1- گروه شنوایی شناسی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، ایران 2- گروه مدیریت توانبخشی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، ایران
چکیده: (14433 مشاهده)
زمینه و هدف: اختلال یادگیری که به گروهی ناهمگن از اختلالها اشاره دارد و ممکن است با مشکل در شنیدن، خواندن، نوشتن یا توانایی ریاضی بروز یابد. این کودکان بهخاطر مشکل ناکارایی توجه در کلاس با مشکلات تحصیلی زیادی روبهرو میگردند. این پژوهش با هدف مقایسه توجه شنیداری در این گروه از کودکان با گروه عادی انجام گرفته است. روش بررسی: تعداد 27 دانشآموز پسر مبتلا به اختلال یادگیری 9-7 ساله بهصورت غیراحتمالی ساده از بین نمونههای در دسترس انتخاب شدند، و 27 دانشآموز پسر عادی بهعنوان گروه شاهد وارد این پژوهش شدند. جهت بررسی توجه شنیداری، انتخابی و تقسیم شده، بهترتیب از آزمونهای گفتار در نویز فارسی و اعداد دایکوتیک استفاده شد. یافتهها: میانگین امتیاز گفتار در نویز در مقایسه هر دو گوش گروه مبتلا به اختلال یادگیری، در سنین 7 و 8 سال، اختلاف معنیدار با میانگین امتیاز در گروه عادی نشان نداد(p>0/05). در مقایسه بین 9 سالهها تنها در گوش راست میانگین امتیاز دانشآموزان عادی بیشتر بود(p=0/033). در اعداد دایکوتیک، بین میانگین امتیازها در گوش راست بین دو گروه تفاوت معنیداری مشاهده نشد(p>0/05). اما در سنین 7 و 8 سال در گوش چپ میانگین امتیاز دانشآموزان عادی بیشتر بود(p<0/05). نتیجهگیری: در کودکان مبتلا به اختلال یادگیری در نسبت سیگنال به نویز مطلوب، توجه شنیداری انتخابی متأثر نمیشود لیکن به نظر میرسد توجه شنیداری تقسیمشده بهدلیل عدم رشد کامل سیستم شنوایی مرکزی و یا اختلال پردازش شنیداری مرکزی متأثر میگردد.
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 3.0 Unported License which allows users to read, copy, distribute and make derivative works for non-commercial purposes from the material, as long as the author of the original work is cited properly.
