---

هدف اصلی، بررسی تفاوت تاثیر نویز و صوت خالص بر وقفه پایدار در افراد مبتلا به وزوز می باشد که از اسفند 1375 تا شهریور 1376 به کلینیک شنوایی دانشکده علوم توان بخشی ایران مراجعه نموده اند. افراد مورد بررسی 20 الی 70 ساله بودند و روش کار نیمه تجربی و مداخله ای بود. در این روش پدیده پوشش با صوت خالص در افرادی که در مقابل نویز دارای وقفه پایدار نسبی بودند، انجام شد. آزمون تجزیه واریانس تفاوت آماری معنی داری بین وقفه پایدار حاصل از نویز و صوت خالص نشان نداد

---

شوانومای وستیبولر از شایع‏ترین تومورهای داخل جمجمه‏ای است. معمولاً از سلول‏های شوان بخش فوقانی عصب دهلیزی در مجرای شنوایی داخلی ناشی می‏شود و ممکن است عصب شنوایی را تحت فشار قرار دهد. دارای کپسول و خوش‏خیم بوده، به غلط با عنوان تومور عصب هشتم مصطلح گردیده است. تومور معمولاً یک‏طرفه بوده و در موارد بیماری فون رکلینگها وزن یا نوروفیبروماتوز ممکن است به صورت دو طرفه تظاهر کند که ارثی و به دو شکل NF₁ (محیطی) و NF₂ (مرکزی) است. در NF₂ تومور اکوستیک دوطرفه شاخص می‏باشد و هر دو نوع به‏صورت اتوزومال غالب انتقال می‏یابند. NF₁ ناهنجاری در کروموزوم 17، NF₂ ناهنجاری در کروموزوم 22 و NF₁ شایع‏تر از NF₂ می‏باشد.

---

نوروفیبروماتوزیس II(NF2) احتمالاً اولین بار توسط ویس هارت در 1820 توصیف شد. گر چه گزارشات بعدی در مورد بیماران مبتلا به نوروفیبروماتوزیس نوع I توسط فون رکلینهازن¹ داده شد ولی گزارشات متفاوتی از موارد NF2 در خلال این قرن موجب گردید که این ضایعه به‏عنوان قسمتی از بیماری رکلین هازن تلقی گردد. هر چند بسیاری از گزارشات روی فقدان تومورهای پوستی یا لکه‏های شیر قهوه‏ای در بیماران و خانواده‏های مبتلا به شوانومای وستیبولار دو طرفی تأکید دارد. (یانگ و همکاران 1971؛ گاردنروفرزیر 1930) اما جداسازی نهایی NF1 و NF2 در 1978 صورت گرفت. در این سال جایگاه ژن NF1 روی کروموزوم 17 و جایگاه ژن NF2 روی کروموزوم 22 شناسایی شد که اینکار با بررسی ارتباط بین ژن‏ها در روی یک کروموزوم صورت گرفت. چنین نتایجی همراه با افزایش شواهد بالینی حاکی از این است که این دو ضایعه به دو بیماری مشخص دلالت می‏کند.

---

هدف: هدف از این پژوهش مقایسه زمان نهفتگی موج V در ABR از طریق انتقال هوایی و انتقال استخوانی بود.
مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی، 34 جوان (17 زن، 17 مرد) با شنوایی طبیعی تحت آزمون ABR از طریق انتقال هوایی و استخوانی قرار گرفتند. سپس زمان نهفتگی حاصله از دو روش با یکدیگر مقایسه شد.
یافته ها: زمان نهفتگی موج V در ABR با استفاده از مرتعش کننده استخوانی حدود 5/0 میلی ثانیه بیشتر از ABR با استفاده از گوشی بود که با کاهش شدت این تفاوت کمتر می شود. زمان نهفتگی موج V در هر دو طریق انتقال هوایی و استخوانی در زنان کمتر از مردان بود.
نتیجه گیری: به نظر می رسد که مقایسه زمان نهفتگی موج V پاسخهای برانگیخته شنوایی با استفاده از گوشی و با استفاده از مرتعش کننده استخوانی همانند ادیومتری رفتاری می تواند در تخمین حدّت حسی عصبی کودکان سخت آزمون یا مبتلا به آترزی بویژه نوزادان مفید باشد.

---

زمینه و هدف: پتانسیل‏های عضلانی برانگیخته از دهلیز یکی از ابزارهای جدید برای بررسی عملکرد دهلیزی می‏باشد. این پاسخ پس از ارائه تحریک صوتی با شدت بالا از سطح عضلۀ جناغی ـ چنبری ـ ماستوئیدی ثبت شده و از ساکول منشأ می‏گیرد. هدف از این مطالعه، مقایسه پاسخ‏های عضلانی برانگیخته از دهلیز با استفاده از کلیک و تن‏برست 500 هرتز در افراد هنجار می‏باشد.
روش بررسی: در این مطالعۀ مقطعی 30 فرد هنجار (15 مرد، 15 زن) با طیف سنی 30-18 سال شرکت کردند. از آنها خواسته شد روی صندلی نشسته و به‏منظور انقباض عضلۀ جناغی ـ چنبری ـ ماستوئیدی هر طرف، سر خود را 30 درجه به جلو خم کرده و به سمت مخالف آن عضله بچرخانند. پاسخ با استفاده از کلیک و تن‏برست 500 هرتز ثبت گردید. زمان نهفتگی امواج 13p و 23n، دامنۀ قله به قعر، نسبت دامنه‏ای و آستانۀ پاسخ‏ها با هر محرک تجزیه و تحلیل شد.
یافته‏ها: پاسخ‏ها در تمامی افراد با تن‏برست ثبت شد ولی با کلیک در یکی از نمونه‏ها پاسخی به‏دست نیامد. زمان نهفتگی امواج با تن‏برست، طولانی‏تر و دامنۀ امواج بزرگتر بود(p<0/05). همچنین آستانۀ پاسخ به تن‏برست کمتر از کلیک به‏دست آمد (p<0/05). هیچ تفاوت معنی‏داری بین پاسخ دو گوش و دو جنس مشاهده نشد.
نتیجه‏گیری: محرک‏های مختلف بر پارامترهای پاسخ‏های عضلانی برانگیخته از دهلیز تأثیر دارند. از این رو، به دست آوردن مقادیر هنجار جهت ارزیابی‏های بالینی الزامی است. با توجه به مقادیر به دست آمده در مطالعۀ حاضر، پیشنهاد می‏شود از تن‏برست 500 هرتز در مقایسه با کلیک برای ارزیابی‏های بالینی استفاده گردد.

---

زمینه و هدف: وزوز صدایی نا خوشایند و غیر قابل تحمل است که می‏تواند سبب برخی اختلالات رفتاری گردد. منشأ وزوز تنها در سیستم شنوایی محیطی نیست بلکه شواهد بسیاری مبنی بر وجود اختلال عملکردی در سیستم شنوایی مرکزی وجود دارد. بنابراین بررسی سیستم شنوایی مرکزی با استفاده از آزمون‏های مناسب که قادر به بررسی اختلالات عملکردی باشند، لازم است. این پژوهش با هدف مقایسه پاسخ‏های شنوایی ساقه مغز در افراد مبتلا به وزوز ناشی از نویز و افراد بدون وزوز انجام شده است.
روش بررسی: این مطالعه مقطعی روی 60 مورد شامل30 نفر مبتلا به وزوز ناشی از نویز و 30 نفر بدون وزوز در محدوده سنی 20 تا 50 ساله صورت گرفت. پاسخ‏های شنوایی ساقه مغز در دو گروه با آرایش الکترودی همانطرفی و دگرطرفی ثبت شد و دامنه و زمان نهفتگی آنها  مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‏ها: افزایش معنی‏دار میانگین زمان نهفتگی بین موجی III-V (p=0/022) و I-V  (p=0/033) با آرایش الکترودی همانطرفی و افزایش معنی‏دار میانگین زمان نهفتگی مطلق امواج IV (p=0/015) و V  (p=0/048) با آرایش الکترودی دگرطرفی در افراد دچار وزوز ناشی از نویز نسبت به گروه شاهد مشاهده شد.
نتیجه‏گیری: یافته‏های حاصل، کاهش سرعت انتقال عصبی و  به‏طور کلی درگیری هسته‏های میانی مجموعه زیتونی فوقانی و نوار خارجی در افراد دچار وزوز ناشی از نویز را نشان می‏دهد.

---

زمینه و هدف: پتانسیل عضلانی برانگیختۀ دهلیزی در پاسخ به محرک کلیک یا تن­برست به­عنوان یک آزمون بالینی برای ارزیابی ساکول و عصب دهلیزی تحتانی مورد استفاده قرار می­گیرد. مطالعات مختلف نشان می­دهد کاشت حلزون می­تواند تأثیر منفی بر ساختارهای دهلیزی داشته باشد. هدف از این مطالعه، بررسی این پتانسیل در افرادی است که دارای حلزون کاشت­شدۀ یک­طرفه هستند.
روش بررسی: در این مطالعۀ مقطعی 33 بیمار دارای کاشت حلزون یک­طرفه با میانگین سنی 96/19 سال به­عنوان گروه مورد با 30 فرد هنجار با میانگین سنی 27/24 سال به­عنوان گروه شاهد شرکت داشتند. میانگین زمان نهفتگی و دامنۀ پتانسیل عضلانی برانگیختۀ دهلیزی در همۀ افرادها ثبت و مقایسه شد.
یافته­ها: در هر دو گوش تمامی افراد گروه شاهد امواج هنجار ثبت شد. در 16 مورد (48/48 %) هیچ پاسخی در دو گوش دریافت نشد. در سه مورد (09/9 %) پاسخ­ها در هر دو گوش ثبت شدند، ولی در اکثر موارد دامنۀ امواج در سمت دارای کاشت حلزون کاهش یافته بود. در 14 مورد (42/42 %) پاسخ­ها تنها در گوش غیرکاشت­شده ثبت شدند.
نتیجه­گیری: پتانسیل عضلانی برانگیختۀ دهلیزی ابزاری ارزشمند برای بررسی عملکرد ساکول در افراد دارای کاشت حلزون است. آسیب به تیغۀ مارپیچی استخوانی و غشاء پایه به­دنبال کاشت حلزون می­تواند باعث آسیب به اندام­های دهلیزی، به­خصوص ساکول، شود. به نظر می­رسد ممکن است ساکول به­دنبال کاشت حلزون صدمه ببیند و منجر به حذف پتانسیل عضلانی یا کاهش دامنۀ آن شود.

---

زمینه و هدف: نظر به افزایش تعداد کودکانی که از بیماری سرطان جان سالم به در می‏برند و با توجه به اهمیت شنوایی در رشد گفتار و زبان، این پژوهش اقدام به بررسی تأثیر خانوادۀ دارویی سیس‏پلاتین بر شنوایی کودکان شش ماه تا دوازده سال مبتلا به سرطان نمود.
روش بررسی: در این پژوهش مقطعی، 10 کودک تحت درمان با گروه دارویی سیس‏پلاتین که شرایط ورود به طرح را داشتند، توسط آزمون پاسخ‏های شنوایی ساقۀ مغز با سه محرک کلیک، تن‏برست 4000 و 8000 هرتز و طی دو مرحله، یک‏بار قبل از دریافت داروی شیمی‏درمانی و یک‏بار 72 ساعت پس از دریافت آخرین دوز دارو، مورد بررسی قرار گرفتند. سپس نتایج با هم مقایسه شد.
یافته‏ها: تفاوت آستانه‏های شنوایی قبل و بعد از دریافت دارو برای کلیک، تن‏برست 4000 و 8000 هرتز معنی‏دار بود(p<0/05). آستانه‏های گوش چپ و راست تفاوت معنی‏داری را نشان نداد.
نتیجه‏گیری: در این مطالعه تأثیر نامطلوب خانوادۀ دارویی سیس‏پلاتین بر ایجاد افت شنوایی تأیید شد. تفاوت تغییرات آستانه گوش چپ و راست معنی‏دار نبود که می‏تواند به واسطۀ تعداد کم نمونه‏ها باشد. به‏طور کلی نتایج این مطالعه تأیید کرد که پاسخ‏های شنوایی ساقه مغز به‏ویژه با استفاده از ویژگی فرکانسی، ابزاری ارزشمند در بررسی مسمومیت گوشی ناشی از خانوادۀ دارویی سیس‏پلاتین باشد.

---

زمینه و هدف: پاسخ پایدار شنوایی روشی نوین برای تخمین آستانۀ شنوایی به‏ویژه در جمعیت سخت‏آزمون است. اطلاعات کمی در خصوص آستانۀ پاسخ پایدار شنوایی راه استخوانی به ‎ ویژه در افراد کم ‎ شنوا وجود دارد. هدف پژوهش حاضر، تعیین و مقایسۀ پاسخ پایدار شنوایی راه استخوانی در افراد با شنوایی هنجار و مبتلا ‎ به کاهش شنوایی حسی بود.

روش بررسی: مطالعۀ مقطعی حاضر روی ۱۰ فرد با شنوایی هنجار و ۱۰ فرد مبتلا ‎ به کاهش شنوایی حسی در محدودۀ سنی ۳۰-۱۵ سال، انجام شد. پاسخ پایدار شنوایی و ادیومتری تن خالص در پاسخ ‏به محرک راه استخوانی در فرکانس ‎ های ۵۰۰ و ۲۰۰۰ هرتز در هر دو گروه ثبت شد.

یافته‏ها: در هر دو گروه بین آستانۀ ادیومتری تن خالص و پاسخ پایدار شنوایی راه استخوانی اختلاف معنی‏دار آماری وجود نداشت. تفاوت بین آستانۀ رفتاری و پاسخ پایدار شنوایی هم در افراد با شنوایی هنجار، هم در مبتلایان به کاهش شنوایی حسی، در فرکانس ۵۰۰ هرتز بیشتر از ۲۰۰۰ هرتز بود و این اختلاف از نظر آماری معنی‏دار بود (به ‎ ترتیب ۰۳۳/۰=p و ۰۱۷/۰=p). مقایسۀ تفاوت بین ادیومتری تن خالص و پاسخ پایدار شنوایی راه استخوانی بین دو گروه اختلاف معنی‏دار آماری نشان ‎ داد(۰۰۱/۰=p).

نتیجه‏گیری: در هر دو گروه مورد مطالعه، اختلاف بین آستانۀ پاسخ پایدار شنوایی و ادیومتری راه استخوانی از ‎ نظر آماری معنی‏دار نبود پاسخ پایدار شنوایی راه استخوانی با افزایش افت شنوایی و افزایش فرکانس، به آستانۀ رفتاری نزدیک‏تر می ‎ شود.