---

هدف: هدف این مطالعه بررسی ویژگی های کام نگاری همخوان های زبانی- کامی فارسی است. تا کنون تحقیقی در زبان فارسی انجام نگرفته است، از این رو، تحقیق اخیر با هدف مشخص نمودن الگوهای طبیعی تماس زبان به کام و تعیین تغییر پذیری درون فردی تولید همخوان های زبانی- کامی فارسی، طراحی گشته است.
مواد و روش ها: در این تحقیق، 16 همخوان زبانی - کامی فارسی مورد بررسی قرار گرفتند. برای هر همخوان چهل نمونه‌ هجایی (از چهار فرد مورد بررسی) بدست آمد. این همخوان ها در قالب هجاهای (CVCV) و با واکه باز /a/ ادا شدند. ابتدا برای هر همخوان الگوی حداکثر تماس انتخاب شد. سپس از روی این الگو، الگوی نماینده هر فرد بدست آمد. از روی این الگو ها نیز الگوی نماینده کل بدست آمد که همان الگوی تماس کلی می باشد.
یافته ها: در این بررسی الگوهای متفاوت تماس در همخوان های مختلف مشخص شد. همچنین نشان داده شد همخوان های مختلف از لحاظ شاخص تغییر‌پذیری، مقادیر مختلفی داشتند، بطوریکه همخوان های /l/,/ſ/,/n/ بیشترین میزان تغییر‌پذیری را به خود اختصاص دادند و همخوان های انسدادی و سایشی نیز کمترین میزان تغییر‌پذیری را بدست آوردند.
نتیجه گیری: همخوانهای مختلف فارسی، الگوهای تماس مختلفی دارند و این نتایج با مطالعات مشابه در زبان های خارجی همگونی بسیاری دارد.

---

زمینه و هدف: صوت انسان مانند سایر رفتارهای او قابل مشاهده و اندازه‏گیری است. بررسی‏ها نشان داده‏اند که جنبه‏های مختلف صوت در زنان و مردان و احتمالاً در زبانهای مختلف تفاوت دارد. از نظر بالینی، آگاهی از صوت طبیعی برای تشخیص اختلالات صوت مفید است. هدف از این مطالعه اندازه‏گیری و مقایسه فرکانس پایه صوت در زنان ومردان در زبان‏های مختلف می‌باشد.
روش بررسی: در این مطالعه مقطعی توصیفی - تحلیلی و غیر مداخله‏ای نمونه‏های مورد بررسی مردان و زنان جوان ایرانی فارس ، کرد و ترک بوده‏اند. برای جمع‏آوری نمونه صوت آزمودنی‏ها ، از خواندن جمله‏ هایی به زبان فارسی استفاده شد و تجزیه و تحلیل آنها با نرم افزار Dr.Speech  صورت گرفت.
یافته ‏ها: میانگین فرکانس پایه در زنان 46 ± 168 هرتز و در مردان 48 ±120 هرتز بود که تفاوت معنی‏داری داشت اما مقایسه فرکانس پایه صوت برحسب زبان مادری اختلاف معنی داری نشان نداد.
نتیجه گیری: در فرکانس پایه زنان و مردان تفاوت معنی داری مشاهده می‏شود که به ‌نظر می‌رسد این تفاوت متأثر از زبان مادری آنها نباشد.

---

زمینه و هدف: اندازه‏گیری‏های عینی در کل و اندازه‏گیری‏های آکوستیکی به طور خاص جنبۀ مهمی از ارزیابی لکنت طی چند دهۀ گذشته بوده‏اند. اگرچه این اندازه‏گیری‏ها جایگزین قضاوت‏های درکی نمی‏شوند اما به کمک آنها تشخیص دقیق‏تری صورت می‏گیرد و لزوم مداخله‏های درمانی تأیید می‏شود. همچنین، می‏توان از آنها برای بازخورد نتایج درمان به بیمار استفاده کرد.از این رو، این مطالعه به­منظور اندازه‏گیری و مقایسه برخی از ویژگی‏های آکوستیکی بین مردان غیرلکنتی و لکنتی بزرگسال انجام شد.
روش بررسی: در این مطالعۀ موردـشاهدی، نمونه‏های مورد بررسی مردان غیرلکنتی و لکنتی بزرگسال بودند. برای جمع‏آوری نمونۀ صوت آزمودنی‏ها، از گفتار روان آنها در خواندن 20 جمله از آزمون لب‏خوانی سارا، کشیده بیان کردن واکه‏های /a/ و /i/ و شمارش ریتمیک اعداد از یک تا 20 استفاده شد و تجزیه و تحلیل آنها با نرم افزار Dr. Speech صورت گرفت.
یافته‏ها: فرکانس پایه و دامنه تغییرات آن در واکه‏های /a/ و /i/ ، شمارش اعداد از یک تا 20 و خواندن 20 جمله آزمون بین دو گروه لکنتی و غیرلکنتی تفاوت معنی‏داری نداشت. در مورد آشفتگی بسامد و آشفتگی شدت بین دو گروه نیز تفاوت معنی‏داری وجود نداشت.
نتیجه‏گیری: نبود تفاوت معنی‏دار بین دو گروه ممکن است ناشی از مطالعه این خصوصیات در گفتار روان افراد لکنتی وغیرلکنتی باشد.

---

زمینه و هدف: یکی از بارزترین خطاهای گفتاری افراد آسیب دیده شنوایی خطاهای واکه‏ای بوده و تشخیص تولید صحیح واکه‏ها تنها با ارزیابی ادراکی انجام نمی‏شود و نیاز به بررسی دقیق آزمایشگاهی دارد. هدف از این مطالعه تعیین و مقایسه ساختار سازه‏ای واکه‏های زبان فارسی در کودکان عادی و مبتلا به افت شنوایی متوسط و شدید محدوده سنی 9ـ7 سال بود.
روش بررسی: این پژوهش به‏صورت مقطعی و توصیفی ـ تحلیلی روی 64 نفر دانش‏آموز عادی و مبتلا به افت شنوایی متوسط و شدید انجام گرفته است.
اطلاعات زمینه‏ای از طریق مصاحبه گردآوری و سپس آزمون تولید واکه‏ها گرفته شد. سازه اول و دوم و سوم هر شش واکه به‏طور جداگانه توسط  دستگاه  به‏دست آمد و بین سه گروه مورد مقایسه قرار گرفت.
یافته‏ها: میانگین سازه اول و دوم و نسبت سازه دوم به اول و سوم به اول شش واکه زبان فارسی در بین سه گروه تفاوت معنی‏داری داشت(p<0/05)، میانگین سازه سوم در واکه‏های/u/،/i/،/æ/ در بین سه گروه معنی‏دار نبود ولی تفاوت‏ها در واکه‏های  /o/،/e/ و/a/ معنی‏دار بود(p<0/05).
نتیجه‏گیری: تفاوت اصلی بین گروه کودکان عادی و مبتلا به افت شنوایی متوسط و شدید مربوط به فضای واکه‏ای است و هر چه شدت افت شنوایی افزایش یابد فضای واکه‏ای بسته‏تر می‏شود، از این‏رو این کودکان تکیه بیشتری بر حس عمقی دارند که این امر باعث تحرک کم زبان و جابجایی واکه‏های دارای F₁ و F₂  مشابه می‏شود.

---

زمینه و هدف: به‏کارگیری کام ‏نگاری در فرآیند ارزیابی و درمان نیازمند آشنایی با الگوهای طبیعی تماس زبان به کام می‏باشد. عوامل مختلفی می‏توانند بر الگوی تماس همخوان‏ها تأثیر بگذارند که یکی از آنها واکداری می‏باشد. هدف این تحقیق تعیین مقادیر شاخص‏های فضایی تولید همخوان‏های انسدادی‏ـ‏لثوی و سایشی‏ـ‏لثوی فارسی و بررسی رفتار زبان در مقابل تغییر در مختصه واکداری می‏باشد.
روش بررسی: در این پژوهش توصیفی‏ـ‏تحلیلی با استفاده از سیستم کام‏نگاری Reading ـ نسخه 1/1، تماس‏های زبانی کامی 4 فرد بزرگسال فارسی زبان حین ده بار تکرار هجای CVCV (C=/s, z,t,d/, V=/a/) مورد مطالعه قرار گرفتند. الگوهای تماس از لحاظ شاخص تعداد کل الکترودهای تماس یافته و سایر شاخص‏های فضایی بررسی شد و بین جفت‏های واکدار و بی‏واک همخوان‏ها مقایسه شد.
یافته‏ها: در این مطالعه مقادیر شاخص‏های فضایی همخوان‏های مورد مطالعه به‏دست آمد. همچنین مشخص شد اختلاف معنی‏داری از لحاظ شاخص تعداد نقاط تماس سایر شاخص‏ها بین جفت‏های واکدار و بی‏واک همخوان‏های مورد بررسی وجود ندارد.
نتیجه‏گیری: نتایج این بررسی با نتایج مطالعات مشابه در زبان‏های دیگر منطبق می‏باشد. تغییر در مختصه واکداری تغییر چندانی در شاخص‏های فضایی مربوط به الگوی تماس زبان به کام ایجاد نمی‏کند. با این همه به‏نظر می‏رسد رأس زبان در مقایسه با دیگر بخش‏های زبان نسبت به تغییرات واکداری یا تغییر در فشار داخل دهانی حساس‏تر می‏باشد.

---

زمینه و هدف: لارنژیت ناشی از برگشت اسید معده در بیماران صوت، بسیار شایع است. امروزه برای درمان این اختلال از دارودرمانی استفاده می­کنند که کارایی لازم را ندارد. هدف از  این پژوهش، بررسی ویژگی­های صوتی­ـ­حنجره­ای بیماران مبتلا به لارنژیت نابام قبل و بعد از درمان به روش صوت­درمانی یا دارودرمانی و بررسی کارایی هریک از این روش­ها است.
روش بررسی: شانزده بیمار مبتلا به لارنژیت ناشی از برگشت اسید معده در این پژوهش گذشته­نگر و غیرمداخله­ای بررسی شدند. برای پنج مورد صوت­درمانی کامل، برای دو نفر صوت­درمانی ناقص و برای نه نفر دارودرمانی انجام شد. وضعیت ادراکی صوت بیماران توسط آسیب­شناس گفتار و زبان و شدت اختلال براساس ویژگی­های صوتی و حنجره­ای در قبل و بعد از دزمان محاسبه شد.
یافته­ها: شدت اختلال 80 درصد از بیماران و وضعیت ادراکی صوت 100 درصد از آنها در صوت­درمانی کامل در وضعیت طبیعی قرار گرفت. شدت اختلال 44 درصد از بیماران و وضعیت ادراکی صوت 66 درصد از آنها در دارودرمانی در وضعیت طبیعی قرار گرفت. کاهش شدت اختلال بعد از درمان در صوت­درمانی کامل(p=0/039) و دارودرمانی(p=0/017) از لحاظ آماری معنی­دار بود.
نتیجه­گیری: اغلب ویژگی­های صوتی و حنجره­ای بعد از درمان در بیماران در وضعیت هنجار قرار گرفت. براساس داده­های آماری، صوت­درمانی کامل نیز مانند دارودرمانی در بهبود ویژگی­های صوتی و حنجره­ای بیماران کارایی دارد.

---

زمینه و هدف: صوت انسان در طول زندگی دستخوش تغییراتی می­شود که در مردان و زنان متفاوت است. برخی از پژوهش­ها علاوه بر بررسی تغییرات ناشی از سن و جنس، به بررسی تغییرات صوت در زبان­ها و نژادهای مختلف نیز پرداخته­اند. این پژوهش با هدف آگاهی از تغییرات بسامد پایۀ صوت در افراد 9 تا 50 سالۀ فارسی­زبان اجرا شده است تا تفاوت احتمالی آن با سایر پژوهش­ها مشخص شود.
روش بررسی: در این پژوهش مقطعی صدای 320 نفر در محیط ساکت عادی جمع­آوری شد. میانگین بسامد پایه در واکه­ها و شمارش اعداد با استفاده از برنامۀ تجزیه و تحلیل هم­زمان نرم­افزار دکتر اسپیچ محاسبه شد. داده­ها با آنالیز واریانس دوطرفه تحلیل شدند و نیمرخ تغییرات رسم شد.
یافته­ها: نیمرخ تغییرات بسامد پایه در زنان و مردان متفاوت بود. میانگین بسامد تا 13 سالگی در هر دو جنس تقریباً برابر بود و صدای نمونه­ها زیر بود (میانگین بیش از 200 هرتز). پس از 13 سالگی افت مشخص بسامد پایه در مردان، به­ویژه در واکه­ها، دیده شد که از لحاظ آماری معنی­دار بود(p<0/001). نیمرخ تغییرات بسامد پایه در واکه­ها و شمارش اعداد یکسان بود. در هر دو جنس بین 20 تا 40 سالگی بسامد پایه ثبات نسبی داشت.
نتیجه­گیری: تفاوت تغییرات بسامد پایه در زنان و مردان ناشی از تفاوت در ابعاد حنجره و سایر تفاوت­های جسمی شناخته شده است. تغییر چشمگیر بسامد پایه بین دو جنس پس از 13 سالگی متأثر از بلوغ در مردان است. ثبات نسبی بسامد پایه در 20 تا 40 سالگی احتمالاً نشانۀ شرایط نسبتاً با ثبات بدن در این دوره است.

---

زمینه و هدف: وضوح گفتار به‏عنوان عامل قابلیت فهم گفتار توصیف می‏شود. سنجش وضوح گفتار کاربردهای زیادی دارد که تعیین شدت اختلال گفتاری از جمله این موارد است. روش‏ها و تکالیف گفتاری متفاوتی برای ارزیابی وضوح گفتار مطرح شده است که در بین آنها تکالیف مربوط به شناسایی کلمه از روایی بالایی برخوردار است. هدف از این پژوهش ساخت آزمونی است که وضوح گفتار را در کودکان 3 تا 5 ساله اندازه‏گیری کند.
روش بررسی: در مرحله اول، تعداد زیادی کلمه گردآوری شد. جهت بررسی روایی محتوایی کلمات از 9 نفر از متخصصان گفتاردرمانی و یک نفر زبان‏شناس نظرسنجی شد. از بین این کلمه‏ها 34 کلمه که دارای روایی بالاتر از 70 درصد بودند به‏عنوان کلمه‏های آزمون انتخاب شدند، سپس تصاویر مربوط به کلمه‏ها تهیه شده و با همکاری متخصص گفتاردرمانی، تصاویر مناسب کلمات انتخاب شدند. 100 کودک دختر و پسر در محدودۀ سنی 5-3 سال در این آزمون شرکت کردند. پایایی به‏روش پایایی بین ارزیاب اجرا شد.
یافته‏ها: نتایج بررسی پایایی نشان از تکرارپذیری آزمون وضوح گفتار، 85/0 و ضریب همبستگی اسپیرمن 81/0 داشت.
نتیجه‏گیری: آزمون وضوح گفتار یک روش سریع جهت ارزیابی وضوح گفتار کودکان 3 تا 5 ساله می‏باشد. همچنین نتایج داده‏های آماری نشان می‏دهد که این آزمون از روایی و پایایی مناسبی برخوردار است.

---

زمینه و هدف: ساختار سازه‏ای و فضای واکه‏ای مهم‏ترین ویژگی‏های فیزیکی آواهای گفتاری هستند. پژوهش حاضر با هدف تعیین ساختار سازه‏ای و فضای واکه‏ای 6 واکۀ زبان فارسی انجام شد.
روش بررسی: پژوهش توصیفی‏ـ‏تحلیلی حاضر به‏صورت مقطعی روی 60 نفر (30 مرد، 30 زن) از دانشجویان فارسی‏زبان دانشگاه علوم پزشکی تهران در محدودۀ سنی 18 تا 24 سال انجام شد. فرکانس اولین، دومین و سومین سازۀ واکه‏های زبان فارسی و فضای واکه‏ای توسط نرم‏افزار real analyzer ضبط و تحلیل شد. میزان F₀ در دو جنس با استفاده از آزمون‏های Leven و t مستقل مقایسه شد.
یافته‏ها: کمترین میزان F₀ در مردان و زنان مربوط به واکه‏های /æ/ و /a/ (135 هرتز در مردان و 230 هرتز در زنان) و بیشترین آن مربوط به واکۀ /i/ (146 هرتز در مردان و زنان 239 هرتز در زنان) بود. میانگین فرکانس پایۀ زنان به‏طور معنی‏دار بیشتر از مردان بود(p<0/001). بیشترین و کمترین مقدار F₁ در مردان و زنان مربوط به واکه‏های /æ/ و /i/ است. بیشترین و کمترین مقدار F₂ در هر دو جنس به‏ترتیب مربوط به واکه‏های /i/ و /u/ است. بیشترین و کمترین میزان F₃ مربوط به واکه‏های /u/ و /i/ است.
نتیجه‏گیری: واکه‏های /æ/ و /a/ دارای کمترین فرکانس، /i/ دارای بالاترین فرکانس، /æ/ بازترین، /i/ بسته‏ترین، /i/ پیشین‏ترین و گسترده‏ترین و /u/ پسین‏ترین و گردترین واکه‏ها هستند.

---

زمینه و هدف: ارزیابی صوت به‏روش‏های درکی و آزمایشگاهی انجام می‏شود. نمونه‏ها­ی صوت بیان واکه‏ها، خواندن متن یا گفتار محاوره است. در ایران، برای ارزیابی صوت دو متن رنگین‏کمان و پدربزرگ تهیه شده بودند. این پژوهش با هدف مقایسۀ دو متن در اندازه‏گیری میانگین و دامنۀ تغییرات فرکانس پایه صوت انجام شده است.
روش بررسی: در این پژوهش مقطعی میانگین و دامنۀ تغییرات فرکانس پایه در 120 فرد عادی 60 نفر مرد و 60 نفر زن 20 تا 59 ساله مورد بررسی قرار گرفت. نمونۀ صدای آزمودنی‏ها در خواندن هر دو متن جمع‏آوری و مقایسه شد.
یافته‏ها: میانگین فرکانس پایه در مردان برای متن پدربزرگ 93/137 با انحراف معیار 2/1 و برای متن رنگین‏کمان 09/135 با انحراف معیار 1/1 و در زنان به‏ترتیب 07/206 با انحراف معیار 9/0 و 23/204 با انحراف معیار 1/2 بود(p>0/05). دامنه تغییرات فرکانس پایه در متن پدربزرگ در مردان 10/88 با انحراف معیار 8/0 و در زنان 77/116 با انحراف معیار 3/1 و در متن رنگین‏کمان در مردان 92/90 با انحراف معیار 1/1 و در زنان 08/116 با انحراف معیار 2/1 بود(p>0/05). بین میانگین فرکانس پایه به‏دست آمده از مردان در هر متن در گروه‏های سنی تفاوت معنی‏داری مشاهده نشد و در زنان تنها در گروه سنی 59-50 ساله با سایر گروه‏های سنی تفاوت معنی‏دار بود(p<0/05). در دامنۀ تغییرات فرکانس پایه در هیچ‏یک از دو جنس تفاوت معنی‏داری در دو متن مشاهده نشد.
نتیجه‏گیری: این دو متن در اندازه‏گیری میانگین و دامنۀ تغییرات فرکانس پایه در بزرگسالان یکسان هستند. فرکانس پایۀ زنان 59-50 ساله با سایر گروه‏ها تفاوت معنی‏دار دارد.

---

زمینه و هدف: نوای گفتار از مؤلفه‏های مهم برقراری ارتباط است که شامل: آهنگ، دیرش، زیروبمی، بلندی، تکیه، وزن و غیره است. آهنگ عبارت است از تغییراتی که در زیروبمی صدا در گفتار پیوسته در سطح جمله رخ می‏دهد. دیرش به‏مدت زمان ادای یک صوت اطلاق می‏گردد. هدف این پژوهش بررسی مؤلفه‏هایی از نوا شامل دیرش و منحنی آهنگ در جملات پرسشی بزرگسالان بهنجار فارسی زبان بود، تا با تکیه بر جنبه‏های آزمایشگاهی ویژگی‏های این بعد از گفتار مشخص شود.
روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع مقطعی بود. آزمودنی‏ها شامل 134 زن و مرد 18 تا 30 سالۀ بهنجار فارسی‏زبان بودند. دو جملۀ پرسشی مورد بررسی قرار گرفت. یک جمله دارای کلمۀ پرسشی و دیگری بدون کلمۀ پرسشی بود. نمونه‏های صوتی با استفاده از برنامۀDr.speech  نرم‏افزار real analysis تجزیه و تحلیل شده و داده‏ها با آنالیز واریانس یک‏طرفه مورد بررسی قرار گرفتند و منحنی آهنگ جمله‏ًها رسم شد.
یافته‏ها: دیرش زنان و مردان در جمله‏ها تفاوت معنی‏داری داشت(p≤0/001). دیرش جملۀ پرسشی با کلمۀ پرسشی بیش از جملۀ پرسشی بدون کلمۀ پرسشی بود(p≤0/001). منحنی آهنگ در گروه زنان و مردان الگوی مشابهی داشت.
نتیجه‏گیری: زنان و مردان برای ایجاد تغییر در نوای گفتار از تغییر دیرش استفاده می‏کنند. به‏طور کلی دیرش در زنان بیش از مردان بود. در پرسش با کلمۀ پرسشی بخش اعظم دیرش مربوط به کلمۀ پرسشی است. منحنی آهنگ در پرسش با کلمۀ پرسشی دامنۀ بیشتری داشت. زنان نسبت به مردان برای انتقال حالت پرسشی در گفتار تغییرات بیشتری در فرکانس پایه نشان می‏دادند.

---

زمینه و هدف: خیشومی‏شدگی واکه، اضافه شدن تشدید خیشومی به عملکرد انتقالی مسیر صوتی است و به‏علت فرآیند هم‏تولیدی رخ می‏دهد. یکی شدن فضای تشدیدی خیشومی با حفرۀ دهانی‏ـ‏حلقی، سازه‏های مسیر صوتی را تغییر می‏دهد. هدف از این پژوهش بررسی اثر خیشومی‏شدگی بر سازه‏های فرکانسی واکۀ /a/ قبل و بعد از همخوان خیشومی و بررسی فرآیند هم‏تولیدی و کنترل حرکتی در زبان فارسی بود.

روش بررسی: در این پژوهش نمونه صدای ضبط شده از ۶۰ کودک هنجار چهار تا نه ساله مورد بررسی قرار گرفت. از آزمودنی‏ها خواسته شد طبق ارائۀ مدل شنیداری، /ʔ ama/ را سه مرتبه تولید کنند و واکۀ /a/ را به‏مدت سه ثانیه بکشند. داده‏ها با استفاده از نرم‏افزار 5.3.13 Praat تحلیل شد. بین F₀ ، F₁ ، F₂ و F₃ در واکۀ /a/ قبل و بعد از همخوان خیشومی /m/ برای سه مرتبه تکرار ساختار /ʔ ama/ میانگین گرفته شد.

یافته‏ها: تفاوت F₁ ، F₂ و F₃ در مقایسه‏های انجام شده میان واکۀ /a/ در قبل و بعد از همخوان خیشومی، واکۀ /a/ قبل از همخوان خیشومی با واکۀ /a/ تنها، واکۀ /a/ بعد از همخوان خیشومی با واکۀ /a/ تنها، معنی‏دار بود(۰۰۱/۰=p).

نتیجه‏گیری: در زبان فارسی همچون سایر زبان‏ها F₁ ، F₂ و F₃ در واکۀ /a/ قبل از همخوان /m/ تحت تأثیر رخدادهای پیش‏بینی‏کنندۀ خیشومی و سازه‏های فرکانسی در واکۀ /a/ بعد از همخوان /m/ تحت تأثیر رخدادهای بعد از هم‏تولیدی خیشومی و خیشومی‏شدگی کاهش می‏یابند.

---

زمینه و هدف: اندازه‏گیری وضوح گفتار به معنای تعیین میزان قابلیت فهم گفتار در برقراری ارتباط است. وضوح گفتار در تصمیم‏گیری برای مداخله، تعیین اهداف مداخله و ارزیابی تأثیر مداخله کاربرد دارد. هدف از این مطالعه، بررسی وضوح گفتار کودکان ۳۶ تا ۶۰ ماهۀ فارسی‏زبان و تعیین تغییرات آن در این دورۀ سنی بود.

روش بررسی: در این پژوهش مقطعی، ۳۶۰ کودک (۱۸۰ دختر و ۱۸۰ پسر) از میان کودکان بهنجار فارسی زبان مهد کودک‏های شهر خرم‏آباد مورد مطالعه قرار گرفتند. نمونۀ گفتار آزمودنی‏ها با نامیدن تصاویر آزمون اندازه‏گیری وضوح گفتار کودکان که توسط حیدری و همکاران در سال ۲۰۱۰ جمع‏آوری شد. صدای آزمودنی‏ها ضبط شد و وضوح گفتار کودکان در قالب ۱۲ گروه با فاصلۀ هر دو ماه یک‏بار مورد بررسی قرار گرفت.

یافته‏ها: حداقل و حداکثر میانگین درصد وضوح گفتار کودکان به‏ترتیب مربوط به گروه ۳۶ و ۳۷ ماهه و ۵۸ و ۵۹ ماهه بود. گروه ۳۶ و ۳۷ ماهه با گروه‏های ۴۴ و ۴۵ ماهه به بالا و گروه ۳۸ و ۳۹ ماهه با گروه‏های ۵۴ و ۵۵ ماهه به بالا و گروه ۴۰ و ۴۱ ماهه با گروه‏های ۵۸ و ۵۹ ماهه تفاوت معنی‏داری داشتند(۰۵/۰>p). تفاوت معنی‏داری میان وضوح گفتار دختران و پسران مشاهده نشد(۷۷/۰=p).

نتیجه‏گیری: برطبق نتایج پژوهش حاضر، وضوح گفتار از ۳۶ تا ۴۶ ماهگی بیشترین رشد و از ۴۶ ماهگی به بالا کمترین رشد را دارد.

---

زمینه و هدف: مطالعات نشان می‌دهد افراد کم‏شنوا بیشتر از افراد شنوا به مشکلات روان‏پزشکی از جمله مشکلات رفتاری مبتلا هستند. هدف مطالعۀ حاضر، مروری بر پژوهش‌های انجام گرفته در زمینۀ مشکلات رفتاری افراد کم‌شنوا و بررسی میزان شیوع، علل بروز و رویکردهای مداخله‌ای برای پیشگیری و کاهش مشکلات رفتاری در این گروه بود.

یافته‌های اخیر: مرور بر مطالعات انجام شده در سال‌های ۱۹۹۱ تا ۲۰۱۳ نشان داد شیوع مشکلات رفتاری در گروه کم‌شنوایان بیش از گروه شنوا برآورد شده است. چهار عامل نقص زبانی، مشکلات ارتباطی، نقش والدینی، و طرز نگرش و باورهای فرد و جامعه نسبت به مسئله کم‌شنوایی در بروز مشکلات رفتاری این گروه دخیل بودند.

نتیجه‌گیری: با توجه به شیوع بالای مشکلات رفتاری در گروه کم‌شنوایان باید برای پیشگیری مشکلات رفتاری به راهکارهای ضروری توجه شود؛ به این منظور می‌توان به تشخیص زودهنگام نقص شنوایی، افزایش قابلیت دسترسی افراد کم‌شنوا به خدمات سلامت و بهداشت، بالا بردن سطح آگاهی فرد کم‌شنوا در مورد توانمندی‌های خود، افزایش آگاهی و مهارت لازم در مربیان، کارکنان و متخصصان، و اجرای برنامه‌های تغییر رفتار اشاره کرد.