Research Article
The evaluation of 4-6 year-old Persian-speaking children’s ability to comprehend and express wh-questions
Rezvan Akbari Mani1, Nahid Jalilevand1, Ali Ghorbani1, Mohammad Kamali2, Mohammad Reza Razavi3
1- Department of Speech therapy, School of Rehabilitation, Tehran University of Medical Sciences, Iran
2- Department of Rehabilitation Management, School of Rehabilitation, Tehran University of Medical Sciences, Iran
3- Department of Linguistic, Academy of Persian Language and Literature, Tehran, Iran
Received: 22 December 2011, accepted: 8 August 2012
Abstract
Background and Aim: Studies have shown that most children before age 4 are able to comprehend and express wh-question. In the Persian language, a case study has confirmed these results. The aim of this study is to evaluate the ability of 4-6 year olds to comprehend and express wh-question.
Methods: Seventy two 4-6 year-old Persian-speaking children were selected randomly. Wh-words consist of: what, where, who, why, and when. In the part of comprehension subjects answered questions about two pictures, and in the part of expression they asked questions elicited by a speaking puppet about four pictures. Descriptive analysis and student’s t-test were used for data analysis.
Results: In comprehension 4-6 year-old children gained the complete score (2) with SD=0 in all wh-words. However, 4-5 year old children gained the score of 1.89 with SD of 0.32 for the word when. In expression, independent t-test showed the maximum score of 3.52 with SD of 0.84 related to questions with who. 5-6 and 4-5 year old subjects had significant differences in questions with what (p=0.005), where (p=0.003), who (p=0.012), and when (p<0.001). Most errors were expressed in question with when.
Conclusion: Subjects of this study had the ability to comprehend and express wh-words. Comprehension of wh-words is easy for 4-6 year-old children; they are able to use them in questions, but have some application errors.
Keywords: Children, question words, comprehension, expression, Persian language
مقاله پژوهشی
بررسی درک و بیان سؤالات پرسشواژهای در کودکان 6-4 سالۀ فارسیزبان
رضوان اکبری منیع1، ناهید جلیلهوند1، علی قربانی1، محمد کمالی2، محمدرضا رضوی3
1ـ گروه گفتاردرماني، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشكي تهران، ایران
2ـ گروه مدیریت توانبخشی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، ایران
3ـ گروه زبانشناسی، فرهنگستان زبان و ادب فارسی، تهران، ایران
چکیده
زمینه و هدف: مطالعات نشان دادهاند اکثر کودکان قبل از چهار سالگی توانایی درک و بیان سؤألات پرسشواژهای مانند /what/، /where/ و /who/ را کسب میکنند. يك پژوهش موردی در زبان فارسی، این نتایج را تأیید میکند. هدف این مطالعه بررسی توانایی درک و بیان سؤالات پرسشواژهای در کودکان 6-4 ساله بود.
روش بررسی: در پژوهش حاضر 72 کودک 6-4 سالۀ فارسیزبان بهطور تصادفی انتخاب شدند. پرسشواژهها شامل /či/، /koja/، /ki/، /čera/ و /key/ بود. دو تصویر برای درک و چهار تصویر برای بیان استفاده شد. در قسمت درک، آزمودنیها باید به سؤالاتی در مورد تصاویر پاسخ میدادند و در قسمت بیان پس از ارائۀ جملات انگیزشی توسط عروسک سخنگو باید سؤال میپرسیدند. برای بررسی نتایج این پژوهش از آمار توصیفی و t مستقل استفاده شد.
یافتهها: در قسمت درک، آزمودنیها در همۀ پرسشواژهها میانگین دو با انحراف معیار صفر بهدست آوردند، بهجز کودکان 5-4 ساله که برای پرسشواژه /key/ میانگین 89/1 با انحراف معیار 32/0 را کسب کردند. در قسمت بیان بالاترین میانگین 52/3 با انحراف معیار 84/0 برای پرسشواژه /ki/ بود؛ بین آزمودنیهای 6-5 ساله و 5-4 ساله در پرسشواژههای /key/ با 001/0p<، /ki/ با 012/0p=، /koja/ با 003/0p= و /či/ با 005/0p= اختلاف معنیداری مشاهده شد. بیشترین خطاها نیز در كاربرد پرسشواژه /key/ بود.
نتیجهگیری: آزمودنیهای این مطالعه توانایی درک و بیان پرسشواژهها را داشتند. درك پرسشواژههای /koja/či/key/čera/ki/ براي كودكان 6-4 ساله ساده است و میتوانند از اين واژهها در جملات پرسشي استفاده کنند، اما خطاهاي كاربردي نیز در بیان آنها وجود داشت.
واژگان کلیدی: کودکان، پرسشواژهها، درک، بیان، زبان فارسی
(دریافت مقاله: 1/10/90، پذیرش: 18/5/91)
مقدمه
از نظر عصبروانشناسان زبان و متخصصان زبان، پرسشها منعکسکنندهء رشد زبان کودکان هستند. پرسشهای مطرح شده توسط بزرگسالان بهعنوان ابزار آموزشی کودکان برای مهارتهای خاص زبانی بهکار میروند. توانایی پرسیدن ابزار مفیدی برای کودکان است تا به جمعآوری اطلاعاتی دربارهء جهان اطرافشان و حل مسائل آن بپردازند(1).
در زبان انگلیسی رشد واژههای پرسشی، ترتیب اکتساب نسبتاً معینی دارند، بهطوری که ابتدا what (چه) و where (کجا)، سپس who (چهکسیـکی)، whose (مال کی) و which (کدام)، نهایتاً when (چهموقعـکِی)، how (چهطور) و why (چرا) رشد میيابند(2). كودكان 22-12 ماهه پرسش خود را از طريق آهنگ خيزان مطرح میکنند، سپس از پرسشواژههاي /what/ و /where/ توأم با آهنگ خيزان استفاده ميكنند(3). آنها در سن 5/2-2 سالگی از پرسشهای ساده استفاده میکنند و در سن 4-3 سالگی پرسشواژههای /what/، /why/ و /how/ را بهکار میبرند(4)، و در حدود سن 32-31 ماهگي شكل درست پرسش را همچون بزرگسالان بهكار ميبرند(4و5).
Lee و ashmor (1983) در مطالعهای به بررسی درک و بیان سؤالات پرسشواژهای در کودکان دچار تأخیر زبانی پرداختند، و درک و بیان پرسشواژههای where//، /who/، /why/، /when/، /how/، /what-do/ را بررسی کردند. نتایج نشان داد که کودکان در تکلیف درکی بهتر از تکلیف بیانی عمل میکنند. ترتیب درک واژگان پرسشی براساس فراوانی پاسخهای درست عبارت بود از //where، /what-do/، /who/، /why/، /how/ و /when/. اکثر خطاهای کودکان در پرسشواژههای /how/، /why/ و when// بود. ترتیب رشد بیانی پرسشواژهها در آزمودنیها به این ترتیب بود /who/، /where/، /what-do/، /why/، /how/ و /when/. كاربرد درست پرسشواژۀ /who/ بهطور چشمگیری بیشتر از سایر پرسشواژهها بود(6). de Villiers (2004) در مطالعهای به ارزیابی مهارتهای کاربردشناختی پرداخت که یکی از آن مهارتها پرسیدن سؤالات پرسشواژهای بود. او در این مطالعه پرسشواژههای /what/، /who/، /where/، /why/ و /how/ را بررسی کرد. نتایج نشان داد که در حالت تحریک با ارائۀ حوزۀ معنایی، آزمودنیها نتایج بهتری کسب میکنند(7).
Rowland و Pine (2003) در مطالعهای به بررسی اکتساب سؤالات پرسشواژهای و خطاهای معکوسسازی فاعلـفعلکمکی در پرسشهای یک کودک در دورۀ 3/2 تا 10/4 سالگی پرداختند. به اعتقاد آنها این اطلاعات میتواند از نظر دانش کودک از ترکیبات فعل کمکیـپرسشواژۀ خاص و فراوانی نسبی الگوهای معکوسسازی و بدون معکوسسازی این ترکیبات در گفتار مادران توجیه شود(8). Rowland و همکاران (2005) برای آزمودن اين تئوري كه كودكان انگليسيزبان طي فراگيري واژههاي پرسشي در اصول دستور زبان معكوسسازي خطاهايي را مرتكب ميشوند اما در نهايت دستور زبان را فرا ميگيرند، پژوهشي را با عنوان وقوع خطا در كاربرد واژههاي پرسشي توسط كودكان انجام دادند. نتايج نشان داد كه بین ميزان خطاها در كاربرد افعال کمکی مثل do، are، is اختلاف معنيداری وجود دارد(9).
Chan Hang Yee (2004) 36 كودك كانتوني (چينيزبان) را در محدودۀ سني 6-6/3 سال مورد پژوهش قرار داد. وي در پژوهش خود از كودكان خواست تا با استفاده از محرك تصويري 24 سؤال را در قالب شش نوع سؤال مختلف بيان كنند. نتایج نشان داد كه ترتيب تحول در واژههاي پرسشي با نتايج پژوهشهاي قبلي همخواني دارد(10).
مطالعۀ Rowland (2007) توجیه خطاها در پرسشهای کودکان بود. وی در این مطالعه به بررسی خطاهای پرسشهای تولید شده توسط کودکان انگلیسیزبان 5-2 ساله پرداخته است و نتایج نشان داد که کودکان در پرسشهای بله/خیر که با استفاده از فعل کمکی do بیان میشوند بیشتر از سایر پرسشواژهها خطای معکوسسازی دارند. در سؤالات پرسشواژهای خطاهای کودکان زیاد بود، اما نوع فعل کمکی تأثیری در میزان بروز این خطاها نداشت(11).
جلیلهوند و ابراهیمیپور (2010) ترتیب كاربرد واژههاي پرسشي در گفتار دو کودک فارسیزبان از 12 تا 36 ماهگي را بررسي کردند. کودکان مورد مطالعه قبل از بیان واژههای پرسشي از آهنگ خیزان همراه با بيان /m/ يا /hum/ برای پرسیدن استفاده كردند و در حدود 5/1 سالگی شروع به بیان واژههای پرسشی کردند. در سنين 36-30 ماهگي تنوع واژههای پرسشی در نمونۀ گفتار دختر مورد مطالعه بيشتر بود. پرسشواژه /key/ در نمونۀ گفتار کودکان تا سن 36 ماهگی بیان نشد. اولین واژههای پرسشی کودکان /ku/ و /čiye/ دربارۀ اشیا و اسباببازیهایشان بود. با افزایش سن، کودکان از پرسشهایی مثل /čera/ و //čejuri استفاده میکردند. فرکانس كاربرد واژههاي پرسشي /ku/، /či/ و //koja در هر سن بيش از ساير واژههاي پرسشي بود(12).
همانطور که در مطالعات متعدد مشاهده شد، کودکان از سنین پایین توانایی درک و بیان سؤالات پرسشواژهای را کسب میکنند و خطاهایی نیز در استفاده از این پرسشها دارند. هدف اصلی این مطالعه پاسخ به این پرسش است که آیا کودکان چهار و پنج سالۀ فارسیزبان توانایی درک و بیان سؤالات پرسشواژهای را دارند؟
روش بررسی
این مطالعه به روش مقطعي صورت گرفت و جامعۀ مورد مطالعۀ آن مهدکودکهای شهر همدان بود که نمونههای مورد مطالعه، از این مهدکودکها بهطور تصادفی انتخاب شدند. نمونههای مورد مطالعه شامل 72 دختر و پسر بهنجار فارسیزبان 5-4 ساله (36 نفر با میانگین 7/4 با انحراف معیار 7/2) و 6-5 ساله (36 نفر با میانگین 6/5 با انحراف معیار 3/2) بود.
در این مطالعه از یک عروسک سخنگو، که جملات وی توسط یک گوینده ضبط شده بود، یک تصویر آزمایشی و دو تصویر اصلی برای قسمت درک و یک تصویر آزمایشی و چهار تصویر اصلی برای قسمت بیان استفاده شد. تصاویر از نظر روایی محتوایی مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور، پرسشنامهای برای نظرسنجی تهیه شد و در اختیار چهار گفتاردرمانگر (آسیبشناس گفتار و زبان) و یک متخصص زبانشناسی قرار گرفت. نتایج نظرسنجیها نشان داد که تصاویر دارای نسبت روایی محتوایی (Content Validity Ratio: CVR) قابل قبولی (1CVR=) هستند. تصاویر و صدای عروسک با استفاده از یک لپتاپ بهطور همزمان برای هر آزمودنی ارائه میشد و هر آزمودنی بهطور جداگانه مورد بررسی قرار میگرفت. ابتدا عروسک با آزمودنی ارتباط برقرار میکرد و نحوۀ اجرای پژوهش را برای وی توضیح میداد. در تصاویر آزمایشی نحوۀ کار توسط عروسک الگو داده میشد. در قسمت درک، آزمودنی میبایست به پرسشهای عروسک پاسخ میداد. در قسمت بیان مانند روشی که Lee و Ashmore (1983)، de Villiers (2004) و Chan Hang Yee (2004) در مطالعات خود بهکار بردند، عروسک سخنگو برای هر تصویر پنج جملۀ انگیزشی ارائه میداد که آزمودنی را به پرسیدن با استفاده از پرسشواژهء مورد نظر ترغیب میکرد(10). در زیر نمونهای از جملات انگیزشی عروسک ارائه شده است:
من نمیدونم کی خوابیده، خاله میدونه ازش بپرس تا بهت بگه.
پس از جملات انگیزشی عروسک، آزمودنی میبایست با استفاده از پرسشواژۀ هدف سؤال میکرد. در طول اجرای مطالعه، عروسک برای پاسخهای درست آزمودنی بازخورد مثبت ارائه میکرد. برای آزمودنی به ازای هر پاسخ درست در قسمت درک و بیان امتیاز یک و برای پاسخهای نادرست امتیاز صفر در نظر گرفته میشد. (بهطور کلی برای هر پرسشواژه در پایان دو امتیاز کلی شامل یک امتیاز درک از صفر تا دو و برای بیان از صفر تا چهار محاسبه شد).
برای بررسی توصیفی نتایج این پژوهش در دو قسمت درک و بیان از شاخصهای آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) استفاده شد. سپس برای مقایسۀ آماری امتیازهای آزمودنیها در دو قسمت درک و بیان در دو جنس و دو گروه سنی آزمون t مستقل بهکار رفت.
یافتهها
هدف اصلي از این پژوهش پاسخ به اين پرسش بود كه آیا کودکان چهار و پنج سالۀ فارسیزبان توانایی درک و بیان سؤالات پرسشواژهًای را دارند؟ يافتههاي آماري ما را در پاسخ به اين پرسش هدايت کرد. همۀ آزمودنیها در درک پرسشواژههای /či/، /koja/، /ki/ و era/č/ امتیاز کامل دو با انحراف معیار صفر را بهدست آوردند، اما در پرسشواژۀ /key/ دختران و پسران 5-4 ساله امتیاز 89/1 با انحراف معیار 333/0 بهدست آوردند. شاخصهای آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار، حداقل و حداکثر) امتیازهای درک پرسشواژهها در کل آزمودنیهاي 6-4 ساله در جدول 1 آمده است.
مقایسۀ آماری درك پرسشواژهها بین دو جنس با استفاده از آزمون t مستقل نشان داد که بین دو جنس تفاوتی وجود ندارد. مقايسۀ دو گروه سنی نیز نشان داد كه هر دو گروه در درك پرسشواژههای/či/، /koja/، /ki/، era/č/ امتیاز کامل بهدست آوردهاند و در پرسشواژۀ /key/ نیز تفاوت معنیداری نداشتهاند(154/0=p).
در قسمت بیان، همۀ آزمودنیها توانایی تولید پرسش با استفاده از پرسشواژههای مورد مطالعه را داشتند و بیشترین امتیاز را برای پرسشواژۀ /ki/ با میانگین 52/3 و انحراف معیار 84/0 بهدست آوردند. در این پژوهش برخی آزمودنیها به جای پرسشواژۀ /čera/ پرسشواژۀ //bæraye či، به جای پرسشواژۀ /koja/ پرسش واژۀ /ku/، به جای پرسشواژۀ /key/ پرسشواژۀ /če moqe/ را بهکار میبردند که این موارد نیز قابل قبول بود. میانگین و انحراف معیار امتیازهای بیان پرسشواژهها در کل آزمودنیهای مورد مطالعه در نمودار 1 نشان داده شده است.
آزمون t مستقل براي بررسی تفاوت امتياز بيان پرسشواژهها در دختران و پسران نشان داد كه در اين دو گروه اگرچه امتیاز دختران در همۀ پرسشواژهها بالاتر از پسران بود؛ اما اختلاف معنيداری وجود نداشت (/či/ با 8/0p=، /koja/ با 8/0p=، /ki/ با 1/0p=، /čera/ با 3/0p= و /key/ با 6/0p=).
نمودار 2، میانگین و انحراف معیار امتیازهای بیان پرسشواژهها را در آزمودنیهای دختر و پسر مورد مطالعه نشان میدهد.
مقایسۀ آماری بین دو گروه سنی مورد مطالعه نشان داد كه آزمودنیهای 6-5 ساله در همۀ پرسشواژهها امتیاز بیشتری از آزمودنیهای 5-4 کسب کردهاند و در پرسشواژههای /či/(005/0p=)، /koja/(003/0p=)، /ki/(012/0p=) و /key/(001/0p<) اختلاف معنیدار داشتند.
اگرچه در پرسشواژۀ /čera/ تفاوت وجود داشت، اما معنیدار نبود(054/0p=). نمودار 3 میانگین و انحراف معیار امتیازهای بیان پرسشواژهها در آزمودنیهای 5-4 و 6-5 سالۀ مورد مطالعه را نشان میدهد.
آزمودنیها در پرسش با پرسشواژههای مورد نظر خطاهایی داشتند که به دو صورت جایگزین کردن پرسشواژۀ نامناسب یعنی استفاده از یک پرسشواژۀ دیگر به جای پرسش واژۀ هدف و حذف پرسشواژۀ هدف شامل تکرار جملۀ انگیزشی عروسک، پاسخ دادن به جای پرسیدن، ارائۀ پاسخ نمیدونم، پرسیدن چی بگم؟ و سکوت بود. خطای جایگزینی آزمودنیها بیشتر در پرسشواژۀ /key/ بود. در این پژوهش پرسشواژۀ /čera/بیشتر از سایر پرسشواژهها جایگزین پرسشواژۀ هدف میشد. بهطور کلی میانگین و انحراف معیار امتیازها نشان داد در همۀ آزمودنیها خطای حذف پرسشواژۀ هدف بیشتر از خطای جایگزین کردن پرسشواژۀ نامناسب روی داده است. نمودار 4، میانگین و انحراف معیار امتیازهای انواع خطاهای آزمودنیها را در بیان پرسشواژهها نشان میدهد.
بحث
نتایج این پژوهش نشان داد که کودکان فارسیزبان چهار تا شش ساله توانایی درک و بیان سؤالات پرسشواژهای را دارند.
وقتی کودکان با مسئلهای در دانش کنونی خود مواجه ميشوند، مانند برخی ابهامات و خلأها در دانستههایشان، با پرسیدن امکان کسب اطلاعات هدف مورد نياز را بهدست ميآورند(1). در پژوهش حاضر نیز در قسمت بیان پس از جملۀ انگیزشی که عروسک بیان میکرد، ابهامی در ذهن کودک ایجاد میشد و کودک برای رفع آن به پرسش میپرداخت. پس از اینکه کودک پاسخ پرسشاش را دريافت ميكرد انگیزۀ بیشتری مییافت تا سؤال بعدی را بپرسد. پرسشهای آزمودنیها دربارۀ نقشهای معنایی کنشگر، کنشپذیر، زمان، مکان و علت رویداد بود. آزمودنیها پرسشهای /ič/ را برای کسب اطلاعاتی در مورد کنشپذیر (سازۀ مفعول) تصاویر مطرح میکردند و با پرسش /ki/ دربارۀ کنشگر تصاویر و با استفاده از /koja/ دربارۀ مکان پرسش میکردند. برای پرسش در مورد زمان از /key/ و برای پرسش دربارۀ علت بروز رخدادها از era/č/ استفاده میکردند. کودکان مورد مطالعه توانایی درک و بیان سؤالات با پرسشواژههای مورد نظر را داشتند که این یافته مطابق با نتایج مطالعات Ownes (2011)، Shipley و Mc Afee (2004) و جليلهوند و ابراهیمیپور (2010) بود(2،12و14). نتايج اين مطالعه نیز نشان داد كه كودكان 6-4 سالۀ فارسیزبان توانايي درك و بيان پرسشواژهها را دارند. دختران مورد مطالعه نیز در همۀ پرسشواژهها امتیاز بالاتری نسبت به پسران بهدست آوردند که این نتیجه در مطالعۀ جلیلهوند و ابراهیمیپور (2010) نیز مشاهده شده است(12).
در قسمت درک، همۀ آزمودنیها در پرسشواژههای /či/، /koja/، /ki/، و/čera/ امتیاز کامل (صفر) دو و در پرسشواژۀ /key/، 45/94 درصد آزمودنیها امتیاز کامل (صفر) دو بهدست آوردند. درک کامل کودکان چهار سالۀ فارسیزبان از پرسشواژههای /koja/، /ki/ و //či قابل پیشبینی بود. کودکان درک این پرسشواژهها را قبل از سه سالگی بهدست میآورند. برای مثال نتایج Lee (1989) در مورد کودک 33 ماهه که به توانایی درک سؤالات //what و //where /who/ دست یافته بود، نمونهای از شواهد است(13). اينكه برخی کودکان 5-4 سالۀ مورد مطالعه در درک پرسشواژهء /key/ امتیاز کامل بهدست نیاوردند، دلالت بر اين دارد كه اين پرسشواژه دشوارتر از سایر پرسشواژههاي مورد بررسي است، و این نتیجه همسو با مطالعات Tang و Li (1991) و جليلهوند و ابراهیمیپور (2010) بود(12).
با توجه به اينكه اکثر كودكان مورد مطالعه در بیان همهء پرسشواژهها توانايي داشتند و نیز با مقايسۀ مطالعات Lee و Ashmore (1983) و جلیلهوند و ابراهیمیپور (2010) که سن پایینتری را برای اکتساب این نوع پرسشواژهها گزارش کرده بودند(6و12)، ميتوان گفت كه كودكان فارسيزبان 6-4 ساله نيز در كاربرد اين پرسشواژهها به توانايي كافي نايل آمدهاند. کسب امتیاز بالاتر در سنين 6-5 براي همۀ پرسشواژههای مورد بررسی دلالت بر این دارد که کودکان 6-5 ساله به سهولت از پرسشواژهها در محاوراتشان استفاده میکنند. با توجه به گروه سنی آزمودنیهای مورد مطالعه میتوان گفت که در این سنین مفاهیم شناختی انتزاعیتری کسب میشوند و در نتیجه اکثر پرسشهای آنها (/čera/ و /key/) نیز مرتبط با همین مفاهیم انتزاعی است که تأییدکنندۀ نظر Chouinard (2007) است(1).
در این مطالعه هم فراوانی پرسشهای /či/ و /koja/ در آزمودنیهای مورد بررسی زیاد بود و پرسشهای /key/ و /čera/ در سنین 6-5 سالگی فراوانی قابل توجهی نسبت به 5-4 سالگی داشت. کودکان این مطالعه در بيان پرسشواژۀ /ki/ بالاترین امتیاز را نسبت به سایر پرسشواژهها بهدست آوردند که این یافته در مطالعۀ de Villiers (2000) نیز بهدست آمده بود(7).
کودکان در ارتباطات با اطرافیان دارای خطاهای گفتاری و زبانی زیادی هستند. مثلاً واژگان را در جای نادرست بهکار میبرند و یا با واژۀ دیگری جایگزین میکنند. پرسیدن، یکی از اشکال زبانی است که با توجه به مطالعۀ جلیلهوند و ابراهیمیپور (2010) از سنین 5/1-1 سالگی شکل میگیرد(12). ممکن است در طی رشد زبان، کودکان خطاهایی در کاربرد این اشکال زبانی داشته باشند. خطای جایگزین کردن یک پرسشواژه با پرسشواژۀ آشنای دیگر یکی از خطاهایی است که در پرسشهای کودکان مشاهده میشود. معمولاً وقتی کودکان در برابر یک موقعیت سؤالی قرار میگیرند و توانایی پرسیدن یک سؤال متناسب و مرتبط با آن موقعیت را ندارند با پرسشواژههایی که زودتر کسب کردهاند پرسش میکنند. در زبان انگلیسی و برخی زبانها در فرایندهای سؤالیسازی برای پرسشواژههایی که در فرایند رشد دیرتر آموخته میشوند، بیشتر خطا رخ میدهد، یا این پرسشواژهها با پرسشواژههایی که زودتر فراگرفته شدهاند، جایگزین میشوند. مثلاً Lee و Ashmore (1983) نتیجه گرفتند که وقتی کودکان با واژگان پرسشی آشنا نیستند، آن واژه حذف میشود و یا با یک واژۀ پرسشی آشنا جایگزین میشود. این استراتژیهای حذف و جابهجایی نیز در پرسشواژههایی که دیرتر کسب میشوند و فراوانی کمتری دارند، صورت میگیرد(6). برخي از کودکان مورد پژوهش نيز در بيان پرسشواژهها خطاهایی داشتند. همانطور که نتایج نشان داد بیشترین خطای كاربرد پرسشواژۀ نامناسب آزمودنیها در پرسشواژۀ /key/ بود که با پرسشواژۀ era/č/ جایگزین میشد. این استراتژیهای حذف و جابهجایی نیز در پرسشواژههایی که دیرتر کسب میشوند و فراوانی کمتری دارند، صورت میگیرد. مثلاً مطالعات جليلهوند و ابراهیمیپور (2010) نشان دادند که پرسشواژۀ /key/ از آخرین پرسشواژههایی است که کودکان فرا میگیرند، در نتیجه امکان خطا در این پرسشواژه بالاست(12).
پرسشواژهای که بیش از موارد دیگر جایگزین پرسشواژههای دیگر میشد، پرسشواژۀ era/č/ بود، که بهنظر میرسد کودکان در این سنین بیشتر تمایل به دانستن علت رویداد دارند تا سایر نقشهای معنایی. خطای دیگری که در آزمودنیها مشاهده شد، خطای حذف پرسشواژه مناسب بود که در این حالت آزمودنی چیزی غیر از پرسش مورد نظر را بیان میکرد؛ مانند تکرار جملۀ انگیزشی، ارائۀ پاسخ پرسش مورد نظر به جای پرسش، پاسخ من نمیدونم و غیره. در این خطا نیز پرسشواژۀ /key/ بیش از سایر پرسشواژهها دچار خطا شد که این مسئله میتواند انعکاسی از دشواریهای انتزاعی این پرسشواژه و سن دیرتر اکتساب آن باشد.
نتیجهگیری
در این مطالعه، آزمودنیها توانایی درک سؤالات پرسشواژهای را پس از ارائۀ تصویر داشتند. در قسمت بیان نیز با توجه به جملات انگیزشی که عروسک سخنگو در مورد تصاویر به آزمودنیها ارائه میکرد، آزمودنیها توانایی پرسیدن سؤالات را داشتند.
سپاسگزاری
این پژوهش با همکاری صمیمانۀ مدیران و مربیان مهدکودکهای شهر همدان بهویژه خانمها قاسمی و جعفری صورت گرفت که مراتب تقدیر و تشکر را از ایشان داریم.
REFERENCES
1. Chouinard MM. Children's questions: a mechanism for cognitive development. Monogr Soc Res Child Dev. 2007;72(1): (1):vii-ix, 1-112; discussion 113-26.
2. Owens RE. Language development: an introduction. 8th ed. Boston: Allyn & Bacon; 2011.
3. Hegde MN. Treatment protocols for language disorders in children, vol. 2: social communication. 1st ed. San Diego: Plural Publishing, Inc; 2006.
4. Nicolosi L, Harryman E, Kresheck J. Terminology of communication disorders: speech-language-hearing. 5th ed. Baltimore: Lippincott Williams & Wilkins; 2004.
5. Bochner S, Jones J. Child language development. 2nd ed. London: Whurr publisher; 2003.
6. Lee RF, Ashmore LL. Receptive and expressive wh-question performance by language-delayed children. J Commun Disord. 1983;16(2):99-109.
7. de Villiers P. Assessing pragmatic skills in elicited production . Semin Speech Lang. 2004;25(1):57-71.
8. Rowland CF, Pine JM. Subject-auxiliary inversion errors and wh-question acquisition: 'what children do know'? J Child Lang. 2003;27(1):157-81.
10. Chan Hang Yee C. Elicited production of wh-questions in cantonese-speaking children. [Dissertation]. Hong Kong: The University of Hong Kong; 2004.
12. Jalilevand N, Ebrahimipour M. Use of question words in two Persian speaking children's speech from 12 to 36 months. Audiol. 2010;19(2):93-101. Persian.
14. Shipley KG, McAfee J. Assessment in speech-language pathology: a resource manual. 3rd ed. Clifton Park, NY: Delmar Cengage Learning; 2004.