543 مشاهده) |
این مطالعه در ادامه مطالعه سالهای 1982-1980 میباشد که بروز عوامل مخاطره‌آمیز1 و الگوهای تشخیصی و توانبخشی2 در گروهی از شیرخواران مبتلا به اختلال شنوایی را در یک مرکز شهری مورد بررسی قرار میدهد. یافتههای فعلی که از مطالعات سالهای 1988-1983 بهدست آمده نشان میدهد که فقط یک سوم شیر خوارانی که اختلال شنوایی دارند را میتوان از طریق برنامههای بیماریابی شنوایی شناسی3 در مراکز مراقبت ویژه نوزادی ((NICU4 مشخص نمود. اگرچه سن تشخیص در بخش مراقبتهای ویژه زودتر از گروهی است که در شیرخوارگاه کودکان سالم ((WBN5 میباشند، سن ثبت نام در برنامه والد-شیرخوار6 برای هر دو گروه NICU وWBN حدود 20 ماهگی میباشد.در طی هشت سالی که این مطالعات با این دو بررسی صورت گرفته مشخص میشود: سن کودکانی که اختلال شنوایی داشته و در برنامه توانبخشی ثبت نام کردهاند یک سال یا بیشتر از سنی است که در سال 1982 توسط کمیته مشترک شنوایی شیرخوار7 (حدود 6 ماه بهعنوان سن ایدهآل) توصیه شده است. |
|
| واژه‌های کلیدی: اختلال شنوایی شیرخوار، بیماریابی نوزادان، الگوهای تشخیصی و توانبخشی در نوزادان، عوامل مخاطره‌آمیز، کمیته مشترک شنوایی شیرخواران، برنامه والد-شیرخوار |
|
|
متن کامل [PDF 6879 kb]
(2309 دریافت)
|
نوع مطالعه: ترجمه شده |
پذیرش: 1392/7/6 | انتشار: 1396/7/2
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
