Research Article
The impact of compression rate and sex on the results of time
compressed speech test
Fatemeh
Jafarlou1, Zahra Jafari2, Mohammad Kamali3,
Zahra Jeddi1
1- Department of Audiology, School of Rehabilitation,
Tehran University of Medical Sciences, Iran
2- Department
of Basic Sciences in Rehabilitation, School of Rehabilitation, Tehran
University of Medical Sciences, Iran
3- Department
of Rehabilitation Management, School of Rehabilitation, Tehran University of
Medical Sciences, Iran
Received: 13 December 2011, accepted: 4
September 2012
Abstract
Background and Aim: Time compressed speech test is one of the most common
types of monaural central auditory processing tests assesses the temporal
resolution. The aim of the present study was to evaluate the impact of
compression rate and sex on results of this test among the young individuals with
normal hearing.
Methods: The Persian version of time compressed speech test
with six lists of 25 monosyllabic words was prepared in three compression rates
of 0, 40 and 60 percent. 36 young people with normal hearing and age range of
18 to 30 years were assessed with time compressed speech test in the most
comfortable level in each ear separately. Then scores were compared between two
ears, genders and three compression rates.
Results: There was a significant difference between word
recognition scores of three compression rates (p<0.0001). Significant
difference was revealed between word recognition scores of both ears, just in
the 60% compression rates. No significant difference was found between the word
recognition scores of the two genders.
Conclusion: Word recognition scores decreases with increase of
the presentation rate of speech stimuli. Time compressed speech test accompany
with other audiologic tests can be used to examin the auditory temporal
processing and speed of speech processing as a test battery.
Keywords: Time compressed speech test, temporal resolution,
compression rates
مقاله پژوهشی
بررسی اثر نسبت
فشردگی و جنسیت بر نتایج آزمون گفتار با فشردگی
زمانی
فاطمه جعفرلو1، زهرا
جعفری2، محمد کمالی3، زهرا جدی1
1ـ گروه شنواییشناسی، دانشکده توانبخشی،
دانشگاه علوم پزشکی تهران، ایران
2ـ گروه علوم پایه توانبخشی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه
علوم پزشکی تهران، ایران
3ـ گروه مدیریت توانبخشی، دانشکده توانبخشی،
دانشگاه علوم پزشکی تهران، ایران
چکیده
زمینه و هدف: آزمون گفتار با
فشردگی زمانی از رایجترین آزمونهای مرکزی
تکگوشی است که حدت زمانی را بررسی میکند. مطالعۀ
حاضر با هدف بررسی اثر نسبت فشردگی و جنسیت بر نتایج
آزمون گفتار با فشردگی زمانی در افراد جوان با شنوایی هنجار انجام شد.
روشبررسی: نسخۀ فارسي
آزمون گفتار با فشردگی زمانی با شش فهرست كلمات تكهجايي 25 تايي در
سه نسبت فشردگي صفر، 40 و 60 درصد تهيه شد. افراد نمونه شامل 36 فرد جوان 18 تا 30
سال از دو جنس با شنوایی هنجار در دو گوش بود. آزمون در سه نسبت
فشردگی ذكر شده در سطح راحت شنوایی بهصورت تکگوشی در دو
گوش انجام شد و امتیازهای دو گوش و دو جنس و سه نسبت فشردگی با
یکدیگر مقایسه شد.
یافتهها: بین
امتیاز بازشناسی واژهها در سه نسبت فشردگی صفر، 40 و 60 درصد
تفاوت معنیداري وجود داشت(0001/0>p). بررسی تفاوت امتیاز بازشناسی واژه در دو گوش،
تنها در نسبت فشردگی 60 درصد، اختلاف معنیداری را نشان داد(039/0=p). بین دو جنس در
نسبتهای مختلف فشردگی، اختلاف معنیداري وجود نداشت.
نتیجهگیری: با افزايش نسبت
فشردگي و سرعت ارائۀ كلمات، امتياز بازشناسي واژهها كاهش مييابد. از آزمون
گفتار با فشردگی زمانی میتوان در کنار سایر
آزمونهای شنواییشناسی بهعنوان یک مجموعه آزمون برای
بررسی حدت زمانی و سرعت پردازش اطلاعات گفتاری استفاده کرد.
واژگانکلیدی: آزمون گفتار با
فشردگی زمانی، حدت زمانی، نسبت فشردگی
(دریافت مقاله: 22/9/90،
پذیرش: 14/6/91)
مقدمه
آزمایشهای
شنوایی پایه مانند ادیومتری تن خالص (Pure-Tone
Audiometry: PTA)
و ادیومتری گفتاری، در ارزیابی دستگاه
شنوایی محیطی کاربرد دارند. با استفاده از این
آزمونها امکان ارزیابی ضایعات ساقۀ مغز و قشر
شنوایی وجود ندارد. طبق نظر Jerger (1960) برای
ارزیابی مناطق بالاتر راههای عصبی شنوایی به
محرکهای دقیقتر و با پیچیدگی بیشتری
نیاز است. چنین روشهایی اغلب دارای نوعی اعوجاج
سیگنال هستند، مانند گفتار فیلتره شده، گفتار با تغییر
متناوب، آزمون واژههای اسپوندی تناوبی (Staggered Spondaic Word:
SSW) و سیگنالهای اعوجاجیافتۀ
زمانی. در این روشها حشو بیرونی در محرک به
روشهای گوناگونی کاهش مییابد. حشو بالاتر باعث
تسهیل پردازش محرکهای شنوایی میشود(1).
آزمونهای
گفتاری تکگوشی با حشو پایین (Monaural low-redundancy speech) از
قدیمیترین آزمونهای مورد استفاده براي
ارزیابی دستگاه عصبی شنوایی مرکزی (Central
Auditory Nervous System: CANS) هستند.
این آزمونها با استفاده از محرکهایی که بهصورت
الکتروآکوستیکی یا دیجیتالی در محدودۀ
فرکانسی (طیفی)، زمانی یا شدتی تنزل
یافتهاند، طراحی شدهاند. این آزمونها بهدلیل
تضعیف یا تنزل محرک و کاهش حشو درونی سیگنال، برای
شناسایی آسیب CANS مناسب هستند(2). آزمون گفتار با فشردگی
زمانی(Time Compressed
Speech: TCS) از رایجترین آزمونهای تکگوشی با حشو
پایین است که حدت زمانی (temporal resolution) و استنباط شنوایی (auditory
closure)
را بررسی میکند. استنباط شنوایی به توانایی
تشخیص کل واژه یا پیام به هنگامی که بخشهایی
از آن حذف شده باشد، گفته میشود.(3).
حدت
زمانی به
توانایی درک تغییرات محرک در طول زمان گفته میشود. این مهارت شامل
توانایی کشف تغییرات دیرشی محرکهای
شنوایی و نیز توانایی کشف فاصلههای سکوت
بین آنهاست(4). وجود ضعف در حدت زمانی،
روی توانایی شنونده برای تمایز و
شناسایی به موقع صداهای گفتاری اثر میگذارد. حدت زمانی را
میتوان با اندازهگیری تابع انتقال مدولاسیون
زمانی (temporal modulation transfer function: TMTF)، آستانۀ کشف
فاصله (Gap Detection Threshold: GDT)، پیش/پس پوشش (forward/backward masking)، آزمون گفتار با فشردگی
زمانی و آزمون ارزیابی حدت زمانی به روش Phillips و
همکاران (1994) بررسی کرد(5).
ایجاد
تغییرات زمانی در گفتار به روشهای گوناگونی، مانند
افزایش سرعت گوینده یا افزایش سرعت ضبط مواد
گفتاری، قابل انجام است(6). امروزه از فشردهساز
الکترونیکی برای کاهش دیرش یا زمان تداوم
سیگنال گفتاری ضبط شده، بدون تغییر
ویژگیهای فرکانسی آن، استفاده میشود. آزمون TCS معمولاً
بهصورت درصد کاهش زمان بیان میشود. برای مثال، 30 درصد TCST،
گفتاری است که 30 درصد سیگنال آن در بخشهای کوچکی
برداشته شده است. همانند بیشتر آزمونهای تکهجایی CANS، کمشنوایی
محیطی حتی در حد ملایم در فرکانسهای بالا
میتواند بر نتایج آزمون TCST تأثیرات قابل ملاحظهای داشته باشد(7).
با
توجه به اهمیت TCST در بین مجموعه آزمونهای گفتاری تکگوشی
با حشو پایین و کاربرد آن در شناسایی ضایعات لوب
تمپورال، اختلالات پردازش شنوایی مرکزی، ضایعات قشر
شنوایی، نقایص عصبشناختی و توانایی آن در
ارزیابی استنباط شنوایی(8و9)، و با توجه به نبود نسخۀ
فارسی این آزمون در ایران، در پژوهش حاضر نخست نسخۀ
فارسی این آزمون با مواد گفتاری واژههای
تکهجایی که توسط مصلح (2001) انجام شده بود(10) با سه نسبت فشردگی
صفر، 40 و 60 درصد تهیه شد و سپس در بخش دوم مطالعه، آزمون روی افراد
جوان 18 تا 30 سال از دو جنس اجرا شد.
روش بررسی
مطالعۀ
مقطعی حاضر با روش نمونهگیری غیر احتمالی در دسترس
روی 36 دانشجو با میانگین 3/22 سال و انحراف معیار 11/2
سال (محدودۀ سنی 18 تا 30 سال) از دو جنس شامل 20 مرد و 16 زن
برخوردار از شنوایی هنجار (آستانههای شنوایی در
فرکانسهای 250 تا 8000 هرتز کمتر از 20 دسیبل HL) در
دانشکدۀ توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد.
مطالعۀ
حاضر در دو بخش ساخت آزمون TCS و سپس اجرای آن روی افراد جوان 18 تا 30 سال انجام
گرفت. در بخش ساخت آزمون از واژههای تکهجایی بهعنوان محرک
گفتاری استفاده شد. بهاین منظور از بین واژههای
تکهجایی، شش فهرستواژۀ 25 تایی متوازن
آوایی با فراوانی وقوع واج برابر در آنها، تهیه شد. در شش
فهرست تهیه شده هیچ واژهای تکراری نبود و سعی شد
درجۀ سختی کلمات مورد استفاده در آنها، برابر باشد. پیش از
فشردهسازی فهرستها، طی دو بار اجرای آنها روی دو گروه
20 نفری متفاوت برخوردار از شنوایی هنجار سعی شد با حفظ
ملاکهای فوق از نظر فراوانی واجی، کلمات از نظر درجه
سختی بین فهرستها به گونهای جابجا شوند که در اجرای
دوم، امتیاز کلیۀ فهرستها با یکدیگر قابل
مقایسه باشد. با توجه به معیارهای مورد نظر در تهیۀ فهرستواژهها،
تنها شش فهرست متوازن 25 تایی از واژههای تکهجایی
زبان فارسی تهیه شد. در آزمون بازشناسی گفتار (Word Recognition Score: WRS) اولیه در
ادیومتری پایه نیز از دو فهرست استفاده شد که همان دو
فهرست با نسبت فشردگی صفر درصد محسوب میشدند. پس از کسب اطمینان نسبت به
مشخصات قابل قبول فهرستها، فشردهسازی دو فهرست با نسبت 40 درصد و دو فهرست
دیگر با نسبت 60 درصد با نرمافزار Adobe Audition انجام شد.
در مورد انتخاب نسبتهای فشردگی 40 و 60 درصد باید توجه کرد که مقدار
فشردگیهای بهکار رفته در ساخت آزمون TCS عدد
ثابتی نیست. در مقالاتی که مطالعه شد از نسبتهای فشردگی
مختلفی استفاده شده بود، ولی در بیشتر مقالات از نسبت 40 و 60
درصد استفاده شده است. برای مثال، Rabelo و Schochat (2007) از
نسبتهای 50، 60 و 70 درصد، Kurdziel و همکاران (1976) و keith (2002) از نسبتهای 40 و 60 درصد، Beasley و همکاران
(1972) از نسبتهای 70-30 درصد در گامهای 10 درصدی استفاده
کردند(12،3،1و14). در بخش اجرای آزمون،
با توجه بهاین که در هر نسبت فشردگی صفر، 40 و 60 درصد، دو فهرست در
اختیار بود(1)، هر بار از یک نمونه به نمونۀ بعدی،
فهرستها بین دو گوش جابجا میشد. همچنین
برای
اعمال شیوۀ پاسخگویی نوشتاری، بین
واژههای هر فهرست چهار ثانیه سکوت و بین ارائۀ هر فهرست با
فهرست دیگر دو دقیقه زمان استراحت در نظر گرفته شد. علت اینکه
از افراد خواسته شد پاسخ خود را بنویسند بهدلیل دقت بالاتر
شیوۀ پاسخگویی نوشتاری و جلوگیری از
خطای شنوایی آزمونگر بود. با توجه به تعداد 25
تایی واژههای هر فهرست، تعداد پاسخهای درست در هر ارائه
در عدد چهار ضرب شد و بهعنوان امتیاز وی از آن فهرست در نظر گرفته
شده و بهصورت درصد بیان شد.
افراد
برخوردار از معیارهای ورود بهمطالعه پس از کسب رضایتنامه در
بررسی شرکت داده میشدند. از معیارهای ورود به مطالعه
میتوان به شنوایی هنجار در دو گوش، تکزبانگی و تسلط بر
زبان فارسی بهعنوان زبان مادری، برتری دست راست در نوشتن و نداشتن
سابقۀ ابتلا به بیماریهای گوش، ضربه به سر یا
تصادف، جراحی مغز، مصرف داروهای اعصاب و روانگردان و یا ابتلا
به صرع اشاره کرد. در مورد علت انتخاب معیارهای عدم مصرف
داروهای اعصاب و روانگردان و یا ابتلا به صرع، و برتری دست
راست باید گفت در مطالعاتی که روی راههای عصبی و مغز انجام
میشود، کنترل عوامل اثرگذار بر ساختارهای عصبی، از جمله
داروها و بیماریهای خاص، ضروری است. برای
اطمینان نسبی از برتری نیمکرۀ چپ در نوشتن، و با
توجه بهاین که در افراد راستدست درصد افراد با نیمکرۀ
زبانی غالب چپ بیشتر است، همچنین برای اطمینان از
این که برتری نیمکره در تمام افراد شرکت کننده یکسان
باشد، برتری دست راست معیار دیگر ورود به مطالعه قرار داده شد. در ابتدا با استفاده از
ادیومتر دو کاناله مدل AC40 (شرکت Interaacoustic، کشور دانمارک)، آستانهگیری تن خالص و WRS در سکوت به
روش مرسوم انجام میشد. برای انجام آزمون TCS، لپتاپ از
طریق فیش مخصوص به ادیومتر وصل شده، و محرک از روی CD به صورت تکگوشی در سطح راحت شنوایی MCL)) ارائه میشد. باید
توجه کرد در
بررسی حاضر سطح MCL معادل 30 دسیبل SL برای همۀ افراد مطلوب
بود. MCL با
ارائۀ پنج واژۀ تمرینی برای آشنایی فرد
با آزمون، بر اساس گزارش وی تنظیم میشد. به فرد آموزش داده
میشد که با شنیدن تعدادی کلمه به صورت جداگانه، آنها را
روی برگۀ ثبت نتایج درج کند.
در
بخش آمار تحلیلی برای بررسی توزیع هنجار دادهها از
آزمون آماری کولموگروفـاسمیرنوف استفاده شد. از آزمون آماری t مستقل
برای مقایسۀ میانگین امتیازهای
بین دو گوش و دو جنس و از آزمون آنالیز واریانس یکطرفه
برای مقایسۀ امتیازهای بین سه نسبت
فشردگی استفاده
شد. تحلیل دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS نسخۀ
17 در سطح معنیداری 05/0>p انجام شد.
مطالعۀ حاضر به تأیید کمیته اخلاق دانشگاه علوم
پزشکی تهران رسید.
یافتهها
در هر سه نسبت فشردگی مورد بررسی در دو گوش،
دادهها از توزیع هنجار برخوردار بود(333/0<p). نتایج آزمون گفتار با فشردگی زمانی در سه
نسبت صفر، 40 و 60 درصد به تفکیک
گوش
در جدول 1. نشان داده شده است. در بررسی اثر گوش بر نتایج آزمون، در
دو نسبت فشردگی صفر(229/0=p) و 40
درصد(262/0=p) بین
گوشها اختلاف معناداری وجود نداشت. تنها در نسبت فشردگی 60 درصد
اختلاف به نفع گوش راست معنیدار بود(039/0=p).
در
بررسی تفاوت بین دو جنس، در هر یک از سه نسبت فشردگی
صفر(468/0=p)، 40
درصد(580/0=p) و 60
درصد(349/0=p) بین
دو جنس تفاوت معنیداری مشاهده نشد. در نمودار 1 میانگین
و انحراف معیار امتیاز آزمون در سه نسبت فشردگی مورد بحث در
زنان و مردان نشان داده شده است. همچنین در گوش راست بین دو جنس در
هر یک از سه نسبت مورد بررسی(349/0<p) و در گوش چپ نیز بین دو جنس در هر سه نسبت مورد
مطالعه تفاوت معنیداری وجود نداشت(284/0<p).
در سه نسبت فشردگی مورد مطالعه در کل افراد مورد
بررسی میانگین امتیاز آزمون در نسبت فشردگی صفر
درصد برابر 50/98 درصد، نسبت فشردگی 40 درصد برابر 11/84 درصد، و نسبت
فشردگی 60 درصد برابر 72/53 درصد بود و بین آنها تفاوت معنیدار
مشاهده شد(0001/0>p).
بحث
در
بیشتر پژوهشهایی که در گذشته در زمینۀ
تواناییهای پردازش مرکزی دستگاه شنوایی صورت
گرفته است به حیطههای رمزگذاری شدتی و فرکانسی
محرک پرداخته شده و عملکرد زمانی یا زمانبندی که بعد مهم ديگري
از پردازش در دستگاه شنوایی است کمتر مورد مطالعه قرار گرفته است. برخورداري
از حدت زمانی مناسب برای درک گفتار ضروری است، چون
اطلاعاتی را دربارۀ مرزهای واکها، همخوانها، سیلابها و
عبارات در اختیار میگذارد(11). McCroskey (1973)
اعتقاد داشت که دستگاه شنوایی محدودۀ زمانی
طبیعی خود را داراست و افراد دچار اختلال شنوایی
مرکزی نسبت به افراد با عملکرد طبیعی، با سرعت فشردگی
زمانی پایینتری به حد نهایی این
محدوده میرسند.
بررسی سرعت ارائۀ گفتار در کودکان دچار اختلال خواندن در مطالعۀ
وی نشان داد که این
کودکان به علت اختلال در پردازش زمانی شنوایی نسبت به کودکان
هنجار، به زمان بیشتری برای دریافت، درک و پاسخ به جملات
نسبتاً کوتاه و حاوی واژههای ساده و آسان نیاز دارند و در درک
جملات با فشردگی زمانی مشکل نشان میدهند. مطالعات Lazzaroni و Calearo در
سال 1957 و De Quiros در سال 1964 روی افراد با شنوایی هنجار، سالمندان
و افراد دچار اختلال شنوایی مرکزی، ضعف قابل توجه سالمندان و
افراد دچار اختلال شنوایی مرکزی در درک گفتار با سرعت بالا را
نشانداد(12).
در
مطالعۀ حاضر WRS با افزایش نسبت فشردگی کاهش
نشان داد و بین
امتیازهای سه نسبت فشردگی صفر، 40 و 60 درصد تفاوت بارزی
مشاهده شد. این یافته با نتایج مطالعات قبلی در این
زمینه همخوانی دارد(9). برای نمونه، Beasley
و همکاران
در سال 1972 برای بررسی اثر فشردگی زمانی بر عملکرد
تمایز شنوایی 96 فرد بزرگسال با شنوایی هنجار،
کلمات تکهجایی با پنج حالت فشردگی زمانی از 30 تا 70
درصد در گامهای 10 درصدی بهعلاوه یک حالت بدون فشردگی
را در چهار سطح شدت (8، 16، 24، 32 دسیبل HL) مورد
بررسی قرار دادند. نتایج این بررسی کاهش
تدریجی توانایی بازشناسی واژههای
تکهجایی NU-6 با افزایش پیشروندۀ نسبت فشردگی از 30 تا
60 با کاهش بارز امتیاز آزمون در سطح 70 درصد را نشان داد. همچنین ذکر
شد که توانایی بازشناسی واژه با نسبت فشردگی ارتباط عکس و
با سطح ارائۀ محرک ارتباط مستقیم دارد(1). Beasley
و همکاران
در مطالعهای دیگر در سال 1976 نسخههای فشرده شدۀ دو
آزمون تمایز گفتاری WIPI و PB_K50 را در دو سطح شدت متفاوت برای 60 کودک در سه گروه سنی
استفاده کردند. نتایج نشان داد که درک کلمات ارتباط معکوس با نسبت
فشردگی و ارتباط مستقیم با سطح ارائۀ محرک دارد(13).در تفسیر
تأثیر نسبت فشردگی بر امتیاز بازشناسی واژهها، Lazzaroni و Calearo
(1964 ) اینگونه شرح دادند که حشو ساختارهای فوقانی مغز و
اطلاعات پیام گفتاری، تأثیر منفی افزایش سرعت
ارائۀ گفتار در محدودۀ متوسط را خنثی میسازد، و در
افزایشهای بیشتر سرعت ارائۀ محرک یا نسبت
فشردگی، به افزایش شدت تحریک برای بهبود WRS نیاز
است(3). در بررسی حاضر، با توجه
به اینکه TCST در سطح راحت شنوایی انجام شد و هیچگونه
افزایش شدتی متعاقب افزایش نسبت فشردگی اعمال نشد، انتظار
میرود که با افزایش نسبت فشردگی امتیاز بازشناسی
واژه کاهش یابد.
در
بررسی حاضر، بین امتیازهای
دو گوش در دو نسبت فشردگی صفر و 40 درصد، تفاوت قابل توجهی وجود نداشت
و تنها در نسبت فشردگی 60 درصد، امتیاز گوش راست در حد قابل
توجهی بالاتر از گوش چپ بهدست آمد. در مطالعۀ Beasley و همکاران (1972 و 1976)، Keith
(2002) و Rabeto و Schochat (2007) تأثیر گوش بر نتایج آزمون گزارش شد و
بین امتیازهای گوش راست و چپ تفاوت بارزی وجود نداشت(1،3،13و14). اساساً بین ارائه از گوش
راست یا گوش چپ در نسبتهای مختلف فشردگی و سطوح شدت مورد
بررسی گزارش نشده است. اگرچه برتری گوش راست تحت برخی
شرایط دایکوتیک مشاهده شده است، با وجود این، مطالعات
مربوط به بررسی عملکرد شنوایی تکگوشی نتوانسته است
عملکرد شنوایی غالب معنیداری بهلحاظ بالینی
برای گوش راست نشان دهد(1). اگرچه نیمکرۀ چپ
برای زبان غالب است، ولی محرک تکگوشی مانند TCS با
فعالسازی مسیرهای همانطرفی و دگرطرفی CANS،
تأثیر تقدم گوش راست نسبت به گوش چپ را خنثی میسازد(3). این یافتهها نشان
میدهد TCST میتواند از جنبۀ بالینی در
عملکردهای شنوایی تکگوشی بدون ایجاد ابهام
ناشی از تأثیرات سوگیری مورد استفاده قرار گیرد(1).
در
مطالعۀ حاضر تفاوت بارزی بین امتیازهای دو جنس
مشاهده نشد. مطالعات اندکی تأثیر جنسیت بر درک گفتار فشرده شده
را مورد بررسی قرار دادهاند. از این میان میتوان به
مطالعۀ Schmitt و Moore در سال 1989 اشاره کرد. در این مطالعه که هدف آن
بررسی درک شنوایی افراد سالمند از گفتار با فشردگی
زمانی بود، تعدادی پرسش درکی فشرده شده در چهار نسبت
فشردگی یا سرعت متفاوت به 28 سالمند 75 تا 84 ساله از دو جنس ارائه
شد. عملکرد سالمندان در نسبت فشردگی 60 درصد نسبت به سرعت ارائه بدون
فشردگی، بهطور بارزی پایینتر بود و بین
نتایج دو جنس اختلاف قابل توجهی مشاهده نشد(15). در کل جنسیت، سن
و سطح تحصیلات از آن دسته عوامل جمعیتشناختی هستند که در
آزمونهای رفتاری و روانعصبشناختی گوناگون، تأثیرات
متفاوتی از آنها گزارش شده است.
در
مجموع باید گفت که آزمون TCS از رایجترین آزمونهای مرکزی
تکگوشی است که میتوان برای ارزیابی
توانایی پردازش زمانی شنوایی در افراد دچار اختلال
شنوایی مرکزی بهکار برد(3).
نتیجهگیری
در
مطالعۀ حاضر با افزایش نسبت فشردگی، امتیاز
بازشناسی واژهها کاهش نشان داد، ولی بین امتیازهای
بین دو گوش (به جز نسبت 60 درصد) و دو جنس تفاوت قابل ملاحظهای
مشاهده نشد. هنجاریابی آزمون حاضر در افراد فارسیزبان و
استفاده از آن در بررسی تأثیر اختلالات شنوایی بر پردازش
مولفۀ زمانی محرک و همچنین تأثیر سن و اختلالات
رشدی بر نتایج آزمون، از جمله کارهای پژوهشی قابل انجام
با این آزمون در سالهای آتی است.
سپاسگزاری
از
کلیۀ افراد شرکتکننده در مطالعه، همچنین از سرکار
خانم روزبهانی، مدیر گروه وقت شنواییشناسی، به
دلیل مساعدت در اجرای این مطالعه تشکر و قدردانی
میشود.
1.
Beasley
DS, Schwimmer S, Rintelmann WF. Intelligibility of time compressed CNC monosyllables.
J
Speech Hear Res. 1972;15(2):340-50.
2.
Fitzgibbons
P.J G-Salant S. Auditory temporal processing in elderly listeners. J Am Acad
Audiol.1996;7(3):183-9.
3.
Rabelo
CM, Schochat E. Time-compressed speech test in Brazilian Portuguese. Clinics
(Sao Paulo).2007;62(3):261-72.
4.
Aithal
V, Yonovitz AL, Aithal S, Dold N. Tonal masking level difference in children.
Australian - New Zealand J Audiology.2006;28(1):11-7.
5.
Phillips
DP, Rappaport JM, Gulliver JM. Impaired word recognition in noise by patients
with noise-induced cochlear hearing loss: contribution of temporal resolution
defect. Am J Otol.1994;15(5):679-86.
6.
Gordon-Salant
S, Fitzgibbons PJ.
Effects of stimulus and noise rate variability on speech perception by younger
and older adults. J Acoust Soc Am. 2004;115(4):1808-17.
7.
Krishnamurti
S. Monaural low redundancy speech tests. In: Chermak GMF, editor. Handbook of
(central) auditory processing disorders: auditory neuroscience diagnosis.1st
ed. San Diego: Plural Publishing; 2007. p. 193-205.
8.
Humes
LE, Kewley-Port D, Fogerty D, Kinney D. Measures of hearing threshold and
temporal processing across the adult lifespan. Hear Res. 2010;264(1-2):30-40.
9.
Musiek
FE, Chermak GD.
Handbook of (Central) auditory processing disorder: Auditory neuroscience and diagnosis.
1st ed. San Diego: Plural Publishing INC; 2007.
10.
Mosleh
M, Development and evaluation of a speech recognition test for Persian speaking
adults. Audiol. 2001;9(1-2):72-6.
11.
Stuart
A. Development of auditory temporal resolution in school-age children revealed
by word recognition in continuous and interrupted noise. Ear Hear. 2005;26(1):78-88.
12.
Kurdziel S, Noffsinger D, Olsen
W.
Performance by cortical lesion patients on 40 and 60% time-compressed
materials. J Am Audiol Soc. 1976;2(1):3-7.
13.
Beasley
DS, Maki JE, Orchik DJ. Children's perception of time-compressed speech on two
measures of speech discrimination. J Speech Hear Disord. 1976;41(2):216-25.
14.
Keith
RW. Standardization of the time compressed sentence test. J Edu Audiol.
2002;10:15-20.
15.
Schmitt
JF, Moore JR. Natural alteration of speaking rate: the effect on passage
comprehension by listeners over 75 years of age. J
Speech Hear Res. 1989;32(2):445-50.