---

در پژوهش حاضر شنوایی 400 گوش دانش آموز پسر و دختر مورد غربال گری قرار گرفته است. هدف از بررسی: 1) وجود احتمالی کم شنوایی در این سن. 2) آیا جنس تاثیری بر کم شنوایی دارد یا خیر؟ نتایج این بررسی چنین گزارش می شود: 8.5% گوش های مورد معاینه اتوسکپی دارای جرم فشرده و 11.6% از گوش ها دچار انواع اختلالات پرده تمپان بودند. اشکالات پرده تمپان (p=0/09) و نیز درصد شیوع کم شنوایی در غربال گری (p=0/03) در دختران بیشتر از پسران بوده است.

---

بیمار یک زن 34 ساله است که باشکایت افت شنوایی ناگهانی در حد ملایم در گوش چپ به همراه وزوز فرکانس بالا و پری گوش به کلینیک شنوایی مراجعه کرده است. علائم همراه دیگر عبارتند از مواج بودن شنوایی و احساس سبکی سر. لیکن بیمار شکایتی از سرگیجه یا احساس عدم تعادل گزارش نکرده است. تشخیص افتراقی ضایعه از فیستول اندولنفاتیک و ضایعات وراء حلزونی در این بیمار مورد توجه قرار گرفت. یافته‏ها و تصاویر ادیولوژیک و رادیولوژیک بیمار در مقاله حاضر آمده و بر اساس آن تشخیص ضایعه مورد بحث قرار گرفته است.

---

اثرات نویز بر رشد جنین حیوانات مشاهده شده است. نویز متناوب نقایصی به صورت کوتولگی، ناهنجاریهای دیگر نیز ایجاد می نماید. تغییرات هورمونی مرتبط با نویز قابل ملاحظه بوده است. اثر صدا (نویز ) بر زنان شاغل در محیط های صنعتی به دو گونه است:1- بر جنین 2- بر دوران بارداری . اثر بر جنین می تواند دستگاه شنوایی و یا سایر بدن (غیر شنوایی) عامل تخریبی باشد. جنین در محیطی پویا رشد می کند و عوامل خارجی متعدد چون صدا و ارتعاش به طور مستقیم آن را تحت فشار قرار می دهد. اطلاع از چگونگی واکنش جنین نسبت به صداهای محیطی سبب جلب توجه پژوهشگران به مسایل پیش از تولد و نیز تاثیر مضر و احتمالی نویز شدید بر دستگاه شنوایی شده است. قرار گرفتن مادر باردار در معرض سر و صدا در طول دوران پیش از تولد می تواند در درک گفتار و تشخیص صدا توسط نوزاد دخالت داشته باشد. ممکن است این تجربه های اولیه صدا ( دوران جنینی) در زندگی آنی کودک مؤثر باشد. همان اندازه که حضور در نویز برای شنوایی بزرگسالان خطرآفرین است، می تواند برای شنوایی جنین نیز مخاطره آمیز باشد. شایان ذکر است صدا برای انتقال به جنین در فرکانسهای پایین (کمتر از 1000 هرتز) تا 10 دسی بل کاهش و تا فرکانسهای 5000 هرتز تا حدود 20 دسی بل هم افت می یابد. فشار صورتی رسیده به حلزون شنوایی جنین منجر به پاسخهای رفتاری چون پلک زدن حرکات بدن و اندامها و پاسخهای غیر رفتاری شنوایی از قبیل تغییر در میزان ضربان قلب و افزایش سطح گلوکز مغز می شود. وجود مایع در گوش خارجی و میانی جنین گوسفند سبب کاهش صداهای رسیده به حلزون می شود. در جنین این حیوان کاهش صدا در فرکانسهای پایین، نسبت به انسان، بیشتر است. امواج ABR جنین که به مدت 16 ساعت در معرض نویز دارای باند پهن (WBN) با شدت dBSPL 120 قرار گرفته بود، قبل و پس از نویز ثبت شد. آستانه و زمان نهفتگی امواج ABR بلافاصله پس از نویز افزایش یافت که از نظر آماری معنی دار بود. در طی 24 تا 96 ساعت، آستانه ها و زمان نهفتگی بهبود یافت. در ارزیابی شنوایی 75 کودک که در دوران جنینی آنها مادر در معرض نویز صنعتی قرار داشت، فقط 40 مورد شنوایی کاملاً طبیعی داشتند و 35 مورد دچار کاهش شنوایی تا حدود 20 تا 55 دسی بل در فرکانسهای بالا بودند (دانیل و همکاران 1988). در پژوهش دیگری 131 کودک که مادر آنها در بارداری در معرض نویز 65 تا 95 دسی بل بود، تحت ارزیابی شنوایی قرار گرفتند (لایند و همکاران 1989) نتایج چنین گزارش شد : کودکانی که مادر آنها در معرض نویز با شدت 95-85 دسی بل بودند 3 برابر بیشتر در خطر ابتلا به کم شنوایی در فرکانسهای بالا قرار داشته اند. بعلاوه ارتباط خوبی بین قرار گرفتن در معرض صداهایی با فرکانس پایی و خطر کم شنوایی در فرکانس 4 کیلوهرتز دیده شده است. مک دونالد و همکاران، ارتباط بین حضور در نویز و سقط جنین خود به خودی را مطرح می کنند. در حالی که برخی از محققین به وجود چنین ارتباطی اعتقاد ندارند. همچنین در گزارشات مختلف از پژوهشگران، صحبت از وجود ناهنجاریهای مادرزادی در کودکان با شرایط فوق (باردار در حضور نویز)، نقایص ساختمانی در جنین و تغییرات فشار خون مادران باردار و کمی وزن نوزاد متولد شده و غیر اشاره دارد. از نظر رشد و بررسی اختلالات کودکان و مسایل دیگری نظیر تغییرات خونی و ... تلاش بر انجام تحقیق روی زنان ساکن اطراف فرودگاه بود که به لحاظ شرایط اجتماعی، اقتصادی و غیره و عدم امکان حذف مداخله این موارد، پژوهش و بررسی اثرنویز بر تولید مثل روی حیوانات آزمایشگاهی صورت گرفت

---

بررسی حاضر با هدف ساخت و ارزشیابی فهرست های 25 واژه ای تک هجایی متوازن واجی همراه پاسخ بسته جهت آزمون بازشناسی گفتار کودکان 4 تا 6 ساله فارسی زبان در دو مرحله انجام شده است. مرحله نخست ساخت آزمون و مرحله دوم ارزشیابی آن است. در مرحله اول جهت طراحی آزمون معیارهای واتسن (1957) مد نظر قرار گرفت و چهار فهرست 25 واژه ای از واژه های تک هجایی ساخته شد. این فهرست ها از نظر واجی متوازن و دارای پاسخ سه گزینه ای به شکل تصویر بودند و در یکی از استودیوهای سیمای جمهوری اسلامی ایران روی نوار مغناطیسی ضبط شدند. در مرحله ارزشیابی، آزمون روی 33 کودک طبیعی که به طور تصادفی از مهد کودک های شهر تهران انتخاب شده بودند، اجرا گردید. براساس نتایج بدست آمده، آزمون ساخته شده در این مطالعه پایا و از نظر توازن واجی و همسانی فهرست ها به لحاظ دشواری معنای واژه ها معتبر است. اعتبار این آزمون از نظر آشنا بودن واژه ها به دلیل رعایت توازن واجی، عدم دسترسی به گنجینه واژه های حقیقی کودکان 4 تا 6 ساله، لزوم تصویر پذیری واژه ها و وجود دو واژه تصویر پذیر مشابه دیگر در واژگان این کودکان اندکی کاهش نشان می دهد. برای رفع این مشکل از شیوه نشان دادن تصاویر به کودک پیش از شروع آزمون استفاده می شود.

---

در این پژوهش ابتدا مشخصت فرکانس و دامنه تشدید گوش خارجی در نمونه های دارای شنوایی هنجار و تمپانوگرام نوع A ارزیابی شد. سپس با مشخصات فرکانس و دامنه تشدید افراد دارای تمپانوگرام نوع B که نشانه ابتلا به اوتیت میانی همراه با ترشح بود مقایسه گردید. 120 گوش به طور مساوی مربوط به 60 دختر و پسر 7 تا 9 ساله دارای تمپانونگرام نوع A بود و 60 نمونه دیگر به 38 پسر دارای تمپانوگرام نوع B در سنین 7 تا 9 سال تعلق داشت. فرکانس و دامنه تشدید گوش خارجی در 180 گوش طی دو مرتبه آزمون اولیه و آزمون مجدد ارزیابی گردید. با مقایسه میانگین دامنه تشدید گروه پسران دارای تمپانوگرام نوع A با پسران دارای تمپانوگرام نوع B، مشخص شد میزان این متغیر در گروه اخیر 6.9 دسی بل SPL بیشتر است که این اختلاف از نظر آماری معنی دار است (P<0.01). البته تفاوت میانگین فرکانس دو گروه نیز از نظر آماری معنی دار بود. بررسی نتایج آزمون اولیه آزمون مجدد نشان داد که آزمون تکرار پذیر و دارای قابلیت بالاست. به این ترتیب ارزیابی دامنه فرکانس تشدید گوش خارجی در موارد ویژه، روش جایگزینی خوبی برای تمپانومتری به منظور ردیابی مایع در گوش میانی می باشد.

---

این مورد در طبقه‏بندی نورولوژیک جای می‏گیرد. بیمار کودکی است که در وضعیت تحصیلی‏اش به‏عنوان فرد مبتلا به ناتوانی یادگیری مطرح شده است. وی، اولین بار قبل از سیزده سالگی برای ارزیابی اختلال در پردازش شنوایی مرکزی (CAPD) ارجاع داده شده بود.مادر با گذشت زمان متوجه مشکلات عدیدۀ شنوایی فرزندش شده بود و به همین جهت انجام آزمایش مربوط به توانایی‏های پردازش مرکزی شنوایی ضروری به نظر می‏رسید. کودک در شنیدن در حضور نویز و مسیر گفتاری دچار مشکل است و اغلب از اطرافیان می‏خواهد آنچه را گفته‏اند تکرار کنند. در مکان‏یابی صدا نیز بدون مشکل نیست. هیچ‏گونه اختلال تعادلی ندارد. کودک در مدرسه پیشرفت خوبی داشت و تنها مشکل وی در خواندن بود زیرا سطح خواندن او حدود یک پایه، پایین‏تر از حد انتظار بود. قوای هوشی کلی وی در حد هنجار بود.

---

هدف: تعیین شیوع انواع کاهش شنوایی و عوامل مرتبط با آن در مراجعین به کلینیک شنوایی شناسی بیمارستان بوعلی تهران
مواد و روشها : این مطالعه توصیفی ـ تحلیلی به صورت مقطعی در کلینیک شنوایی شناسی بیمارستان بوعلی تهران از مهر 1379 تا مهر 1380روی 6020 گوش مربوط به 3010 مراجعه کننده (1651 مرد و 1359 زن) انجام شده است.
یافته ها: بیشترین علت مراجعه افراد مورد بررسی کاهش شنوایی (5/20%) می‌باشد. نوع کاهش شنوایی در 1319 گوش (9/21%) حسی ـ عصبی ، در 1059 گوش (6/17%) انتقالی و در 234 گوش (9/3%) آمیخته است. میزان کاهش شنوایی در هر دو گوش راست و چپ افراد مورد مطالعه بیشتر درحد ملایم (14%) است. تفاوت های مشاهده شده در میانگین آستانه های شنوایی میان دو جنس از نظر آماری معنی دار نیست (05/0P>) در حالیکه تفاوت های مشاهده شده در میانگین آستانه های شنوایی در گروه های سنی مختلف از نظر آماری معنی دار است (05/0P<) بیشترین شکل ادیوگرام ملاحظه شده شکل صاف (1/55%) است. نمای 2333 گوش (8/38%) در اتوسکوپی دارای حالتهای ناهنجار است. تمپانوگرام های ناهنجار در (2/37%) موارد مشاهده گردید که بیشترین مورد مربوط به نوع B(9/15%) است. به طور کلی 2/2% از افراد مورد بررسی سابقه استفاده از سمعک را داشته اند که بیشترین نوع سمعک استفاده شده از نوع پشت گوشی (5/1%) است. 2/6% از افراد با توجه به نوع و میزان کم شنوایی شان نیاز به خدمات توانبخشی داشتند.
بحث: نتایج حاصله تنها در این پژوهش معتبر بوده و تعمیم آن نیازمند پژوهشهای گسترده تری است.

---

هدف: بررسی مشخصات فیزیکی گسیل های صوتی خودبخودی گوش ، گسیل های صوتی برانگیخته گذرا از گوش و گسیل های صوتی حاصل اعوجاج گوش پسران (11-7) سال با شنوایی هنجار.
مواد و روشها : این مطالعه مقطعی روی 100 پسر دبستانی 11-7 ساله با شنوایی هنجار و ساکن منطقه 12 تهران صورت گرفت. نمونه ها تحت معاینه اتوسکپی ، ادیومتری تن خالص و ایمیتانس قرار گرفتند و در صورت طبیعی بودن نتایج آزمون OAEs انجام شد. اثر گوش مورد مطالعه و دست برتری نیز بررسی گردید.
نتایج: در آزمون SOAE ، حدود 30 درصد از افراد مورد مطالعه ، واجد گسیلهای صوتی خودبخودی گوش بودند که تعداد، میانگین فرکانس و میانگین دامنه گسیل ها بین گوش راست و چپ تفاوت معنی داری را نشان ندادند. در آزمون TEOAE ، میانگین دامنه گسیل ها بین گوش راست و چپ افراد مورد مطالعه در پاسخ کلی و در فرکانس های 1 و 3 کیلو هرتز تفاوت معنی داری را نشان دادند (p<0.05). که این تفاوت مبین فراوانی بیشتر دامنه ها در گوش راست می‌باشد. در آزمون TEOAE ، میانگین دامنه گسیل ها بین افراد راست برتر و چپ برتر تفاوت معنی داری را نشان ندادند. در آزمون TEOAE ، میانگین دامنه گسیل ها بین گوش راست و چپ افراد مورد مطالعه تفاوت معنی داری را نشان ندادند. در آزمون DPOAE ، میانگین دامنه گسیل ها در فرکانس های 1611 ، 2026 ، 2564 هرتز ، بین افراد راست برتر و چپ برتر ، تفاوت معنی داری را نشان دادند (p<0.05). که این تفاوت مبین فراوانی بیشتر دامنه ها در افراد چپ برتر می‌باشد. در آزمون TEOAE ، میانگین دامنه گسیل ها بین گوش راست و چپ افراد مورد مطالعه تفاوت معنی داری را نشان ندادند. در آزمون DPOAE ، میانگین دامنه گسیل ها در فرکانس های ، 1611 ، 2026 ، 2564 ، هرتز ، بین افراد راست برتر و چپ برتر ، تفاوت معنی داری را نشان دادند (p<0.05) که این تفاوت مبین فراوانی بیشتر دامنه ها در افراد چپ برتر می‌باشد.
بحث : یافته های حاصله در سه مورد با سایر مطالعات متفاوت است که عبارتند از برابری تعداد SOAE در دو گوش ، یکسانی دامنه DPOAE دو گوش ، تأثیر دست برتری بر میانگین دامنه گسیل ها در برخی فرکانس ها. بنابراین لازم است این نکات در آزمون OAE پسران نوجوان مدنظر قرار گیرند.

---

هدف: بررسی و مقایسه مشخصات فیزیکی گسیل های صوتی حاصل اعوجاج در گوش راست و چپ نوزادان 59-1روزه دارای شنوایی هنجار مراجعه کننده به بخش شنوایی شناسی دانشکده توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی تهران (1381)
مواد و روشها: پژوهش حاضر به روش توصیفی ـ تحلیلی روی 102 نوزاد (204 گوش) که به روش آسان انتخاب شده بودند ، انجام شده است. مراحل آزمایش عبارت بود از اتوسکوپی ، ادیومتری مشاهده رفتاری ، ادیومتری ایمیتانس ، DPOAEs و در صورت لزوم ABR ، در DPOAEs ، دامنه و فرکانس گسیل 2f ـ 1f2 حاصل از تحریک دو صوت خالص با شدت dB SPL 65-1L و dB SPL 50-2L با نسبت 2/1=1f/2f بررسی گردید.
نتایج:
1ـ نوزادان هنجار ، همگی دارای DPOAEs بودند.
2- دامنه DPOAEs گوش راست به طور معنی داری بزرگتر از دامنه در گوش چپ است (05/0/P<).
3- بین دامنه های حاصل از DPOAEs بر حسب نوزادان مورد مطالعه اختلاف معنی داری دیده نمی‌شود.
بحث و نتیجه گیری: DPOAEs می‌تواند جهت ارزیابی سریع ، غیر تهاجمی و به عنوان ابزاری عالی برای غربالگری افت شنوایی نوزاد بکار گرفته شود.

---

هدف: بررسی حد افتراق فرکانسی در نوازندگان سازهای زهی
مواد و روشها: این مطالعه مورد ـ شاهد بر روی 15 نوازنده سازهای زهی (30 گوش) با سابقه نوازندگی بیشتر از 10 سال و 15 فرد با شنوایی هنجار (30 گوش) انجام گرفت.جامعه مورد پژوهش از جنس مذکر و در محدوده سنی 30-20 سال بودند. نمونه ها تحت اتوسکوپی ، ادیومتری ایمیتانس و ادیومتری صوت خالص قرار گرفتند. سپس آزمون حد افتراق فرکانسی در محدوده فرکانس ها ی 8000-250 هرتز و در سطح dBSL 40 انجام شد.
یافته‏‏‏ ها: در این پژوهش حد افتراق فرکانسی افراد نوازنده نسبت به گروه شاهدکمتر بود و اختلاف بین دو گروه معنادار می باشد.
نتیجه گیری: براساس یافته های حاصله احتمالاً افتراق فرکانسی بهتر و ظریفتر در نوازندگان بدلیل آموزش، تمرین و آشنایی با نت ها می باشد.

---

هدف: مطالعه و بررسی شدت و محتوای طیفی گروهی از اسباب بازیها به عنوان منبع آلودگی صوتی
مواد و روش ها: پژوهش مقطعی حاضر روی 184 اسباب بازی انجام گردیده است. این اسباب بازیها به طور تصادفی از فروشگاههای اسباب بازی در مناطق مختلف شهر انتخاب شده و در 10 گروه دسته‌بندی گردید. اندازه‌گیری نویز آنها در فاصله 2 ، 25 و 50 سانتی متری از سر با استفاده از dBA صورت گرفت. پرصداترین اسباب‌بازی هر گروه جهت آنالیز فرکانسی بصورت اکتاو‌باندی انتخاب گردید.
یافته ها: بیشترین شدت نویز در فاصله 2 سانتی متری مربوط به تفنگهای اسباب بازی با میانگین dBA 112 و محدوده dBA 127-100 بوده و کمترین شدت مربوط به جغجغه ها با میانگین dBA 84 و محدوده dBA 95-74 بوده است. سطح نویز هنگام افزایش فاصله از 2 به 25 سانتی متری نسبت به 25 به 50 سانتی متر، غیر از 2 مورد به طور معنی داری کاهش می یافت. آنالیز فرکانسی نویزها حاکی از وجود انرژی در محدوده مؤثر شنوایی بود. در بسیاری از اسباب بازی ها انرژی در محدوده فرکانس های میانی و زیر تمرکز داشت.
نتیجه گیری: سطح نویز ناشی از اسباب بازیها قابل توجه بوده و در بسیاری از موارد فراتر از dBA 90 بوده است. محتوای طیفی اسباب بازیها حاکی از تمرکز در فرکانسهای میانی و بالا در بسیاری از موارد بود. بنابراین اسباب بازیها به عنوان یک منبع آسیب شنوایی مطرح هستند و لازم است مورد توجه قرار گیرند.

---

زمینه و هدف: عدم تشخیص و مداخله زودهنگام کم شنوایی منجر به تأخیردر رشد گفتار و زبان می شود. بر این پایه، توانبخشی شنوایی، موضوع بسیار مهمی است که توانایی فرد در برقراری ارتباط را می تواند بهبود بخشد. از موفق ترین برنامه های تربیت شنوایی کودکان، برنامه والد ـ کودکSKI-HI  است. هدف اصلی از مطالعه‏ی حاضر متناسب سازی این برنامه برای زبان فارسی و ارزشیابی آن در کودکان مبتلا به آسیب دیدگی شنوایی زیر 3 سال است.
روش بررسی: پس از تدوین و متناسب سازی این برنامه، 15 کودک زیر 3 سال که کاهش شنوایی حسی دوطرفه در حد شدید داشتند و از سمعک مناسب دو گوشی استفاده می کردند، به مدت 6 ماه با برنامه تربیت شنوایی متناسب شده آموزش دیدند و سطح مهارت شنوایی آنها در دو مرحله یعنی پیش از درمان توانبخشی  و پس از آن، ارزیابی شد. بر پایه این اطلاعات، سرعت رشد مهارت شنوایی در مرحله پیش از درمان توانبخشی، شاخص کارایی مداخله (درمان توانبخشی) و شاخص تغییر نسبی محاسبه شد.
یافته‏ها: میانگین سرعت رشد مهارت شنوایی پیش از درمان توانبخشی و شاخص کارایی مداخله به ترتیب 31/0  و87/0  به دست آمد. تفاوت این دو متغیر از نظر آماری معنی دار است. میانگین شاخص تغییر نسبی(38/3 ) نشان داد که سرعت رشد مهارت‏های شنوایی نمونه‏های مورد مطالعه نسبت به مرحله پیش از درمان توانبخشی، 38/2 برابر بیشتر شده است نیز، با احتمال 95 درصد، سرعت رشد مهارت‏های شنوایی در جمعیت مورد مطالعه 46/1 تا 30/3 بیشتر می‏باشد.
نتیجه‏گیری: آموزش با استفاده از برنامۀ تربیت شنوایی والد-کودک متناسب شده SKI-HI می­تواند در رشد مهارت‏های شنوایی کودکان کم‏شنوا به طور چشگیری مؤثر باشد.

---

زمینه و هدف: اختلال یادگیری از شایع ترین مشکلات کودکان دبستانی می باشد و تقریبا 10 درصد این کودکان با این مشکل مواجه هستند. مشخص شده است که اختلال یادگیری با اشکالات ظریف در کدبندی اطلاعات شنوایی در سیستم شنوایی مرکزی همراه می باشد. هدف از مطالعه حاضر بررسی پتانسیل های برانگیخته میان رس شنوایی در کودکان دبستانی مبتلا به اختلال یادگیری در مقایسه با کودکان هم سن و سال هنجار می باشد.
روش بررسی: در این مطالعه مقطعی، پتانسیل های برانگیخته میان رس شنوایی با استفاده از کلیک روی 31 کودک مبتلا به اختلال یادگیری 12-7 ساله و 31 فرد هم سن و سال هنجار انجام شد. دامنه و زمان نهفتگی امواج حاصله با افزایش شدت محرک و تحریک دو گوشی مقایسه گردید.
یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد که دامنه امواج پتانسیل های برانگیخته میان رس شنوایی در افراد مبتلا به اختلال یادگیری از گروه شاهد در تمامی امواج غیر از Na و Pa گوش راست به طور معنی داری کمتر بود ولی برای زمان نهفتگی بین دو گروه تفاوت معنی داری دیده نشد.
نتیجه گیری: به نظر می رسد که با توجه به نتایج حاصل از این مطالعه احتمالا پتانسیل های برانگیخته میان رس شنوایی می توانند در ارزیابی و تشخیص اختلال یادگیری کارآیی قابل توجهی داشته باشند هر چند که هنوز به مطالعات بیشتری نیاز است.

---

زمینه و هدف: ارزشیابی به‏طور عمده سنجش شایستگی است. ارتقاء کیفی آموزش، پژوهش، بهداشت و نیز درمان توانبخشی از مهم­ترین وظایف مسئولان گروهها است. بهبود سطح آموزشی دانشجویان شنوایی‏شناسی از نظر علمی و عملی، هدف غایی این رشته که خدمت‏رسانی به جامعه از بعد شنوایی و تعادل است را تأمین می‏کند. هدف از این بررسی، ارزیابی نقاط قوت، ضعف، فرصت‏ها و تهدیدهای گروه شنوایی‏شناسی و شناسایی راههای مرتفع ساختن ضعف‏ها و تهدیدها است.
روش بررسی: این مطالعه مقطعی توصیفی روی نمونه‏های مورد ارزیابی یعنی دانشجویان مقاطع کارشناسی و کارشناسی ارشد، اعضاء هیأت علمی و مدیر گروه (در 9 حوزه تحت عنوان ساختار سازمانی مدیریت، برنامه‏های آموزشی، فرآیند تدریس و یادگیری، دانشجویان، فضاها و تجهیزات آموزشی، دانش‏آموختگان، هیئت علمی، پژوهش و درمان) انجام شده است. اطلاعات حوزه‏های مورد ارزیابی توسط پرسشنامه جمع­آوری گردید. نتایج بر حسب درصد بیان گردید.
یافته‏ها: در این مطالعه گروه بالاترین امتیاز (54/4 از 5) را در حوزه درمان و کمترین امتیاز (39/3) را در حوزه فضاها و امکانات آموزشی کسب نمود. امتیازات کسب شده در حوزه‏های 9گانه به ترتیب: ساختار سازمانی و مدیریت 36/4 (31/87 درصد)، دوره‏های آموزشی و برنامه درسی 17/4 (58/83 درصد)، فرایند تدریس و یادگیری 01/4 (26/80 درصد)، دانشجویان 43/3 (6/68درصد)، فضاها و تجهیزات از سه دیدگاه دانشجویان کارشناسی، کارشناسی ارشد و هیأت علمی 60/3 (11/72درصد)، دانش‏آموختگان60/3 (03/72 درصد)، هیأت علمی 03/4 (6/80 درصد)، پژوهش 52/3 (4/70 درصد) و درمان و کیفیت آن 54/4 (8/90 درصد) بود. به این ترتیب عامل اصلی که گروه می‏باشد از 9 حوزه مورد ارزشیابی 89/3 از 5 (88/77 درصد) را بدست آورد.
نتیجه‏گیری: در این بررسی گروه شنوایی‏شناسی در وضعیت مطلوب قرار دارد. در صورت توجه به نقاط قوت و ضعف و فرصت‏ها و تهدیدهای گروه به نظر می‏رسد بتوان این وضعیت را به بسیار مطلوب تبدیل نمود.

---

زمینه و هدف: اشکال در دریافت و تلفیق ورودی‏های حسی به‏خصوص حس شنوایی از بارزترین مشکلات کودکان مبتلا به اتیسم می‏باشد. ساقه مغز در دریافت، کدبندی و تلفیق حس شنوایی نقش کلیدی دارد. با استفاده از پاسخ شنوایی ساقه مغز می‏توان عملکرد بخش شنوایی ساقه مغز را مورد بررسی قرار داد. بنابراین هدف از پژوهش حاضر، بررسی ویژگی‏های پاسخ شنوایی ساقه مغز در کودکان مبتلا به اتیسم در مقایسه با کودکان هنجار می‏باشد.
روش بررسی: این مطالعۀ مورد ـ شاهدی روی 30 کودک (58 گوش) مبتلا به اتیسم و 30 کودک (57 گوش) هنجار 12-6 ساله انجام شد. کودکان مبتلا به اتیسم با استفاده از پرسش‏نامه اصلاح‏شده مصاحبه تشخیصی اتیسم به دو زیرگروه خفیف و شدید تقسیم شدند. پاسخ‏های شنوایی ساقه مغز با استفاده از محرک کلیک در گروه‏های مورد و شاهد ثبت و مقایسه شد.
یافته‏ها: میانگین زمان نهفتگی امواج  III، V، I-III و I-V بین دو گروه هنجار و اوتیسم تفاوت معنی‏داری داشت (p<0/05). با مقایسه نتایج دو زیرگروه اتیسم با گروه هنجار مشاهده شد که در واقع زمان نهفتگی امواج در زیرگروه اتیسم شدید نسبت به گروه هنجار و زیرگروه اتیسم خفیف به صورت معنی‏داری افزایش یافته بود (p<0/05) و دو گروه دیگر تفاوتی نداشتند.
نتیجه‏گیری: افزایش زمان نهفتگی امواج در گروه مبتلا به اتیسم شدید، نشان‏دهندۀ درگیری سطوح پایین ساقه مغز می‏باشد. احتمالاً درگیری ساقه مغز سبب تشدید علائم اوتیسم در کودکان می‏گردد. از این رو، پیشنهاد می‏شود ارزیابی عملکرد ساقه مغز با استفاده از پاسخ‏های شنوایی در مجموعه آزمون‏های تشخیصی اتیسم گنجانده شود.

---

زمینه و هدف: پتانسیل‏های عضلانی برانگیخته از دهلیز یکی از ابزارهای جدید برای بررسی عملکرد دهلیزی می‏باشد. این پاسخ پس از ارائه تحریک صوتی با شدت بالا از سطح عضلۀ جناغی ـ چنبری ـ ماستوئیدی ثبت شده و از ساکول منشأ می‏گیرد. هدف از این مطالعه، مقایسه پاسخ‏های عضلانی برانگیخته از دهلیز با استفاده از کلیک و تن‏برست 500 هرتز در افراد هنجار می‏باشد.
روش بررسی: در این مطالعۀ مقطعی 30 فرد هنجار (15 مرد، 15 زن) با طیف سنی 30-18 سال شرکت کردند. از آنها خواسته شد روی صندلی نشسته و به‏منظور انقباض عضلۀ جناغی ـ چنبری ـ ماستوئیدی هر طرف، سر خود را 30 درجه به جلو خم کرده و به سمت مخالف آن عضله بچرخانند. پاسخ با استفاده از کلیک و تن‏برست 500 هرتز ثبت گردید. زمان نهفتگی امواج 13p و 23n، دامنۀ قله به قعر، نسبت دامنه‏ای و آستانۀ پاسخ‏ها با هر محرک تجزیه و تحلیل شد.
یافته‏ها: پاسخ‏ها در تمامی افراد با تن‏برست ثبت شد ولی با کلیک در یکی از نمونه‏ها پاسخی به‏دست نیامد. زمان نهفتگی امواج با تن‏برست، طولانی‏تر و دامنۀ امواج بزرگتر بود(p<0/05). همچنین آستانۀ پاسخ به تن‏برست کمتر از کلیک به‏دست آمد (p<0/05). هیچ تفاوت معنی‏داری بین پاسخ دو گوش و دو جنس مشاهده نشد.
نتیجه‏گیری: محرک‏های مختلف بر پارامترهای پاسخ‏های عضلانی برانگیخته از دهلیز تأثیر دارند. از این رو، به دست آوردن مقادیر هنجار جهت ارزیابی‏های بالینی الزامی است. با توجه به مقادیر به دست آمده در مطالعۀ حاضر، پیشنهاد می‏شود از تن‏برست 500 هرتز در مقایسه با کلیک برای ارزیابی‏های بالینی استفاده گردد.

---

زمینه و هدف: در تله متری پاسخ عصبی، تحریک و ثبت پاسخ عصب شنوایی توسط الکترودهای درون حلزونی پروتز کاشت حلزون صورت می‏پذیرد. در این جا تحریک الکتریکی توسط یک الکترود به عصب شنوایی ارائه و پاسخ حاصله که پتانسیل عمل مرکب الکتریکی نامیده می‏شود، توسط یکی از الکترودهای مجاور ثبت می‏گردد. مهم‏ترین کاربردهای بالینی این آزمون عبارتند از ارزیابی و پایش پاسخ‏های عصب شنوایی در حین و بعد از عمل جراحی و کمک به تنظیم اولیه پردازشگر گفتار. هدف این مطالعه، ارزیابی تغییرات آستانه این پتانسیل طی سه ماه بعد از دریافت پروتز در کودکان کاشت حلزون شده بود.
روش بررسی: مطالعه حاضر، یک مطالعه طولی بود. جمعیت مورد مطالعه، کودکانی بودند که در تابستان و پاییز سال 1386 در بیمارستان‏های امیر اعلم و حضرت رسول اکرم^(ص) تهران تحت عمل جراحی کاشت حلزون قرار گرفته بودند. آستانه این پتانسیل طی چهار جلسه پس از دریافت پروتز و با فواصل زمانی تقریباً یک ماهه، در الکترودهای اول، هشتم، پانزدهم و بیستم مورد ارزیابی قرار گرفت.
یافته‏ها: میانگین آستانه‏ها، تفاوت درون الکترودی معنی‏داری نداشتند. اما مقایسه بین الکترودی نتایج حاکی از کاهش معنی‏دار میانگین آستانه در الکترودهای رأسی‏تر نسبت به الکترودهای پایه‏ای‏تر بود(p<0/001).
نتیجه‏گیری: ثبات نتایج حاصله می‏تواند باعث اطمینان خاطر بیشتر درمانگر جهت تنظیم پردازشگر گفتار برای مدتی نسبتاً طولانی گردد. هم چنین نتایج بهتر الکترودهای رأسی‏تر نیز می‏تواند موجب ارائه و اعمال یک راهکار کدگذاری مؤثرتر گردند.

---

زمینه و هدف: انجام آزمون‏های تعادلی مرسومی مانند الکترونیستاگموگرافی و ویدئونیستاگموگرافی، به‏علت آنکه نیاز به بینایی دارد در نابینایان میسر نمی‏باشد. از آنجا که آزمون پتانسیل عضلانی برانگیخته دهلیزی، نیاز به بینایی ندارد به نظر می‏رسد آزمون مناسبی برای ارزیابی بخشی از سیستم دهلیزی این افراد باشد. این مطالعه با هدف بررسی میزان وقوع و زمان نهفتگی موج p13 و n23 در  نابینایان مادرزادی و افراد بینا انجام شد.
روش بررسی: در این مطالعه مقطعی‏ـ‏مقایسه‏ای، پتانسیل عضلانی برانگیخته دهلیزی با ارائه محرک تن‏برست 500 هرتز با شدت 95 دسی‏بل nHL در 20 فرد بینا و 20 فرد نابینای مادرزاد در محدودۀ سنی 30-18 سال ثبت شد.
یافته‏ها: پاسخ پتانسیل عضلانی برانگیخته دهلیزی در تمامی افراد (100%) مشاهده گردید. میانگین زمان نهفتگی امواج p13 و n23، هر دو گوش، در دو گروه اختلاف آماری معنی‏داری را نشان نداد (p>0/05).
نتیجه‏گیری: به نظر می‏رسد شکل‏گیری مسیر عصبی و قوس رفلکسی پتانسیل عضلانی برانگیخته دهلیزی در افراد نابینا مشابه افراد بینا بوده و رشد این مسیر مستقل از سیستم بینایی صورت می‏گیرد. از این‏رو آزمون پتانسیل عضلانی برانگیخته دهلیزی می‏تواند آزمون مفیدی در ارزیابی عملکرد بخشی از سیستم دهلیزی نابینایان باشد.

---

زمینه و هدف: اسکلروز متعدد یک بیماری نورولوژیک است که سیستم عصبی مرکزی را درگیر می‌کند. بررسی‌ها نشان داده‌اند که نتایج آزمون‏های رفتاری شنوایی مرکزی نظیر رهایی از ماسکینگ یا اختلاف سطح پوشش در بیماری اسکلروز متعدد متأثر می‌گردند. هدف از این مطالعه بررسی و مقایسۀ میزان اختلاف سطح پوشش در افراد مبتلا به بیماری اسکلروز متعدد با افراد هنجار است.
روش بررسی: این مطالعۀ مقطعی غیرمداخله‌ای روی 32 فرد مبتلا به اسکلروز متعدد دارای شنوایی هنجار در محدودۀ سنی 20 تا 50 ساله و 32 فرد هنجار با شرایط سنی و جنسیتی مشابه در دانشکده توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد. آزمون اختلاف سطح پوشش روی آنها انجام شد.
یافته‌ها: میانگین اختلاف سطح پوشش در دو گروه هنجار و افراد مبتلا به اسکلروز متعدد تفاوت معنی‌داری نشان داد(p<0/01) در حالی که از نظر جنسیت اختلاف معنی‏داری بین میانگین میزان اختلاف سطح پوشش در دو گروه مشاهده نشد.
نتیجه‌گیری: استفاده از آزمون اختلاف سطح پوشش در مجموعه آزمون‏های تشخیص افتراقی بیماری اسکلروز متعدد برای ارزیابی اختلالات شنوایی و همچنین کنترل روند توانبخشی این بیماران مفید است.