گروه گفتاردرمانی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، ایران
چکیده: (10196 مشاهده)
زمینه: سندرم تریچرکولینز یک عارضه جمجمهایـصورتی مادرزادی با ناهنجاریهای متعدد و پیچیده است. بخشهای درگیر در این سندرم شامل فک فوقانی و تحتانی، چشمها، گوش خارجی و میانی، و نرمکام است و کمشنوایی انتقالی دوطرفه ناشی از بدشکلیهای گوش میانی و خارجی، رایج است. ویژگیهای این سندرم، خطرات ویژهای را برای رشد ارتباطی کودکان مبتلا به همراه دارد. در مطالعه حاضر، ویژگیهای زبانی و گفتاری یک کودک فارسیزبان مبتلا به این سندرم ارائه میگردد. مورد: بیمار، دختری هشت ساله مبتلا به سندرم تریچرکولینز همراه با افت شنوایی انتقالی متوسط دوطرفه ناشی از آترزی مجرای خارجی گوش بود. طی ارزیابیهای گفتار و زبان، پرخیشومی متوسط، خطاهای جبرانی تولید، و نقایص صرفیـنحوی متعدد در گفتار او مشاهده شد. تولید 13 واج، حداقل در یک موقعیت دچار اختلال بود. همچنین کودک در گفتار خود از 22 نوع فرآیند واجی استفاده مینمود که بسیاری از آنها در زمره فرآیندهای طبیعی قرار نداشتند و برخی نیز فرآیندهایی بودند که در کودکان هنجار فارسیزبان تا قبل از سه سالگی از بین میروند. نتیجهگیری: افت شنوایی متوسط، اختلال نرمکامیـحلقی، نقایص فکیـدندانی، نقص توجه/بیشفعالی، و همچنین عوامل محیطی منجر به اختلالات شدید زبانی و گفتاری شده بود و بر عملکرد تحصیلی کودک نیز مؤثر بود. پرخیشومی متوسط، خطاهای جبرانی متعدد و کاربرد بیش ازحد و غیرطبیعی فرآیندهای واجی که قابلیت وضوح گفتار کودک را تحت تأثیر قرار داده بود، یافتههایی هستند که در منابع مختلف بهعنوان ویژگیهای گفتاری و زبانی رایج مرتبط با سندرم تریچرکولینز مطرح نشدهاند.
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 3.0 Unported License which allows users to read, copy, distribute and make derivative works for non-commercial purposes from the material, as long as the author of the original work is cited properly.