---

زمینه و هدف: شکایت معمول کودکان مبتلا به اختلال یادگیری مشکل در درک گفتار در حضور نویز زمینه است. مطالعات انجام شده روی حیوانات و انسان ها نشان داده است که دسته زیتونی حلزونی داخلی در شنوایی در حضور نویز زمینه نقش دارد. عملکرد این اعصاب می تواند به وسیله اثر مهار گسیل های صوتی برانگیخته گذرای گوش با محرک کلیک در پاسخ به نویز سفید دگرسویی ارزیابی شود. مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثر مهار گسیل های صوتی برانگیخته گذرای گوش با استفاده از محرک کلیک در دانش آموزان مبتلا به اختلال یادگیری و دانش آموزان هنجار اجرا شد.
روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع تحلیلی مداخله ای است. گروه های مورد مطالعه شامل 20 دانش آموز پسر مبتلا به اختلال یادگیری و 20 دانش آموز پسر هنجار بودند. اثر مهار گسیل های صوتی برانگیخته گذرای گوش با محرک کلیک به وسیله مقایسه سطوح گسیل های صوتی برانگیخته گذرای گوش با دو وضعیت با و بدون ارایه نویز سفید دگرسویی با شدت 65 دسی بل سطح فشار صوتی ارزیابی شد.
یافته ها: در حالت بدون ارایه نویز، تفاوت معنی داری در دامنه گسیل های صوتی بین دو گروه مشاهده نشد در حالیکه با ارایه نویز، تفاوت معنی داری در دامنه گسیل ها در دو گروه وجود داشت. بین اثر مهار گسیل ها در دانش آموزان هنجار و مبتلا به اختلال یادگیری تفاوت معنی داری وجود داشت.
نتیجه گیری: کاهش بارز اثر مهار گسیل های صوتی برانگیخته گذرای گوش با محرک کلیک در دانش آموزان مبتلا به اختلال یادگیری بیانگر کاهش در فعالیت دسته زیتونی حلزونی داخلی و مسیر وابران در این دانش آموزان می باشد، که توانایی آنها را برای شنیدن در حضور نویز زمینه تحت تاثیر قرار می دهد. با توجه به این یافته ها بهتر است از اثر مهار گسیل های صوتی برانگیخته گذرای گوش با محرک کلیک در مجموعه آزمون های ارزیابی کودکان مبتلا به اختلال یادگیری استفاده کرد.

---

زمینه و هدف: برای تشریح مکانیسم عملکرد حافظه کوتاه مدت کلامی تاکنون مطالعات بسیاری صورت گرفته است. استفاده از راهبردها و تکنیک‏هایی که فرد زودتر و راحت‏تر به این خزانه دسترسی پیدا کند در علم گفتاردرمانی حائز اهمیت است. راهنما فرآیندی است جهت افزایش دسترسی به نوع خاصی از اطلاعات موجود در حافظه فرد، بواسطه ارائه محرک‏هایی که آن اطلاعات را فعال می‏کند. بنابراین راهنماها، لغاتی هستند که باعث تسهیل بازنمایی لغت هدف می‏شوند. پژوهش حاضر به مقایسه انواع راهنماهای معنایی و واجی در حافظه کوتاه مدت کلامی فرد می‏پردازد.
روش بررسی: نمونه مورد بررسی در پژوهش حاضر، شامل 64 نفر از دانشجویان پسر 18 تا 25 ساله از دانشگاه علوم پزشکی تهران بوده‏اند. از آنجا که بعضی ازعوامل می‏توانند اثر تخریبی بر سرعت واکنش فرد داشته باشند از این رو دقت زیادی در بررسی مواردی نظیر دوزبانگی، لکنت و مشکل تولید انجام گرفت. ابتدا از افراد حائز شرایط آزمون تمایز شنوایی وپمن گرفته شد و افراد دارای اشکال در تمایز شنوایی از روند تحقیق حذف شدند. آزمون مورد نظر از طریق نسخه دوم نرم افزار برنامه‏نویسی شده DMDX به افراد ارائه گردید و زمان واکنش ثبت گردید.
یافته‏ها: یافته‏های حاصل از این بررسی حاکی از آن بود که افراد در تکالیف معنایی سریع‏تر از سایر تکالیف به لغات دسترسی پیدا کردند و بعد از آن به راهنماهای هم‏قافیه سریع‏تر پاسخ دادند. در مقایسه میانگین زمان واکنش، تکالیف معنایی و هم‏قافیه تفاوت معنی‏داری را نشان دادند اما در دو متغیر نامرتبط و تجانس تفاوت معنی‏داری مشاهده نگردید.
نتیجه‏گیری: نتایج حاصل از پژوهش حاضر بیانگر این بود که سطح معنایی از همه سطوح سریع‏تر بازیابی می‏شود و بلافاصله به دنبال آن سطح واجی فرد شروع به فعالیت می‏نماید. سطح تجانس دیرتر از سایر سطوح بازیابی می‏گردد و نتایج این قسمت از بررسی با نتایج بعضی از تحقیقات دیگر که به بررسی زمان واکنش در تکالیف واجی پرداخته‏اند، همسویی دارد.