---

در مطالعه روی 36 فرد دارای شنوایی هنجار در محدوده سنی 18 تا 25 سال برای بررسی تغییر موقت آستانه شنوایی از طریق انتشارات صوتی برانگیخته گذرا از گوش (TEOAEs) مشاهده گرید که نویز می تواند آستانه های تن خالص و دامنه های TEOAEs را تحت تاثیر قرار دهد. زمانی که حلزون گوش، در اثر نویز آسیب می بیند، در مقایسه دو آزمون ادیومتری تن خالص و آزمون TEOAEs، بنظر می رسد که آزمون TEOAE مناسب تر باشد. زیرا این آزمون عینی بوده و تحت تاثیر توجه و هوشیاری فرد آزمایش شونده قرار نمی گیرد و در افراد سخت آزمون نیز قابل ارزیابی است. همچنین، از دقت و سرعت بالایی برخوردار بوده و در یک محیط ساکت، بدون نیاز به اتاق اکوستیک، قابل اجرا می باشد.

---

هدف: این مطالعه با هدف تعیین وضعیت شنوایی مبتلایان به تالاسمی تحت درمان با دسفرال مراجعه کننده به دو مرکز تالاسمی قدس قزوین و مرکز طبی کودکان تهران صورت گرفته است.
مواد و روش ها: این مطالعه، یک مطالعه توصیفی مقطعی بوده و در طی آن 195 فرد مبتلا به تالاسمی (30-3 سال) در دو مرکز شنوایی شناسی قدس قزوین و مجتمع بیمارستان امام خمینی (ره) تهران تحت معاینات کامل اتولوژیک به همراه ادیومتری صوت خالص و ایمیتانس ادیومتری قرار گرفتند.
یافته‏ها: از مجموع 195 بیمار مورد بررسی 43.1% دچار انواع افت شنوایی بودند که این افت در 16% موارد افت انتقالی و در 4.6% موارد حسی-عصبی بود. 22.5% از مبتلایان افت شنوایی فرکانس های بالا داشتند که این افت در 12% آنها می توانست به تاثیر دسفرال مربوط باشد. همچنین در این مطالعه بین سن شروع دسفرال و همچنین سطح فریتین مبتلایان و بروز افت شنوایی فرکانس های بالا ارتباط معنی داری مشاهده نشد. ولی ارتباط معنی داری بین دوز مصرف روزانه و مدت مصرف دسفرال و بروز افت شنوایی فرکانس های بالا مشاهده گردید (P<0.05). انجام این بررسی به تفکیک مراحل مراجعه مبتلایان نیز یافته های مشابهی را نشان داد.
نتیجه گیری: نتایج حاصل از مطالعه نشان داد که با توجه به وجود انواع کاهش شنوایی در این مبتلایان و هم چنین بعلت احتمال ایجاد افت شنوایی فرکانس های بالا در بیماران تحت درمان با دسفرال، انجام معاینات اتولوژیک و آزمایشات دوره ای شنوایی به منظور پیشگیری از بروز ضایعات شنوایی دایمی در آنها ضروری می باشد

---

هدف: بررسی وضعیت شنوایی دانش آموزان نابینای آموزشگاه های نابینایان پسران شهر تهران.
مواد و روش ها: این پژوهش سنجشی توصیفی بر روی 320 دانش آموز نابینا در سال تحصیلی 80-1379 که تحت پوشش سازمان آموزش و پرورش کودکان استثنایی قرار داشتند صورت گرفت.
یافته ها: 20.94 درصد از دانش آموزان مورد بررسی دچار افت شنوایی در یک گوش (7.19 درصد) یا هر دو گوش (13.75 درصد) بودند به عبارتی میزان افت دو طرفه بیشتر از یکطرفه بود، این اختلاف از نظر آماری نیز معنی دار بدست آمد (P=0.007). علاوه بر این، 5.94 درصد از دانش آموزان دارای سرومن متراکم (بدون افت شنوایی) بودند. در بررسی انواع کم شنوایی در 640 گوش مورد مطالعه، 15.16 درصد کم شنوایی حسی-عصبی، 1.56 درصد کم شنوایی انتقالی و 0.62 درصد کم شنوایی آمیخته مشاهده گردید. نکته قابل توجه این بود که فراوانی کم شنوایی حسی-عصبی در این افراد حدود 10 برابر کم شنوایی انتقالی بود. کم شنوایی عمدتا در حد ملایم و متوسط بود و شکل ادیوگرام نیز بیشتر از نوع نزولی (HTL) بود. با توجه به معاینات و ارزیابی های صورت گرفته، 8.13 درصد از دانش آموزان مورد بررسی، نیازمند اقدامات درمانی، 15.31 درصد نیازمند خدمات توانبخشی و 3.44 درصد نیز نیازمند اقدامات توام درمانی و توانبخشی بودند. درصد آگاهی والدین، مربیان و خود دانش آموزان مبتلا به مساله کم شنوایی به ترتیب 20.9، 22.39 و 26.87 درصد بود. نسبت فامیلی والدین با کم شنوایی حسی-عصبی ارتباط معنی داری دارد.
بحث: اختلالات شنوایی در دانش آموزان نابینا نسبت به دانش آموزان بینا شیوع بیشتری دارد و غالبا از نوع حسی-عصبی است. از این رو شناسایی آنها از طریق غربال گری بویژه در فرکانهای بالا و پیگیری های درمانی و توانبخشی آنها حایز اهمیت می باشد.

---

هدف: در میان اختلالات عصبی بالغین، بیماری های عروقی مغز از شایعترین و مهمترین بیماری ها محسوب می شوند. با توجه به توزیع عروقی مغز، یکی از اختلالات مهم ناشی از این بیماری ها، اختلال ناشی از آسیب به سیستم عصبی مرکزی شنوایی است که ممکن است به طور مستقیم یا غیر مستقیم تحت تاثیر قرار گیرد. لذا در این پژوهش با استفاده از یک آزمون مرکزی دایکوتیک بنام آزمون جملات رقابتی به بررسی بخشی از عملکرد سیستم مرکز شنوایی در این بیماران پرداختیم.
مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی-تحلیلی بر روی 30 فرد سالم و 40 فرد مبتلا به سکته مغزی (30 بیمار با سی تی اسکن غیر طبیعی و 10 بیمار با سی تی اسکن طبیعی) در رده سنی 70-50 سال، بدون هیچ گونه شکایتی از عملکرد شنوایی که از تاریخ 1379/4/30 لغایت 1381/6/1 به بیمارستان لقمان حکیم مراجعه کرده اند، انجام گردیده است.
یافته ها: میزان امتیاز آزمون جملات رقابتی در افراد سالم 70-50 ساله در محدوده طبیعی (100-80%) قرار داشته و در بیماران مبتلا به سکته مغزی کاهش امتیاز مشاهده می گردد. با توجه به تجزیه و تحلیل های آماری اختلاف معناداری بین امتیاز آزمون جملات رقابتی در هر دو گوش بیماران مبتلا به سکته مغزی (سی تی اسکن طبیعی/سی تی اسکن غیر طبیعی) با هر دو گوش افراد سالم مشاهده گردید، که می تواند نشانه ضایعه عملکردی در سیستم مرکزی شنوایی این بیماران باشد.
بحث و نتیجه گیری: آزمون جملات رقابتی می تواند آزمون مناسبی در مجموعه آزمون های بررسی کننده عملکرد سیستم مرکزی شنوایی بیماران مبتلا به سکته مغزی باشد.

---

هدف: تعیین فرایندهای واجی کودکان مبتلا به سندرم داون آموزش پذیر در مقطع آمادگی
مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی روی 40 کودک مبتلا به سندرم داون در مدارس کودکان استثنایی مرکز شهر تهران صورت گرفته است. نمونه ها از نظر شنوایی و وضعیت اندام های گفتاری طبیعی بودند و از آن ها آزمون تصویری فونتیک برای استخراج فرایندهای واجی به عمل آمد.
یافته‌ها: میانگین وقوع برخی از زیر مجموعه های فرایندهای واج‍ی بین دختران و پسران متفاوت است . در فرایند همگونی در پسران همگونی بی واکی و در دختران همگونی کامل بیشترین میانگین و همگونی خیشومی در دختران و همگونی سایشی در پسران کمترین میانگین را دارد. در فرایند جانشینی ، جانشینی روان و خیشومی در دختران و جانشینی واک گذاری در پسران کمترین میانگین را دارد. از مجموع فرایندهای واجی بین سن و فرایند واجی تغییر ساخت هجا ارتباط معنادار مستقیم و فرایند واجی همگونی انسدادی ارتباط معنادار معکوس دیده می شود. بین سایر فرایندها و سن ارتباط معناداری دیده نشد.
نتیجه گیری: در این کودکان علاوه بر سه گروه فرایند واجی ساخت هجا ، همگونی و همانند، فرایند حذف نیز دیده شد که در طبقه بندی های دیگر فرایندهای واجی آورده نشده است. تفاوت بین دختران و پسران در برخی از فرایندهای واجی نشان می‌دهد آنها به طور متفاوت تحت تأثیر بافت آوایی کلمات قرار می گیرند. نتایج بررسی ارتباط سن و فرایندهای واجی نشان می دهد خطاهای واجی در کودکان مبتلا به سندرم داون ناشی از انحراف است.

---

هدف: مطالعه و بررسی شدت و محتوای طیفی گروهی از اسباب بازیها به عنوان منبع آلودگی صوتی
مواد و روش ها: پژوهش مقطعی حاضر روی 184 اسباب بازی انجام گردیده است. این اسباب بازیها به طور تصادفی از فروشگاههای اسباب بازی در مناطق مختلف شهر انتخاب شده و در 10 گروه دسته‌بندی گردید. اندازه‌گیری نویز آنها در فاصله 2 ، 25 و 50 سانتی متری از سر با استفاده از dBA صورت گرفت. پرصداترین اسباب‌بازی هر گروه جهت آنالیز فرکانسی بصورت اکتاو‌باندی انتخاب گردید.
یافته ها: بیشترین شدت نویز در فاصله 2 سانتی متری مربوط به تفنگهای اسباب بازی با میانگین dBA 112 و محدوده dBA 127-100 بوده و کمترین شدت مربوط به جغجغه ها با میانگین dBA 84 و محدوده dBA 95-74 بوده است. سطح نویز هنگام افزایش فاصله از 2 به 25 سانتی متری نسبت به 25 به 50 سانتی متر، غیر از 2 مورد به طور معنی داری کاهش می یافت. آنالیز فرکانسی نویزها حاکی از وجود انرژی در محدوده مؤثر شنوایی بود. در بسیاری از اسباب بازی ها انرژی در محدوده فرکانس های میانی و زیر تمرکز داشت.
نتیجه گیری: سطح نویز ناشی از اسباب بازیها قابل توجه بوده و در بسیاری از موارد فراتر از dBA 90 بوده است. محتوای طیفی اسباب بازیها حاکی از تمرکز در فرکانسهای میانی و بالا در بسیاری از موارد بود. بنابراین اسباب بازیها به عنوان یک منبع آسیب شنوایی مطرح هستند و لازم است مورد توجه قرار گیرند.

---

زمینه و هدف: یکی از بارزترین شکایات کودکان مبتلا به اختلال یادگیری، مشکل آن‏ها در درک گفتار در حضور نویز زمینه است. مطالعات مختلف نشان داده اند که دسته زیتونی- حلزونی داخلی در شنوایی در حضور نویز نقش دارند. با استفاده از مهار دگرسویی گسیل‏های صوتی برانگیخته گذرای گوش با محرک تن برست،  می توان عملکرد این اعصاب را ارزیابی کرد. هدف از تحقیق حاضر، بررسی ویژگی‏های فرکانسی دسته زیتونی- حلزونی داخلی با استفاده از مهار دگرسویی گسیل های صوتی برانگیخته گذرای گوش با محرک تن برست در فرکانس های 1، 2، 3و4 کیلو هرتز در پاسخ به نویز سفید دگرسویی در دانش آموزان مبتلا به اختلال یادگیری بود.
روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع مورد- شاهد بود. گروه های مورد مطالعه از 34 دانش آموز مبتلا به اختلال یادگیری  11-7 ساله و 31 دانش آموز هنجار در محدوده سنی مشابه تشکیل شده بود. مهار دگرسویی گسیل های صوتی برانگیخته گذرای گوش با محرک تن برست با مقایسه دامنه‏های آنها در دو حالت با و بدون ارائه نویز سفید دگرسویی ارزیابی شد.
یافته‏ها: در حالت بدون ارائه نویز، تفاوت آماری معنی داری در دامنه گسیل ها بین دو گروه دیده نشد. در هر دوگروه، با ارائه نویز نسبت به حالت بدون ارائه نویز، کاهش آماری بارزی در دامنه  در فرکانس های 1، 2، 3و4 کیلو هرتز دیده شد. مقدار این کاهش در فرکانس‏های 1، 2و4 کیلو هرتز در دانش آموزان مبتلا به اختلال یادگیری به طور معنی داری کمتر از گروه هنجار بود.
نتیجه‏گیری: کاهش بارز اثر مهاری گسیل‏های صوتی برانگیخته گذرای گوش با محرک تن برست در فرکانس‏های 1، 2و4 کیلو هرتزدر دانش آموزان مبتلا به اختلال یادگیری، می تواند نشان دهنده کاهش فعالیت دسته زیتونی- حلزونی داخلی در این نواحی فرکانسی باشد. بنابراین پیشنهاد می شود که ارزیابی عملکرد دسته زیتونی- حلزونی داخلی با استفاده از مهار در مجموعه آزمون‏های تشخیصی کودکان مبتلا به اختلال یادگیری لحاظ شود.

---

زمینه و هدف: در حالی که درستی عملکرد سمعک ها یکی از شرایط لازم برای به حداکثر رساندن مهارت زبان و گفتار در کودکان مبتلا به کم شنوایی محسوب می شود، مطالعات بسیاری نشانگر این هستند که سمعک های برخی از کودکان دچار کاهش شنوایی در حد مطلوب کار نمی کنند. هدف از مطالعه حاضر بررسی نوع اشکالات سمعک کودکان دچار افت شنوایی می باشد که در مدارس باغچه بان کودکان کم شنوا آموزش می بینند.
روش بررسی: در این مطالعه مقطعی- تحلیلی، اشکالات سمعک های گروهی از کودکان مدارس باغچه بان تهران ارزیابی شد. این کودکان از مدرسه به کلینیک شنوایی شناسی دانشکده توان بخشی، دانشگاه علوم پزشکی تهران مراجعه کردند و در این مرکز 62 سمعک و ضمایم آن که مربوط به 41 کودک بود دقیقا بررسی گردید. در ابتدا با استفاده از استتوکلیپس عملکرد سمعک بررسی شد. سپس سمعک در دستگاه آنالیزور مورد ارزیابی الکترواکوستیک قرار گرفت و مقادیر قله منحنی های حداکثر بهره و حداکثر خروجی تعیین شد. کلیه مقادیر و اطلاعات مربوط به نوع اشکال به تفکیک نوع سمعک در پرسشنامه ثبت گردید و مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.
یافته ها: در کل سمعک های مورد بررسی، 56.46 درصد سمعک ها سالم و 43.54 درصد سمعک ها معیوب بود. بیشترین معایب سمعک، به ترتیب مربوط به باتری (%24.19) و کنترل کننده های سمعک (%20.96) بود. اشکالات اجزای خارجی بیشتر از اجزای داخلی بود. 70.96 درصد قالبها دارای اشکال بود. برای تمامی سمعک های دارای عملکرد، بین میانگین داده های قله منحنی های حداکثر بهره و حداکثر خروجی در کوپلر آنچه در کاتولوگ ها آمده است با آنچه در ارزیابی های این مطالعه بدست آمد تفاوت معنی دار وجود داشت.
نتیجه گیری: بیشترین اشکال سمعک های کودکان ناشنوا، مربوط به باتری و کنترل کننده های آنها بود که این موارد از اجزای خارجی سمعک می باشند. حدود نیمی از سمعک ها معیوب و حدود سه چهارم قالبها دارای اشکال بود. یافته های این مطالعه حاکی از ضرورت ارتقای کیفیت سمعک و قالب دانش آموزان مدارس باغچه بان و نیز بهبود سطح مشاوره پس از دریافت سمعک می باشد.

---

زمینه و هدف: اختلال یادگیری از شایع ترین مشکلات کودکان دبستانی می باشد و تقریبا 10 درصد این کودکان با این مشکل مواجه هستند. مشخص شده است که اختلال یادگیری با اشکالات ظریف در کدبندی اطلاعات شنوایی در سیستم شنوایی مرکزی همراه می باشد. هدف از مطالعه حاضر بررسی پتانسیل های برانگیخته میان رس شنوایی در کودکان دبستانی مبتلا به اختلال یادگیری در مقایسه با کودکان هم سن و سال هنجار می باشد.
روش بررسی: در این مطالعه مقطعی، پتانسیل های برانگیخته میان رس شنوایی با استفاده از کلیک روی 31 کودک مبتلا به اختلال یادگیری 12-7 ساله و 31 فرد هم سن و سال هنجار انجام شد. دامنه و زمان نهفتگی امواج حاصله با افزایش شدت محرک و تحریک دو گوشی مقایسه گردید.
یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد که دامنه امواج پتانسیل های برانگیخته میان رس شنوایی در افراد مبتلا به اختلال یادگیری از گروه شاهد در تمامی امواج غیر از Na و Pa گوش راست به طور معنی داری کمتر بود ولی برای زمان نهفتگی بین دو گروه تفاوت معنی داری دیده نشد.
نتیجه گیری: به نظر می رسد که با توجه به نتایج حاصل از این مطالعه احتمالا پتانسیل های برانگیخته میان رس شنوایی می توانند در ارزیابی و تشخیص اختلال یادگیری کارآیی قابل توجهی داشته باشند هر چند که هنوز به مطالعات بیشتری نیاز است.

---

زمینه و هدف: پاسخ‏های پایدار شنوایی آزمون نوینی در مجموعه آزمون‏های شنوایی است. معمولاً برای انجام این آزمون، از فرکانس مدولاسیون  80 هرتز استفاده می‌شود. در این پژوهش، آزمون پاسخ‏های پایدار شنوایی در فرکانس مدولاسیون 40 و 80 هرتز، در افراد بزرگسال مورد بررسی قرار گرفت و نتایج حاصل از آستانه‏یابی در آنها مقایسه شد.
روش بررسی: آزمون پاسخ‏های پایدار شنوایی و آستانه‏های تن خالص روی 30 فرد بزرگسال و در مجموع 60 گوش انجام شد و نتاج آنها در سه گروه شنوایی هنجار، کم‏شنوایی حسی ـ عصبی ملایم و متوسط طبقه‏بندی شد.
یافته‏ها: در هر سه گروه، آستانه‏های پاسخ‏های پایدار شنوایی40 هرتز به آستانه رفتاری نزدیک‏تر بود(p<0/05) و با افزایش میزان کم‏شنوایی، تفاوت بین آستانه رفتاری و پاسخ‏های پایدار شنوایی کمتر می‌شد. میزان همبستگی نیز در  پاسخ‏های پایدار شنوایی  40 هرتز بیشتر بود(p<0/05).
نتیجه‏گیری: در افراد بزرگسال در حالت بیداری، آستانه‏های فرکانس مدولاسیون 40 هرتز به آستانه رفتاری نزدیک‏تر است و آستانه‏گیری در این فرکانس مدولاسیون نتایج بهتری نسبت به 80 هرتز را در پی دارد.

---

زمینه و هدف: متعاقب محرومیت زودهنگام بینایی، شبکه عصبی درگیر در پردازش اطلاعات فضایی شنوایی سازماندهی مجدد عمیقی را نشان می‏دهد. به‏منظور بررسی این فرایند، پتانسیل‏های وابسته به رخداد، اطلاعات دقیقی در زمینه الگوهای زمانی فعالیت عصبی همراه با فرایندهای درکی و شناختی فراهم می‏نمایند. در مطالعه حاضر مقایسه زمان نهفتگی و دامنه پتانسیل P300 شنوایی در افراد بینا و نابینای زودهنگام انجام گرفته است.
روش بررسی: در این مطالعه مقطعی، پتانسیل P300 شنوایی به‏روش تحریک متفاوت با استفاده از دو محرک تن‏برست 1000 و 2000 هرتز در 40 نفر بینا و 19 فرد نابینای زودهنگام در محدوده سنی 25ـ18 سال ثبت شد.
یافته‏ها: میانگین زمان نهفتگی پاسخ P300 افراد نابینای زودهنگام کمتر از افراد بینا به‏دست آمد که این اختلاف از نظر آماری معنی‏دار بود(p=0/00) اما میانگین دامنه پاسخ P300 در دو گروه تفاوتی نشان نداد(p>0/05).
نتیجه‏گیری: کاهش زمان نهفتگی پتانسیل P300 در افراد نابینای زودهنگام در مقایسه با افراد بینا نشان می‏دهد که احتمالاً پردازش خودکار و طبقه‏بندی اطلاعات در افراد نابینا به‏دنبال جبران حسی سریع‏تر است و به نظر می‏رسد به‏دلیل ساخت‏پذیری عصبی سرعت پردازش و توجه شنوایی در افراد نابینا بیشتر است.

---

زمینه و هدف: شنوایی نقش مهمی در تولید گفتار و ایجاد تمایز واجی و به‏ویژه تمایز واکداری‏ـ‏بیواکی دارد. متغیر زمان شروع واک مهم­ترین سرنخ آکوستیکی است که در ایجاد تمایز واکداری‏ـ‏بیواکی در همخوان‏های انفجاری نقش دارد. هدف پژوهش حاضر اندازه‏گیری زمان شروع واک در کودکان کاشت حلزون شده فارسی‏زبان و مقایسه آن با کودکان شنوای هم‏زبان است.
روش بررسی: در این پژوهش مقطعی 20 کودک ناشنوای پیش‏زبانی که 5/4 سال از کاشت حلزون آنها می‏گذشت و 20 کودک با سنین مشابه با شنوایی هنجار مورد بررسی قرار گرفتند. مقدار زمان شروع واک در تولید همخوان‏های انفجاری دهانی در دو گروه ارزیابی و مقایسه شد به‏علاوه تأثیر وضعیت شنوایی، واکداری و جنسیت بر متغیر زمان شروع واک سنجیده شد.
یافته‌ها: در یافته‏های این پژوهش مشخص شد که میانگین زمان شروع واک در تمامی دخترهای کاشت حلزون شده و شنوا، بیشتر از پسرهای دو گروه است و این اختلاف در همخوان‏های بیواک به‏طور معنی‏داری بیشتر از همخوان‏های واکدار است(p<0/001). در هر دو گروه از کودکان، همخوان‏های بیواک در زمرۀ آواهای دارای پس‌اُفت بزرگ قرار داشتند و انفجاری‏های واکدار دارای پس‌اُفت کم بودند.
نتیجه‏گیری: در هر دو گروه از کودکان، واکداری بر زمان شروع واک تأثیر معنی‏دار داشت. در رابطه با وضعیت شنوایی، زمان شروع واک در انفجاری‏های بیواک بین دو گروه تفاوت معنی‏دار ایجاد نمی‏کرد، اما در انفجاری‏های واکدار این تفاوت و در نتیجه تمایز واکداری، معنی‏دار بود. در انفجاری‏های بیواک نیز در هر دو گروه، زمان شروع واک در دخترها به‏طور معنی‏داری بیشتر از پسرها بود؛ در حالی که در انفجاری‏های واکدار، زمان شروع واک دخترها و پسرها اختلاف معنی‏داری نداشت.

---

زمینه و هدف: فرکانس تحریک بر دامنه و زمان نهفتگی موج P300 افراد هنجار بینا مؤثر می‏باشد. با توجه به اینکه در نابینایان قشر بینایی به حواس دیگر اختصاص می‏یابد و پتانسیل P300 یک پتانسیل قشری است، این مطالعه با هدف بررسی موج P300 با تحریک شنوایی فرکانس پایین و  بالا در نابینایان زودهنگام انجام شد.
روش بررسی: در این پژوهش مقطعی، 15 نابینای مطلق زودهنگام (8 مرد و 7 زن) با میانگین سنی 27/4±13/25 سال مورد بررسی قرار گرفتند. در تحریک فرکانس بالا از 1000 هرتز به عنوان تن استاندارد و از 2000 هرتز به عنوان تن هدف و در تحریک فرکانس پایین، برای تن استاندارد از 250 هرتز و برای تن هدف از 500 هرتز استفاده گردید. تحریک‏ها با  شدت 70 دسی‏بل HL به‏صورت دوگوشی ارائه شدند. در حالی که فرد به تحریک هدف توجه می‏کرد، دامنه و زمان نهفتگی پاسخ P300  ثبت می‏گردید.
یافته‏ها: میانگین دامنه با ارائه فرکانس پایین در نابینایان زودهنگام 17/8±59/17 و با فرکانس بالا 53/5±13/14 میکروولت به‏دست آمد. میانگین زمان نهفتگی با فرکانس پایین 71/21±38/317 و با فرکانس بالا 33/31±60/295 میلی‏ثانیه بود. اختلاف میانگین‏ها برای دامنه(p=0/008‌) و برای زمان نهفتگی(p=0/001) معنی‏دار بود.
نتیجه‏گیری: تغییر فرکانس از پایین به بالا سبب کاهش دامنه و کوتاه‏تر شدن زمان نهفتگی موج P300 می‏شود. بنابراین به نظر می‏رسد که فرکانس تحریک بر پاسخ P300 در افراد نابینای زودهنگام مؤثر است.

---

زمینه و هدف: آزمون پتانسیل­های عضلانی برانگیختۀ دهلیزی ابزاری جدید برای بررسی عملکرد دهلیزی است. کاربرد بالینی این پتانسیل­ها در بسیاری از بیماری­ها بررسی شده است، اما نقش آنها در بیماری­های ساقۀ مغز و فرایند میلین­زدای دستگاه عصبی مرکزی همچنان نامشخص است. هدف پژوهش حاضر مقایسۀ این پتانسیل­ها در بیماران اسکلروز متعدد و افراد هنجار بود.
روش بررسی: مطالعۀ مقطعی حاضر روی 21 بیمار مبتلا به اسکلروز متعدد، 15 زن و 6 مرد، و 20 فرد هنجار شامل 14 زن و 6 مرد، در محدودۀ سنی 50-17 سال انجام شد. پتانسیل­های عضلانی برانگیخته دهلیزی با استفاده از محرک تن­برست 500 هرتز ثبت شد. شاخص­های مورد بررسی شامل زمان نهفتگی قله­های p13 وn23  و دامنه قله به قله p13-n23 بود.
یافته­ها: بین دو گروه از نظر میانگین زمان نهفتگی p13 و دامنۀ قله به قله p13-n23 در هر دو گوش تفاوت معنی­داری مشاهده گردید(p<0/05). در دو بیمار اسکلروز متعدد پتانسیل­های عضلانی برانگیخته دهلیزی تنها در یکی از گوش­ها قابل ثبت بود. زمان نهفتگی قله p13 در 9 بیمار (14 گوش) افزایش نشان داد. به­طور کلی نتایج آزمون پتانسیل­های عضلانی برانگیختۀ دهلیزی در 6/47 درصد بیماران ناهنجار بود.
نتیجه­گیری: آزمون پتانسیل­های عضلانی برانگیختۀ دهلیزی احتمالاً می­تواند ابزاری جدید برای ارزیابی اختلالات عملکردی ساقۀ مغز در بیماری اسکلروز متعدد باشد. نتایج ناهنجار این آزمون در این بیماران ممکن است با نقص هدایت پیام­های عصبی در مسیر رفلکس وستیبولوکولیک در ارتباط باشد.

---

زمینه و هدف: فنون تصویربرداری عصبی در پردازش شنیداری و دیداری گفتار از رویکردهای جدید علوم اعصاب در مطالعات ساختاریِ سازوکارهای عالیِ درگیر در این فرآیند به‏شمار می‏رود. این مطالعه به‏منظور بررسی فعالیت مغزی در هنگام درک محرک‏های گفتاری دیداری و شنیداری در افراد هنجار فارسی‏زبان توسط تصویربرداری تشدید مغناطیسی عملکردی صورت گرفت.
روش بررسی: تصاویر حاصل از تصویربرداری تشدید مغناطیسی عملکردی فعالیت مغزی 19 زن 30-20 ساله با ارائۀ محرک بینایی /ka/ و محرک شنوایی /pa/ به‏روش طراحی بلوک در قالب دو سری تصاویر T1-weighted و عملکردی، ثبت گردید. سپس نتایج با استفاده از نرم‏افزار FSL تجزیه تحلیل شد و نتایج گروهی با یکدیگر مقایسه گردید.
یافته‏ها: در پاسخ به محرک دیداری، بخش‏های میانی و نیز سطوح قشری فعال گردید، اما در پاسخ به محرک شنیداری بیشتر فعالیت‏ها در عمق دیده شد. در این راستا، منطقه مارجینال فوقانی قدامی چپ و قسمت‏هایی از سیستم حرکتی گفتار شامل قشر اینسولار و سینگولیت با محرک دیداری، و منطقه مارجینال فوقانی خلفی چپ و شکنج گیجگاهی فوقانی راست با محرک شنیداری فعال شدند. به‏علاوه در این بررسی در تعداد 15 نفر از افراد اثر McGurk در سطح رفتاری نیز به اثبات رسید.
نتیجه‏گیری: فعال شدن منطقه‏ای واحد، شکنج مارجینال فوقانی چپ، در پاسخ به هر دو محرک دیداری و شنیداری، فرضیۀ وجود منطقۀ مشترک پردازش واج‏شناختی ورودی حواس را مطرح می‏نماید. شدت فعالیت با محرک شنیداری بیشتر می‏باشد، و همچنین مناطق با محرک دیداری گستردگی و تعدد بیشتری دارند که نشان از ناآشنایی مغز افراد هنجار در درک محرک‏های دیداری گفتاری است.

---

زمینه و هدف: انجام آزمون‏های تعادلی مرسومی مانند الکترونیستاگموگرافی و ویدئونیستاگموگرافی، به‏علت آنکه نیاز به بینایی دارد در نابینایان میسر نمی‏باشد. از آنجا که آزمون پتانسیل عضلانی برانگیخته دهلیزی، نیاز به بینایی ندارد به نظر می‏رسد آزمون مناسبی برای ارزیابی بخشی از سیستم دهلیزی این افراد باشد. این مطالعه با هدف بررسی میزان وقوع و زمان نهفتگی موج p13 و n23 در  نابینایان مادرزادی و افراد بینا انجام شد.
روش بررسی: در این مطالعه مقطعی‏ـ‏مقایسه‏ای، پتانسیل عضلانی برانگیخته دهلیزی با ارائه محرک تن‏برست 500 هرتز با شدت 95 دسی‏بل nHL در 20 فرد بینا و 20 فرد نابینای مادرزاد در محدودۀ سنی 30-18 سال ثبت شد.
یافته‏ها: پاسخ پتانسیل عضلانی برانگیخته دهلیزی در تمامی افراد (100%) مشاهده گردید. میانگین زمان نهفتگی امواج p13 و n23، هر دو گوش، در دو گروه اختلاف آماری معنی‏داری را نشان نداد (p>0/05).
نتیجه‏گیری: به نظر می‏رسد شکل‏گیری مسیر عصبی و قوس رفلکسی پتانسیل عضلانی برانگیخته دهلیزی در افراد نابینا مشابه افراد بینا بوده و رشد این مسیر مستقل از سیستم بینایی صورت می‏گیرد. از این‏رو آزمون پتانسیل عضلانی برانگیخته دهلیزی می‏تواند آزمون مفیدی در ارزیابی عملکرد بخشی از سیستم دهلیزی نابینایان باشد.

---

زمینه و هدف: بیماران مبتلا به میگرن به‏طور شایع شکایات دهلیزی را گزارش می‏نمایند. گاهی حتی در نبود این‏گونه شکایات، آزمون‏های نورواتولوژیک در فواصل بین حملات، سردرد نابهنجاری را نشان می‏دهند که نشانگر اختلال عملکرد دهلیزی تحت بالینی در این بیماران است. جهت ارزیابی بخشی از سیستم دهلیزی در این بیماران، در مطالعۀ حاضر پتانسیل عضلانی برانگیخته دهلیزی در افراد مبتلا به میگرن و افراد هنجار مقایسه شده است.
روش بررسی: افراد مورد مطالعه شامل 25 فرد دچار میگرن و 26 فرد داوطلب هنجار با محدودۀ سنی 53-20 سال بود. پتانسیل عضلانی برانگیخته دهلیزی با ارائه محرک تن‏برست 500 هرتز با شدت 95 دسی‏بل  nHL به ثبت رسید.
یافته‏ها: میانگین دامنه و زمان نهفتگی قله p13  در مبتلایان به میگرن به‏ترتیب کمتر و بیشتر از افراد هنجار به‏دست آمد که این تفاوت از لحاظ آماری معنی‏دار بود. به‏طوری که برای دامنه، در گوش راست و چپ p=0/001 و برای زمان نهفتگی p13 ، در گوش راست p=0/004و در گوش چپ p=0/02 به‏دست آمد. تفاوتی بین میانگین زمان نهفتگی قله n23 و نسبت دامنه در دو گروه مشاهده نگردید(p>0/05).
نتیجه‏گیری: با توجه به مشاهدۀ زمان نهفتگی تأخیر یافته در پاسخ بیماران دچار میگرن، احتمال درگیری نوار دهلیزی‏ـ‏نخاعی در ساقه مغز وجود دارد. با این وجود، به‏علت محدود بودن تعداد نمونه‏های مورد بررسی، جهت تعمیم نتایج به کل بیماران دچار میگرن نیاز به تحقیقات گسترده‏تری می‏باشد.

---

زمینه و هدف: امروزه عملکرد دستگاه وابران شنوایی کاملاً شناخته شده نیست. شواهدی وجود دارد که نشان می‏دهد دسته زیتونی حلزونی از قشر شنوایی ورودی نزولی دریافت می‏کند. این پژوهش با هدف تعیین اثر فعالیت قشر شنوایی بر دستگاه محیطی شنوایی به‏صورت فرکانس ویژه، و تأثیر توجه انتخابی شنوایی بر مهار دگرطرفی گسیل‏های صوتی فرکانسی گوش انجام شد.
روش بررسی: سی و شش بزرگسال با شنوایی هنجار در محدودۀ سنی 18 تا 30 سال با میانگین 9/21 و انحراف معیار 24/3، در این مطالعه مقطعی شرکت کردند. ابتدا مهار دگرطرفی گسیل‏های صوتی فرکانسی در گوش راست افراد در فرکانس آزمایشی 2000 هرتز ثبت شد. جهت حذف توجه شنوایی از افراد مورد مطالعه خواسته شد تا متنی را مطالعه کنند. سپس به‏منظور ارزیابی توجه انتخابی شنوایی بر مهار دگرطرفی از آنها خواسته شد تا تن‏های هدف قرار گرفته در نویز دگرطرفی را با فرکانس‏های 1000، 2000و 4000 هرتز بشمارند.
یافته‏ها: افزایش معنی‏داری در دامنۀ مهار دگرطرفی گسیل‏های صوتی فرکانسی در شرایط توجه انتخابی شنوایی مشاهده شد(p≤0/001). در تنِ هدف قرار گرفته در نویز دگرطرفی با فرکانس مشابه محرک گوش آزمایشی (2000 هرتز)، بیشترین افزایش در دامنۀ مهار مشاهده شد.
نتیجه‏گیری: فعالیت رشته‏های دسته زیتونی حلزونی داخلی به واسطۀ توجه انتخابی شنوایی به گوش دگر طرفی، تقویت و سبب افزایش دامنۀ مهار گسیل‏های صوتی فرکانسی گوش می‏گردد و به‏عبارتی دیگر، نتایج نشان‏دهندۀ وجود تأثیر فعالیت قشر شنوایی بر دستگاه محیطی شنوایی، از طریق راه‏های کورتیکوفوگال و با ویژگی فرکانسی است.

---

زمینه و هدف: حافظه فعال واج‏شناختی یک عامل مهم در رشد گفتار و زبان و اختلالات مرتبط می‏باشد. این نوع از حافظه با تکرار ناکلمه ارزیابی می‏شود. هدف از پژوهش حاضر تهیه آزمون تکرار ناکلمه به‏منظور بررسی ظرفیت حافظه فعال واج‏شناختی، و تعیین روایی و پایایی آن می‏باشد.
روش بررسی: این مطالعه به‏روش مقطعی انجام گرفته است. ابتدا 60 واژه براساس ساخت‏های آوایی رایج در زبان فارسی انتخاب شد. این واژه‏ها همراه با ناکلمه‏هایی که با تغییر یک یا دو واج از آنها ساخته شده بود، برای انتخاب و تعیین روایی محتوایی به صاحب‏نظران داده شد. براساس نظر آنها 25 ناکلمه انتخاب شد. این ناکلمه‏ها توسط یک آزمونگر و در طی دو مرحله برای بررسی ثبات آزمون اجرا شد. جمعیت مورد مطالعه 16 پسر و 14 دختر چهار تا چهار سال و یازده ماه بودند که به‏صورت آسان و غیرتصادفی از مهدکودک‏های منطقه دو و شش شهر تهران انتخاب شدند. امتیاز تکرار ناکلمه در کودکان تعیین شد و با آزمون ضریب همبستگی پیرسون مورد تجریه و تحلیل آماری قرار گرفت.
یافته‏ها: نتایج نشان می‏دهد که 25 ناکلمه در نظر گرفته در این آزمون دارای روایی محتوایی هستند. بین اجراهای متوالی نیز ضریب همبستگی 76/0 در سطح معنی‏داری(p<0/001) وجود دارد.
نتیجه‏گیری: این یافته‏ها نشان می‏دهد آزمون تکرار ناکلمه از روایی و پایایی بالایی برخوردار است.

---

زمینه و هدف: از دیدگاه رشدی، ارتباط بین زبان و لکنت به‏دلیل این که به‏طور کلی شروع لکنت هم‏زمان و منطبق است با دورۀ سریع رشد زبانی کودکان، موضوع قابل توجهی است. آگاهی واج‏شناختی نمونه‏ای از عملکرد زبانی است که هم‏زمان با زبان رشد می‏کند و زیربنای مهارت‏های گفتاری و شنیداری است. هدف از این تحقیق بررسی ارتباط بین لکنت و آگاهی واج‏شناختی و توجه به این مهارت در روند ارزیابی و درمان لکنت بود.
روش بررسی: مطالعۀ حاضر به‏صورت مقطعی‏ـ‏‏مقایسه‏ای روی 53 کودک 8-4 سالۀ شهر تهران انجام شد. برای نمونه‏های مورد بررسی ابتدا تشکیل پرونده توسط آزمونگر از درمانگر و والدین و مربیان به‏عمل آمد. سپس صدای کودکان لکنتی ضبط شده و آنگاه اجرای پژوهش با استفاده از آزمون آگاهی واج‏شناختی انجام شد. پس از آن اطلاعات به‏دست آمده مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‏ها: در امتیاز آزمون آگاهی واج‏شناختی بین گروه‏های لکنتی و غیرلکنتی به‏طور کلی و نیز در زیرگروه‏های سنی تفاوت معنی‏دار وجود داشت(p<0/05). کودکان لکنتی با شدت‏های مختلف در کسب امتیاز تفاوت معنی‏داری را نشان ندادند. کودکان کمتر از چهار سال کمترین امتیاز و کودکان بزرگ‏تر از هفت سال بیشترین امتیاز را کسب کردند و این اختلاف معنی‏دار بود(p<0/05).
نتیجه‏گیری: به نظر می‏رسد در ارزیابی و درمان کودکان لکنتی باید توانمندی آگاهی واج‏شناختی و عوامل سن، نوع و شدت لکنت مورد توجه قرار گیرد.