---

زمینه و هدف: شکایت معمول کودکان مبتلا به اختلال یادگیری مشکل در درک گفتار در حضور نویز زمینه است. مطالعات انجام شده روی حیوانات و انسان ها نشان داده است که دسته زیتونی حلزونی داخلی در شنوایی در حضور نویز زمینه نقش دارد. عملکرد این اعصاب می تواند به وسیله اثر مهار گسیل های صوتی برانگیخته گذرای گوش با محرک کلیک در پاسخ به نویز سفید دگرسویی ارزیابی شود. مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثر مهار گسیل های صوتی برانگیخته گذرای گوش با استفاده از محرک کلیک در دانش آموزان مبتلا به اختلال یادگیری و دانش آموزان هنجار اجرا شد.
روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع تحلیلی مداخله ای است. گروه های مورد مطالعه شامل 20 دانش آموز پسر مبتلا به اختلال یادگیری و 20 دانش آموز پسر هنجار بودند. اثر مهار گسیل های صوتی برانگیخته گذرای گوش با محرک کلیک به وسیله مقایسه سطوح گسیل های صوتی برانگیخته گذرای گوش با دو وضعیت با و بدون ارایه نویز سفید دگرسویی با شدت 65 دسی بل سطح فشار صوتی ارزیابی شد.
یافته ها: در حالت بدون ارایه نویز، تفاوت معنی داری در دامنه گسیل های صوتی بین دو گروه مشاهده نشد در حالیکه با ارایه نویز، تفاوت معنی داری در دامنه گسیل ها در دو گروه وجود داشت. بین اثر مهار گسیل ها در دانش آموزان هنجار و مبتلا به اختلال یادگیری تفاوت معنی داری وجود داشت.
نتیجه گیری: کاهش بارز اثر مهار گسیل های صوتی برانگیخته گذرای گوش با محرک کلیک در دانش آموزان مبتلا به اختلال یادگیری بیانگر کاهش در فعالیت دسته زیتونی حلزونی داخلی و مسیر وابران در این دانش آموزان می باشد، که توانایی آنها را برای شنیدن در حضور نویز زمینه تحت تاثیر قرار می دهد. با توجه به این یافته ها بهتر است از اثر مهار گسیل های صوتی برانگیخته گذرای گوش با محرک کلیک در مجموعه آزمون های ارزیابی کودکان مبتلا به اختلال یادگیری استفاده کرد.

---

زمینه و هدف: در بیماری پارکینسون، علاوه بر اختلالات عضلانی، ناهنجاری‏های اکولوموتور نیز مشاهده می‏گردد. علت اختلالات اکولوموتور در این بیماری، درگیری گانگلیون بازال می‏باشد و معمول‏ترین ناهنجاری‏ها شامل طولانی شدن زمان نهفتگی ساکاد، ساکاد هایپومتریک و کاهش سرعت ساکاد است. هدف از این مطالعه بررسی مقایسه‏ای پارامترهای ساکادیک توسط ویدئونیستاگموگرافی در بیماران دچار پارکینسون ایدیوپاتیک و افراد هنجار بود.
روش بررسی: در این مطالعه مقطعی، حرکات ساکادیک در 30 فرد مبتلا به بیماری پارکینسون ایدیوپاتیک 70-35 ساله و 30 فرد هنجار در همین محدوده سنی مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. شاخص‏های مورد بررسی شامل زمان نهفتگی، سرعت و صحت ساکاد بود.
یافته‏ها: نتایج این پژوهش نشان‏دهنده کاهش صحت و سرعت ساکاد و افزایش زمان نهفتگی ساکاد در افراد مبتلا به پارکینسون ایدیوپاتیک در مقایسه با افراد هنجار بود(p≤0/001).
نتیجه‏گیری: نتایج این پژوهش نشان‏دهنده وجود اختلالات ساکادیک در افراد مبتلا به پارکینسون ایدیوپاتیک می‏باشد که تأیید کننده کنترل دوپامینرژیک این حرکات است.

---

زمینه و هدف: اختلال تعادل، یکی از تأثیرات غیرشنیداری نویز ناشی از محیط‏های صنعتی است که کمتر مورد توجه قرار گرفته است. در این مطالعه، تأثیرات نویز بر دستگاه دهلیزی کارگران مبتلا به کم‏شنوایی ناشی از نویز با استفاده از دو آزمون پتانسیل‏های برانگیخته دهلیزی و کالریک مورد بررسی قرار گرفت.
روش بررسی: آزمون پتانسیل‏های عضلانی برانگیخته دهلیزی و آزمون کالریک روی 30 مرد مبتلا به کم‏شنوایی ناشی از نویز به عنوان گروه مورد و 30 مرد هنجار (شاهد) در محدوده سنی 30 تا 50 سال انجام شد. شاخص‏های مورد بررسی شامل درصد ضعف طرفی، زمان نهفتگی امواج p13 و n23 و دامنه n23ـ p13بود. آزمون کالریک روی 20 فرد از گروه مورد انجام شد.
یافته‏ها: بین دو گروه، تفاوت معنی‏داری در درصد ضعف طرفی مشاهده نشد(p>0/05). میانگین زمان نهفتگی موج p13 در گوش راست با p=0/003 و در گوش چپ با p=0/01، بین دو گروه تفاوت معنی‏داری را نشان داد، در حالی‏که تفاوت معنی‏دار زمان نهفتگی موج n23 تنها در گوش راست مشاهده گردید(p=0/03). تفاوت بارزی بین دامنه n23ـ p13میان دو گروه، وجود نداشت(p>0/05).
نتیجه‏گیری: احتمالاً در افراد مبتلا به کم شنوایی ناشی از نویز، بخش تحتانی گوش داخلی یکی از مناطق با آسیب‏پذیری بالا است. در کل در این افراد نتایج غیرطبیعی هر دو آزمون پتانسیل‏های عضلانی برانگیخته دهلیزی و کالریک بسیار بیشتر از علائم عملکردی (وقوع سرگیجه) است که می­تواند از جبران مرکزی و قرینه بودن اختلال ناشی شده باشد.

---

زمینه و هدف: آزمون پتانسیل­های عضلانی برانگیختۀ دهلیزی ابزاری جدید برای بررسی عملکرد دهلیزی است. کاربرد بالینی این پتانسیل­ها در بسیاری از بیماری­ها بررسی شده است، اما نقش آنها در بیماری­های ساقۀ مغز و فرایند میلین­زدای دستگاه عصبی مرکزی همچنان نامشخص است. هدف پژوهش حاضر مقایسۀ این پتانسیل­ها در بیماران اسکلروز متعدد و افراد هنجار بود.
روش بررسی: مطالعۀ مقطعی حاضر روی 21 بیمار مبتلا به اسکلروز متعدد، 15 زن و 6 مرد، و 20 فرد هنجار شامل 14 زن و 6 مرد، در محدودۀ سنی 50-17 سال انجام شد. پتانسیل­های عضلانی برانگیخته دهلیزی با استفاده از محرک تن­برست 500 هرتز ثبت شد. شاخص­های مورد بررسی شامل زمان نهفتگی قله­های p13 وn23  و دامنه قله به قله p13-n23 بود.
یافته­ها: بین دو گروه از نظر میانگین زمان نهفتگی p13 و دامنۀ قله به قله p13-n23 در هر دو گوش تفاوت معنی­داری مشاهده گردید(p<0/05). در دو بیمار اسکلروز متعدد پتانسیل­های عضلانی برانگیخته دهلیزی تنها در یکی از گوش­ها قابل ثبت بود. زمان نهفتگی قله p13 در 9 بیمار (14 گوش) افزایش نشان داد. به­طور کلی نتایج آزمون پتانسیل­های عضلانی برانگیختۀ دهلیزی در 6/47 درصد بیماران ناهنجار بود.
نتیجه­گیری: آزمون پتانسیل­های عضلانی برانگیختۀ دهلیزی احتمالاً می­تواند ابزاری جدید برای ارزیابی اختلالات عملکردی ساقۀ مغز در بیماری اسکلروز متعدد باشد. نتایج ناهنجار این آزمون در این بیماران ممکن است با نقص هدایت پیام­های عصبی در مسیر رفلکس وستیبولوکولیک در ارتباط باشد.