|
|
|
|
جستجو در مقالات منتشر شده |
|
|
3 نتیجه برای نوع مطالعه: گزارش موارد
مهری صفری، علی قربانی، یونس امیری شوکی، فرزاد ایزدی، دوره 20، شماره 2 - ( 7-1390 )
چکیده
زمینه و هدف: ندول چینهای صوتی یکی از علل ناهنجاری صوت است که با علایمی چون خشونت صدا و صدای نفس آلود همراه است. صوتدرمانی یکی از روشهای درمان این اختلال است؛ از این رو این پژوهش با هدف ارزیابی تأثیر صوتدرمانی بر ویژگیهای آکوستیکی صدای بیماران دچار ندول چینهای صوتی انجام گرفت.
روش بررسی: در این مطالعه موردی، پنج زن مبتلا به ندول چینهای صوتی (14 تا 45 سال) بهمدت نه هفته تحت صوتدرمانی طبق روش Boone قرار گرفتند. میزان رعایت بهداشت صوتی و انجام تمرینات هر روزه با استفاده از پرسشنامه بررسی میشد. برای ارزیابی تأثیر صوتدرمانی علاوه بر ارزیابی دستگاهی، ساختمان و حرکات چینهای صوتی بیماران توسط پزشک متخصص حنجره، قبل و بعد از صوتدرمانی با دستگاه استروبوسکوپی معاینه میشد. برای جمعآوری نمونه صوتی، کشش واکه /æ/ در سطح بلندی راحت بیماران مورد استفاده قرار گرفت و نمونه صوت آزمودنیها با استفاده از نرمافزار speech studio مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافتهها: فرکانس پایه در چهار بیمار پس از صوتدرمانی کاهش یافت اما تغییرات آن معنیدار نبود(p=0/225). آشفتگی فرکانس پایه در همه بیماران پس از صوتدرمانی بهطور معنیداری کاهش یافت(p=0/043). آشفتگی شدت صدا در سه بیمار کاهش یافت که معنیدار نبود(p=0/345).
نتیجهگیری: صوتدرمانی در بیماران مبتلا به ندول چینهای صوتی موجب بهبود ویژگیهای آکوستیکی و از بین رفتن یا کوچکتر شدن ندول چین صوتی میشود. میزان بهبودی بستگی به انجام تمرینات و رعایت بهداشت صوت دارد.
فرنوش جاراللهی، یحیی مدرسی، زهرا آقارسولی، سلیمه جعفری، دوره 22، شماره 1 - ( 1-1392 )
چکیده
زمینه و هدف: کاربردشناسی زبان مطالعۀ کنشهای گفتاری و جنبههای اجتماعی تعاملات ارتباطی در بافت زبان است. بهدلیل نقش مهم شنوایی در رشد مهارتهای زبانی، کودکان کمشنوا در تمام سطوح زبان از جمله کاربردشناسی با مشکلاتی مواجهند. تکلیفی که بهخوبی این تفاوت را آشکار میسازد بازگویی داستان است. با توجه به اهمیت این مهارتها در زندگی روزمرۀ این کودکان و فقدان پژوهشی منسجم در زبان فارسی، مطالعۀ حاضر با هدف توصیف مقدماتی این تواناییهای کودکان کمشنوا در قالب بازگویی داستان انجام شد.
روش بررسی: این مطالعۀ موردی توصیفی روی پنج کودک کمشنوای شش ساله و دو کودک شنوای همسن انجام شد. مهارتهای کاربردشناسی آنها با استفاده از آزمون بازگویی داستان در اتاقی ساکت اجرا، سپس داستانگویی کودک ضبط، تحلیل و امتیازدهی شد.
یافتهها: بین امتیاز آزمودنی با کمشنوایی شدید و گروه هنجار تفاوتی وجود نداشت، از طرفی بین امتیاز آزمودنی با کمشنوایی عمیق و کاشت حلزون در حفظ موضوع و توالی وقایع با گروه شنوا اختلاف دیده شد. امتیاز آزمودنی با کمشنوایی عمیق و کاربر سمعک در همۀ موارد بهجز اطلاعات اصلی با گروه شنوا اختلاف زیادی داشت. از طرفی، همۀ آزمودنیها از حروف ربط بهطور مناسب استفاده میکردند.
نتیجهگیری: کودکان کمشنوا در بهکارگیری مهارتهای کاربردشناسی ضعیفتر از کودکان شنوا عمل میکنند. از طرفی، بین افراد کمشنوا نیز تفاوت وجود دارد که حاکی از تنوع این تواناییها در کودکان کمشنوا است و این تفاوت در تواناییهای زبانی براساس میزان کمشنوایی، نوع پروتز، استفادۀ مفید از باقیماندۀ شنوایی، زمان و کیفیت آموزشهای توانبخشی شنوایی و سایر عوامل، را خاطر نشان میسازد.
سوسن صالحی، طاهره سیما شیرازی، اکبر دارویی، بهروز دولتشاهی، دوره 22، شماره 3 - ( 7-1392 )
چکیده
زمینه و هدف: برنامههای درمانی محدودی در حوزۀ کاربردشناسی وجود دارند. این برنامههای درمانی مدون و مکتوب برای مراجع، تیم توانبخشی و درمانگران مفید هستند . پژوهش حاضر با هدف طراحی یک برنامۀ درمانی برای مهارتهای کاربردشناسی در چهار حوزه نوبتگیری، حفظ موضوع، درخواست رفع ابهام، و همچنین و پاسخ به درخواست رفع ابهام و بررسی روایی محتوایی و اثربخشی بالینی این برنامه انجام شد. روش بررسی: برنامۀ درمانی مهارتهای کاربردشناسی با انجام تحقیقات کتابخانهای طراحی شده و روایی محتوایی آن با نظرسنجی از کارشناسان بهدست آمد. برای تعیین اثربخشی بالینی برنامه ، طرح تکموردی با خط پایه چندگانه و پیگیری استفاده شد. پنج کودک آسیبدیدۀ شنوایی با روش نمونهگیری قضاوتی و به روش پلکانی وارد مطالعه شده و برنامه درمانی در ۱۶ جلسه برای آنها انجام شد. دادهها با استفاده از اندازۀ اثر و تحلیل چشمی نمودارها تحلیل شدند. یافتهها: برنامۀ درمانی از نظر کارشناسان دارای روایی محتوایی بود. تحلیل چشمی نمودارها نشان داد همه آزمودنیها در نوبتگیری، حفظ موضوع و پاسخ درخواست رفع ابهام، پیشرفت داشتند (اندازه اثر ≥۸/۰)، بهجز آزمودنیها ی ۱ و ۴ که اندازه اثر متوسط (۸/۰≥اندازه اثر≥۲/۰) دیده شد. در درخواست رفع ابهام، آزمودنیها ی ۲ و ۴ پیشرفتی نداشتند و اندازۀ اثر برای آنها تعریف نشده بود ولی آزمودنیهای دیگر پیشرفت نشان دادند (اندازه اثر ≥۸/۰). نتیجهگیری: برنامۀ درمانی مهارتهای کاربردشناسی روایی محتوایی داشته و روی مهارتهای کاربردشناسی آزمودنیها، اثربخش بود.
|
|
|
|
| This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 3.0 Unported License which allows users to read, copy, distribute and make derivative works for non-commercial purposes from the material, as long as the author of the original work is cited properly. |
|
|
|