---

زمینه و هدف: وزوز به احساس هر گونه صدا در گوش و یا سر بدون منشأ خارجی اطلاق می‏شود. تأثیر تابش اشعه لیزر کم‏توان در بهبود وزوز توسط محققان مختلف گزارش شده است. هدف از مطالعه حاضر بررسی تأثیر تابش اشعه لیزر کم توان بر وزوز و شاخصه‏های آزمون‏های الکتروکوکلئوگرافی و گسیل‏های صوتی حاصل اعوجاج گوش بوده است.
روش بررسی: این مطالعه از نوع مداخله‏ای نیمه تجربی است که در آن تأثیر تابش اشعه لیزر کم‏توان روی 16 گوش (10 بیمار) مورد بررسی قرار گرفت. معاینه و ارزیابی‏های کامل ادیولوژیک و سایکواکوستیک وزوز، آزمون‏های الکتروکوکلئوگرافی، گسیل‏های صوتی حاصل اعوجاج گوش و تکمیل فرم‏های اطلاعاتی، در مورد تمامی نمونه‏ها اجرا گردید. اطلاعات بدست آمده از این آزمون‏ها در مرحله قبل و بعد از تابش اشعه لیزر کم­توان با هم مقایسه شدند.
یافته‏ها: نتایج این تحقیق تنها در مورد تفاوت‏های میانگین مقادیر تطابق بلندی وزوز و میانگین دامنه پتانسیل عمل در اثر تابش لیزر کم­توان از نظر آماری اختلاف معنی‏داری را نشان دادند(p<0/05). در سایر متغیرهای مورد مطالعه شامل بلندی ذهنی، میزان آزاردهندگی، تطابق زیر و بمی شاخصه‏های آزمون گسیل‏های صوتی حاصل اعوجاج گوش و الکتروکوکلئوگرافی از نظر آماری کاهش معنی‏داری مشاهده نگردید.
نتیجه‏گیری: به نظر می‏رسد استفاده از اشعه لیزر کم‏توان با قدرت 200 میلی وات در درمان وزوز مؤثر نیست. بررسی حاضر گزارش اولیه پژوهش محسوب شده و از نقطه نظر بالینی علیرغم اهمیت آماری نتایج فوق، مطالعات دیگر با حجم نمونۀ بالاتر مورد نیاز است.

---

زمینه و هدف: فنون تصویربرداری عصبی در پردازش شنیداری و دیداری گفتار از رویکردهای جدید علوم اعصاب در مطالعات ساختاریِ سازوکارهای عالیِ درگیر در این فرآیند به‏شمار می‏رود. این مطالعه به‏منظور بررسی فعالیت مغزی در هنگام درک محرک‏های گفتاری دیداری و شنیداری در افراد هنجار فارسی‏زبان توسط تصویربرداری تشدید مغناطیسی عملکردی صورت گرفت.
روش بررسی: تصاویر حاصل از تصویربرداری تشدید مغناطیسی عملکردی فعالیت مغزی 19 زن 30-20 ساله با ارائۀ محرک بینایی /ka/ و محرک شنوایی /pa/ به‏روش طراحی بلوک در قالب دو سری تصاویر T1-weighted و عملکردی، ثبت گردید. سپس نتایج با استفاده از نرم‏افزار FSL تجزیه تحلیل شد و نتایج گروهی با یکدیگر مقایسه گردید.
یافته‏ها: در پاسخ به محرک دیداری، بخش‏های میانی و نیز سطوح قشری فعال گردید، اما در پاسخ به محرک شنیداری بیشتر فعالیت‏ها در عمق دیده شد. در این راستا، منطقه مارجینال فوقانی قدامی چپ و قسمت‏هایی از سیستم حرکتی گفتار شامل قشر اینسولار و سینگولیت با محرک دیداری، و منطقه مارجینال فوقانی خلفی چپ و شکنج گیجگاهی فوقانی راست با محرک شنیداری فعال شدند. به‏علاوه در این بررسی در تعداد 15 نفر از افراد اثر McGurk در سطح رفتاری نیز به اثبات رسید.
نتیجه‏گیری: فعال شدن منطقه‏ای واحد، شکنج مارجینال فوقانی چپ، در پاسخ به هر دو محرک دیداری و شنیداری، فرضیۀ وجود منطقۀ مشترک پردازش واج‏شناختی ورودی حواس را مطرح می‏نماید. شدت فعالیت با محرک شنیداری بیشتر می‏باشد، و همچنین مناطق با محرک دیداری گستردگی و تعدد بیشتری دارند که نشان از ناآشنایی مغز افراد هنجار در درک محرک‏های دیداری گفتاری است.