Research Article

 

 

Comparison of intonation production in cochlear-implanted children and normal hearing children

 

 

Narges Kord1, Mohammad Rahim Shahbodaghi1, Seyyedeh Maryam Khodami1, Mandana Nourbakhsh2, Shohreh Jalaie3, Masoud Motasaddi Zarandy4

 

1- Department of Speech therapy, School of Rehabilitation, Tehran University of Medical Sciences, Iran

2- Department of linguistics, Faculty of History and Languages, Alzahra University, Tehran, Iran

3- Department of Biostatistics, school of Rehabilitation, Tehran University of Medical Sciences, Iran

4- Otorhinolaryngology Research Center, Amir-e-Alam Hospital, Tehran University of Medical Sciences, Iran

 

 

Received: 25 August 2011, accepted: 3 December 2011

 

Abstract

Background and Aim: Due to defects of auditory feedback, children with hearing loss have inappropriate speech intonation. Consistently, results of previous studies have shown that cochlear-implanted children have some difficulties in their intonation. Intonation shows the type of the sentence which can be statement or question sentences. The purpose of this study was comparison of speech intonation in cochlear-implanted children and normal hearing children.

Methods: The present study was performed on 25 cochlear-implanted children and 50 normal hearing children. Different pictures were shown to the subjects and they said statement and question sentences. All sentences were heard by eight speech therapists and perceptually judged. Using praat software mean base frequency and pitch alterations were measured.

Results: In cochlear-implanted group, mean speech base frequency was higher and mean pitch alteration was lower than the control group. Mean experts’ scores in cochlear-implanted group were lower than the control group. Differences in all three variables were statistically significant (p<0.05). There was a significant direct correlation between duration of time that the children had cochlear implant and perceptual judgment scores (p<0.05).

Conclusion: According to the results, cochlear implant prosthesis has limited efficacy in improving speech intonation; although their ability to produce speech intonation improves by increasing duration of the time that children have cochlear implant. Thus speech therapists should consider intervening on speech intonation in treatment program of cochlear-implanted children.

Keywords: Cochlear implant, speech expression, intonation, primary-school children


مقاله پژوهشی

 

مقایسۀ بیان آهنگ گفتار در کودکان استفاده‏کننده از کاشت حلزون با کودکان دارای شنوایی هنجار

 

نرگس کرد1، محمدرحیم شاهبداغی1، سیده مریم خدامی1، ماندانا نوربخش2، شهره جلایی3، مسعود متصدی زرندی4

1ـ گروه گفتاردرمانی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، ایران

2ـ گروه زبان‏شناسی، دانشکده تاریخ و زبان‏ها، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران

3ـ گروه آمار زیستی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، ایران

4ـ مرکز تحقیقات گوش، گلو و بینی‏ـ‏جراحی سر و گردن، بیمارستان امیر اعلم، دانشگاه علوم پزشکی تهران، ایران

 

چکیده

زمینه و هدف: به‏دلیل نقص در بازخورد شنوایی، گفتار کودکان مبتلا به افت شنوایی آهنگ نامناسبی دارد. نتایج مطالعات نشان می‏دهد که کودکان کاشت حلزون شده نیز در بیان آهنگ گفتار دچار مشکل هستند. آهنگ، حالت جمله خبری یا پرسشی را نشان می‏دهد. هدف از این مطالعه مقایسۀ بیان آهنگ گفتار در کودکان استفاده‏کننده از کاشت حلزون با کودکان دارای شنوایی هنجار بود.

روش بررسی: پژوهش حاضر روی 25 کودک کاشت حلزون شده و 50 کودک هنجار انجام گرفت. جهت بیان جملات خبری و پرسشی تصاویری به کودک نشان داده می‏شد. پس از آن تمامی جملات توسط هشت نفر گفتاردرمانگر شنیده شدند و مورد قضاوت ادراکی قرار گرفتند. با استفاده از نرم‏افزار praat ميانگین فرکانس پایه و تغییرات زیروبمی محاسبه شد.

یافته‏ها: در گروه کاشت حلزون شده میانگین فرکانس پایه گفتار بالاتر و میانگین تغییرات زیروبمی کمتر از گروه هنجار بود. همچنین میانگین امتیازات صاحب‏نظران در گروه کاشت حلزون شده پایین‏تر از گروه هنجار بود. تفاوت‏ها در هر سه متغیر معنی‏دار بود(05/0>p). همبستگی میان مدت زمان استفاده از دستگاه کاشت حلزون و امتیاز قضاوت ادراکی معنی‏دار بود(05/0>p).

نتیجه‏گیری: با توجه به نتایج، دستگاه کاشت حلزون در تسهیل بیان آهنگ گفتار محدودیت دارد. با این وجود با افزایش مدت زمان استفاده از کاشت حلزون، عملکرد کودکان در بیان آهنگ گفتار بهبود می‏یابد. بنابراین لازم است گفتاردرمانگرها در برنامۀ درمانی کودکان کاشت شده، مداخله در بیان آهنگ گفتار را در نظر داشته باشند.

واژگان کلیدی: کاشت حلزون، بیان، آهنگ گفتار، کودکان دبستانی

 

(دریافت مقاله: 3/6/90، پذیرش: 12/9/90)

 

مقدمه


گفتار از جنبه‏های گوناگونی مورد مطالعه قرار می‏گیرد و به همین دلیل تقسیم‏بندی‏های مختلفی را برای مطالعۀ آن در نظر گرفته‏اند. یک نمونه از این تقسیم‏بندی‏های بسیار مهم عبارت است از 1ـ پدیده‏های زنجیری (segmental phenomena) که در زنجیرۀ گفتار قرار می‏گیرند، 2ـ پدیده‏های زبرزنجیری (suprasegmental phenomena)، یا ویژگی‏های نوای گفتار، که روی زنجیرۀ گفتار هستند نه در زنجیره. معمولاً نوای گفتار در سه بخش جداگانه شامل تکیه (accent)، آهنگ (intonation) و مکث (pause) مورد بررسی قرار می‏گیرد. آهنگ گفتار نقش بسیار مهمی در افزایش قابلیت فهم گفتار، انتقال درست مفهوم، به‏ویژه در گفتار محاوره‏ای، بیان حالت روحی گوینده و آفرینش لهجه‏های گوناگون دارد. همچنین، در سطح کاربردشناختی و یا مکالمه، آهنگ برای نشان دادن حالت عاطفی و هدف گوینده به‏کار می‏رود. برای مثال، پایان خیزان در جملات خبری، تمایل به ادامۀ صحبت را نشان می‏دهد، در حالی که در سطح نحوی، آهنگ ممکن است مرزهای عبارت یا حالت جمله که می‏تواند خبری یا پرسشی باشد را نشان دهد(1). کودکان دارای شنوایی هنجار پیش از تولید ترکیبات دو کلمه‏ای، بر ویژگی‏های زبرزنجیری تسلط پیدا می‏کنند و می‏توانند آهنگ افتان را تا 80 درصد به خوبی بیان کنند(2). اما کودکان مبتلا به افت شنوایی در طول سال‏های اول زندگی، بازخورد شنوایی ناقصی دارند و این مسئله مانع از شکل‏گیری گفتاری سالم می‏شود. در میان مشکلات گفتاری، بیان آهنگ گفتار برای کودکان کم‏شنوا بسیار مشکل است؛ شاید به این دلیل که آنها مفهوم زیروبمی را نمی‏فهمند، چون بازخورد شنوایی مناسب  برای درک تغییرات فرکانس را دریافت نمی‏کنند(3). از بهترین روش‏های درمانی برای افراد مبتلا به افت شنوایی شدید و عمیق عمل جراحی کاشت حلزون است(4). شکی وجود ندارد که کاشت حلزون به کودکان ناشنوا و کم‏شنوا کمک می‏کند تا مهارت‏های ارتباطی را آموزش ببینند، با این وجود کودکانی که عمل کاشت حلزون انجام داده‏اند در بیان آهنگ نقایصی را نشان می‏دهند. همان‏طور که در مطالعات مختلف نشان داده شده است، کاشت حلزون به رشد خزانۀ واژگانی کودکان کمک می‏کند، اما همچنان مشکل‏ترین و مهم‏ترین قسمت گفتار آنها بیان آهنگ گفتار است(3).  برای مثال، در مطالعۀPeng  و همکاران (2004، 2007، 2008)، وHan  و همکاران (2007)، توانایی بیان آهنگ خیزان در جملات پرسشی بررسی شده است و نتایج نشان داده است که آهنگ خیزان موجود در پرسش­های کودکان کاشت شده در حالت تقلیدی و خودانگیخته رضایت­بخش نیست(7-4). همچنین، مطالعات دیگری با هدف بررسی ویژگی‏های آکوستیکی گفتار کودکان کاشت شده انجام شده‏ است. برای نمونه یافته‏های مطالعات  Lendenو Flipsen (2007) نشان داد مشکل اصلی کودکان کاشت شده در تکیه است و فرکانس پایه (fundamental frequency: F0) گفتار کودکان کاشت شده به‏طور معنی‏داری بالاتر از گروه دارای شنوایی هنجار است(8). علاوه بر این، نتایج حاصل از تحقیقات نشان داده است که سن کودک در زمان عمل جراحی و نیز مدت زمان استفاده از دستگاه کاشت حلزون در موفقیت کودک جهت تولید و درک گفتار بسیار حائز اهمیت است(9). Snow و Ertmer در سال 2009 نشان دادند کودکانی که مدت زمان بیشتری از دستگاه استفاده نموده‏اند، در کسب آهنگ گفتار پیشرفت بهتری دارند(10).

کمبود مطالعات در زمینۀ بیان آهنگ گفتار در کودکان کاشت شده لزوم انجام تحقیقات جدیدتر را نشان می‏دهد. از سوی دیگر در این زمینه هیچ مطالعه‏ای روی کودکان فارسی زبان انجام نشده است. از آنجا که بیان آهنگ گفتار، رشد زبان بیانی را در کودکان تحت تأثیر قرار می‏دهد، هدف از این مطالعه بررسی بیان آهنگ گفتار کودکان کاشت حلزون شده فارسی زبان بود.

 

روش بررسی

مطالعۀ مقطعی‏ـ‏مقایسه‏ای حاضر روی 25  کودک کاشت حلزون شده (14 دختر و 11 پسر) در محدودۀ سنین دبستان (میانگین 92/8 سال و انحراف معیار 49/1 سال) انجام گرفت. 50 کودک دارای شنوایی هنجار (25 دختر و 25 پسر) که از لحاظ سنی با گروه مورد مطالعه همسان شدند (میانگین 9سال و انحراف معیار 42/1 سال)،  برای مقایسۀ نتایج در گروه شاهد قرار گرفتند. نمونه‏ها به روش نمونه‏گیری آسان و در دسترس انتخاب شدند. گروه کودکان کاشت حلزون شده به‏طور تصادفی از میان کودکانی که در مرکز جراحی کاشت حلزون بیمارستان امیر اعلم تهران، تحت عمل جراحی کاشت قرار گرفته‏بودند، انتخاب شدند. نوع دستگاه استفاده شده در تمامی کودکان Clarion 22 بود که به‏صورت یک طرفه کاشته شده بود. تمامی کودکان، مبتلا به افت شنوایی مادرزادی بودند. میانگین سن کودکان در زمان جراحی 04/31 ماه با انحراف معیار 42/20 و میانگین مدت زمان استفاده از دستگاه 34/6 سال با انحراف معیار 68/2 بود. تمامی کودکان کاشت شده 100 جلسه گفتاردرمانی پس از جراحی کاشت را


به‏طور کامل گذرانده بودند و تأخیر آنها در رشد زبانی درکی و بیانی جبران شده بود، به‏طوری که در مدارس عادی آموزش و پرورش تحصیل می‏کردند. گروه کودکان دارای شنوایی هنجار از بین مدارس ابتدایی محل تحصیل کودکان کاشت شده به‏صورت تصادفی انتخاب شدند. ضریب هوشی هر دو گروه کودکان کاشت حلزون شده و هنجار با توجه به ارزیابی انجام شده قبل از ورود به مدرسه در محدودۀ هنجار قرار داشت. برای اطمینان از نبود مشکل عصبی‏ـ‏عضلانی، ارزیابی اندام‏های گفتاری برای کودکان، توسط محقق انجام شد. کودکان کاشت شده‏ای در مطالعه شرکت داده شدند که درمان آهنگ گفتار برای آنها انجام نشده بود. برای این منظور، درمان آهنگ برای والدین کودکان کاشت حلزون شده توضیح داده می‏شد تا از صحت پاسخ آنها در مورد عدم دریافت درمان آهنگ اطمینان حاصل شود. کودکان و والدین آنها در هر دو گروه تک­زبانه بودند.

در ابتدا با کودک ارتباط برقرار می‏شد. بیان آهنگ گفتار شامل دو قسمت بیان آهنگ افتان در جملات خبری و آهنگ خیزان در جملات پرسشی بود. جهت تحریک کودک برای بیان جملات پرسشی و خبری از 10 تصویر که هر کدام نشان‏دهندۀ یک فعالیت بود، استفاده شد. تصاویر از کتاب فرهنگ مصور افعال که در کلینیک‏های گفتاردرمانی مورد استفاده قرار می‏گیرد، انتخاب شدند. برای اینکه کودک جملات خبری را بیان کند، محقق هر تصویر را به وی نشان می‏داد و از کودک می‏خواست بیان کند فرد مورد نظر در تصویر در حال انجام چه کاری است. پاسخ‏های کودک به‏عنوان جملات خبری ضبط می‏شد.  برای ضبط پاسخ‏های کودک از نرم‏افزار Praat، یک دستگاه لپ تاپ Dell مدل inspiron.1525 و یک عدد میکروفن SONY مدل FV220 با پاسخ فرکانسی Hz 12000-100 استفاده شد. در هنگام بیان جملات، فاصلۀ میکروفن تا دهان کودک 25 سانتی‏متر در نظر گرفته شد. ضبط جملات در اتاق کاملاً ساکت انجام گرفت. در بخش دوم، قبل از بررسی بیان جملات پرسشی توسط کودکان،  برای آشنایی کودک با روند کار، سه تصویری که فعالیتی را نشان می‏داد به کودک ارائه می‏شد. محقق از کودک سؤال می‏کرد تا کودک پاسخ دهد. سؤالات بدون استفاده از کلمۀ پرسشی، بدون آهنگ اغراق‏آمیز و به گونه‏ای پرسیده می‏شد که پاسخ پرسش بله باشد. هنگامی که کودک متوجه تمرین می‏شد، محقق از وی درخواست می‏کرد حال شما از من سؤال بپرس تا من پاسخ دهم. در این مرحله 10 تصویری که در مرحلۀ قبل از آنها استفاده شده بود، در اختیار کودک قرار می­گرفت تا از محقق سؤال نماید. دلیل استفاده از تصاویر قبل این است که در کلمات سازندۀ جمله تغییری ایجاد نشود و تنها تغییر ایجاد شده برای پرسیدن، تغییر آهنگ باشد. پرسش­هایی که کودک طرح می­کرد به‏عنوان بیان جملات پرسشی ضبط می‏شد. پس از آن با استفاده از نرم‏افزار Praat، F0 و مقدار تغییرات زیروبمی در هر کدام از جملات خبری و پرسشی ضبط شده، محاسبه می‏شد.

در مرحلۀ دوم، تمامی جملات خبری و پرسشی بیان شده توسط کودکان، توسط هشت نفر گفتاردرمانگر شنیده شدند و مورد قضاوت ادراکی قرار گرفتند که آیا دارای آهنگ مناسب هستند یا خیر. سه نفر گفتاردرمانگر در مقطع کارشناسی ارشد گفتاردرمانی مشغول به تحصیل بودند. امتیازدهی گفتاردرمانگران به این ترتیب بود که بعد از شنیدن هر جمله از یک تا پنج به آهنگ افتان یا خیزان آن امتیاز می‏دادند. امتیاز یک به معنی آهنگ کاملاً نامناسب، دو نسبتاً نامناسب، سه نامناسب، چهار نسبتاً مناسب و امتیاز پنج به معنی آهنگ کاملاً مناسب بود.

با استفاده از آزمون t مستقل میانگین F0 و تغییرات زیروبمی جملات خبری و پرسشی در دو گروه کاشت شده و هنجار با هم مقایسه شد. همچنین، با کمک آزمون من‏ویتنی امتیاز قضاوت ادراکی که افراد متخصص به دو گروه داده‏اند، با هم مقایسه شد. برای تعیین همبستگی بین مدت زمان استفاده از دستگاه کاشت حلزون و امتیاز قضاوت ادراکی آزمون همبستگی اسپیرمن استفاده شد.

 

یافته‏ها

میانگین F0 جملات خبری و پرسشی و تغییرات زیروبمی جملات خبری بین دو گروه دارای تفاوت معنی‏دار آماری
Text Box: جدول 1ـ مقایسه F0 گفتار در هنگام تولید آهنگ بین دو گروه

		گروه کاشت شده		گروه هنجار		حد اطمینان	
نوع جمله		تعداد	میانگین (انحراف معیار)		تعداد	میانگین (انحراف معیار)		حد پایین	حد بالا	p
خبری		25	(63/58) 42/173		50	(27/36) 39/201		94/8	21/43	003/0
پرسشی		25	(36/49) 76/168		50	(01/45) 49/190		94/14	46/54	001/0



بود(05/0>p). در F0 جملات خبری 003/0p= و جملات پرسشی 001/0p=، همچنین در تغییرات زیروبمی جملات خبری 03/0p= بود. با توجه به جدول‏های 1 و 2 میانگین F0 در هر دو نوع جملۀ خبری و پرسشی در گروه کاشت حلزون شده پایین‏تر از گروه کودکان دارای شنوایی هنجار بود. میانگین تغییرات زیروبمی در جملات خبری و پرسشی در گروه کاشت شده کمتر از گروه هنجار بود.

میانگین امتیاز قضاوت ادراکی در دو نوع جملۀ خبری و پرسشی در گروه کاشت حلزون شده پایین‏تر از گروه هنجار بود و این تفاوت از لحاظ آماری معنی‏دار بود (در هر دو مورد 001/0p=).

ضریب همبستگی اسپیرمن بین مدت زمان استفاده از دستگاه کاشت حلزون و امتیاز قضاوت ادراکی در جملات خبری برابر با 54/0(005/0p=) و در جملات پرسشی برابر با 64/0 (001/0p=) بود. همان‏طور که مشاهده می‏شود بین مدت زمان استفاده از دستگاه کاشت حلزون و امتیاز قضاوت ادراکی همبستگی معنی‏دار و مثبت وجود داشت.

 

بحث

یافته‏های پژوهش حاضر نشان می‏دهد F0 گفتار کودکان کاشت شده به‏طور قابل توجهی پایین‏تر از کودکان دارای شنوایی هنجار است. F0 پایین‏تر، بم‏تر بودن صدای کودکان کاشت شده را نشان می‏دهد. همچنین، تغییرات زیروبمی گفتار کودکان کاشت شده به‏طور قابل توجهی کمتر از گروه کودکان هنجار بود. کمتر بودن تغییرات زیروبمی در طول گفتار، با عنوان یکنواخت (مونوتن) بودن گفتار مطرح می‏شود. این نتایج با یافته‏های حاصل از مطالعۀLenden  و Flipsen (2007) همخوانی دارد. وی همچنین ویژگی‏های نواختی و صوتی شش کودک کاشت حلزون شده انگلیسی زبان را بررسی کرد. ویژگی‏های نواختی مورد مطالعۀ وی سرعت، تکیه و روانی گفتار بود. یافته‏های این پژوهش نشان داد که مشکل این کودکان در تکیه بود و در روانی و سرعت خوب عمل کردند. همچنین تغییرات زیروبمی در طول گفتار کودکان کاشت شده به‏طور قابل توجهی کمتر از گروه هنجار بود(8).

نتایج حاصل از مطالعۀ حاضر نشان می‏دهد امتیاز قضاوت ادراکی  برای بررسی مناسب بودن آهنگ گفتار در کودکان کاشت شده به‏طور بارزی پایین‏تر از کودکان هنجار است. به عبارت دیگر، عملکرد کودکان کاشت شده در بیان آهنگ گفتار به‏طور قابل توجهی پایین‏تر از عملکرد کودکان دارای شنوایی هنجار است. این نتایج در مطالعات Peng و همکاران (2004 و 2008) نیز مشاهده می‏شود. نتایج این مطالعات نشان داد که برخلاف همسالان دارای شنوایی هنجار، کودکان کاشت حلزون شده در درک و بیان آهنگ گفتار مهارت ندارند. به‏علاوه، کودکانی که در سن پایین‏تر تحت عمل جراحی کاشت حلزون قرار گرفته بودند، عملکرد بهتری در دو قسمت درک و بیان نشان دادند(4و7). کودکان کاشت شده نه تنها قادر به بیان آهنگ خیزان مناسب به‏طور خودانگیخته نیستند، بلکه در تقلید آن نیز مشکلاتی دارند.

 Hanو همکاران (2007) تولید آهنگ را در کودکان کاشت حلزون شدۀ بومی چینی بررسی کردند. نتایج نشان داد که عملکرد کودکان کاشت حلزون شده به‏طور قابل توجهی پایین‏تر از عملکرد کودکان هنجار است. همچنین، امتیاز کودکانی که در زمان کاشت سن پایین‏تری داشتند و نیز کودکانی که مدت بیشتری از دستگاه استفاده کرده بودند، بالاتر بود. به عبارت دیگر، عملکرد بیان آهنگ گفتار با سن کودک در زمان کاشت ارتباط منفی و با مدت زمان استفاده از دستگاه ارتباط مثبت داشت(5). بدین‏ترتیب نتایج مطالعۀ حاضر با مطالعات ذکر شده همسو است.

Text Box: جدول 2ـ مقایسه تغییرات زیروبمی گفتار در هنگام تولید آهنگ میان دو گروه

		گروه کاشت شده		گروه هنجار		حد اطمینان	
نوع جمله		تعداد	میانگین (انحراف معیار)		تعداد	میانگین (انحراف معیار)		حد پایین	حد بالا	p
خبری		25	(21/31) 65/256		50	(5/41) 57/230		93/1	99/53	03/0
پرسشی		25	(03/36) 66/262		50	(82/47) 96/227		94/1	39/45	07/0

نتایج پژوهش حاضر مشخص می‏کند که بین مدت زمان استفاده از دستگاه کاشت حلزون و امتیاز قضاوت ادراکی ارتباط قابل توجهی وجود دارد. از آنجا که این ارتباط مثبت بود، بین مدت زمان استفاده از دستگاه و امتیاز قضاوت ادراکی ارتباط مستقیم وجود داشت. به بیانی دیگر، با افزایش مدت زمان استفاده از دستگاه کاشت حلزون، عملکرد کودکان در بیان آهنگ گفتار بهبود می‏یابد. این نتایج با یافته‏های حاصل از مطالعهHan  و همکاران (2007) همسو است. وی گزارش کرد در گروه کاشت شده امتیاز کودکانی که مدت زمان بیشتری از دستگاه استفاده کرده بودند، به‏طور قابل ملاحظه‏ای بالاتر بود. به عبارت دیگر، میان بیان آهنگ و مدت زمان تجربه دستگاه ارتباط وجود داشت(5). نتایج حاصل از مطالعه Peng (2008) نیز نشان داد میان مدت زمان استفاده از دستگاه و امتیاز قضاوت ادراکی ارتباط قابل توجه و مثبتی وجود دارد(7). در مطالعه‏ای دیگر Snow و Ertmer (2009) رشد آهنگ گفتار را در شش کودک که قبل از سه سالگی عمل جراحی کاشت انجام داده بودند، بررسی کردند(10). یافته‏های مطالعۀ آنها نشان داد الگوی رشد آهنگ گفتار در کودکان کاشت شده مانند کودکان هنجار است و کودکانی که مدت زمان بیشتری از دستگاه کاشت حلزون استفاده کرده‏اند، در بیان آهنگ گفتار عملکرد بهتری دارند. که به این ترتیب نتایج مطالعۀ حاضر در مطالعات مذکور نیز مشاهده شده است.

یافته‏های پژوهش حاضر حاکی از آن بود که کودکان کاشت شده در بیان آهنگ گفتار، ضعیف‏تر از کودکان دارای شنوایی هنجار عمل می­کنند. بنابراین، دستگاه کاشت حلزون در تسهیل بیان آهنگ گفتار محدودیت دارد و برای بهبود عملکرد کودکان کاشت شده در این زمینه، لازم است که درمان توانایی بیان آهنگ گفتار به‏طور مستقیم مورد هدف قرار گیرد. همچنین عملکرد کودکان در تکالیف مطالعۀ حاضر با مدت زمان استفاده از دستگاه ارتباط دارد. با توجه به این مسئله می‏توان چنین گفت که با رشد زبانی و قرار گرفتن هر چه بیشتر کودک در معرض دروندادهای زبانی، توانایی کودک در بیان آهنگ گفتار افزایش می‏یابد و درمانگران با در نظر گرفتن این مسئله قادر خواهند بود پیش آگهی مداخله در زمینۀ کسب این توانایی‏ها را بهتر تعیین نمایند. بنابراین، به نظر می‏رسد نتایج این مطالعه در برنامه‏ریزی درمانی برای کودکان کاشت شده مؤثر باشد و زمینه‏ای برای تحقیقات بیشتر در آینده در مورد دستگاه کاشت حلزون و محدودیت‏ها و مزایای آن و توانبخشی کودکان کاشت شده فراهم کند. پیشنهاد می‏شود در آینده پژوهشی روی تعداد بیشتری از کودکان کاشت شده و نیز کودکان قبل از سن دبستان انجام شود. همچنین پژوهشگران آتی می‏توانند درک و بیان آهنگ گفتار را در دو جنس با یکدیگر مقایسه کنند.

 

نتیجه‏گیری

با توجه به نتایج مطالعۀ حاضر، دستگاه کاشت حلزون علی‏رغم تسهیل زبان بیانی کودکان، در تسهیل اکتساب آهنگ گفتار محدودیت دارد. با این وجود، با گذشت زمان و افزایش تجربۀ شنیداری کودک با کمک دستگاه کاشت حلزون، این نقص تا حدودی بهبود می‏یابد. به‏طور کلی، گفتاردرمانگران باید درمان آهنگ گفتار را در برنامۀ درمانی کودکان کاشت حلزون شده بگنجانند و توجه لازم را به ویژگی‏های زبرزنجیری گفتار مبذول دارند.

 

سپاسگزاری

مقاله حاضر حاصل بخشی از پایان‏نامه کارشناسی ارشد مصوب، با شماره 244/260، مورخ 27/4/1389 است. از همکاری مسئولان مرکز جراحی گوش، گلو و بینی بیمارستان امیراعلم به‏ویژه سرکار خانم ملک‏زاده برای ارجاع بیماران قدردانی می‏شود. همچنین از تمامی افراد شرکت‏کننده در مطالعه سپاسگزاری ویژه داریم.


 

REFERENCES


1.             Sadat-Tehrani N. The intonation patterns of interrogatives in Persian. Linguistic discovery. 2011;9(1):105-36.

2.             Snow D. Intonation in the monosyllabic utterances of 1-year-olds. Infant Behavior & Development. 2002;24(4):393-407.

3.             Allen GD, Arndorfer PM. Production of sentence-final intonation contours by hearing-impaired children. J Speech, Lang Hear Res. 2000;43(2):441-55.

4.             Peng SC, Tomblin JB, Spencer LJ, Hurting RR. Acquisition of rising intonation in pediatric cochlear implant recipients-a longitudinal study. International Congress Series. 2004;12(2):336-9.

5.             Han D, Zhou N, Li Y, Chen X, Zhao X, Xu L. Tone production of mandarin Chinese speaking children with cochlear implants. Int J Pediatr Otorhinolaryngol. 2007;71(6):875-80.

6.             Peng SC, Tomblin JB, Spencer LJ, Hurting RR. Imitative production of rising speech intonation in pediatric cochlear implant recipients. J Speech, Lang Hear Res. 2007;50(2):1210-27.

7.             Peng SC, Tomblin JB, Turner CW. Production and perception of speech intonation in pediatric cochlear implant recipients and individuals with normal hearing. Ear Hear. 2008;29(3):336-51.

8.             Lenden JM, Flipsen P Jr. Prosody and voice characteristics of children with cochlear implants. J Commun Disord. 2007;40(1):66-81.

9.             Brown C, McDowall DW. Speech production results in children implanted with the CLARION implant. Ann Otol Rhinol Laryngol Suppl. 1999;177:110-2.

10.         Snow D, Ertmer D. The development of intonation in young children with cochlear implants: A preliminary study of the influence of age at implantation and length of implant experience. Clin Linguist Phon. 2009;23(9):665-679.

11.         Geers AE, Nicholas JG, Sedey AL. Language skills of children with early cochlear implantation. Ear Hear. 2003;24(1 Suppl):46S-58S.

12.         Tait ME, Nikolopoulos TP, Lutman ME. Age at implantation and development of vocal and auditory preverbal skills in implanted deaf children. Int J Pediatr Otorhinolaryngol. 2007;71(4):603-10.