این بررسی بر روی 80 بیمار که طی 5 تا 7 سال گذشته تحت مداوای کری ناگهانی قرار گرفتند، انجام شد. تاریخچه، یافته های آزمایشگاهی و نتایج الکترونیستاگموگرافی و ادیومتری تن خالص، همگی در نظر گرفته شدند" در صورت وجود نتایج غیر طبیعی در ENG ، بررسیها مجدداً انجام شد، وضعیت گوش و حلق و بینی (ORL) تمام بیماران مورد ارزیابی مجدد قرار گرفت و از تمامی آنها ادیومتری بعمل آمد. به هنگام بروز عارضه، این هشتاد بیمار از نظر عوامل خطرساز متداول قلبی عروقی (ریسک فاکتورها) فرقی با جمعیت طبیعی نداشتند و در هیچیک از آنان علائم عفونت ویروسی دیده نمی شد. (نمونه سرمهای مقایسه ای به فواصل 2 هفته گرفته شده بود، بررسیهای روتین از نظر آنتی ژنهای متداول ویروسی به عمل آمده بود)، حدود 31 نفر از این عده که همگی دچار کم شنوایی حاد بودند، در بررسیهای الکترونیستاگمورگرافی ( آزمون کالریک دو حرارته - 30 و 44 ) ناهنجاریهای متفاوتی همچون نیستاگموس خودبخودی ( P.N) ، تحریک پذیری کم (HE) و فزونی جهتی (DP) از خود نشان دادند. با وجود گذشت 7-5 سال، 20 نفر از این 31 بیمار هنوز در آزمایش E.N.G نتایج غیرطبیعی نشان می دادند" تنها یک نفر نپستاگموس وضعیتی داشت، اما هیچیک سرگیجه سوئرکیتو نداشتند. بیمارانی که نتایج غیرطبیعی در ENG نشان می دادند بهبودی بسیار ناچیزی از نظر SRT داشتند در صورتیکه بیماران با ENG طبیعی پیشرفت تقریباً قابل توجهی (p<0/05) را نشان می‏دادند.