|
|
|
|
جستجو در مقالات منتشر شده |
|
|
8 نتیجه برای شاهبداغی
محمدرحیم شاهبداغی، اعظم مرادی، سارا کیانی، دوره 14، شماره 1 - ( 6-1384 )
چکیده
هدف: این پژوهش با هدف بررسی میزان استاندارد دیادوکوکاینتیک در بین دانش آموزان مقطع ابتدایی در سه منطقه 3، 8، 19 شهر تهران انجام شده است. مواد و روش ها: جامعه مورد مطالعه در این تحقیق دآنش آموزان مقطع ابتدایی سه منطقه آموزشی 3و8و19 بودند که از میان آنها 1997 دانش آموز (980 نفر دختر و 1017 نفر پسر ) به طور تصادفی انتخاب گردیدند. دانش آموزان باید در مدت 5 ثانیه هجا های /pa/ ، /ta/ ، /ka/ و /pa ta ka/ را به صورت سریع تولیدمی نمودند و همچنین باید تعداد ثابت هجا های مشخص را جهت تعیین زمان اجرای آن به صورت سریع تولید نمایدکه در این مطالعه دانش آموزان باید 15 دفعه هر یک از هجا های فوق را تولید می کردند تا زمان آنها ثبت گردد. یافته ها: میانگین تعداد و زمان تکرار هجا ها بر حسب سن اختلاف معنی داری یافتند. تفاوت میانگین های برخی هجاها بر حسب جنس معنی دار بود. نتیجه گیری: با افزایش سن توانایی میانگین تعداد تکرار هجا ها افزایش می یابد و میانگین زمان تکرار هجا ها کاهش می یابد. به طور کلی به نظر می رسد میانگین زمان تکرار در پسران کمتر از دختران باشد.
داود سبحانیراد، محمد رحیم شاهبداغی، بهروز محمودی بختیاری، سقراط فقیه زاده، دوره 16، شماره 1 - ( 2-1386 )
چکیده
زمینه و هدف: برای تشریح مکانیسم عملکرد حافظه کوتاه مدت کلامی تاکنون مطالعات بسیاری صورت گرفته است. استفاده از راهبردها و تکنیکهایی که فرد زودتر و راحتتر به این خزانه دسترسی پیدا کند در علم گفتاردرمانی حائز اهمیت است. راهنما فرآیندی است جهت افزایش دسترسی به نوع خاصی از اطلاعات موجود در حافظه فرد، بواسطه ارائه محرکهایی که آن اطلاعات را فعال میکند. بنابراین راهنماها، لغاتی هستند که باعث تسهیل بازنمایی لغت هدف میشوند. پژوهش حاضر به مقایسه انواع راهنماهای معنایی و واجی در حافظه کوتاه مدت کلامی فرد میپردازد. روش بررسی: نمونه مورد بررسی در پژوهش حاضر، شامل 64 نفر از دانشجویان پسر 18 تا 25 ساله از دانشگاه علوم پزشکی تهران بودهاند. از آنجا که بعضی ازعوامل میتوانند اثر تخریبی بر سرعت واکنش فرد داشته باشند از این رو دقت زیادی در بررسی مواردی نظیر دوزبانگی، لکنت و مشکل تولید انجام گرفت. ابتدا از افراد حائز شرایط آزمون تمایز شنوایی وپمن گرفته شد و افراد دارای اشکال در تمایز شنوایی از روند تحقیق حذف شدند. آزمون مورد نظر از طریق نسخه دوم نرم افزار برنامهنویسی شده DMDX به افراد ارائه گردید و زمان واکنش ثبت گردید. یافتهها: یافتههای حاصل از این بررسی حاکی از آن بود که افراد در تکالیف معنایی سریعتر از سایر تکالیف به لغات دسترسی پیدا کردند و بعد از آن به راهنماهای همقافیه سریعتر پاسخ دادند. در مقایسه میانگین زمان واکنش، تکالیف معنایی و همقافیه تفاوت معنیداری را نشان دادند اما در دو متغیر نامرتبط و تجانس تفاوت معنیداری مشاهده نگردید. نتیجهگیری: نتایج حاصل از پژوهش حاضر بیانگر این بود که سطح معنایی از همه سطوح سریعتر بازیابی میشود و بلافاصله به دنبال آن سطح واجی فرد شروع به فعالیت مینماید. سطح تجانس دیرتر از سایر سطوح بازیابی میگردد و نتایج این قسمت از بررسی با نتایج بعضی از تحقیقات دیگر که به بررسی زمان واکنش در تکالیف واجی پرداختهاند، همسویی دارد.
محمدرحیم شاهبداغی، افسانه عرشی، محمود علیپور حیدری، دوره 17، شماره 1 - ( 8-1387 )
چکیده
زمینه و هدف: تنفس انرژی اولیه برای تولید گفتار را فراهم مینماید. با توجه بهاینکه هیچ شاخصی برای مقایسه میزان حداکثر مدت زمان آواسازی در افراد هنجار و مبتلا به اختلالات گفتاری در ایران وجود نداشت از اینرو این پژوهش با هدف استاندارد کردن این میزان در دانشآموزان مقطع راهنمایی شهر تهران انجام شد. روش بررسی: در این بررسی مقطعی ـ تحلیلی 576 دانشآموز پایه های اول تا سوم راهنمایی از مناطق مختلف تهران انتخاب گردیدند. هر دانشآموز ابتدا یک دم معمولی انجام میداد سپس واکۀ/a/ را با حداکثر توان خود تاحدی که احساس انقباض در ناحیه گردن و حنجره نداشته باشد بهصورت کشیده تولید میکرد. این آزمایش برای سه بار متوالی انجام میگرفت و بیشترین زمان به عنوان حداکثر مدت زمان آواسازی تأیید میشد. یافتهها: تجزیه و تحلیل دادهها نشان میدهد که میانگین حداکثر مدت زمان آواسازی به ترتیب پایه، در دخترها 3/15، 65/15و 16/17 ثانیه، در پسرها 41/15،7/16و01/17 ثانیه و بدون در نظر گرفتن جنسیت 36/15،17/16و08/17 ثانیه بود. اختلاف میانگین در بین پایه اول و سوم معنیدار بود(p<0/003). نتیجهگیری: نتایج نشان میدهد که با افزایش سن میزان حداکثر مدت زمان آواسازی در بین افراد مورد مطالعه افزایش یافته است. همچنین این میزان در پسرها در پایۀ اول و دوم بیشتر از دخترها و در دخترها در پایه سوم بیشتر از پسرها میباشد.
حوریه احدی، محمدرحیم شاهبداغی، مریم مخلصین، بهروز محمودی بختیاری، دوره 18، شماره 1 - ( 7-1388 )
چکیده
زمینه و هدف: از آنجا که در بسیاری از اختلالات گفتار و زبان، سرعت حرکات تکراری و متناوب دهان یعنی دیادوکوکینزیس کاهش یافته است اینطور تصور شده است که بین سرعت دیادوکوکینزیس و سرعت گفتار ارتباط وجود دارد. البته این مورد توسط برخی محققان مطرود قلمداد شده و صحت این ارتباط همچنان زیر سؤال است. از این رو این پژوهش با هدف بررسی وجود چنین ارتباطی بین سرعت دیادوکوکینزیس و سرعت گفتار و خواندن در افراد طبیعی انجام گرفت. روش بررسی: این پژوهش توصیفیـ تحلیلی روی 100 نفر از دانشآموزان دختر پایه دوم شهر تهران انجام شد. مهارت خواندن و سرعت گفتار و حرکات متناوب دهان در آزمودنیها بررسی گردید. برای ثبت و اندازهگیری زمان از نرم افزارCool Edit استفاده شد. برای توصیف دادهها آمار توصیفی و برای تجزیه و تحلیل دادهها، آزمون t زوجی بهکار گرفته شد. یافتهها: در تکالیف دیادوکوکینزیس میانگین زمان تولید تک هجاییهای /tâ/، /pâ/ و //kâ بهترتیب 10/4، 15/4 و 74/4 بود و میانگین سرعت خواندن 1/3 هجا در ثانیه و سرعت گفتار آزاد 8/2 هجا در ثانیه بود. بین سرعت گفتار آزاد و تکالیف دیادوکوکینزیس ارتباطی یافت نشد. اما بین سرعت خواندن و برخی از تکالیف دیادوکوکینزیس /kâ/ (p=0/03) و/pâtâkâ/ (p=0/00) ارتباط معنیداری بهدست آمد. نتیجهگیری: به نظر میرسد برای افزایش سرعت خواندن میتوان از تکالیف دیادوکوکینزیس مرتبط استفاده نمود. سرعت دیادوکوکینزیس دولبی در تک هجاییها بالاترین سرعتی است که میتوان در طی درمان انتظار داشت.
سیده زهره غفاری، محمدرحیم شاهبداغی، شهره جلایی، دوره 21، شماره 2 - ( 4-1391 )
چکیده
زمینه و هدف: از دیدگاه رشدی، ارتباط بین زبان و لکنت بهدلیل این که بهطور کلی شروع لکنت همزمان و منطبق است با دورۀ سریع رشد زبانی کودکان، موضوع قابل توجهی است. آگاهی واجشناختی نمونهای از عملکرد زبانی است که همزمان با زبان رشد میکند و زیربنای مهارتهای گفتاری و شنیداری است. هدف از این تحقیق بررسی ارتباط بین لکنت و آگاهی واجشناختی و توجه به این مهارت در روند ارزیابی و درمان لکنت بود. روش بررسی: مطالعۀ حاضر بهصورت مقطعیـمقایسهای روی 53 کودک 8-4 سالۀ شهر تهران انجام شد. برای نمونههای مورد بررسی ابتدا تشکیل پرونده توسط آزمونگر از درمانگر و والدین و مربیان بهعمل آمد. سپس صدای کودکان لکنتی ضبط شده و آنگاه اجرای پژوهش با استفاده از آزمون آگاهی واجشناختی انجام شد. پس از آن اطلاعات بهدست آمده مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافتهها: در امتیاز آزمون آگاهی واجشناختی بین گروههای لکنتی و غیرلکنتی بهطور کلی و نیز در زیرگروههای سنی تفاوت معنیدار وجود داشت(p<0/05). کودکان لکنتی با شدتهای مختلف در کسب امتیاز تفاوت معنیداری را نشان ندادند. کودکان کمتر از چهار سال کمترین امتیاز و کودکان بزرگتر از هفت سال بیشترین امتیاز را کسب کردند و این اختلاف معنیدار بود(p<0/05). نتیجهگیری: به نظر میرسد در ارزیابی و درمان کودکان لکنتی باید توانمندی آگاهی واجشناختی و عوامل سن، نوع و شدت لکنت مورد توجه قرار گیرد.
نرگس کرد، محمدرحیم شاهبداغی، سیده مریم خدامی، ماندانا نوربخش، شهره جلایی، مسعود متصدی زرندی، دوره 21، شماره 2 - ( 4-1391 )
چکیده
زمینه و هدف: بهدلیل نقص در بازخورد شنوایی، گفتار کودکان مبتلا به افت شنوایی آهنگ نامناسبی دارد. نتایج مطالعات نشان میدهد که کودکان کاشت حلزون شده نیز در بیان آهنگ گفتار دچار مشکل هستند. آهنگ، حالت جمله خبری یا پرسشی را نشان میدهد. هدف از این مطالعه مقایسۀ بیان آهنگ گفتار در کودکان استفادهکننده از کاشت حلزون با کودکان دارای شنوایی هنجار بود. روش بررسی: پژوهش حاضر روی 25 کودک کاشت حلزون شده و 50 کودک هنجار انجام گرفت. جهت بیان جملات خبری و پرسشی تصاویری به کودک نشان داده میشد. پس از آن تمامی جملات توسط هشت نفر گفتاردرمانگر شنیده شدند و مورد قضاوت ادراکی قرار گرفتند. با استفاده از نرمافزار praat میانگین فرکانس پایه و تغییرات زیروبمی محاسبه شد. یافتهها: در گروه کاشت حلزون شده میانگین فرکانس پایه گفتار بالاتر و میانگین تغییرات زیروبمی کمتر از گروه هنجار بود. همچنین میانگین امتیازات صاحبنظران در گروه کاشت حلزون شده پایینتر از گروه هنجار بود. تفاوتها در هر سه متغیر معنیدار بود(p<0.05). همبستگی میان مدت زمان استفاده از دستگاه کاشت حلزون و امتیاز قضاوت ادراکی معنیدار بود(p<0.05). نتیجهگیری: با توجه به نتایج، دستگاه کاشت حلزون در تسهیل بیان آهنگ گفتار محدودیت دارد. با این وجود با افزایش مدت زمان استفاده از کاشت حلزون، عملکرد کودکان در بیان آهنگ گفتار بهبود مییابد. بنابراین لازم است گفتاردرمانگرها در برنامۀ درمانی کودکان کاشت شده، مداخله در بیان آهنگ گفتار را در نظر داشته باشند.
زهرا سلیمانی، آذر مهری، فرشته فرزیانپور، احمدرضا خاتونآبادی، محمدرحیم شاهبداغی، سیده مریم خدامی، هوشنگ دادگر، مریم تقیزاده قه، مهدیه کریمی، دوره 21، شماره 2 - ( 4-1391 )
چکیده
زمینه و هدف: ارزشیابی درونی فرایندی مهم در هر سازمانی است. یکی از سیاستهای آموزش عالی ارزشیابی هریک از گروههای آموزشی است. هدف از ارزشیابی درونی گروه گفتاردرمانی سنجش میزان کیفیت در حوزههای آموزش، پژوهش و درمان بهمنظور ارزیابی نقاط قوت، ضعف، فرصتها و تهدیدها و شناسایی راههای برطرف کردن ضعفها و تهدیدها است. روش بررسی: این مطالعه مقطعیـتوصیفی در 10 گام بهمنظور بررسی 10 عامل انجام شد. نمونهها شامل دانشجویان مقاطع کارشناسی و کارشناسی ارشد، دانشآموختگان و مسئولان آنان، اعضاء هیأت علمی و مدیر گروه، کارشناسان و بیماران بودند. در این پژوهش از نرمافزار ارزیابی درونی گروههای آموزشی و پژوهشی مرکز مطالعات و توسعه آموزش علوم پزشکی استفاده شد. تجزیه و تحلیل براساس میانگین میانگینها انجام شد. یافتهها: طیف مطلوبیت عوامل بهترتیب از بیشترین به کمترین عبارت بودند از: کیفیت تشخیص و درمان و نحوۀ برخورد با بیماران 15/4 از 5 و هیأت علمی 5/3 در طیف مطلوب، ساختار سازمانی و مدیریت 34/3، دانشآموختگان 21/3، فرایند تدریس و یادگیری 1/3، رسالتها و اهداف 09/3، دورههای آموزشی و برنامههای درسی 99/2، امکانات و تجهیزات آموزشی و پژوهشی 9/2، دانشجویان 76/2 و پژوهش 67/2 در طیف نسبتاً مطلوب. گروه گفتاردرمانی در کل میانگین 17/3 (4/63%) از 5، طیف نسبتاً مطلوب را بهدست آورد. نتیجهگیری: گروه گفتاردرمانی قبل از ادغام در وضعیت نسبتاً مطلوب قرار داشت. با توجه به شرایط و امکانات موجود این وضعیت برای گروه مناسب بود.
زکیه فلاحزاده، سید علیاکبر طاهایی، فهیمه حاجی ابوالحسن، شهره جلایی، محمدرحیم شاهبداغی، نعمتاله روحبخش، دوره 22، شماره 3 - ( 7-1392 )
چکیده
زمینه و هدف: آزمون واژههای اسپوندی تناوبی، توانایی بررسی دستگاه عصبی مرکزی شنوایی را دارد. تحقیقات نشان میدهد که افراد لکنتی، فعالیت بیشتری در سیستم حرکتی با غلبۀ نیمکرۀ راست مغز و مخچه دارند. فعالیت در سمت برتر (معمولاً سمت چپ) کاهش مییابد. به نظر میرسد نقایص شنوایی از جمله نقص پردازش شنوایی، در افراد لکنتی وجود داشته باشد. این مطالعه با هدف مقایسۀ نتایج آزمون واژههای اسپوندی تناوبی فارسی در افراد لکنتی رشدی پایدار و هنجار انجام شد. روش بررسی: مطالعۀ مقطعی حاضر روی افراد ۱۱ تا ۴۰ سال با لکنت رشدی پایدار، که شامل ۸ زن و ۲۲ مرد بودند، انجام گرفت. گروه هنجار از نظر جنس و تعداد با گروه لکنت منطبق شد. آزمونهای پایۀ شنوایی و واژههای اسپوندی تناوبی برای افراد لکنتی و هنجار انجام شد و نتایج امتیاز آزمون واژههای اسپوندی تناوبی تصحیح شده و شاخصهای کیفی دو گروه با یکدیگر مقایسه شد. یافتهها: افراد لکنتی در امتیاز آزمون واژههای اسپوندی تناوبی تصحیح شده در طبقه هنجار قرار گرفتند. بین میانگین درصد خطای رقابتی راست، رقابتی چپ، گوش راست، گوش چپ و مجموع، بین گروه لکنتی و هنجار در امتیاز آزمون واژههای اسپوندی تناوبی تصحیح شده تفاوت معنیداری وجود داشت(p<۰/۰۵). همچنین بین وجود لکنت و وجود اثر ترتیب رابطۀ معنیدار وجود داشت(p<۰/۰۵). نتیجهگیری: براساس نتایج این پژوهش افراد لکنتی ممکن است در فعالیتهای قشری و زیرقشری مغز متفاوت با افراد هنجار باشند و احتمالأ توانایی پردازش شنوایی ضعیفتری نسبت به افراد هنجار داشته باشند.
|
|
|
|
| This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 3.0 Unported License which allows users to read, copy, distribute and make derivative works for non-commercial purposes from the material, as long as the author of the original work is cited properly. |
|
|
|