---

بعضی از محققین لکنت را اختلال در الگوی زمان بندی عناصر آوایی می دانند. تغییرات زمانی در هر مهارت حرکتی گفتار از اهمیت ویژه ای برخوردار است. توالی حرکات تولیدی در گفتار طبیعی بزرگسالان تحت کنترل ظریفی قرارداشته و معمولا دارای فواصل زمانی بسیار کوتاهی رد حد کمتر از 10 ثانیه است. در افراد مبتلا به لکنت ویژگی های زمانی گفتار نظیر آستانه واکی (VOT یا فاصله زمانی بین رهش اندام های تولیدی و شروع ارتعاش تار آواها) تحت کنترل ظریف نیست و موجب گفتار ناروان می شود. در این تحقیق تحلیلی-توصیفی مقطعی VOTs افراد لکنتی (30 مرد و 7 زن) در هجاهای اول و سوم 18 کلمه که با همخوان ها بی واک /PTK/ و واکدار /bdg/ شروع می شد، اندازه گیری شدند. آزمون های آماری مورد استفاده عبارت بودند از: آزمون تی مستقل و زوج، آزمون ضریب همبستگی، آزمون اندازه گیری های مکرر و آزمون مقایسه ها چند گانه. نتایج این پژوهش عبارتست از: لکنتی ها دارای VOT طولانی تری نسبت به غیر لکنتی ها هستند که نشانه عدم هماهنگی بین سیستم های تنفسی، آوایی و تولیدی آنها است. لکنتی ها VOT طولانی تری در هجای اول نسبت به هجای سوم دارند یعنی در هجای اول بیش از سایر هجاها دچار مشکل می شوند. VOT نامناسب شدید یک عامل فیزیولوژیک اولیه در بروز لکنت در کودکان باشد چرا که ارتباط معنی داری بین VOT و طول مدت ابتلا به لکنت وجود نداشت. در افراد طبیعی میزان VOT از همخوان های لبی به لثوی و کامی بدون توجه به جایگاه بلکه تحت تاثیر میزان فشار اندام های تولیدی افزایش می یابد. در افراد طبیعی میزان VOT همخوان های مورد مطالعه تحت تاثیر واکه های مجاور از /a/ به /O/ و /u/ با توجه به میزان افراشتگی زبان افزایش می یابد.