---

هدف: هدف این مطالعه بررسی ویژگی های کام نگاری همخوان های زبانی- کامی فارسی است. تا کنون تحقیقی در زبان فارسی انجام نگرفته است، از این رو، تحقیق اخیر با هدف مشخص نمودن الگوهای طبیعی تماس زبان به کام و تعیین تغییر پذیری درون فردی تولید همخوان های زبانی- کامی فارسی، طراحی گشته است.
مواد و روش ها: در این تحقیق، 16 همخوان زبانی - کامی فارسی مورد بررسی قرار گرفتند. برای هر همخوان چهل نمونه‌ هجایی (از چهار فرد مورد بررسی) بدست آمد. این همخوان ها در قالب هجاهای (CVCV) و با واکه باز /a/ ادا شدند. ابتدا برای هر همخوان الگوی حداکثر تماس انتخاب شد. سپس از روی این الگو، الگوی نماینده هر فرد بدست آمد. از روی این الگو ها نیز الگوی نماینده کل بدست آمد که همان الگوی تماس کلی می باشد.
یافته ها: در این بررسی الگوهای متفاوت تماس در همخوان های مختلف مشخص شد. همچنین نشان داده شد همخوان های مختلف از لحاظ شاخص تغییر‌پذیری، مقادیر مختلفی داشتند، بطوریکه همخوان های /l/,/ſ/,/n/ بیشترین میزان تغییر‌پذیری را به خود اختصاص دادند و همخوان های انسدادی و سایشی نیز کمترین میزان تغییر‌پذیری را بدست آوردند.
نتیجه گیری: همخوانهای مختلف فارسی، الگوهای تماس مختلفی دارند و این نتایج با مطالعات مشابه در زبان های خارجی همگونی بسیاری دارد.

---

زمینه و هدف: اندازه‏گیری‏های عینی در کل و اندازه‏گیری‏های آکوستیکی به طور خاص جنبۀ مهمی از ارزیابی لکنت طی چند دهۀ گذشته بوده‏اند. اگرچه این اندازه‏گیری‏ها جایگزین قضاوت‏های درکی نمی‏شوند اما به کمک آنها تشخیص دقیق‏تری صورت می‏گیرد و لزوم مداخله‏های درمانی تأیید می‏شود. همچنین، می‏توان از آنها برای بازخورد نتایج درمان به بیمار استفاده کرد.از این رو، این مطالعه به­منظور اندازه‏گیری و مقایسه برخی از ویژگی‏های آکوستیکی بین مردان غیرلکنتی و لکنتی بزرگسال انجام شد.
روش بررسی: در این مطالعۀ موردـشاهدی، نمونه‏های مورد بررسی مردان غیرلکنتی و لکنتی بزرگسال بودند. برای جمع‏آوری نمونۀ صوت آزمودنی‏ها، از گفتار روان آنها در خواندن 20 جمله از آزمون لب‏خوانی سارا، کشیده بیان کردن واکه‏های /a/ و /i/ و شمارش ریتمیک اعداد از یک تا 20 استفاده شد و تجزیه و تحلیل آنها با نرم افزار Dr. Speech صورت گرفت.
یافته‏ها: فرکانس پایه و دامنه تغییرات آن در واکه‏های /a/ و /i/ ، شمارش اعداد از یک تا 20 و خواندن 20 جمله آزمون بین دو گروه لکنتی و غیرلکنتی تفاوت معنی‏داری نداشت. در مورد آشفتگی بسامد و آشفتگی شدت بین دو گروه نیز تفاوت معنی‏داری وجود نداشت.
نتیجه‏گیری: نبود تفاوت معنی‏دار بین دو گروه ممکن است ناشی از مطالعه این خصوصیات در گفتار روان افراد لکنتی وغیرلکنتی باشد.

---

زمینه و هدف: یکی از بارزترین خطاهای گفتاری افراد آسیب دیده شنوایی خطاهای واکه‏ای بوده و تشخیص تولید صحیح واکه‏ها تنها با ارزیابی ادراکی انجام نمی‏شود و نیاز به بررسی دقیق آزمایشگاهی دارد. هدف از این مطالعه تعیین و مقایسه ساختار سازه‏ای واکه‏های زبان فارسی در کودکان عادی و مبتلا به افت شنوایی متوسط و شدید محدوده سنی 9ـ7 سال بود.
روش بررسی: این پژوهش به‏صورت مقطعی و توصیفی ـ تحلیلی روی 64 نفر دانش‏آموز عادی و مبتلا به افت شنوایی متوسط و شدید انجام گرفته است.
اطلاعات زمینه‏ای از طریق مصاحبه گردآوری و سپس آزمون تولید واکه‏ها گرفته شد. سازه اول و دوم و سوم هر شش واکه به‏طور جداگانه توسط  دستگاه  به‏دست آمد و بین سه گروه مورد مقایسه قرار گرفت.
یافته‏ها: میانگین سازه اول و دوم و نسبت سازه دوم به اول و سوم به اول شش واکه زبان فارسی در بین سه گروه تفاوت معنی‏داری داشت(p<0/05)، میانگین سازه سوم در واکه‏های/u/،/i/،/æ/ در بین سه گروه معنی‏دار نبود ولی تفاوت‏ها در واکه‏های  /o/،/e/ و/a/ معنی‏دار بود(p<0/05).
نتیجه‏گیری: تفاوت اصلی بین گروه کودکان عادی و مبتلا به افت شنوایی متوسط و شدید مربوط به فضای واکه‏ای است و هر چه شدت افت شنوایی افزایش یابد فضای واکه‏ای بسته‏تر می‏شود، از این‏رو این کودکان تکیه بیشتری بر حس عمقی دارند که این امر باعث تحرک کم زبان و جابجایی واکه‏های دارای F₁ و F₂  مشابه می‏شود.

---

زمینه و هدف: به‏کارگیری کام ‏نگاری در فرآیند ارزیابی و درمان نیازمند آشنایی با الگوهای طبیعی تماس زبان به کام می‏باشد. عوامل مختلفی می‏توانند بر الگوی تماس همخوان‏ها تأثیر بگذارند که یکی از آنها واکداری می‏باشد. هدف این تحقیق تعیین مقادیر شاخص‏های فضایی تولید همخوان‏های انسدادی‏ـ‏لثوی و سایشی‏ـ‏لثوی فارسی و بررسی رفتار زبان در مقابل تغییر در مختصه واکداری می‏باشد.
روش بررسی: در این پژوهش توصیفی‏ـ‏تحلیلی با استفاده از سیستم کام‏نگاری Reading ـ نسخه 1/1، تماس‏های زبانی کامی 4 فرد بزرگسال فارسی زبان حین ده بار تکرار هجای CVCV (C=/s, z,t,d/, V=/a/) مورد مطالعه قرار گرفتند. الگوهای تماس از لحاظ شاخص تعداد کل الکترودهای تماس یافته و سایر شاخص‏های فضایی بررسی شد و بین جفت‏های واکدار و بی‏واک همخوان‏ها مقایسه شد.
یافته‏ها: در این مطالعه مقادیر شاخص‏های فضایی همخوان‏های مورد مطالعه به‏دست آمد. همچنین مشخص شد اختلاف معنی‏داری از لحاظ شاخص تعداد نقاط تماس سایر شاخص‏ها بین جفت‏های واکدار و بی‏واک همخوان‏های مورد بررسی وجود ندارد.
نتیجه‏گیری: نتایج این بررسی با نتایج مطالعات مشابه در زبان‏های دیگر منطبق می‏باشد. تغییر در مختصه واکداری تغییر چندانی در شاخص‏های فضایی مربوط به الگوی تماس زبان به کام ایجاد نمی‏کند. با این همه به‏نظر می‏رسد رأس زبان در مقایسه با دیگر بخش‏های زبان نسبت به تغییرات واکداری یا تغییر در فشار داخل دهانی حساس‏تر می‏باشد.