---

زمینه و هدف: یکی از بارزترین خطاهای گفتاری افراد آسیب دیده شنوایی خطاهای واکه‏ای بوده و تشخیص تولید صحیح واکه‏ها تنها با ارزیابی ادراکی انجام نمی‏شود و نیاز به بررسی دقیق آزمایشگاهی دارد. هدف از این مطالعه تعیین و مقایسه ساختار سازه‏ای واکه‏های زبان فارسی در کودکان عادی و مبتلا به افت شنوایی متوسط و شدید محدوده سنی 9ـ7 سال بود.
روش بررسی: این پژوهش به‏صورت مقطعی و توصیفی ـ تحلیلی روی 64 نفر دانش‏آموز عادی و مبتلا به افت شنوایی متوسط و شدید انجام گرفته است.
اطلاعات زمینه‏ای از طریق مصاحبه گردآوری و سپس آزمون تولید واکه‏ها گرفته شد. سازه اول و دوم و سوم هر شش واکه به‏طور جداگانه توسط  دستگاه  به‏دست آمد و بین سه گروه مورد مقایسه قرار گرفت.
یافته‏ها: میانگین سازه اول و دوم و نسبت سازه دوم به اول و سوم به اول شش واکه زبان فارسی در بین سه گروه تفاوت معنی‏داری داشت(p<0/05)، میانگین سازه سوم در واکه‏های/u/،/i/،/æ/ در بین سه گروه معنی‏دار نبود ولی تفاوت‏ها در واکه‏های  /o/،/e/ و/a/ معنی‏دار بود(p<0/05).
نتیجه‏گیری: تفاوت اصلی بین گروه کودکان عادی و مبتلا به افت شنوایی متوسط و شدید مربوط به فضای واکه‏ای است و هر چه شدت افت شنوایی افزایش یابد فضای واکه‏ای بسته‏تر می‏شود، از این‏رو این کودکان تکیه بیشتری بر حس عمقی دارند که این امر باعث تحرک کم زبان و جابجایی واکه‏های دارای F₁ و F₂  مشابه می‏شود.

---

زمینه و هدف: وزوز گوش بیماری آزاردهنده‏ای است که می‏تواند باعث مشکلات عمده‏ای از جمله بی‏خوابی، اختلال در تمرکز و کاهش کیفیت زندگی شود. این مطالعه به منظور بررسی اثر بخشی هیپنوتیزم‏درمانی در درمان وزوزگوش ذهنی انجام شده است.
روش بررسی: این مطالعه یک تحقیق آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه شاهد بود. تعداد افراد در هر گروه 10 نفر و شامل افرادی بود که از وزوزگوش ذهنی رنج می‏بردند. هر دو گروه از نظر میزان شدت وزوز گوش و محدودۀ سنی همسان بودند. افراد در هر دو گروه پرسش‏نامه کلینیکی وزوز گوش را در دو مرحله پیش‏آزمون‏ـ‏پس‏آزمون تکمیل کرده و شدت وزوز گوش آنها به صورت خودگزارشی از یک تا ده ثبت می‏شد. افراد گروه مورد برای 10 جلسه تحت هیپنوتیزم‏درمانی قرار گرفتند. روی گروه شاهد هیچ گونه درمان روانشناختی انجام نشد. یافته‏ها با استفاده از آزمون‏های t‏  مستقل و وابسته مقایسه شدند.
یافته‏ها: بین امتیازهای پیش‏آزمون‏ـ‏پس‏آزمون و همچنین بین امتیازهای پس آزمون دو گروه مورد و شاهد تفاوت معنی‏داری وجود داشت(p=0/001).
نتیجه‏گیری: نتایج نشان داد که هیپنوتیزم‏درمانی توانسته است به‏طور مؤثری از شدت وزوزگوش بیماران در گروه مورد بکاهد به‏عبارتی مؤید اثربخش بودن هیپنوتیزم‏درمانی در درمان وزوزگوش ذهنی بود.