زمینه و هدف: ارائه مراقبت بهداشتی مطلوب بدون اطلاعات وضعیت فعلی و قبلی بیمار ممکن نیست. پروندۀ بیمار نشان میدهد خدمات توسط چه کسی، چه زمانی، کجا و چگونه انجام گرفته است. به فرایند ثبت کامل اطلاعات مراقبت و درمان بیمار مستندسازی گویند. هدف این پژوهش تعیین عناصر اطلاعاتی ضروری در پروندۀ شنواییشناسی و ارائه الگو در ایران است.
روش بررسی: در یک پژوهش کاربردی از نوع مطالعات توصیفیـتطبیقی که در سالهای ۸۹-۱۳۸۸ انجام شد، با استفاده از فرمهای مستندسازی داخلی و خارجی، چک لیستی شامل عناصر اطلاعاتی قابل ذکر در پروندۀ شنواییشناسی تهیه و با استفاده از روش دلفی به نظرسنجی گذاشته شد. با توجه به لیست سازمان نظام پزشکی، نظرخواهی در بین شنواییشناسان ایران انجام شد. ۱۱۰ کارشناس و ۱۷ شنواییشناس عضو هیأت علمی دانشگاه به پرسشنامهها پاسخ دادند.
یافتهها: از ۵۱ عنصری که به نظرسنجی گذاشته شده بود ۳۷ عنصر با موافقت بیش از ۷۵ درصد، نه عنصر با ۵۰ تا ۷۵ درصد و پنج عنصر با موافقت کمتر از ۵۰ درصد مواجه شد. اعضای هیأت علمی اهمیت عنصر جنس را بهطور معنیداری بیشتر از کارشناسان تعیین نمودند(p=۰/۰۱۸). درصد افرادی که میزان تأثیر وجود اطلاعات شنواییشناسی را در پروندۀ بیمار خیلی زیاد ارزیابی کردند ۱/۷۰ بود.
نتیجهگیری: حداقل عناصر اطلاعاتی جمعیتشناختی، تاریخچۀ بیمار، ارزیابی بیمار و طرح درمان، با رعایت اصول طراحی فرمهای پزشکی، در قالب الگوی پروندۀ شنواییشناسی ارائه و دستورالعمل تکمیل آن نیز تدوین گردید.
