---

هدف: این پژوهش بررسی وضعیت شنوایی مبتلایان به بیماری MS قطعی می باشد. نتایج بدست آمده می تواند جهت تایید تشخیصی بیماری و افزایش آگاهی از جنبه های مختلف این بیماری و اقدامات درمانی و توانبخشی در جامعه مبتلایان موثر و مفید باشد.
مواد و روش ها: این پژوهش به صورت سنجشی تحلیلی در زمستان 1379 بر روی 40 نفر از مبتلایان قطعی صورت گرفت که از بین مراجعین به کلینیک MS بیمارستان شهداء تجریش در محدوده سنی 20 تا 45 سال انتخاب شده بودند و هیچگونه سابقه مشکلات اتولوژیک نیز نداشتند. در این پژوهش نتایج آزمون های شنوایی رایج (ART و SDS و SRT و PTA) و آزمون ABR بیماران MS با نتایج حاصله از گروه شاهد یا مقادیر استاندارد در کلینیک شنوایی دانشکده توانبخشی علوم پزشکی ایران مقایسه شدند.
نتایج: در این بررسی میانگین آستانه های شنوایی تون خالص بیماران MS در محدوده های فرکانسی پایین، میانه و بالا در مقایسه با گروه شاهد از نظر آماری تفاوت معنی داری را نشان داد (P<0.05). در آزمون آستانه رفلکس صوتی نیز تفاوت معنی داری بین میانگین این آستانه ها در دو گروه دیده شد. در آزمون های گفتاری تفاوت معنی داری در نتایج بدست آمده از دو گروه مشاهده نشد (P>0.05). در آزمون ABR فقط از نظر زمان نهفتگی مطلق موج V و زمان نهفتگی فواصل بین موجی III-V و I-V تفاوت آماری معنی داری بین دو گره دیده شد. بین میانگین فرکانس های میانه و طولانی شدن زمان نهفتگی مطلق موج V ارتباط معنی داری وجود دارد اما ارتباط بین SDS و ABR و نیز ART و ABR معنی دار نیست.
بحث: نتایج بدست آمده از این مطالعه نشان می دهند که آزمون های ART و PTA و برخی از پارامترهای آزمون ABR می تواند به عنوان یک روش تکمیلی جهت تایید تشخیص بیماری MS در کنار سایر روش های مرسوم (مثل MRI و بررسی VEP و CSF و SEP) و توام با آنها بکار گرفته شوند.