---

کیست ارکنوئید: این کیست یک ناهنجاری مادرزادی در مجاورت فضای تحت ارکنوئید است. غشاء آن از سلول‏های ارکنوئید و کلاف‏های کلاژن چند لایه شکل گرفته که حاوی مایع مغزی نخاعی می باشد. اگرچه ممکن است تقریباً در هر جای از محور عصبی دیده شود. معمول ترین محل، شیار سیلوین و حفره جمجمه ای میانی است. مادر زادی بودن کیست های ارکنوئید بر پایه بروز معمول آن در کودکی پیشنهاد شده است.

---

در مطالعه روی 36 فرد دارای شنوایی هنجار در محدوده سنی 18 تا 25 سال برای بررسی تغییر موقت آستانه شنوایی از طریق انتشارات صوتی برانگیخته گذرا از گوش (TEOAEs) مشاهده گرید که نویز می تواند آستانه های تن خالص و دامنه های TEOAEs را تحت تاثیر قرار دهد. زمانی که حلزون گوش، در اثر نویز آسیب می بیند، در مقایسه دو آزمون ادیومتری تن خالص و آزمون TEOAEs، بنظر می رسد که آزمون TEOAE مناسب تر باشد. زیرا این آزمون عینی بوده و تحت تاثیر توجه و هوشیاری فرد آزمایش شونده قرار نمی گیرد و در افراد سخت آزمون نیز قابل ارزیابی است. همچنین، از دقت و سرعت بالایی برخوردار بوده و در یک محیط ساکت، بدون نیاز به اتاق اکوستیک، قابل اجرا می باشد.

---

زمینه و هدف: یکی از بارزترین شکایات کودکان مبتلا به اختلال یادگیری، مشکل آن‏ها در درک گفتار در حضور نویز زمینه است. مطالعات مختلف نشان داده اند که دسته زیتونی- حلزونی داخلی در شنوایی در حضور نویز نقش دارند. با استفاده از مهار دگرسویی گسیل‏های صوتی برانگیخته گذرای گوش با محرک تن برست،  می توان عملکرد این اعصاب را ارزیابی کرد. هدف از تحقیق حاضر، بررسی ویژگی‏های فرکانسی دسته زیتونی- حلزونی داخلی با استفاده از مهار دگرسویی گسیل های صوتی برانگیخته گذرای گوش با محرک تن برست در فرکانس های 1، 2، 3و4 کیلو هرتز در پاسخ به نویز سفید دگرسویی در دانش آموزان مبتلا به اختلال یادگیری بود.
روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع مورد- شاهد بود. گروه های مورد مطالعه از 34 دانش آموز مبتلا به اختلال یادگیری  11-7 ساله و 31 دانش آموز هنجار در محدوده سنی مشابه تشکیل شده بود. مهار دگرسویی گسیل های صوتی برانگیخته گذرای گوش با محرک تن برست با مقایسه دامنه‏های آنها در دو حالت با و بدون ارائه نویز سفید دگرسویی ارزیابی شد.
یافته‏ها: در حالت بدون ارائه نویز، تفاوت آماری معنی داری در دامنه گسیل ها بین دو گروه دیده نشد. در هر دوگروه، با ارائه نویز نسبت به حالت بدون ارائه نویز، کاهش آماری بارزی در دامنه  در فرکانس های 1، 2، 3و4 کیلو هرتز دیده شد. مقدار این کاهش در فرکانس‏های 1، 2و4 کیلو هرتز در دانش آموزان مبتلا به اختلال یادگیری به طور معنی داری کمتر از گروه هنجار بود.
نتیجه‏گیری: کاهش بارز اثر مهاری گسیل‏های صوتی برانگیخته گذرای گوش با محرک تن برست در فرکانس‏های 1، 2و4 کیلو هرتزدر دانش آموزان مبتلا به اختلال یادگیری، می تواند نشان دهنده کاهش فعالیت دسته زیتونی- حلزونی داخلی در این نواحی فرکانسی باشد. بنابراین پیشنهاد می شود که ارزیابی عملکرد دسته زیتونی- حلزونی داخلی با استفاده از مهار در مجموعه آزمون‏های تشخیصی کودکان مبتلا به اختلال یادگیری لحاظ شود.

---

زمینه و هدف: بررسی گسیل های صوتی برانگیخته با محرک کلیک از آن جهت از اهمیت چشمگیری برخوردار است که ارتباط نزدیکی با ساز و کار حلزون دارد و عملکرد آن را منکعس می کند. با توجه به ساختار خاص این گسیل ها، برای بررسی آن نیازمند روشی هستیم که هم از لحاظ زمان و هم از لحاظ فرکانس قابل تجزیه و تحلیل باشد. در بین روش های مختلف موجود روش های تبدیل زمان- فرکانس برای تجزیه تحلیل این سیگنال ها بسیار مناسب هستند. در پژوهش حاضر، هدف این است که با استفاده از گسیل های صوتی برانگیخته با محرک کلیک و تبدیل اطلاعات حاصل از آن به اطلاعات زمان- فرکانس، به بررسی پاسخ فرکانسی حلزون در نوزادان پرداخته و با پاسخ فرکانسی حلزون بزرگسالان مقایسه شود.
روش بررسی: این مطالعه به صورت مطالعه هم گروهی، اجرا شد. جمعیت مورد مطالعه شامل 23 نوزاد 1 تا 28 روزه هنجار و 31 بزرگسال 18 تا 25 ساله هنجار بودند. آزمون گسیل های صوتی برانگیخته گذرای گوش با ارایه محرک کلیک در هر دو گوش، اجرا شد. سپس این تحریکات ثبت شد و به صورت off-line در نرم افزار تبدیل زمان- فرکانس، مورد بررسی قرار گرفت. دامنه و میزان نسبت سیگنال به نویز در هر فرکانس با استفاده از این نرم افزار تعیین گردید. در نهایت نتایج دو گروه بررسی و مقایسه شد.
یافته ها: درصد تکرارپذیری نسبت سیگنال به نویز و دامنه پاسخ در آزمون گسیل های صوتی برانگیخته گذرای گوش در نوزادان 1 تا 28 روزه بیشتر از بزرگسالان 18 تا 25 ساله می باشد، ولی در دو گروه مورد بررسی بین جنس دختر و پسر و نیز بین گوش راست و چپ تفاوت بارزی وجود ندارد.
نتیجه گیری: پاسخ فرکانسی حلزون نوزادان با بزرگسالان متفاوت است. در حلزون نوزادان، پاسخ فرکانس های بالا قوی تر از بزرگسالان می باشد.

---

زمینه و هدف: ارزشیابی به‏طور عمده سنجش شایستگی است. ارتقاء کیفی آموزش، پژوهش، بهداشت و نیز درمان توانبخشی از مهم­ترین وظایف مسئولان گروهها است. بهبود سطح آموزشی دانشجویان شنوایی‏شناسی از نظر علمی و عملی، هدف غایی این رشته که خدمت‏رسانی به جامعه از بعد شنوایی و تعادل است را تأمین می‏کند. هدف از این بررسی، ارزیابی نقاط قوت، ضعف، فرصت‏ها و تهدیدهای گروه شنوایی‏شناسی و شناسایی راههای مرتفع ساختن ضعف‏ها و تهدیدها است.
روش بررسی: این مطالعه مقطعی توصیفی روی نمونه‏های مورد ارزیابی یعنی دانشجویان مقاطع کارشناسی و کارشناسی ارشد، اعضاء هیأت علمی و مدیر گروه (در 9 حوزه تحت عنوان ساختار سازمانی مدیریت، برنامه‏های آموزشی، فرآیند تدریس و یادگیری، دانشجویان، فضاها و تجهیزات آموزشی، دانش‏آموختگان، هیئت علمی، پژوهش و درمان) انجام شده است. اطلاعات حوزه‏های مورد ارزیابی توسط پرسشنامه جمع­آوری گردید. نتایج بر حسب درصد بیان گردید.
یافته‏ها: در این مطالعه گروه بالاترین امتیاز (54/4 از 5) را در حوزه درمان و کمترین امتیاز (39/3) را در حوزه فضاها و امکانات آموزشی کسب نمود. امتیازات کسب شده در حوزه‏های 9گانه به ترتیب: ساختار سازمانی و مدیریت 36/4 (31/87 درصد)، دوره‏های آموزشی و برنامه درسی 17/4 (58/83 درصد)، فرایند تدریس و یادگیری 01/4 (26/80 درصد)، دانشجویان 43/3 (6/68درصد)، فضاها و تجهیزات از سه دیدگاه دانشجویان کارشناسی، کارشناسی ارشد و هیأت علمی 60/3 (11/72درصد)، دانش‏آموختگان60/3 (03/72 درصد)، هیأت علمی 03/4 (6/80 درصد)، پژوهش 52/3 (4/70 درصد) و درمان و کیفیت آن 54/4 (8/90 درصد) بود. به این ترتیب عامل اصلی که گروه می‏باشد از 9 حوزه مورد ارزشیابی 89/3 از 5 (88/77 درصد) را بدست آورد.
نتیجه‏گیری: در این بررسی گروه شنوایی‏شناسی در وضعیت مطلوب قرار دارد. در صورت توجه به نقاط قوت و ضعف و فرصت‏ها و تهدیدهای گروه به نظر می‏رسد بتوان این وضعیت را به بسیار مطلوب تبدیل نمود.

---

زمینه و هدف: بلوغ کامل پتانسیل‏های برانگیخته میان‏رس شنوایی در مقایسه با پاسخ‏های شنوایی ساقه مغز، در زمان طولانی‏تری رخ می‏دهد. این امر ثبت این امواج را در برخی از کودکان دچار مشکل می‏سازد.  مطالعۀ حاضر با هدف بررسی تأثیر سن بر میزان کشف و ثبت این امواج در بزرگسالان و کودکان  انجام شد.
روش بررسی: در این مطالعۀ مقطعی، 15 کودک 12-7 سال و 31 بزرگسال در محدودۀ سنی 50 -20 ساله  با شنوایی محیطی هنجار مورد بررسی قرار گرفتند. دامنه و زمان نهفتگی پتانسیل‏ها با استفاده از پروتکل‏های موجود ثبت و مقایسه شد. به‏علاوه برای بررسی دقیق‏تر تأثیر سن براین امواج، کودکان نیز به دو زیر گروه بزرگ‏تر و کوچک‏تر از10 سال تقسیم شدند. 
یافته‏ها: میانگین زمان نهفتگی موج Na در بزرگسالان(86/20میلی‏ثانیه) کمتر از کودکان (84/22میلی‏ثانیه) بود(p=0/0025). برعکس میانگین زمان نهفتگی موجNb  در بزرگسالان (93/44میلی‏ثانیه) بیشتر از کودکان (02/42 میلی‏ثانیه) بود (p=0/0001). به‏علاوه هیچ تفاوت معنی‏داری بین دامنه و زمان نهفتگی امواج پتانسیل‏های بین دو زیر گروه کودکان وجود نداشت، فقط میزان تغییرپذیری نتایج در گروه کمتر  از 10 سال بیشتر بود.
نتیجه‏گیری: پتانسیل‏های برانگیخته میان‏رس شنوایی در افراد بزرگ‏تر از 7 سال از ثبات مطلوبی برخوردارند. لیکن بین ویژگی‏های این امواج در کودکان و بزرگسالان تفاوت وجود دارد، به‏طوریکه بلوغ کامل این امواج تا فراتر از دهه اول زندگی ادامه پیدا می‏کند، ازآنجائی که این  پتانسیل‏ها در تمام کودکان مورد مطالعه ثبت گردید، استفاده از این آزمون برای بررسی کودکان توصیه می شود.

---

زمینه و هدف: اشکال در دریافت و تلفیق ورودی‏های حسی به‏خصوص حس شنوایی از بارزترین مشکلات کودکان مبتلا به اتیسم می‏باشد. ساقه مغز در دریافت، کدبندی و تلفیق حس شنوایی نقش کلیدی دارد. با استفاده از پاسخ شنوایی ساقه مغز می‏توان عملکرد بخش شنوایی ساقه مغز را مورد بررسی قرار داد. بنابراین هدف از پژوهش حاضر، بررسی ویژگی‏های پاسخ شنوایی ساقه مغز در کودکان مبتلا به اتیسم در مقایسه با کودکان هنجار می‏باشد.
روش بررسی: این مطالعۀ مورد ـ شاهدی روی 30 کودک (58 گوش) مبتلا به اتیسم و 30 کودک (57 گوش) هنجار 12-6 ساله انجام شد. کودکان مبتلا به اتیسم با استفاده از پرسش‏نامه اصلاح‏شده مصاحبه تشخیصی اتیسم به دو زیرگروه خفیف و شدید تقسیم شدند. پاسخ‏های شنوایی ساقه مغز با استفاده از محرک کلیک در گروه‏های مورد و شاهد ثبت و مقایسه شد.
یافته‏ها: میانگین زمان نهفتگی امواج  III، V، I-III و I-V بین دو گروه هنجار و اوتیسم تفاوت معنی‏داری داشت (p<0/05). با مقایسه نتایج دو زیرگروه اتیسم با گروه هنجار مشاهده شد که در واقع زمان نهفتگی امواج در زیرگروه اتیسم شدید نسبت به گروه هنجار و زیرگروه اتیسم خفیف به صورت معنی‏داری افزایش یافته بود (p<0/05) و دو گروه دیگر تفاوتی نداشتند.
نتیجه‏گیری: افزایش زمان نهفتگی امواج در گروه مبتلا به اتیسم شدید، نشان‏دهندۀ درگیری سطوح پایین ساقه مغز می‏باشد. احتمالاً درگیری ساقه مغز سبب تشدید علائم اوتیسم در کودکان می‏گردد. از این رو، پیشنهاد می‏شود ارزیابی عملکرد ساقه مغز با استفاده از پاسخ‏های شنوایی در مجموعه آزمون‏های تشخیصی اتیسم گنجانده شود.