1- گروه شنوایی شناسی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، ایران 2- گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران 3- گروه آمار زیستی، دانشکده پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
چکیده: (9581 مشاهده)
زمینه و هدف: پردازش زمانی، که شامل وضوح، ترتیب، تجمع و پوشش زمانی میباشد مؤلفۀ اصلی تواناییهای پردازش شنیداری است. نتیجۀ تحقیقات در مورد پردازش زمانی در افراد موسیقیدان و غیرموسیقیدان برتری موسیقیدانان را نسبت به دیگر افراد در مبحث تمایز زمانی نشان میدهد. در این مطالعه پردازش زمانی در افراد موسیقیدان و غیرموسیقیدان با شنوایی هنجار با آزمون فاصله در نویز مورد بررسی قرار گرفت. روش بررسی: این مطالعۀ همگروهی همزمان غیرمداخلهای روی 24 فرد موسیقیدان با میانگین سنی 3/25 سال و 24 فرد غیرموسیقیدان با میانگین سنی 5/24 سال دارای شنوایی هنجار با شرایط سنی و جنسی مشابه در دانشکده توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام گرفت. پس از انجام آزمون فاصله در نویز، آستانۀ تقریبی و درصد پاسخهای صحیح افراد استخراج شد و با آزمون ناپارامتری منویتنییو مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافتهها: بین درصد پاسخهای صحیح و آستانۀ تقریبی دو گروه مورد و شاهد اختلاف معنیداری مشاهده شد(p<0/001)، در حالی که بین درصد پاسخهای صحیح و آستانۀ تقریبی دو جنس در هر دو گروه مورد و شاهد اختلاف معنیداری بهدست نیامد(p>0/05). نتیجهگیری: کمتر بودن مقدار آستانۀ تقریبی و بیشتر بودن میزان درصد پاسخهای صحیح افراد موسیقیدان نسبت به افراد غیرموسیقیدان نشاندهندۀ پردازش زمانی شنوایی سریعتر در این افراد بود که میتواند ناشی از تربیت موسیقایی سیستم شنوایی مرکزی آنها باشد.
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 3.0 Unported License which allows users to read, copy, distribute and make derivative works for non-commercial purposes from the material, as long as the author of the original work is cited properly.
