آستانه های رفلکس اکوستیک در گوشهای طبیعی، گوشهای مبتلا به آسیب حلزونی و وراء حلزونی
|
نوید شهناز* |
|
|
چکیده: (13538 مشاهده) |
طی یک بررسی وسیع (2748 گوش) ، نقاط قطع صدک تودم (1) در آستانه های رفلکس آکوستیک (2) افراد طبیعی و مبتلا به کاهش حسی عصبی با منشاء حلزونی تعیین گردید. تمامی افراد دارای شنوایی قابل اندازه گیری (ANSI-1969≤110 dBHL) در سه فرکانس 500، 1000و 2000 هرتز بودند.وقتی که افت شنوایی بیش از dB55 باشد، آن دسته از مطالعاتی که عدم پاسخ (NR) (3) را در بررسی های خود مد نظر قرار داده بودند، مقادیر قطع بالاتری را نسبت به مطالعات دیگر که عدم پاسخ را در بررسی های خود تاثیر نداده بودند، داشتند" مقادیر قطع صدک نودم را می توان بصورتی کارآمد، جهت شناسایی موارد آسیب ورا حلزونی بکار گرفت مشروط بر اینکه کاهش شنوایی از dB75 فراتر نرود" هنگامی که میزان کاهش شنوایی زیاد باشد( بیش از dBHL75) ART نمی تواند بین گوشهای مبتلا به آسیب ورا حلزونی و حلزونی افتراق بگذارد زیرا در کم شنوایی های زیاد هر دو ماهیت بالینی، همراه با عدم وجود رفلکس هستند. |
|
واژههای کلیدی: آستانه رفلکس آکوستیک، صدک نودم، آسیب حلزونی، پاتولوژی وراء حلزونی |
|
متن کامل [PDF 1515 kb]
(2576 دریافت)
|
نوع مطالعه: ترجمه شده |
پذیرش: 1392/6/2 | انتشار: 1396/6/19
|
|
|
|
|
ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|