---

به منظور بررسی آستانه شنوایی فرکانس های بالا (10 تا 20 کیلو هرتز) در کودکان دبستانی ممتاز در حوزه سنی 13-7 سال، با استفاده از روش توصیفی و تحلیلی 102 نفر (6 گوش در خلال تحقیق حذف شد) دانش آموز دبستانی ممتاز شامل 51 پسر و 51 دختر هنجار (آستانه شنوایی فرکانس های 250 تا 8000 هرتز <15 دسی بل HL و تمپانومتری هنجار) با دستگاه ادیومتر بلتون 2000 و استفاده از گوشی های Sennheiser HD250 (کالیبره شده با کوپلر 6 سی سی B&K) مورد پژوهش قرار گرفتند. نتیجه این بررسی با نتایچ پژوهشگران دیگر همسان و مشخص گردید بین آزمون اولیه و مجدد، بین آستانه های شنوایی گوش راست با گوش چپ (جز فرکانس 14 کیلوهرتز) و بین آستانه های شنوایی پسران و دختران (به استثنای فرکانس های 16 و 20 کیلو هرتز گوش راست و 10 کیلو هرتز گوش چپ در آزمون مجدد) در این فرکانس ها تفاوت معنی داری از نظر آماری مشاهده نگردید (P>0.05). اختلاف آستانه شنوایی در این فرکانس ها در خلال دو مرحله آزمون اولیه و مجدد 99.74 درصد گوش ها بین 10-0± دسی بل SPL بوده، لذا از نظر بالینی قابل قبول و پاپا می باشد. تحقیقات بعدی را می توان حول کاهش تفاوت های بین فردی، "اعتبار". بررسی اثرات داروهای اتوتوکیسک و نویز روی گروه های سنی گوناگون انجام داد.

---

زمینه و هدف: ادیومتری فرکانس‏های بالا آزمونی ارزشمند و شاخصی مطلوب برای تشخیص و پایش بسیاری از پاتولوژی های گوش می‌باشد. این مطالعه با هدف بررسی پایایی آستانه شنوایی فرکانس‏های بالا در کودکان 13-7 ساله انجام گرفته است.
روش بررسی: در این مطالعه مقطعی، تعداد 100 نفرکودک (50 پسر و 50 دختر ) 13-7 ساله که دارای آستانه شنوایی هنجار با استفاده از ادیومتر بلتون 2000 و گوشیهای سن هایزر HD 250 با مراجعه به کلینیک اطفال دپارتمان شنوایی‏شناسی دانشکده توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی تهران مورد بررسی قرار گرفتند.
یافته ‏ها: بین آزمون ـ آزمون مجدد ، آستانه‏های شنوایی گوش راست و گوش چپ (به استثنای فرکانس 14 کیلو هرتز) و نیز آستانه‌های شنوایی پسران و دختران (به استثنای فرکانس‌های 16و20 کیلوهرتز گوش راست و 10 کیلو هرتز در گوش چپ در آزمون مجدد) تفاوت معنی‌داری از‌نظر‌آماری‌مشاهده نگردید.
نتیجه ‏گیری : به نظر می‌رسد آزمون ـ آزمون مجدد آستانه ها در 7/99 درصد گوشها ، اختلاف 10-0± دسی بل SPL را در فرکانس‏های بالا نشان داد که از نظر بالینی قابل قبول و پایا می‌باشد.

---

زمینه و هدف: عدم تشخیص و مداخله زودهنگام کم شنوایی منجر به تأخیردر رشد گفتار و زبان می شود. بر این پایه، توانبخشی شنوایی، موضوع بسیار مهمی است که توانایی فرد در برقراری ارتباط را می تواند بهبود بخشد. از موفق ترین برنامه های تربیت شنوایی کودکان، برنامه والد ـ کودکSKI-HI  است. هدف اصلی از مطالعه‏ی حاضر متناسب سازی این برنامه برای زبان فارسی و ارزشیابی آن در کودکان مبتلا به آسیب دیدگی شنوایی زیر 3 سال است.
روش بررسی: پس از تدوین و متناسب سازی این برنامه، 15 کودک زیر 3 سال که کاهش شنوایی حسی دوطرفه در حد شدید داشتند و از سمعک مناسب دو گوشی استفاده می کردند، به مدت 6 ماه با برنامه تربیت شنوایی متناسب شده آموزش دیدند و سطح مهارت شنوایی آنها در دو مرحله یعنی پیش از درمان توانبخشی  و پس از آن، ارزیابی شد. بر پایه این اطلاعات، سرعت رشد مهارت شنوایی در مرحله پیش از درمان توانبخشی، شاخص کارایی مداخله (درمان توانبخشی) و شاخص تغییر نسبی محاسبه شد.
یافته‏ها: میانگین سرعت رشد مهارت شنوایی پیش از درمان توانبخشی و شاخص کارایی مداخله به ترتیب 31/0  و87/0  به دست آمد. تفاوت این دو متغیر از نظر آماری معنی دار است. میانگین شاخص تغییر نسبی(38/3 ) نشان داد که سرعت رشد مهارت‏های شنوایی نمونه‏های مورد مطالعه نسبت به مرحله پیش از درمان توانبخشی، 38/2 برابر بیشتر شده است نیز، با احتمال 95 درصد، سرعت رشد مهارت‏های شنوایی در جمعیت مورد مطالعه 46/1 تا 30/3 بیشتر می‏باشد.
نتیجه‏گیری: آموزش با استفاده از برنامۀ تربیت شنوایی والد-کودک متناسب شده SKI-HI می­تواند در رشد مهارت‏های شنوایی کودکان کم‏شنوا به طور چشگیری مؤثر باشد.

---

زمینه و هدف: رویکرد خودارزیابی و پرسشنامه ای جهت سنجش افراد آسیب دیده شنوایی، موجب بررسی و کشف جنبه هایی از آسیب دیدگی می شود که با استفاده صرف از شیوه های متداول ادیومتری، قابل اندازه گیری نیست و از دید متخصصان پنهان باقی می ماند. این پژوهش برای بررسی معلولیت های شنوایی افراد بزرگسال ساکن خانه سالمندان با استفاده از آزمون خودارزیاب و دگرارزیاب پرسشنامه شاخص معلولیت شنوایی خانه سالمندان و مقایسه نتایج حاصله با میانگین تن خالص افراد شرکت کننده، صورت گرفت.
روش بررسی: این مطالعه مقطعی روی 43 نفر از ساکنین خانه سالمندان مشتمل بر 23 مرد و 20 زن در محدوده سنی 95-45 صورت گرفت. شرکت کنندگان در مطالعه، تحت آزمایشات ارزیابی تن خالص در فرکانس های متداول قرار گرفتند. سپس با محاسبه میانگین تن خالص، درجه کم شنوایی مربوطه تعیین گردید. پس از آن نسخه خود ارزیاب شاخص معلولیت شنوایی خانه سالمندان توسط ساکنین خانه سالمندان و نسخه دگر ارزیاب توسط کارکنان مرکز، تکمیل گردید.
یافته ها: از افراد شرکت کننده در مطالعه به ترتیب، 9 نفر (20.9 درصد) دارای شنوایی هنجار، 6 نفر (14 درصد) کم شنوایی خفیف، 10 نفر (23.3 درصد) کاهش شنوایی ملایم، 7 نفر (16.3 درصد) کم شنوایی متوسط، 6 نفر (16.3 درصد) کم شنوایی متوسط- شدید، 4 نفر (9.3 درصد) کم شنوایی شدید و 1 نفر (2.3 درصد) کم شنوایی عمیق داشتند. میانگین امتیازات حاصل از پرسشنامه خودارزیاب و دگرارزیاب به ترتیب، 32.22 با انحراف معیار 29.31 درصد و 32.67 با انحراف معیار 30.98 درصد بود. با استفاده از آزمون آماری کروسکال والیس مشخص گردید بین امتیازات خودارزیاب، دگرارزیاب و سطح شنوایی رابطه معنی دار وجود دارد. مقایسه ضریب همبستگی پیرسون امتیازات خودارزیاب و دگرارزیاب، خودارزیاب و سطح شنوایی و دگرارزیاب و سطح شنوایی نشان داد که بین این مولفه ها رابطه معنی دار وجود دارد.
نتیجه گیری: به نظر می رسد، پرسشنامه شاخص معلولیت شنوایی خانه سالمندان در کنار سایر آزمایشات، برای بررسی معلولیت های شنوایی بزرگسالان مقیم خانه سالمندان، ابزار مناسبی می باشد. با توجه به شرایط پژوهش، می توان نتیجه گرفت که، نسخه های خودارزیاب و دگرارزیاب پرسشنامه مزبور از ارزش آماری واحد برخوردار است. پس می توان آنها را به جای یکدیگر به کار گرفت

---

زمینه و هدف: گفتار از ضروری‏ترین نیازهای زندگی اجتماعی است و کودک برای یادگیری آن نیازمند سلامتی حواس بدن و محیط غنی از گفتار می باشد که حس شنوایی از مهمترین این نیازهاست. در کودکانی که ازنظر شنوایی با مشکل مواجهند، تقویت هر چه زودتر این حس، مورد تأکید قرار گرفته است. فناوری کاشت حلزون در دهه‏های اخیر، خدمات فراوانی را به کودکان کم شنوا ارائه کرده است. در ایران با توجّه به جدیدبودن و محدودیت کاشت حلزون، تاکنون پژوهشی که تأثیر زمان جراحی را بر گفتار کودکان نشان دهد، صورت نگرفته است. از این رو هدف از اجرای این پژوهش، بررسی و مقایسه خطاهای تولیدی در کودکان کاشت حلزون با زمان‏های مختلف جراحی می‏باشد.
روش بررسی: در این مطالعه که به روش مقطعی در شهرستان یزد انجام شد، تعداد 10 نفر از کودکان کاشت حلزون شده قبل از سن سه سالگی، با 11 نفر از کودکان کاشت حلزون شده بعد از چهار سالگی مورد مطالعه قرار گرفتند. کودکان مورد بررسی، 5/2 تا 3 سال از عمل جراحی آنها می‏گذشت و هیچ‏گونه مشکل آناتومیک، بینایی و هوشی نداشتند. سپس با استفاده از آزمون فونتیک تصویری، خطاهای تولیدی کودکان استخراج گردید. جهت بررسی بیشتر انواع خطاهای تولیدی، از گفتار پیوسته نیز استفاده شد تا تکمیل کننده آزمون فونتیک باشد. از طریق آزمون t مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‏ها: نتایج حاصله نشان داد که در خطای جانشینی و کل خطاها اختلاف معنی‏داری بین دو گروه وجود دارد ولی در مورد سایرخطاها اختلاف معنی‏داری بین دو گروه مشاهده نشد.
نتیجه‏گیری: یافته‏ها نشان می‏دهد کودکانی که بعد از چهار سالگی مورد جراحی قرار گرفته بودند اختلال تولیدی شدیدتری نسبت به گروه دیگر داشتند.  این مطلب بیانگر آن است که جراحی زودتر کودکان کاندیدای کاشت حلزون در رشد مهارت‏های گفتاری و کاهش خطاهای تولیدی آنها تأثیر بسزایی دارد.

---

زمینه و هدف: ارزشیابی به‏طور عمده سنجش شایستگی است. ارتقاء کیفی آموزش، پژوهش، بهداشت و نیز درمان توانبخشی از مهم­ترین وظایف مسئولان گروهها است. بهبود سطح آموزشی دانشجویان شنوایی‏شناسی از نظر علمی و عملی، هدف غایی این رشته که خدمت‏رسانی به جامعه از بعد شنوایی و تعادل است را تأمین می‏کند. هدف از این بررسی، ارزیابی نقاط قوت، ضعف، فرصت‏ها و تهدیدهای گروه شنوایی‏شناسی و شناسایی راههای مرتفع ساختن ضعف‏ها و تهدیدها است.
روش بررسی: این مطالعه مقطعی توصیفی روی نمونه‏های مورد ارزیابی یعنی دانشجویان مقاطع کارشناسی و کارشناسی ارشد، اعضاء هیأت علمی و مدیر گروه (در 9 حوزه تحت عنوان ساختار سازمانی مدیریت، برنامه‏های آموزشی، فرآیند تدریس و یادگیری، دانشجویان، فضاها و تجهیزات آموزشی، دانش‏آموختگان، هیئت علمی، پژوهش و درمان) انجام شده است. اطلاعات حوزه‏های مورد ارزیابی توسط پرسشنامه جمع­آوری گردید. نتایج بر حسب درصد بیان گردید.
یافته‏ها: در این مطالعه گروه بالاترین امتیاز (54/4 از 5) را در حوزه درمان و کمترین امتیاز (39/3) را در حوزه فضاها و امکانات آموزشی کسب نمود. امتیازات کسب شده در حوزه‏های 9گانه به ترتیب: ساختار سازمانی و مدیریت 36/4 (31/87 درصد)، دوره‏های آموزشی و برنامه درسی 17/4 (58/83 درصد)، فرایند تدریس و یادگیری 01/4 (26/80 درصد)، دانشجویان 43/3 (6/68درصد)، فضاها و تجهیزات از سه دیدگاه دانشجویان کارشناسی، کارشناسی ارشد و هیأت علمی 60/3 (11/72درصد)، دانش‏آموختگان60/3 (03/72 درصد)، هیأت علمی 03/4 (6/80 درصد)، پژوهش 52/3 (4/70 درصد) و درمان و کیفیت آن 54/4 (8/90 درصد) بود. به این ترتیب عامل اصلی که گروه می‏باشد از 9 حوزه مورد ارزشیابی 89/3 از 5 (88/77 درصد) را بدست آورد.
نتیجه‏گیری: در این بررسی گروه شنوایی‏شناسی در وضعیت مطلوب قرار دارد. در صورت توجه به نقاط قوت و ضعف و فرصت‏ها و تهدیدهای گروه به نظر می‏رسد بتوان این وضعیت را به بسیار مطلوب تبدیل نمود.