---

زمینه و هدف: لارنژیت ناشی از برگشت اسید معده در بیماران صوت، بسیار شایع است. امروزه برای درمان این اختلال از دارودرمانی استفاده می­کنند که کارایی لازم را ندارد. هدف از  این پژوهش، بررسی ویژگی­های صوتی­ـ­حنجره­ای بیماران مبتلا به لارنژیت نابام قبل و بعد از درمان به روش صوت­درمانی یا دارودرمانی و بررسی کارایی هریک از این روش­ها است.
روش بررسی: شانزده بیمار مبتلا به لارنژیت ناشی از برگشت اسید معده در این پژوهش گذشته­نگر و غیرمداخله­ای بررسی شدند. برای پنج مورد صوت­درمانی کامل، برای دو نفر صوت­درمانی ناقص و برای نه نفر دارودرمانی انجام شد. وضعیت ادراکی صوت بیماران توسط آسیب­شناس گفتار و زبان و شدت اختلال براساس ویژگی­های صوتی و حنجره­ای در قبل و بعد از دزمان محاسبه شد.
یافته­ها: شدت اختلال 80 درصد از بیماران و وضعیت ادراکی صوت 100 درصد از آنها در صوت­درمانی کامل در وضعیت طبیعی قرار گرفت. شدت اختلال 44 درصد از بیماران و وضعیت ادراکی صوت 66 درصد از آنها در دارودرمانی در وضعیت طبیعی قرار گرفت. کاهش شدت اختلال بعد از درمان در صوت­درمانی کامل(p=0/039) و دارودرمانی(p=0/017) از لحاظ آماری معنی­دار بود.
نتیجه­گیری: اغلب ویژگی­های صوتی و حنجره­ای بعد از درمان در بیماران در وضعیت هنجار قرار گرفت. براساس داده­های آماری، صوت­درمانی کامل نیز مانند دارودرمانی در بهبود ویژگی­های صوتی و حنجره­ای بیماران کارایی دارد.

---

زمینه و هدف: ندول چین‏های صوتی یکی از علل ناهنجاری صوت است که با علایمی چون خشونت صدا و صدای نفس آلود همراه است. صوت‏درمانی یکی از روش‏های درمان این اختلال است؛ از این رو این پژوهش با هدف ارزیابی تأثیر صوت‏درمانی بر ویژگی‏های آکوستیکی صدای بیماران دچار ندول چین‏های صوتی انجام گرفت.
روش بررسی: در این مطالعه موردی، پنج زن مبتلا به ندول چین‏های صوتی (14 تا 45 سال) به‏مدت نه هفته تحت صوت‏درمانی طبق روش Boone قرار گرفتند. میزان رعایت بهداشت صوتی و انجام تمرینات هر روزه با استفاده از پرسش‏نامه بررسی می‏شد. برای ارزیابی تأثیر صوت‏درمانی علاوه بر ارزیابی دستگاهی، ساختمان و حرکات چین‏های صوتی بیماران توسط پزشک متخصص حنجره، قبل و بعد از صوت‏درمانی با دستگاه استروبوسکوپی معاینه می‏شد. برای جمع‏آوری نمونه صوتی، کشش واکه /æ/ در سطح بلندی راحت بیماران مورد استفاده قرار گرفت و نمونه صوت آزمودنی‏ها با استفاده از نرم‌افزار speech studio مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‏ها: فرکانس پایه در چهار بیمار پس از صوت‏درمانی کاهش یافت اما تغییرات آن معنی‏دار نبود(p=0/225). آشفتگی فرکانس پایه در همه بیماران پس از صوت‏درمانی به‏طور معنی‏داری کاهش یافت(p=0/043). آشفتگی شدت صدا در سه بیمار کاهش یافت که معنی‏دار نبود(p=0/345).
نتیجه‏گیری: صوت‏درمانی در بیماران مبتلا به ندول چین‏های صوتی موجب بهبود ویژگی‏های آکوستیکی و از بین رفتن یا کوچکتر شدن ندول چین صوتی می‏شود. میزان بهبودی بستگی به انجام تمرینات و رعایت بهداشت صوت دارد.

---

زمینه و هدف: عدم توازن بین زیرساخت‏های دخیل در آواسازی می‏تواند منجر به برهم خوردن توازن عضلانی سازوکار آواسازی و در نهایت اختلال صوتی شود. روش درمان دستی صداـ‏معیار با الگو گرفتن از درمان‏های دستی متعارف و استفاده از صداسازی در راهبری فرایند درمان، به لحاظ نظری یکی از کوتاه‏ترین روش‏ها در کاهش یا از بین بردن تنش عضلانی اختلالات صوتی است. این پژوهش ضمن معرفی روش، به تعیین میزان تأثیر آن در مواجهه با اختلالات پرکاری صوتی پرداخته است.

روش بررسی: بیست بزرگسال دچار پرکاری صوتی به شیوۀ مداخله‏ای قبل و بعد، تحت ۱۵ جلسه درمان دستی صداـ‏معیار قرار گرفتند. صدای بیماران از جنبه‏های آکوستیک، ادراکی شنیداری و استروبوسکوپی قبل و بعد از مداخله مورد ارزیابی قرار گرفت. تحلیل آماری داده‏ها با استفاده از آزمون‏های t زوجی و ویلکاکسون نشان‏دار صورت پذیرفت.

یافته‏ها: نتایج پژوهش تغییرات معنی‏داری را در بهبود پارامترهای آکوستیک پس از درمان نشان داد. تغییرات واکه /a/ شامل کاهش آشفتگی فرکانس(p=۰/۰۰۳) و آشفتگی شدت(p=۰/۰۰۱) و افزایش نسبت هارمونی به نویز(p=۰/۰۰۱) و تغییرات واکه /i/ شامل افزایش نسبت هارمونی به نویز(p=۰/۰۰۹) و کاهش آشفتگی فرکانس(p=۰/۰۲۰) بود. کاهش آشفتگی شدت واکه /i/ معنی‏دار نبود. تغییرات در پارامترهای ارزیابی‏های ادراکی(p=۰/۰۰۱) و استروبوسکوپی(p=۰/۰۰۱)، اختلاف معنی‏داری را در جهت بهبود آنها نشان داد.

نتیجه‏گیری: درمان دستی صداـ‏معیار به‏عنوان روشی جدید می‏تواند در درمان اختلالات پرکاری صوتی مورد استفاده قرار گیرد.