|
|
|
|
جستجو در مقالات منتشر شده |
|
|
3 نتیجه برای میرحاج
سعید فراهانی، پریسا میرحاج، دوره 10، شماره 1 - ( 2-1380 )
چکیده
پارامترهای OAEs علاوه بر فرکانس وسطح محرک و وضعیت ساختارهای صدور ارتعاشات درگوش داخلی به خصوصیات و ویژگیهای راههای انتقال صوت نیز بستگی دارد. در نتیجه غیر طبیعی بودن OAEs همیشه نشان دهنده غیر طبیعی بودن حلزون نیست. گوش میانی ارتعاشات را در دو راستا منتقل می کند: انتقال رو به جلو (از کانال گوش به حلزون) و انتقال به عقب یا برگشت صوت (از حلزون به مجرای گوش). بیماریهای گوش میانی هر دو انتقال را تحت تاثیر قرار می دهند.در این مقاله هدف بررسی اثرات آنی تغییرات فشار تمپان بر OAE برانگیخته شده با کلیک در افراد سالم می باشد. تغییرات فشار محیطی در یک اتاق فشار بر روی افرادی که از نظر شنوایی و گوش میانی سالم بودند اعمال شد. فشار تدریجاً در گامهای dapa 100 برای افزایش و کاهش فشار تمپان تغییر یافت و از توازن فشار گوش میانی در حین آزمایش اجتناب شد. فشار نسبی بالا و پایین (dapa 320) حفره تمپان از طریق تمپانومتری پیگیری و CEOAE ها در هر گام از تغییر فشار ثبت گردید که در ثبت CEOAE در طی فشار تدریجی بالا و پایین، دامنه کمتر و زمان نهفتگی های کوتاهتری بدست آمد که اغلب در باند فرکانسی 750 تا 3000 هرتز چشمگیر بود.
پریسا میرحاج، قاسم محمدخانی، مهین صدایی، منصوره عادل قهرمان، سقراط فقیهزاده، دوره 14، شماره 1 - ( 6-1384 )
چکیده
هدف: بررسی حد افتراق فرکانسی در نوازندگان سازهای زهی مواد و روشها: این مطالعه مورد ـ شاهد بر روی 15 نوازنده سازهای زهی (30 گوش) با سابقه نوازندگی بیشتر از 10 سال و 15 فرد با شنوایی هنجار (30 گوش) انجام گرفت.جامعه مورد پژوهش از جنس مذکر و در محدوده سنی 30-20 سال بودند. نمونه ها تحت اتوسکوپی ، ادیومتری ایمیتانس و ادیومتری صوت خالص قرار گرفتند. سپس آزمون حد افتراق فرکانسی در محدوده فرکانس ها ی 8000-250 هرتز و در سطح dBSL 40 انجام شد. یافته ها: در این پژوهش حد افتراق فرکانسی افراد نوازنده نسبت به گروه شاهدکمتر بود و اختلاف بین دو گروه معنادار می باشد. نتیجه گیری: براساس یافته های حاصله احتمالاً افتراق فرکانسی بهتر و ظریفتر در نوازندگان بدلیل آموزش، تمرین و آشنایی با نت ها می باشد.
پریسا میرحاج، قاسم محمدخانی، مهین صدائی، سقراط فقیه زاده، دوره 14، شماره 2 - ( 11-1384 )
چکیده
زمینه و هدف: حساسیت شنوایی برای نوازندگان از اهمیت بسیاری برخوردار است. زیرا موسیقی بلند می تواند سبب کاهش شنوایی شود. هدف از این مطالعه تأثیر موسیقی بر نتایج ادیومتری تن خالص و آزمونهای گسیلهای صوتی گذرای گوش و گسیلهای صوتی حاصل اعوجاج گوش در نوازندگان سازهای زهی بوده است. روش بررسی : این مطالعه مورد ـ شاهد روی 15 نوازنده سازهای زهی یعنی30 گوش با سابقه نوازندگی بیشتر از 10 سال و 15 فرد با شنوایی هنجار (30 گوش) در کلینیک شنوایی شناسی دانشکده توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام گرفت. جامعه مورد بررسی از جنس مذکر و در محدوده سنی30-20 سال بودند. نمونه ها تحت اتوسکپی، ادیومتری ایمیتانس و ادیومتری تن خالص در محدوده فرکانسی 16000-250 هرتز قرار گرفتند. سپس آزمون گسیلهای صوتی گذرای گوش و گسیلهای صوتی حاصل اعوجاج گوش در هر دو گروه مورد - شاهد انجام شد. یافته ها: در ادیومتری تن خالص، تفاوت معنی داری بین دوگروه درآستانه های فرکانسها ی مورد آزمایش مشاهده نشد. درآزمون گسیلهای صوتی گذرای گوش، تفاوت معنی داری بین دوگروه درپاسخ کلی ودامنه های گسیلهای صوتی گذرای گوش در فرکانسها ی مورد آزمایش دیده شد. در آزمون گسیلهای صوتی حاصل اعوجاج گوش ، تفاوت معنیداری بین دو گروه در دامنه گسیلهای صوتی حاصل اعوجاج گوش بر حسب زوج فرکانسها ی f 1 و f 2 مشاهده نشد. نتیجه گیری : نوازندگی میتواند گسیلهای صوتی گذرای گوش را تحت تأثیر قرار دهد در حالیکه بر نتایج ادیومتری تن خالص و آزمون گسیلهای صوتی حاصل اعوجاج گوش تأثیری ندارد. بنابراین آزمون گسیلهای صوتی گذرای گوش میتواند در برنامه های حفاظت شنوایی و برای ردیابی ضایعه حلزونی متعاقب مواجهه با نویز ناشی از نوازندگی مفید واقع شود.
|
|
|
|
| This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 3.0 Unported License which allows users to read, copy, distribute and make derivative works for non-commercial purposes from the material, as long as the author of the original work is cited properly. |
|
|
|