زمینه و هدف: اسکلروز متعدد یکی از بیماری‏های دستگاه عصبی مرکزی است که می‏تواند با نشانه‏های گوناگونی همراه باشد. یکی از این نشانه‏ها، اختلالات شنوایی است. با توجه به اینکه ضعف درک گفتار از پیامدهای اصلی نقص شنوایی است و توانایی حدت زمانی در درک گفتار نقش به‏سزایی دارد. در پژوهش حاضر، درک گفتار و حدت زمانی توسط امتیاز بازشناسی واژه در سکوت و حضور نویز و آزمون کشف فاصله در افراد مبتلا به اسکلروز متعدد مورد بررسی قرار گرفت.

روش بررسی: پژوهش حاضر روی ۱۸ بزرگسال مبتلا به اسکلروز متعدد با میانگین سنی ۲۸/۳۷ سال و ۱۸ بزرگسال با شنوایی هنجار با میانگین سنی ۰۰/۳۸ سال که از نظر سن و جنس مطابقت داشتند، انجام شد. توانایی حدت زمانی در سطوح شدتی فوق آستانه به‏وسیله آزمون کشف فاصله و امتیاز بازشناسی گفتار در سکوت و سه نسبت سیگنال به نویز مختلف در دو گروه اندازه‏گیری و نتایج به‏دست آمده در افراد مبتلا به اسکلروز متعدد با افراد هنجار مقایسه شد.

یافته‏ها: بین گروه مبتلا و هنجار در آزمون کشف فاصله و امتیاز بازشناسی واژه، اختلاف معنی‏داری وجود داشت(p<۰/۰۵). در آزمون کشف فاصله در دو گروه، بین چهار سطح شدت مورد بررسی، تفاوت معنی‏داری مشاهده شد(p<۰/۰۵). همچنین امتیاز بازشناسی واژه در هر دو گروه بین چهار وضعیت اندازه‏گیری تفاوت معنی‏داری داشت(p<۰/۰۰۱).

نتیجه‏گیری: براساس یافته‏های مطالعۀ حاضر، در بیماری اسکلروز متعدد نقص در پردازش ویژگی‏های زمانی محرک مشاهده می‏شود. به نظر می‏رسد نقص در پردازش ویژگی‏های زمانی محرک صوتی، علت کاهش امتیاز بازشناسی واژه و درک گفتار در این بیماران است.

زمینه و هدف: موسیقی در تمامی فرهنگ ‎ ها وجود دارد و اکثر محققان به ‎ دنبال این موضوع هستند که چگونه موسیقی بر جنبه‎های مختلف رشد شناختی از جمله درک، حافظه و مهارت‏های زبانی تأثیر می‎گذارد. تحقیقات انجام شده در حیطۀ علوم اعصاب در زمینۀ موسیقی طی سال‏های اخیر رشد قابل توجهی داشته است. در مطالعۀ حاضر تأثیر موسیقی زمینه خنثی و موسیقی زمینه مثبت در قیاس با وضعیت سکوت، بر عملکرد حافظۀ شنوایی‏ـ‏کلامی افراد هنجار مورد مطالعه قرار گرفت.

روش بررسی: این مطالعه تحلیلی‏ـ‏مقایسه‎ای روی ۴۰ دانشجوی دختر و پسر با شنوایی و گفتار هنجار در محدودۀ سنی ۱۸ تا ۲۶ سال از بین نمونه‎های در دسترس انجام شد. پس از انجام ارزیابی‏های شنوایی و گفتاری، به‏منظور بررسی تأثیر موسیقی زمینه بر حافظۀ کاری، آزمون حافظۀ شنوایی‏ـ‏کلامی ری در سه موقعیت سکوت، موسیقی برانگیزانندۀ احساس مثبت و موسیقی خنثی اجرا شد.

یافته‎ها: میانگین امتیاز آزمون حافظۀ شنوایی‏ـ‎کلامی در موقعیت سکوت نسبت به دو موقعیت همراه با موسیقی برانگیزانندۀ احساس مثبت(p=۰/۰۰۳) و موسیقی خنثی(p=۰/۰۱)، به‏میزان معنی‏داری بالاتر بود. جنس بر نتایج آزمون تأثیری نداشت.

نتیجه‎گیری: به نظر می‎رسد همراهی موسیقی رقابتی (موسیقی مثبت و خنثی) و سوگیری بخشی از توجه شنوایی به آن، بر عملکرد حافظۀ کاری کلامی تأثیر منفی دارد که احتمالاً به‏دلیل تداخل موسیقی با پردازش اطلاعات کلامی در مغز است.

زمینه و هدف: زیرآزمون شنوایی دایکوتیک یکی از اجزای مهم مجموعه آزمون پردازش شنوایی کودکان و بزرگسالان به‌شمار می‌رود. آزمون اعداد دایکوتیک تصادفی در پاسخ به ضعف حساسیت آزمون اعداد دایکوتیک دو جفتی به ناقرینگی گوشی ناهنجار در شنوایی دایکوتیک ساخته شده است. مطالعۀ حاضر با هدف ساخت نسخۀ فارسی این آزمون و ارزیابی اولیۀ آن انجام شد.

روش بررسی: با ضبط اعداد یک تا ده (به‏جز عدد دوهجایی چهار) فارسی در استودیو و تنظیم مشخصات شدتی و زمانی امواج، نسخۀ فارسی آزمون اعداد دایکوتیک تصادفی مطابق با نسخۀ انگلیسی آن ساخته شد. آزمون در سطح ۵۵ دسی‌بل HL روی ۵۰ نفر (به نسبت مساوی از هر دو جنس) راست‌دست ۱۸ تا ۲۵ سال با سطح شنوایی ۱۵ دسی‌بل HL یا کمتر در فرکانس‌های ادیومتریک انجام شد.

یافته‌ها: میانگین امتیاز گوش راست، گوش چپ و برتری گوش راست در افراد مورد مطالعه به‏ترتیب ۳/۹۴ درصد با انحراف معیار ۳/۵، ۸/۸۴ درصد با انحراف معیار ۷/۷ و ۵/۹ درصد با انحراف معیار ۷ درصد به‌دست آمد. ۶۰ درصد از افراد نتیجۀ بهنجار، ۲۴ درصد ضعف یک ‎ گوشی و ۱۶ درصد ضعف دوگوشی نشان دادند.

نتیجه‌گیری: به‌نظر می‌رسد نسخۀ فارسی آزمون اعداد دایکوتیک تصادفی می‌تواند همانند آزمون اصلی خود ناقرینگی گوشی، ضعف‌های یک ‎ طرفه و دوطرفه را در شنوایی دایکوتیک نشان دهد.