---

مقصود از ارائه این مطالعه، ارزیابی امتیاز تشخیص گفتاری (Speech recognition score=SRS) در افراد استفاده کننده از سمعک بود تا بدین وسیله مشخص شود که تک سیلاب های بی معنی، مواد گفتاری مناسبی جهت ارزیابی سودمندی سمعک در افراد کم شنوا می باشند. سودمندی سمعک به صورت اختلاف امتیاز تشخیص گفتاری افراد بدون سمعک و با سمعک با استفاده از یک سمعک پشت گوشی (Panasonic/5400) بررسی می گردید. یک نمونه 60 نفری شامل 30 نفر دانش آموز کم شنوا با کم شنوایی غالب حسی-عصبی در حد متوسط و متوسط شدید در محدوده سنی7.5 تا 14 سال (15 دختر و 15 پسر) و 30 نفر دانش آموز با شنوایی طبیعی در همین محدوده سنی (15 دختر و 15 پسر) شامل تحقیق مورد نظر می شدند. در افراد کم شنوا تطبیق سمعک بوسیله ارزیابی بهره الحاقی (Insertion gain) براساس روش تجویز بهره NAL انجام می شد و سپس ارزیابی تشخیص گفتار در شرایط سکوت از طریق ارائه 25 کلمه تک سیلاب بی معنی ضبط شده بر روی نوار، یکبار بدون سمعک و بار دیگر با سمعک انجام می گردید. نمونه ها پاسخ را در لیست مخصوصی که در اختیار آنان قرار می گرفت علامت می زدند و در افراد شنوا نیز ارزیابی تشخیص گفتار به همین صورت انجام شد. نتایج اثبات می کنند که تفاوت SRS بدون سمعک و با سمعک در افراد کم شنوا معنی دار بوده و در واقع سمعک باعث افزایش توانایی تشخیص گفتاری در این افراد می گردد. اما توانایی تشخیص گفتاری افراد کم شنوا کاملا بهبود نمی یابد (حداکثر امتیاز کسب شده 60%). همچنین مشخص شد در محدوده فرکانسی که تقویت سمعک مطلوب نیست پاسخ های تشخیص گفتاری فرد نسبت به سیلاب هایی که در آن محدوده فرکانس قرار دارند، کاهش می یابد. نمونه های شنوا امتیاز بالاتر از 88% کسب کردند. در نهایت معلوم گردید که در کنار یک ارزیابی آبجکتیو مثل ارزیابی بهره الحاقی، ارزیابی عملکرد سمعک با استفاده از آزمون گفتاری تک سیلاب بی معنی نیز اطلاعات زیادی در مورد طیف فرکانسی عملکرد سمعک به شنوایی شناس می دهد.

---

بررسی تمایز شنوایی در کودکان و نقش آن در کسب مهارت های زبانی بدون شک برای متخصصین اهمیت زیادی دارد. تمایز شنوایی و ارتباط آن با اختلالات تولید نیز یکی از موضوعات مورد علاقه پژوهشگران می باشد. از آنجا که کودکان تا قبل از 6 سالگی نمی توانند گفتار شنیده شده را به واج ها تجزیه کنند ولی متوجه تفاوت آواها با یکدیگر در واحدهای بزرگتر مانند هجاها می شوند، می توان نتیجه گرفت ارتباط تنگاتنگی بین رشد دستگاه عصبی مرکزی و مهارت های زبانی وجود دارد. دستگاه عصبی مرکزی اطلاعات را از مدالیته های حسی دریافت می کند، داده های بدست آمده از این راه نقش بسیار مهمی در پردازش زبان ایفا می کند. اما اگر یکی از این حواس نقش خود را به عنوان رساننده اطلاعات به سیستم مرکزی اعصاب از دست دهد، مغز در پردازش اطلاعات و به ویژه اطلاعات پایه ای گفتار و زبان چه واکنشی از خود نشان می دهد؟ فرض این که محرومیت از بینایی از همان اوان طفولیت موجب افزایش تمایز شنوایی کودکان می گردد، انگیزه انجام این پژوهش بوده است. متغیرهای این تحقیق تمیز شنوایی و اختلال تولید عملکردی به عنوان متغیر وابسته و بینایی به عنوان متغیر مستقل می باشند. روش مورد استفاده در این پژوهش به عنوان یک پژوهش پایه ای-کاربردی، روش سنجش تحلیلی است. این پژوهش در سال 1377 در دو دبستان عادی آموزش و پرورش و تمامی دبستان های نابینایان شهر تهران انجام گرفته است. جامعه مورد مطالعه، دانش آموزان کلاس اول و مجموعا 5 دانش آموز بینا و 20 دانش آموز نابینا بوده است. نابینایان جز نابینایی هیچ معلولیت دیگری که در کسب مهارت های زبانی نقش دارد، نداشته اند. برای بررسی وضعیت توان تمایز شنوایی این دانش آموزان از آزمون تکمیل شده وپمن شامل 100 زوج واژه که توسط دستگاه پخش برای کودکان ارائه گردید و برای ارزیابی اختلال تولید عملکردی از تست فونتیک استفاده شده است. برخی یافته های پژوهش به شرح زیر می باشد: 1) بین میانگین توان تمایز شنوایی دانش آموزان نابینا و دانش آموزان بینا تفاوت معنی دار وجود دارد (نابینایان بهتر هستند). 2) بین میانگین توان تمایز شنوایی دانش آموزان دختر بینا و نابینا تفاوت معنی دار وجود دارد. 3) بین میانگین توان تمایز شنوایی دانش آموزان پسر بینا و نابینا تفاوت معنی دار وجود ندارد. 4) بین میانگین توان تمایز شنوایی دانش آموزان بینایی که مبتلا به اختلال تولید هستند و دانش آموزانی که مبتلا به اختلال تولید نیستند، تفاوت معنی دار وجود دارد. با این که جمعیت مورد مطالعه محدود می باشد ولی با استفاده از نتایج این پژوهش و پژوهش های دیگر می توان نتیجه گرفت در نابینایان، مناطق گسترده تری از مغز شامل مناطق ارتباطی که در شرایط عادی به حس بینایی اختصاص دارند، در تمایز شنوایی شرکت می کنند. براین اساس می توان در کودکان مبتلا به اختلال تولید عملکردی از محرومیت موقت بینایی برای تسریع درمان و نتیجه بخشی بیشتر آن استفاده کرد. نتیجه مهم دیگر این که در ناشنوایان نیز می توان چنین فرض کرد که کورتکس شنوایی در فعالیت های بینایی شرکت فعال دارد.

---

AI (شاخص درک گفتار) اندازه گیری میزان نمادهای گفتاری قابل شنیدن با مقدار صفر تا یک است. AI شاخص کارآمدی برای ارزیابی معلولیت شنوایی و اندازه گیری سودمندی بالقوه استفاده از سمعک بوده، مطالعات مختلف حاکی از توانایی آن در پیش بینی میزان مشکل درک گفتار افراد کم شنوا است. بررسی حاضر که روی 40 فرد دارای شنوای طبیعی و 40 فرد کم شنوای حسی-عصبی با میانگین افت شنوایی 40 تا 70 دسی بل HL در محدوده سنی 25 تا 65 سال در دو جنس صورت گرفت، در نظر دارد توانایی AI را برای پیش بینی عملکرد تشخیص گفتار بدون سمعک و با سمعک، در سکوت مورد مطالعه قرار دهد. برای محاسبه AI از روش کلینیکی پاولوویک (1988) و برای آزمون تشخیص گفتار از فهرست های 25 تایی واژه های تک هجایی استاندارد استفاده شد. تنظیم و تطبیق سمعک به روش گوش واقعی، با اندازه گیری بهره الحاقی صورت گرفت. نتایج نشان داد، AI قادر است نتیجه آزمون تشخیص گفتار بدون سمعک و با سمعک را به خوبی پیش بینی کند (P<0.05) و مقادیر آن از سن و جنس متاثر نمی شود (P>0.05). همچنین تکرار اندازه گیری بهره الحاقی و آزمون تشخیص گفتار مبین اعتبار بالای امتیازات AI با سمعک و تشخیص گفتار بود (P>0.05)

---

هدف: بررسی وضعیت شنوایی دانش آموزان نابینای آموزشگاه های نابینایان پسران شهر تهران.
مواد و روش ها: این پژوهش سنجشی توصیفی بر روی 320 دانش آموز نابینا در سال تحصیلی 80-1379 که تحت پوشش سازمان آموزش و پرورش کودکان استثنایی قرار داشتند صورت گرفت.
یافته ها: 20.94 درصد از دانش آموزان مورد بررسی دچار افت شنوایی در یک گوش (7.19 درصد) یا هر دو گوش (13.75 درصد) بودند به عبارتی میزان افت دو طرفه بیشتر از یکطرفه بود، این اختلاف از نظر آماری نیز معنی دار بدست آمد (P=0.007). علاوه بر این، 5.94 درصد از دانش آموزان دارای سرومن متراکم (بدون افت شنوایی) بودند. در بررسی انواع کم شنوایی در 640 گوش مورد مطالعه، 15.16 درصد کم شنوایی حسی-عصبی، 1.56 درصد کم شنوایی انتقالی و 0.62 درصد کم شنوایی آمیخته مشاهده گردید. نکته قابل توجه این بود که فراوانی کم شنوایی حسی-عصبی در این افراد حدود 10 برابر کم شنوایی انتقالی بود. کم شنوایی عمدتا در حد ملایم و متوسط بود و شکل ادیوگرام نیز بیشتر از نوع نزولی (HTL) بود. با توجه به معاینات و ارزیابی های صورت گرفته، 8.13 درصد از دانش آموزان مورد بررسی، نیازمند اقدامات درمانی، 15.31 درصد نیازمند خدمات توانبخشی و 3.44 درصد نیز نیازمند اقدامات توام درمانی و توانبخشی بودند. درصد آگاهی والدین، مربیان و خود دانش آموزان مبتلا به مساله کم شنوایی به ترتیب 20.9، 22.39 و 26.87 درصد بود. نسبت فامیلی والدین با کم شنوایی حسی-عصبی ارتباط معنی داری دارد.
بحث: اختلالات شنوایی در دانش آموزان نابینا نسبت به دانش آموزان بینا شیوع بیشتری دارد و غالبا از نوع حسی-عصبی است. از این رو شناسایی آنها از طریق غربال گری بویژه در فرکانهای بالا و پیگیری های درمانی و توانبخشی آنها حایز اهمیت می باشد.

---

زمینه و هدف: گوش کردن، سخن گفتن، خواندن و نوشتن مهارت‏هایی زبانی هستند که بین آنها ارتباط کامل وجود دارد. گوش دادن اولین مهارت زبانی است که فرد در جریان رشد خود فرا می‏گیرد. اگر این مهارت تحت تأثیر آسیب شنوایی قرار گیرد، لطمات اساسی بر مهارت‏های زبانی وارد خواهد آمد. هدف از این تحقیق بررسی تأثیر افت شنوایی بر سواد خواندن دانش‏آموزان آسیب‏دیدۀ شنوایی در مقایسه با دانش‏آموزان با شنوایی هنجار در مدارس عادی بود.
روش بررسی: پژوهش مقطعی حاضر با استفاده از ابزار آزمون دفترچه‏های استاندارد شدۀ بین‏المللی PIRLS 2001 انجام گرفت. 119 دانش‏آموز در پایه‏های چهارم ابتدایی، سوم راهنمایی و سوم دبیرستان مبتلا به کم‏شنوایی متوسط و شدید از مدارس استثنایی، و همچنین 46 دانش‏آموز با شنوایی هنجار از پایۀ چهارم ابتدایی مدارس عادی در این پژوهش بررسی شدند. برای تجزیه و تحلیل داده‏ها از t مستقل استفاده شد.
یافته‏ها: در سطح سواد خواندن و در عملکرد درک متون ادبی، بین کلیۀ دانش‏آموزان آسیب‏دیدۀ شنوایی در مقایسه با دانش‏آموزان شنوایی هنجار تفاوت معنی‏دار دیده شد(p<0/05) و در درک متون اطلاعاتی، به‏جز دانش‏آموزان پایۀ سوم دبیرستان دچار کم‏شنوایی متوسط، سایر دانش‏آموزان تفاوت معنی‏داری در مقایسه با دانش‏آموزان عادی نشان دادند(p=0/03).
نتیجه‏گیری: افت شنوایی بر سطح سواد خواندن تأثیر منفی می‏گذارد. لازم است ارتقاءبخشی سطح سواد خواندن و تقویت باقی‏ماندۀ شنوایی، در طراحی و برنامه‏ریزی‏های آموزشی در مدارس استثنایی برای دانش‏آموزان آسیب‏دیدۀ شنوایی، بیشتر مورد توجه قرار گیرد.

---

زمینه و هدف: مهارت در خواندن یکی از مهم­ترین نیازهای یادگیری دانش­آموزان در زندگی امروز است این مهارت معطوف به توانایی درک مطلب، تفسیر و استنتاج از متون و دریافت معنا و مفهوم پیامی است که به نگارش درآمده است. موفقیت و پیشرفت تحصیلی هر دانش­آموز با میزان توانمندی وی در درک مطلب ارتباط مستقیم دارد. هدف از این تحقیق بررسی تأثیر افت شنوایی بر توانایی سطوح مختلف درک خواندن دانش­آموزان کم­شنوا در مقایسه با دانش­آموزان شنوا بود.
روش بررسی: پژوهش از نوع مقطعی بود و ابزار آزمون دفترچۀ استاندارد شدۀ بین­المللی (PIRLS) 2001 بود که روی 17 دانش­آموز مبتلا به کم­شنوایی در پایۀ چهارم ابتدایی از مدارس استثنایی شهرستان­های شهریار، رباط کریم و کرج و 17 دانش­آموز شنوای هنجار که به­روش تصادفی ساده از مدارس عادی همجوار با مدارس استثنایی انتخاب شده بودند اجرا شد.
یافته­ها: در تحلیل یافته­ها بین دانش­آموزان کم­شنوا و دانش­آموزان شنوا در سطوح مختلف درک خواندن تفاوت معنی­داری دیده شد(p<0/05).
نتیجه­گیری: افت شنوایی بر سطوح مختلف درک خواندن تأثیر منفی دارد و به­همین سبب بازنگری برنامه­ریزی­های آموزشی در مراکز استثنایی، به­منظور هدایت آموزش از حفظی­خوانی به سمت درک معنا و لایه­های عمیق­تر یادگیری، ضروری است.

---

زمینه و هدف: استرس با رضایت از زندگی و بیماری‏های جسمانی مرتبط است. یکی از عوامل استرس، تولد کودک مبتلا به ناتوانی است. کودکانی که از نظر ذهنی یا جسمی ناتوان هستند، به‏خصوص کودک ناشنوا یا کم‏شنوا استرس خاصی را بر والدین به‏ویژه مادر تحمیل می‏کنند. هدف این پژوهش مقایسه میزان استرس در مادران دارای کودک کم‏شنوا با سایر مادران دارای کودک کم‏توان ذهنی، کم‏بینا و عادی می‏باشد.
روش بررسی: در این پژوهش مقایسه‏ای 120 مادر در چهار گروه دارای فرزند کم‏توان ذهنی، کم‏بینا، کم‏شنوا و عادی، و به‏روش تصادفی خوشه‏ای در شهرستان کرج انتخاب شدند. جهت تعیین میزان استرس از پرسش‏نامه رویدادها و تغییرات زندگی M‏c Cubbin  و همکاران به‏عنوان ابزار پژوهش استفاده گردید.
یافته‏ها: نتایج بیانگر آن بود که میزان استرس مادران دارای کودک کم‏شنوا با دیگر مادران کودکان استثنایی و کودکان عادی، در کل و در خرده‏مقیاس‏های فشارهای درون‏خانوادگی، مالی و تجاری، ناشی از تغییر شغل، بیماری و پرستاری و کم و زیاد شدن اعضای خانواده دارای تفاوت معنی‏داری بود(p<0/05). در دیگر خرده‏مقیاس‏ها تفاوت معنی‏داری بین گروه‏ها دیده نشد.
نتیجه‏گیری: از آنجایی که ناشنوایی یک معلولیت پنهان است، کودک کم‏شنوا مجموعه‏ای از مشکلات آموزشی و اجتماعی را با خود به‏همراه دارد که برای والدین به‏ویژه مادر استرس زیادی ایجاد می‏کند. برای کاهش استرس مادران راهکارهایی چون مشاوره‏های خانوادگی، آموزش مهارت‏های مقابله‏ای مناسب در برابر استرس، حمایت اجتماعی کافی، ایجاد کلاس‏های آموزشی مخصوص والدین ضروری انگاشته می­شود.

---

زمینه و هدف: آسیب شنوایی، رشد بهنجار بسیاری از توانمندی‏های تحصیلی را تحت‏الشعاع قرار می‏دهد و پیشرفت آن را با کندی رشد مواجه می‏سازد .هدف از این پژوهش بررسی تأثیر آسیب شنوایی بر مهارت ریاضیات دانش‏آموزان کم‏شنوا در مقایسه با دانش‏آموزان شنوا در پایۀ چهارم ابتدایی بود.
روش بررسی: پژوهش از نوع مقطعی و ابزار آزمون سؤالات ریاضی استاندارد شده بین‏المللی سال 2007، در نظر گرفته شد که روی 35 دانش‏آموز کم‏شنوای پایۀ چهارم ابتدایی با محدودۀ کاهش شنوایی متوسط رو به شدید تا عمیق از مدارس استثنایی شهرستان‏های ورامین، پاکدشت و شهرری و همچنین 35 دانش‏آموز شنوای همتا که به روش تصادفی ساده از مدارس هم‏جوار با مدارس استثنایی انتخاب شده بودند اجرا شد.
یافته‏ها: در تحلیل یافته‏ها، دانش‏آموزان کم‏شنوا در بعدشناختی در سه حیطه دانستن، به‏کارگیری و استدلال در مقایسه با دانش‏آموزان شنوا عملکرد ضعیف‏تری نشان دادند و تفاوت معنی‏داری مشاهده شد(p<0/05)، و بین مهارت ریاضی دانش‏آموزان درشهرستان‏های تحت آزمون در هر دو گروه شنوا و کم‏شنوا اختلاف معنی‏داری نشد.
نتیجه‏گیری: آسیب شنوایی، پیشرفت حوزۀ تحصیل از جمله یادگیری ریاضیات را تحت تأثیر قرار می‏دهد. ارائۀ روش‏های متنوع تدریس در جهت پیشرفت تفکر استنتاجی و ساختارهای شناختی ریاضیات و همچنین توسعه درک مفاهیم در حوزۀ ریاضیات در خدمات توانبخشی دانش‏آموزان کم‏شنوا شایان اهمیت است.

---

زمینه وهدف: مهارت خواندن فرایند پیچیده‏ای محسوب می‏شود که نیاز به آموختن دارد و صرفاً متکی بر تطبیق صداها با نمادهای نوشته شده بر یک صفحه نیست، خوانندگان براساس تجربیات و دانشی که از طریق خواندن کسب می‏نمایند قادر به فهم و درک عمیق‏تر معنی از متن خواهند شد. پژوهش حاضر با هدف مقایسۀ سواد خواندن دانش‏آموزان کم‏ًشنوای استثنایی و تلفیقی صورت پذیرفت.
روش بررسی:‌ پژوهش از نوع مقطعی و ابزار آزمون دفترچه‏های استاندارد شدۀ بین‏المللی PIRLS (2006) در نظر گرفته شد که روی 28 دانش‏آموز کم‏شنوای پایه چهارم ابتدایی ازمدارس استثنایی و تلفیقی شهرستان‏های شهر ری و شهریار انجام شد.
یافته‏ها: در تحلیل یافته‏ها دانش‏آموزان کم‏شنوادر مدارس استثنایی در سواد خواندن با میانگین 78/1 وانحراف معیار 06/1 ودرک متون اطلاعاتی با میانگین 92/1 و انحراف معیار 49/1، همچنین متون ادبی با میانگین 64/1 وانحراف معیار 62/1 با دانش‏آموزان کم‏شنوادر مدارس عادی در سواد خواندن با میانگین 67/3 و انحراف معیار 74/1، درک متون اطلاعاتی با میانگین 21/4 و انحراف معیار 48/2 ومتون ادبی با میانگین 14/3 و انحراف معیار 23/1 اختلاف معنی‏دار نشان دادند(p<0/05).
نتیجه‏گیری: دانش‏آموزان کم‏شنوا در تلفیقی در مواجهه با سواد خواندن، درک متون اطلاعاتی وادبی به‏طور معنی‏داری بهتر از دانش‏آموزان کم‏شنوا در مدارس استثنایی عمل کردند. فراهم آوردن بستر فرهنگی مناسب در برنامه‏ریزی‏های آموزشی به‏منظور هدایت و پذیرش دانش‏آموزان کم‏شنوا به مدارس عادی شایان توجه بیشتری است.

---

زمینه و هدف: در رویکرد آموزشی بین اکتساب دانش و مهارت‏های زبانی وابستگی وجود دارد. آسیب شنوایی و تأخیر در اکتساب مهارت‏های زبانی، پیشرفت تحصیلی فرد کم‏شنوا را با کندی رشد مواجه می‏سازد. به‏منظور بررسی تأثیر ارتقاء پایۀ تحصیلی بر پیشرفت مهارت ریاضیات، عملکرد ریاضیات دانش‏آموزان کم‏شنوای سوم راهنمایی با دانش‏آموزان کم‏شنوا و شنوای چهارم ابتدایی مورد مقایسه قرار گرفت.
روش بررسی: در این پژوهش مقطعی سؤالات ریاضی استاندارد شده بین‏المللی سال 2007 به‏عنوان ابزار آزمون انتخاب شد. 31 دانش‏آموز کم‏شنوای چهارم ابتدایی و سوم راهنمایی با کاهش شنوایی شدید از مدارس ویژه و 17 دانش‏آموز شنوای چهارم ابتدایی از مدارس عادی به‏طور تصادفی ساده از مدارس هم‏جوار با مدارس ویژه در شهرستان رباط کریم، کرج و شهریار گزینش شدند. اطلاعات با استفاده از آزمون‏های آنالیز واریانس و توکی ارزیابی آماری شد.
یافته‏ها: در تحلیل یافته‏ها دانش‏آموزان کم‏شنوای چهارم ابتدایی و سوم راهنمایی با دانش‏آموزان شنوا در هر سه حیطۀ دانستن، به‏کارگیری و استدلال از بعد شناختی ریاضیات تفاوت معنی‏داری نشان دادند(p<0/05). همچنین دانش‏آموزان کم‏شنوای دو پایه در حیطه دانستن تفاوت معنی‏داری داشتند(p<0/05) ولی در به‏کارگیری و استدلال اختلاف معنی‏داری دیده نشد(p>0/05).
نتیجه‏گیری: با ارتقاء پایۀ تحصیلی پیشرفت قابل ملاحظه‏ای در مهارت ریاضیات دانش‏آموزان کم‏شنوا دیده نشد. تألیف کتب ریاضی مقدماتی در دورۀ آمادگی، بازنگری در شیوه‏های تدریس و افزایش ساعات تدریس در درس ریاضیات حائز اهمیت است.

---

زمینه و هدف: شنوایی یکی از حیاتی‏ترین توانایی‏های حسی است، یادگیری که اساسی‏ترین توانمندی برای سازگاری انسان با محیط رشد ذهنی به‏شمار می‏آید به‏شدت تحت تأثیر حس شنوایی قرار می‏گیرد. هدف مقالۀ حاضر بررسی نتایج پژوهش‏های انجام شده پیرامون تأثیر آسیب شنوایی بر پیشرفت تحصیلی دانش‏آموزان کم‏شنوا به‏ویژه در حوزۀ مهارت‏های اساسی یادگیری شامل خواندن، نوشتن و ریاضیات بود.

روش بررسی: در این مقاله، پژوهش‏ها و نظریاتی که به بررسی تأثیر آسیب شنوایی بر پیشرفت تحصیلی پرداخته بودند، مرور شدند. برای این منظور از ۳۷ مقاله، مستخرج از بانک ‎ های اطلاعاتی PubMed ، Scopus ، Iran Medex ، Magiran ، Iran Journal ، Google Scholar و نیز ۱۲ کتاب معتبر مربوط به سال‏های ۱۹۴۴ تا ۲۰۱۳ استفاده شد. برای جستجو در این بانک‏ها از واژه achievement educational و واژگان کلیدی مرتبط با آن استفاده شد.

نتیجه‏گیری: آسیب شنوایی بر مهارت گوش دادن که فرایندی ذهنی و اولین مهارت زبانی است تأثیر می‏گذارد و متعاقب با آن سایر مهارت‏های زبانی و توانایی‏های یادگیری از جمله پیشرفت تحصیلی را تحت‏الشعاع قرار می‏دهد. به ‎ منظور کاهش در شکاف تحصیلی دانش‏آموزان کم‏شنوا، مداخلات زودهنگام و ارائۀ روش‏های بهبوددهنده در راستای تقویت مهارت‏های زبانی در نظام آموزشی ویژه حائز اهمیت است.