---

جهت بررسی میزان صدای ناشی از کارکرد ترانسفورماتورهای یک پست KV ۲۰/۶۳ که در منطقه مسکونی واقع شده است، اندازه گیری صدا در محوطه داخل پست (۳۶ نقطه)، محوطه خارج پست (۲۹ مکان) و در مکانهای مسکونی اطراف پست (۳۰ مکان) انجام شد. نتایج نشان داد که میزان صدای ناشی از کارکرد ترانس t۱ در حدود dBA ۱/۵۹ با انحراف معیار dB(A)۸۹/۶ و برای ترانس ۲t dB(A) ۸۶/۶=S و [ ( A ) dB ۸۹/۵۹ = X ] می باشد. میزان صدا در شرق پست dB(A) ۵۲/۲=S و [ ( A ) dB ۱/۵۴ = X ] غرب ، dB(A) ۷۶/۱=S و [ ( A ) dB ۹۵/۵۴ = X ] و جنوب پست dB(A) ۰۷/۱=S و [ ( A ) dB ۷۱/۴۹ = X ] اندازه گیری شد و آزمونهای آماری انجام شده در هیچ یک از جهات، اختلاف معنی داری در میزان صدا نشان نداد.نتایج اندازه گیری صدا در در واحدهای مسکونی نشان داد که میزان صدای ۱۰۰% مکانهای اندازه گیری از حد مجاز ارائه شده برای شب [(A)dB۴۰ ] بیشتر است و در مقایسه با استاندارد روز [ (A)dB۵۰] برای واحدهای مسکونی شرق و غرب پست به ترتیب ۵/۴۷% و ۵۰% بدست آمد.

---

زمینه و هدف: در حالی که درستی عملکرد سمعک ها یکی از شرایط لازم برای به حداکثر رساندن مهارت زبان و گفتار در کودکان مبتلا به کم شنوایی محسوب می شود، مطالعات بسیاری نشانگر این هستند که سمعک های برخی از کودکان دچار کاهش شنوایی در حد مطلوب کار نمی کنند. هدف از مطالعه حاضر بررسی نوع اشکالات سمعک کودکان دچار افت شنوایی می باشد که در مدارس باغچه بان کودکان کم شنوا آموزش می بینند.
روش بررسی: در این مطالعه مقطعی- تحلیلی، اشکالات سمعک های گروهی از کودکان مدارس باغچه بان تهران ارزیابی شد. این کودکان از مدرسه به کلینیک شنوایی شناسی دانشکده توان بخشی، دانشگاه علوم پزشکی تهران مراجعه کردند و در این مرکز ۶۲ سمعک و ضمایم آن که مربوط به ۴۱ کودک بود دقیقا بررسی گردید. در ابتدا با استفاده از استتوکلیپس عملکرد سمعک بررسی شد. سپس سمعک در دستگاه آنالیزور مورد ارزیابی الکترواکوستیک قرار گرفت و مقادیر قله منحنی های حداکثر بهره و حداکثر خروجی تعیین شد. کلیه مقادیر و اطلاعات مربوط به نوع اشکال به تفکیک نوع سمعک در پرسشنامه ثبت گردید و مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.
یافته ها: در کل سمعک های مورد بررسی، ۵۶,۴۶ درصد سمعک ها سالم و ۴۳.۵۴ درصد سمعک ها معیوب بود. بیشترین معایب سمعک، به ترتیب مربوط به باتری (%۲۴.۱۹) و کنترل کننده های سمعک (%۲۰.۹۶) بود. اشکالات اجزای خارجی بیشتر از اجزای داخلی بود. ۷۰.۹۶ درصد قالبها دارای اشکال بود. برای تمامی سمعک های دارای عملکرد، بین میانگین داده های قله منحنی های حداکثر بهره و حداکثر خروجی در کوپلر آنچه در کاتولوگ ها آمده است با آنچه در ارزیابی های این مطالعه بدست آمد تفاوت معنی دار وجود داشت.
نتیجه گیری: بیشترین اشکال سمعک های کودکان ناشنوا، مربوط به باتری و کنترل کننده های آنها بود که این موارد از اجزای خارجی سمعک می باشند. حدود نیمی از سمعک ها معیوب و حدود سه چهارم قالبها دارای اشکال بود. یافته های این مطالعه حاکی از ضرورت ارتقای کیفیت سمعک و قالب دانش آموزان مدارس باغچه بان و نیز بهبود سطح مشاوره پس از دریافت سمعک می باشد.

---

زمینه و هدف: مطالعات انجام شده از دهه ۱۹۰۰، اختلاف کودکان کم‏شنوای شدید و عمیق با کودکان هنجار در طیف گسترده‏ای از تمرینات حرکتی، به‏ویژه حفظ تعادل را نشان داده است. مطالعه حاضر با هدف بررسی مهارت‏های تعادلی ایستا و پویا در کودکان کم‏شنوای شدید تا عمیق مادرزاد و مقایسۀ آن با کودکان هنجار هم سن صورت گرفت.
روش بررسی: بررسی مقطعی حاضر روی ۳۰ کودک کم‏شنوای شدید تا عمیق و ۴۰ کودک هنجار ۱۰-۶ ساله انجام شد. ارزیابی مهارت‏های تعادلی با زیرآزمون تعادلی نه مرحله‏ای، نسخه دوم آزمون قابلیت حرکتی بروئینینکس‏ـ‏اوسرتسکی انجام شد.
یافته‏ها: کودکان کم‏شنوا در هفت مرحله از آزمون، درصد ردی از ۷/۱۶ تا ۰/۱۰۰ درصد و گروه هنجار تنها در سه مرحله آزمون، درصد ردی از ۵/۲ تا ۵/۵۷ درصد داشتند که اختلاف آنها معنی‏دار بود(p<۰/۰۰۰۱). بین دو گروه در دو مهارت ایستادن روی یک پا با چشم‏های بسته روی زمین و سپس روی تخته تعادلی، تفاوت معنی‏داری مشاهده شد(p<۰/۰۰۰۱).
نتیجه‏گیری: به نظر می‏رسد رشد مهارت‏های تعادلی ایستا نسبت به مهارت‏های پویا، دیرتر به وقوع می‏پیوندد. از آنجا که کودکان کم‏شنوای شدید تا عمیق نسبت به کودکان هنجار، در هر دو مهارت‏های تعادلی ایستا و پویا ضعیف‏تر عمل می‏کنند، ارزیابی رفتاری مهارت‏های تعادلی می‏تواند به شناسایی اختلالات تعادلی کمک نماید.

---

زمینه: آگاهی واجی یکی از مهم‏ترین متغیرهای پیش‏بینی‏کننده مهارت خواندن است که با روش‏های مختلفی آموزش داده می‏شود. یکی از روش‏های آموزش آگاهی واجی استفاده از روش آموزش مستقیم است. پژوهش حاضر از اولین پژوهش‏های آزمایشی است که با هدف بررسی تأثیر آموزش مستقیم آگاهی واجی بر پیشرفت مهارت خواندن دانش‏آموزان مبتلا به اختلال خواندن انجام شده است.
مورد: سه دانش‏آموز پسر با اختلال خواندن در پایه دوم ابتدایی از یک مدرسه ابتدایی در منطقه شش آموزش و پرورش شهر تهران به‏عنوان آزمودنی‏های شرکت‏کننده در پژوهش انتخاب شدند. طرح پژوهش، تک‏آزمودنی از نوع طرح چند خط پایه‏ای با آزمودنی‏های مختلف بود. برای تشخیص اختلال خواندن، از آزمون خواندن و نارساخوانی و مقیاس تجدید نظر شده هوشی وکسلر کودکان و برای اندازه‏گیری پیشرفت مهارت خواندن، از آزمون محقق‏ساخته ۱۰۰ کلمه‏ای خواندن استفاده شد. داده‏های مورد نیاز در شرایط مختلف خط پایه، مداخله، و پیگیری جمع‏آوری شد. در شرایط مداخله آزمایشی هر آزمودنی دست‏کم ده جلسه آموزش مستقیم آگاهی واجی به مدت ۴۵-۴۰ دقیقه دریافت کرد، اما در شرایط خط پایه و شرایط پیگیری هیچ‏یک از آنها آموزش مستقیم آگاهی واجی را دریافت نکردند. مقایسه عملکرد آزمودنی‏ها در شرایط خط پایه، مداخله و پیگیری نشان داد که آموزش مستقیم آگاهی واجی بر پیشرفت مهارت خواندن هر سه آزمودنی تأثیر مثبت داشته و این یادگیری در طول زمان پایدار مانده است.
نتیجه‏گیری: آموزش مستقیم آگاهی واجی بر مهارت خواندن دانش‏آموزان دارای اختلال خواندن در دوره ابتدایی تأثیر مثبت دارد و موجب افزایش مهارت خواندن در آنها می‏شود.

---

زمینه و هدف: پتانسیل عضلانی برانگیختۀ دهلیزی و پاسخ منفی با زمان نهفتگی کوتاه برانگیختۀ صوتی دو پاسخ غیرحلزونی با منشاء احتمالی ساکول است. مطالعۀ حاضر با هدف تعیین درصد وجود دو پاسخ و بررسی ارتباط آنها در کودکان کم‏شنوا انجام شد.
روش بررسی: این مطالعه روی ۳۰ کودک کم‏شنوای حسی عصبی عمیق مادرزاد انجام شد. پتانسیل عضلانی برانگیخته دهلیزی با ارائۀ محرک تن‏برست و پاسخ منفی با زمان نهفتگی کوتاه برانگیختۀ صوتی با ارائۀ محرک کلیک ثبت گردید. هر دو پاسخ در سطح شدت آستانۀ راه هوایی به‏صورت یک گوشی از طریق رسیور داخلی ثبت شدند.
یافته‏ها: پتانسیل عضلانی برانگیخته دهلیزی در ۳/۵۳ درصد کودکان و پاسخ منفی با زمان نهفتگی کوتاه برانگیختۀ صوتی در ۴۰ درصد کودکان به‏دست آمد. بین درصد ثبت این دو پاسخ، ارتباط معنی‏داری وجود داشت(p=۰/۰۰۵). جنسیت و گوش مورد بررسی بر نتایج آزمون‏ها تأثیری نداشت.
نتیجه‏گیری: در نزدیک به نیمی از کودکان کم‏شنوا، هر دو پتانسیل عضلانی برانگیخته دهلیزی و پاسخ منفی با زمان نهفتگی کوتاه برانگیخته صوتی ثبت گردید. این یافته از یک سو به عدم تأثیر کم‏شنوایی بر عملکرد ساختارهای اتولیتی در برخی از کودکان و از سوی دیگر به احتمال وجود نقص دهلیزی به همراه کم‏شنوایی عمیق در گروه دیگر اشاره دارد. این امر بر ضرورت بررسی عملکرد دستگاه دهلیزی در کنار سایر ارزیابی‏ها برای اطلاع از عملکرد این دستگاه تأکید دارد.

---

زمینه و هدف: استرس منبع بسیاری از مشکلات موجود در سر راه زندگی ما انسان‏ها است و هر لحظه زندگی افراد را مورد تهدید قرار می‏دهد. حضور کودک کم‏شنوا در خانواده علاوه بر ایجاد استرس، زندگی زناشویی پدران و مادران را تحت تأثیر قرار می‏دهد. هدف این پژوهش مقایسۀ استرس و رضایتمندی زناشویی در والدین کودکان کم‏شنوا و کودکان عادی است.
روش بررسی: این مطالعه به روش علی‏ـ‏مقایسه‏ای انجام شد. ۸۰ نفر از پدران و مادران کودکان کم‏شنوا و ۸۰ نفر از پدران و مادران کودکان عادی مراکز توانبخشی و مهدکودک‏های سطح شهر تبریز به روش نمونه‏گیری در دسترس و تصادفی خوشه‏ای انتخاب شدند. آزمودنی‏ها به پرسش‏نامه‏های منبع استرس Friedrich و رضایت زناشویی Enrich پاسخ دادند.
یافته‏ها: والدین کودکان کم‏شنوا استرس بیشتری نسبت به والدین کودکان عادی تحمل می‏کنند(p<۰/۰۰۱). همچنین رضایتمندی زناشویی والدین کودکان کم‏شنوا نسبت به والدین کودکان عادی پایین‏تر است(p<۰/۰۰۱).
نتیجه‏گیری: حضور کودک کم‏شنوا برای پدران و مادران استرس‏زا و تهدید‏کننده رضایت زناشویی بوده و لزوم توجه و برنامه‏ریزی برای کاهش استرس والدین کودکان معلول را می‏طلبد.

---

زمینه و هدف: توانایی درک این موضوع که دیگران واجد حالات ذهنی‌ هستند که می‌تواند با حالات ذهنی خود فرد یا واقعیت متفاوت باشد، نظریه ذهن نامیده می‌شود. این مطالعه با هدف بررسی نظریۀ ذهن و رابطۀ آن با کنش‌های اجرایی در کودکان سالم، ناشنوا و کاشت حلزون شده صورت گرفت.

روش بررسی: جامعۀ آماری پژوهش را دانش‏آموزان دختر سالم، ناشنوا و کاشت حلزون شدۀ شهر مشهد تشکیل دادند. با استفاده از روش نمونه‏گیری تصادفی، ۳۰ نفر از کودکان در گروه سنی ۱۲-۸ سال انتخاب شدند. برای اندازه‏گیری تئوری ذهن از مقیاس ۳۸ آیتمی نظریۀ ذهن و برای سنجش کنش‏های اجرایی از آزمون عصب‏روان‏شناختی و شخصیتی کولیج استفاده شد. داده‏ها با استفاده از همبستگی اسپیرمن، آنالیز واریانس یک‏طرفه و آزمون کروسکال والیس تحلیل شد.

یافته‌ها: نتایج نشان داد که تفاوت معنی‏داری بین سه گروه در نمرۀ نظریۀ ذهن و در خرده‏مقیاس کنش‌های اجرایی وجود دارد. بین گروه سالم و ناشنوا(p=۰/۰۱) و همچنین بین گروه ناشنوا و کاشت حلزونی(p=۰/۰۱) در متغیر برنامه‏ریزی تفاوت معنی‏داری وجود دارد. اما بین نظریۀ ذهن و کنش‌های اجرایی به‏طور کلی و بین نظریۀ ذهن با هر یک از خرده‏مقیاس کنش‏های اجرایی در این سه گروه همبستگی وجود نداشت.

نتیجه‏گیری: براساس این یافته‏ها، کودکان ناشنوا و کاشت حلزون در زمینۀ نظریۀ ذهن و کنش‌های اجرایی در مقایسه با کودکان سالم عملکرد ضعیف‌تری دارند.

---

زمینه و هدف: نقص شنوایی در افراد ناشنوا و کم‏شنوا علاوه بر مهارت‏های ارتباطی، بسیاری از توانایی‏های شناختی آنها از جمله حافظه را تحت تأثیر قرار می ‎ دهد. از این رو هدف پژوهش حاضر، مقایسۀ حافظۀ کاری‏ـ‎دیداری در دانش‏آموزان ناشنوا، کم‏شنوا با همتایان عادی بود.

روش بررسی: در پژوهش حاضر که از نوع علّی‏ـ‏مقایسه‏ای بود، با استفاده از آزمون Andre Rey ،۶۰ دانش‏آموز آسیب‏دیدۀ شنوایی (۳۰ ناشنوا و ۳۰ کم‏شنوا) با ۳۰ دانش‏آموز عادی به‏عنوان گروه بهنجار که براساس جنس، هوش، پایۀ تحصیلی و وضعیت اجتماعی‏ـ‏اقتصادی همتا شده بودند، مورد مقایسه قرار گرفتند.

یافته‏ها: یافته‏ها نشان داد، بین گروه عادی با دو گروه ناشنوا و کم‏شنوا تفاوت معنی‏دار وجود دارد(p<۰/۰۵)، که میانگین گروه عادی از دو گروه دیگر بیشتر بود. اما تفاوت بین دو گروه آسیب‏دیده معنی‏دار نبود(p>۰/۰۵).

نتیجه‏گیری: نتایح نشان داد که کارکرد دانش‏آموزان ناشنوا و کم‏شنوا در تکلیف حافظۀ کاری‏ـ‏دیداری نسبت به همتایان عادی خود، ضعیف‏تر است اما دو گروه ناشنوا و کم‏شنوا عملکرد یکسانی داشتند. بنابراین با شناسایی و درک بهتر عوامل تأثیرگذار بر پیشرفت این توانایی شناختی، می‏توان با ارائه راه‏کارهای جدید آموزشی، بسیاری از عقب‏افتادگی ‎ های این گروه از افراد، در زمینه‏های مختلف شناختی را بهبود بخشید.