---

در مطالعه ای که طی سال 1374 بر روی 146 گوش از 86 کودک 10-5 ساله دارای شنوایی طبیعی یا افت شنوایی حسی-عصبی حداکثر تا 84 دسی بل مراجعه کننده به کلینیک شنوایی شناسی دانشکده توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی تهران برای بررسی کاربرد بالینی روش های فرمول نی میر-سسترهن، معادله دوم، Lilly و SPAR موازنه نشده (UWSPAR) و SPAR موازنه شده (WSPAR) در طرح غربالگری شنوایی به عمل آمد مشاهده گردید که روش WSPAR همخوانی خوب با آزمون شنوایی استاندارد داشته (K=0.78) و دارای حساسیت، ویژگی، NPA++ و PPV+++ در سطح مطلوب (94-84%) می باشد. بنابراین چنانچه جهت بررسی شنوایی نتوان از آزمون های سابجکتیو استفاده نمود، جهت افتراق افت شنوایی از شنوایی طبیعی در طرح های غربالگری شنوایی به راحتی می توان از روش WSPAR بعنوان روشی آبجکتیو استفاده نمود.

---

غربالگری شنوایی 2400 گوش دانش آموزان (600 پسر و 600 دختر) دبستان های نیشابور، سال تحصیلی 77-1376. هدف اصلی: تعیین توزیع فراوانی اختلالات شنوایی در دانش آموزان دبستان های دولتی نیشابور. روش مطالعه: مطالعه حاضر به روش سنجشی-توصیفی انجام گردیده و کلیه نمونه ها به طریق تصادفی انتخاب شده اند. مواد و روش ها: ابتدا بررسی میزان آگاهی والدین، آموزگاران و دانش آموزان از طریق تکمیل پرسش نامه انجام شد. سپس بررسی گوش ها (اتوسکپی) و ادیومتری تون خالص با روش غربال گری شنوایی و در ادامه امپدانس ادیومتری کلیه گوش های مورد مطالعه انجام شد. نتایج: اصلی ترین یافته ها؛ حالت های غیر طبیعی در مجرای گوش خارجی (14.1 درصد) شامل وجود جرم در مجرای گوش (با 13.6 درصد)، حالت های غیر طبیعی پرده تمپان (0.4 درصد) و جسم خارجی (0.16 درصد)، تمپانوگرام های غیر طبیعی (5.75 درصد) که بیشترین آن مربوط به نوع C با (3.15 درصد) بود. افت شنوایی به طور کلی 5.5 درصد شامل (1.25 درصد) در یک گوش و 3 درصد در هر دو گوش بود. نوع کاهش شنوایی در این جامعه فقط از نوع انتقالی بود. به طور کلی 9.8 درصد افراد، نیازمند اقدامات درمانی و(0.3 درصد) نیازمند اقدامات توانبخشی بودند. درصد آگاهی والدین، آموزگاران و دانش آموزان از وجود کم شنوایی به ترتیب (28.8، 36.3 و 40.9 درصد) بوده است. جنسیت و راست و چپ بودن گوش ها اثری دریافته ها نداشته است.

---

انتخاب سمعک درکودکان امری پیچیده بوده و نیازمند روش های ابجکتیو می باشد. Kiessling یک روش آبجکتیو را با استفاده از پاسخ های شنوایی ساقه مغز (ABR) مطرح نموده است. در مطالعه ای که از آذرماه 1376 تا خرداد 1377 روی 38 گوش از 27 فرد مذکر 8 تا 40 ساله دارای شنوایی طبیعی یا افت شنوایی حسی-عصبی حداکثر تا 70 دسی بل مراجعه کننده به کلینیک شنوایی شناسی دانشکده توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی ایران صورت گرفت بهره ای را که روش Kiessling معین می نماید با روش های فرمولی R-NAL و POGO II و Lybarger که نیازمند همکاری بیمار می باشند، مقایسه گردید و همبستگی خوبی بین روش Kiessling و روش های ذکر شده در تعیین بهره در کم شنوایی ها در تمامی محدوده فرکانسی (Flat) و محدوده فرکانسی پایین (Low) مشاهده گردید و همبستگی ضعیفی در محدوده فرکانسی بالا (High) وجود داشت. بنابراین می توان روش Kiessling برای کودکان و افراد سخت آزمون و چند معلولیتی که توانایی همکاری برای روش های سابجکتیو را ندارند، بکار برد.

---

هدف: بررسی مشخصات فیزیکی گسیل های صوتی خودبخودی گوش ، گسیل های صوتی برانگیخته گذرا از گوش و گسیل های صوتی حاصل اعوجاج گوش پسران (11-7) سال با شنوایی هنجار.
مواد و روشها : این مطالعه مقطعی روی 100 پسر دبستانی 11-7 ساله با شنوایی هنجار و ساکن منطقه 12 تهران صورت گرفت. نمونه ها تحت معاینه اتوسکپی ، ادیومتری تن خالص و ایمیتانس قرار گرفتند و در صورت طبیعی بودن نتایج آزمون OAEs انجام شد. اثر گوش مورد مطالعه و دست برتری نیز بررسی گردید.
نتایج: در آزمون SOAE ، حدود 30 درصد از افراد مورد مطالعه ، واجد گسیلهای صوتی خودبخودی گوش بودند که تعداد، میانگین فرکانس و میانگین دامنه گسیل ها بین گوش راست و چپ تفاوت معنی داری را نشان ندادند. در آزمون TEOAE ، میانگین دامنه گسیل ها بین گوش راست و چپ افراد مورد مطالعه در پاسخ کلی و در فرکانس های 1 و 3 کیلو هرتز تفاوت معنی داری را نشان دادند (p<0.05). که این تفاوت مبین فراوانی بیشتر دامنه ها در گوش راست می‌باشد. در آزمون TEOAE ، میانگین دامنه گسیل ها بین افراد راست برتر و چپ برتر تفاوت معنی داری را نشان ندادند. در آزمون TEOAE ، میانگین دامنه گسیل ها بین گوش راست و چپ افراد مورد مطالعه تفاوت معنی داری را نشان ندادند. در آزمون DPOAE ، میانگین دامنه گسیل ها در فرکانس های 1611 ، 2026 ، 2564 هرتز ، بین افراد راست برتر و چپ برتر ، تفاوت معنی داری را نشان دادند (p<0.05). که این تفاوت مبین فراوانی بیشتر دامنه ها در افراد چپ برتر می‌باشد. در آزمون TEOAE ، میانگین دامنه گسیل ها بین گوش راست و چپ افراد مورد مطالعه تفاوت معنی داری را نشان ندادند. در آزمون DPOAE ، میانگین دامنه گسیل ها در فرکانس های ، 1611 ، 2026 ، 2564 ، هرتز ، بین افراد راست برتر و چپ برتر ، تفاوت معنی داری را نشان دادند (p<0.05) که این تفاوت مبین فراوانی بیشتر دامنه ها در افراد چپ برتر می‌باشد.
بحث : یافته های حاصله در سه مورد با سایر مطالعات متفاوت است که عبارتند از برابری تعداد SOAE در دو گوش ، یکسانی دامنه DPOAE دو گوش ، تأثیر دست برتری بر میانگین دامنه گسیل ها در برخی فرکانس ها. بنابراین لازم است این نکات در آزمون OAE پسران نوجوان مدنظر قرار گیرند.

---

هدف: بررسی و مقایسه مشخصات فیزیکی گسیل های صوتی حاصل اعوجاج در گوش راست و چپ نوزادان 59-1روزه دارای شنوایی هنجار مراجعه کننده به بخش شنوایی شناسی دانشکده توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی تهران (1381)
مواد و روشها: پژوهش حاضر به روش توصیفی ـ تحلیلی روی 102 نوزاد (204 گوش) که به روش آسان انتخاب شده بودند ، انجام شده است. مراحل آزمایش عبارت بود از اتوسکوپی ، ادیومتری مشاهده رفتاری ، ادیومتری ایمیتانس ، DPOAEs و در صورت لزوم ABR ، در DPOAEs ، دامنه و فرکانس گسیل 2f ـ 1f2 حاصل از تحریک دو صوت خالص با شدت dB SPL 65-1L و dB SPL 50-2L با نسبت 2/1=1f/2f بررسی گردید.
نتایج:
1ـ نوزادان هنجار ، همگی دارای DPOAEs بودند.
2- دامنه DPOAEs گوش راست به طور معنی داری بزرگتر از دامنه در گوش چپ است (05/0/P<).
3- بین دامنه های حاصل از DPOAEs بر حسب نوزادان مورد مطالعه اختلاف معنی داری دیده نمی‌شود.
بحث و نتیجه گیری: DPOAEs می‌تواند جهت ارزیابی سریع ، غیر تهاجمی و به عنوان ابزاری عالی برای غربالگری افت شنوایی نوزاد بکار گرفته شود.

---

زمینه و هدف: اجرای آزمون های پردازش مرکزی شنوایی، به دلیل فراوانی مشکلاتی که ممکن است پردازش مرکزی شنوایی را دچار اختلال نماید، ضروری است. آزمون های رفتاری از جمله آزمون شناسایی جملات ساختگی، به دلیل محدودیت های آزمون‏های الکتروفیزیولوژیک و به دلیل ساختار خود آزمون که سبب تحریک ساقه و قشر مغز می‏شود، از جایگاه ویژه ای برخوردار است. هدف این بررسی، ساخت آزمون به زبان فارسی و ارزشیابی مقدماتی آن است.
روش بررسی: نخست، آزمون جملات ساختگی به زبان فارسی تهیه شد، سپس روی لوح فشرده ضبط شد، پس از آن روی 60 نفر از افراد دارای شنوایی هنجار 35-20 ساله مراجعه کننده به دانشکده علوم توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی ایران بمدت سه ماه مورد بررسی قرار گرفتند.
یافته‏ها: بین مقادیر امتیازات کسب شده در آزمون طراحی شده به زبان فارسی با مقادیر امتیازات نمونه انگلیسی آزمون تفاوت معنی داری مشاهده نشد. همچنین، مقایسه‏ی امتیازات آزمون بین زنان و مردان نیز تفاوت معنی داری را نشان نداد.
نتیجه گیری: بر اساس نتایج بدست آمده از این پژوهش،  این آزمون با آزمون انگلیسی شباهت دارد و می تواند در ارزیابی پردازش شنوایی مرکزی مورد استفاده قرار گیرد.

---

زمینه و هدف: موج منفی ناهمخوان یکی از پتانسیل‏های برانگیخته شنوایی است که حدود 100 تا 250 میلی ثانیه بعد از ارائه تحریک رخ می‏دهد. این موج در اثر تغییر قابل تشخیص در توالی از اصوات تکرار شونده‏ی همگون ایجاد می شود؛ یعنی با کم کردن شدت، فرکانس یا مدت محرک تغییراتی اعمال می شود. هدف از این مطالعه تعیین موج منفی ناهمخوان با استفاده از محرک تن و بررسی تغییرات آن طی تغییر سن بوده است.
روش بررسی: این مطالعۀ مقطعی از نوع توصیفی ـ تحلیلی بوده است. افراد شرکت کننده در این مطالعه تعداد 60 نفر کودک  4 تا 9 ساله هنجار بوده اند. تحریکات dB peSPL 80 شدت داشتند و از تن  Hz 1000 به عنوان محرک استاندارد و تن  Hz 1500 به عنوان محرک انحرافی استفاده شده است. احتمال وقوع محرک انحرافی 20 درصد بود. امواج با استفاده از الکترودهای سطحی از 4 نقطه جمجمه ثبت شدند.
یافته‏ها: در 5/22 درصد از نمونه‏های مورد مطالعه موج منفی ناهمخوان دیده نشد. همچنین در 5/22 درصد از نمونه‏ها، تعیین قله موج منفی ناهمخوان به طور دقیق امکان پذیر نبود. در بقیه نمونه‏ها یک رابطه معکوس معنی‏دار بین زمان نهفتگی موج و سن  وجود داشت. یعنی با افزایش سن، زمان نهفتگی کاهش می یافت. اما چنین رابطه ای بین سن و دامنه‏ی موج دیده نشد.
نتیجه گیری: این مطالعه تأیید می‏کند که در افراد کاملاً هنجار ممکن است موج منفی ناهمخوان دیده نشود. همچنین موج منفی ناهمخوان  با افزایش سن تغییر می‏کند.

---

زمینه و هدف: پتانسیل‏های عضلانی برانگیخته از دهلیز یکی از ابزارهای جدید برای بررسی عملکرد دهلیزی می‏باشد. این پاسخ پس از ارائه تحریک صوتی با شدت بالا از سطح عضلۀ جناغی ـ چنبری ـ ماستوئیدی ثبت شده و از ساکول منشأ می‏گیرد. هدف از این مطالعه، مقایسه پاسخ‏های عضلانی برانگیخته از دهلیز با استفاده از کلیک و تن‏برست 500 هرتز در افراد هنجار می‏باشد.
روش بررسی: در این مطالعۀ مقطعی 30 فرد هنجار (15 مرد، 15 زن) با طیف سنی 30-18 سال شرکت کردند. از آنها خواسته شد روی صندلی نشسته و به‏منظور انقباض عضلۀ جناغی ـ چنبری ـ ماستوئیدی هر طرف، سر خود را 30 درجه به جلو خم کرده و به سمت مخالف آن عضله بچرخانند. پاسخ با استفاده از کلیک و تن‏برست 500 هرتز ثبت گردید. زمان نهفتگی امواج 13p و 23n، دامنۀ قله به قعر، نسبت دامنه‏ای و آستانۀ پاسخ‏ها با هر محرک تجزیه و تحلیل شد.
یافته‏ها: پاسخ‏ها در تمامی افراد با تن‏برست ثبت شد ولی با کلیک در یکی از نمونه‏ها پاسخی به‏دست نیامد. زمان نهفتگی امواج با تن‏برست، طولانی‏تر و دامنۀ امواج بزرگتر بود(p<0/05). همچنین آستانۀ پاسخ به تن‏برست کمتر از کلیک به‏دست آمد (p<0/05). هیچ تفاوت معنی‏داری بین پاسخ دو گوش و دو جنس مشاهده نشد.
نتیجه‏گیری: محرک‏های مختلف بر پارامترهای پاسخ‏های عضلانی برانگیخته از دهلیز تأثیر دارند. از این رو، به دست آوردن مقادیر هنجار جهت ارزیابی‏های بالینی الزامی است. با توجه به مقادیر به دست آمده در مطالعۀ حاضر، پیشنهاد می‏شود از تن‏برست 500 هرتز در مقایسه با کلیک برای ارزیابی‏های بالینی استفاده گردد.

---

زمینه و هدف: پاسخ‏های پایدار شنوایی آزمون نوینی در مجموعه آزمون‏های شنوایی است. معمولاً برای انجام این آزمون، از فرکانس مدولاسیون  80 هرتز استفاده می‌شود. در این پژوهش، آزمون پاسخ‏های پایدار شنوایی در فرکانس مدولاسیون 40 و 80 هرتز، در افراد بزرگسال مورد بررسی قرار گرفت و نتایج حاصل از آستانه‏یابی در آنها مقایسه شد.
روش بررسی: آزمون پاسخ‏های پایدار شنوایی و آستانه‏های تن خالص روی 30 فرد بزرگسال و در مجموع 60 گوش انجام شد و نتاج آنها در سه گروه شنوایی هنجار، کم‏شنوایی حسی ـ عصبی ملایم و متوسط طبقه‏بندی شد.
یافته‏ها: در هر سه گروه، آستانه‏های پاسخ‏های پایدار شنوایی40 هرتز به آستانه رفتاری نزدیک‏تر بود(p<0/05) و با افزایش میزان کم‏شنوایی، تفاوت بین آستانه رفتاری و پاسخ‏های پایدار شنوایی کمتر می‌شد. میزان همبستگی نیز در  پاسخ‏های پایدار شنوایی  40 هرتز بیشتر بود(p<0/05).
نتیجه‏گیری: در افراد بزرگسال در حالت بیداری، آستانه‏های فرکانس مدولاسیون 40 هرتز به آستانه رفتاری نزدیک‏تر است و آستانه‏گیری در این فرکانس مدولاسیون نتایج بهتری نسبت به 80 هرتز را در پی دارد.

---

زمینه و هدف: در بیماری پارکینسون، علاوه بر اختلالات عضلانی، ناهنجاری‏های اکولوموتور نیز مشاهده می‏گردد. علت اختلالات اکولوموتور در این بیماری، درگیری گانگلیون بازال می‏باشد و معمول‏ترین ناهنجاری‏ها شامل طولانی شدن زمان نهفتگی ساکاد، ساکاد هایپومتریک و کاهش سرعت ساکاد است. هدف از این مطالعه بررسی مقایسه‏ای پارامترهای ساکادیک توسط ویدئونیستاگموگرافی در بیماران دچار پارکینسون ایدیوپاتیک و افراد هنجار بود.
روش بررسی: در این مطالعه مقطعی، حرکات ساکادیک در 30 فرد مبتلا به بیماری پارکینسون ایدیوپاتیک 70-35 ساله و 30 فرد هنجار در همین محدوده سنی مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. شاخص‏های مورد بررسی شامل زمان نهفتگی، سرعت و صحت ساکاد بود.
یافته‏ها: نتایج این پژوهش نشان‏دهنده کاهش صحت و سرعت ساکاد و افزایش زمان نهفتگی ساکاد در افراد مبتلا به پارکینسون ایدیوپاتیک در مقایسه با افراد هنجار بود(p≤0/001).
نتیجه‏گیری: نتایج این پژوهش نشان‏دهنده وجود اختلالات ساکادیک در افراد مبتلا به پارکینسون ایدیوپاتیک می‏باشد که تأیید کننده کنترل دوپامینرژیک این حرکات است.

---

زمینه و هدف: نقاطی از حلزون که سلول‏های موئی داخلی و یا فیبرهای عصبی آن غیرفعال شده‏اند را منطقه مرده می‏نامند. هدف از انجام این مطالعه شناسایی مناطق مرده حلزونی در کودکان مبتلا به کم شنوایی حسی عصبی متوسط تا عمیق با استفاده از آزمون نویز یکسان‏ساز آستانه‏ها بود.
روش بررسی: در این مطالعه مقطعی، آزمون نویز یکسان‏ساز آستانه‏ها با استفاده از تمامی فرکانس‏های موجود در لوح فشرده آزمون، روی 30 کودک در محدودۀ سنی 5 الی 14 سال (میانگین 8/2 ± 5/8 سال) انجام شد.
یافته‏ها: در 3/58 درصد از مجموع گوش‏ها، در حداقل یک فرکانس آزمایشی معیار مثبت در تشخیص منطقه مرده به دست آمد. طبقه­بندی بر اساس فرکانس‏های ارزیابی شده نشان داد در 20 درصد فرکانس‏ها معیار مثبت کسب شده است. در 24 درصد نتایج غیرقطعی و در 56 درصد نیز هیچ منطقه مرده‏ای مشاهده نشد. بین نسبت سیگنال به نویز در سطح آستانه فرکانس‏های فاقد منطقه مرده و فرکانس‏های دارای آن اختلاف معنی‏داری مشاهده گردید و اختلاف میانگین آستانه‏های مطلق بین دو گروه نیز در فرکانس‏های 1000 هرتز و پایین‏تر معنی‏دار بود(p<0/05).
نتیجه‏گیری: نتایج این مطالعه نشان داد فراوانی مناطق مرده در کودکان دچار کم شنوایی حسی عصبی، خصوصاً هنگامی که آستانه فرکانس آزمایشی از 70 دسی‏بل فراتر رود، افزایش می‏یابد.

---

زمینه و هدف: یکی از بارزترین خطاهای گفتاری افراد آسیب دیده شنوایی خطاهای واکه‏ای بوده و تشخیص تولید صحیح واکه‏ها تنها با ارزیابی ادراکی انجام نمی‏شود و نیاز به بررسی دقیق آزمایشگاهی دارد. هدف از این مطالعه تعیین و مقایسه ساختار سازه‏ای واکه‏های زبان فارسی در کودکان عادی و مبتلا به افت شنوایی متوسط و شدید محدوده سنی 9ـ7 سال بود.
روش بررسی: این پژوهش به‏صورت مقطعی و توصیفی ـ تحلیلی روی 64 نفر دانش‏آموز عادی و مبتلا به افت شنوایی متوسط و شدید انجام گرفته است.
اطلاعات زمینه‏ای از طریق مصاحبه گردآوری و سپس آزمون تولید واکه‏ها گرفته شد. سازه اول و دوم و سوم هر شش واکه به‏طور جداگانه توسط  دستگاه  به‏دست آمد و بین سه گروه مورد مقایسه قرار گرفت.
یافته‏ها: میانگین سازه اول و دوم و نسبت سازه دوم به اول و سوم به اول شش واکه زبان فارسی در بین سه گروه تفاوت معنی‏داری داشت(p<0/05)، میانگین سازه سوم در واکه‏های/u/،/i/،/æ/ در بین سه گروه معنی‏دار نبود ولی تفاوت‏ها در واکه‏های  /o/،/e/ و/a/ معنی‏دار بود(p<0/05).
نتیجه‏گیری: تفاوت اصلی بین گروه کودکان عادی و مبتلا به افت شنوایی متوسط و شدید مربوط به فضای واکه‏ای است و هر چه شدت افت شنوایی افزایش یابد فضای واکه‏ای بسته‏تر می‏شود، از این‏رو این کودکان تکیه بیشتری بر حس عمقی دارند که این امر باعث تحرک کم زبان و جابجایی واکه‏های دارای F₁ و F₂  مشابه می‏شود.

---

زمینه و هدف: پژوهش‏های زیادی به بررسی ارتباط بین لکنت و عوامل زبان‏شناختی گوناگون پرداخته‌اند. نتایج به‏دست‏آمده می‌توانند جهت شناخت بیشتر ماهیت لکنت و نیز یافتن شیوه‌های مناسب‌تر برای درمان آن به‏کار روند. هدف از این پژوهش، تعیین و مقایسۀ تأثیر طول گفته بر میزان ناروانی گفتار در کودکان لکنتی و غیرلکنتی فارسی زبان است.
روش بررسی: در این مطالعۀ مقطعی دو گروه شامل ده کودک لکنتی و ده کودک غیرلکنتی تک‏زبانه و فارسی‏زبان 6-4 ساله مورد بررسی قرار گرفتند. افراد مورد مطالعه از لحاظ سن و جنس با یکدیگر مشابه بودند. برای بررسی ناروانی، ده دسته جمله در دو گروه ساده و پیچیده در نظر گرفته شد که به‏ترتیب بر طول جملات هر دسته، یک تکواژ افزوده می‌شد. تکلیف تقلید جملات در دو گروه انجام شد و نتایج با استفاده از نرم افزارSPSS  مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: یافته‏های حاصل از تحقیق حاکی از آن بود که بین ده دسته جمله، میزان ناروانی گفتار در کودکان لکنتی و غیرلکنتی با افزایش طول گفته افزایش معنی‏داری نشان می‏دهد(p=0/001). همچنین در هر یک از دو گروه جملات ساده و پیچیده برحسب طول، در میزان ناروانی گفتار در کودکان لکنتی و غیرلکنتی، افزایش معنی­داری مشاهده شد(p<0/05). مقایسۀ کودکان لکنتی و غیرلکنتی نیز تفاوت معنی‏داری را بین این دو گروه نشان داد(p=0/001).
نتیجه‏گیری: نتایج این پژوهش نشان می‏دهد که افزایش طول گفته منجر به افزایش میزان ناروانی کودکان لکنتی و غیرلکنتی در هر یک از دو گروه جملات ساده و پیچیده می‌شود. کودکان لکنتی نیز با افزایش طول گفته، میزان ناروانی بیشتری نسبت به کودکان غیرلکنتی نشان می‌دهند.

---

زمینه و هدف: اختلال یادگیری که به گروهی ناهمگن از اختلال‏ها اشاره دارد و ممکن است با مشکل در شنیدن، خواندن، نوشتن یا توانایی ریاضی بروز یابد. این کودکان به‏خاطر مشکل ناکارایی توجه در کلاس با مشکلات تحصیلی زیادی روبه‏رو می‏گردند. این پژوهش با هدف مقایسه توجه شنیداری در این گروه از کودکان با گروه عادی انجام گرفته است.
روش بررسی: تعداد 27 دانش‏آموز پسر مبتلا به اختلال یادگیری 9-7 ساله به‏صورت غیراحتمالی ساده از بین نمونه‏های در دسترس انتخاب شدند، و 27 دانش‏آموز پسر عادی به‏عنوان گروه شاهد وارد این پژوهش شدند. جهت بررسی توجه شنیداری، انتخابی و تقسیم شده، به‏ترتیب از آزمون‏های گفتار در نویز فارسی و اعداد دایکوتیک استفاده شد.
یافته‏ها: میانگین امتیاز گفتار در نویز در مقایسه هر دو گوش گروه مبتلا به اختلال یادگیری، در سنین 7 و 8 سال، اختلاف معنی‏دار با میانگین امتیاز در گروه عادی نشان نداد(p>0/05). در مقایسه بین 9 ساله‏ها تنها در گوش راست میانگین امتیاز دانش‏آموزان عادی بیشتر بود(p=0/033). در اعداد دایکوتیک، بین میانگین امتیازها در گوش راست بین دو گروه تفاوت معنی‏داری مشاهده نشد(p>0/05). اما در سنین 7 و 8 سال در گوش چپ میانگین امتیاز دانش‏آموزان عادی بیشتر بود(p<0/05).
نتیجه‏گیری: در کودکان مبتلا به اختلال یادگیری در نسبت سیگنال به نویز مطلوب، توجه شنیداری انتخابی متأثر نمی‏شود لیکن به نظر می‏رسد توجه شنیداری تقسیم‏شده به‏دلیل عدم رشد کامل سیستم شنوایی مرکزی و یا اختلال پردازش شنیداری مرکزی متأثر می‏گردد.

---

زمینه و هدف: مطالعۀ زبان و شناسایی دقیق و سریع اختلالات و درمان آن از اولویت بالایی برای متخصصان برخوردار است. یکی از روش‏های بررسی سریع ساختار زبانی، روش تکرار جمله است که جهت اجرا و تجزیه و تحلیل، سریع‏تر از دیگر روش‏ها است. هدف از این پژوهش ساخت آزمون تکرار جمله برای اندازه‏گیری ساختار دستور زبان کودکان 5/2 تا 4 ساله و تعیین روایی و پایایی آن بود.
روش بررسی: در چند مرحله، با کمک آسیب‏شناس گفتار و زبان و زبان‏شناس، جملاتی مخصوص کودکان 5/2 تا 4 ساله تهیه شد. با نظرسنجی از 10 نفر از استادان، روایی محتوایی جملات بررسی شد. از بین این جملات 41 جمله که دارای روایی بالای 80 درصد بودند به‏عنوان جملات آزمون انتخاب شد. سپس تصاویر مناسب با جملات تهیه گردید و دوباره نظرسنجی انجام شد. 72 کودک (دختر و پسر) در سه گروه سنی شامل 5/2 تا 3، 3 تا 5/3، 5/3 تا 4 سال، در این آزمون شرکت کردند. پایایی به‏روش آزمون‏ـ‏بازآزمون به فاصله 2 هفته برای همان 72 کودک اجرا شد.
یافته‏ها: شاخص روایی محتوایی جملات نهایی آزمون 80 درصد به‏دست آمد. میزان تکرارپذیری نسبی کل آزمون 95/0 و خطای معیار اندازه‏گیری آزمون برابر با 45/7 به‏دست آمد. همچنین تفاوت بین میانگین‏های امتیاز کسب شده از جملات آزمون بین گروه‏های سنی مورد مطالعه معنی‏دار بود(p=0/014 ,p<0/001 ,p<0/001).
نتیجه‏گیری: آزمون تکرار جمله روشی سریع برای اندازه‏گیری ساختار دستور زبان کودکان 5/2 تا 4 ساله فارسی‏زبان می‏باشد. همچنین آزمون از لحاظ محتوایی، روا بوده و پایایی بسیار بالایی دارد.

---

زمینه و هدف: طبق بررسی‏های انجام شده، وجود کودک ناشنوا و کم‏شنوا در خانواده، استرس فراوانی برای والدین دارد. مشاوره با والدین افراد کم‏شنوا و ارائه خدمات توانبخشی مناسب و افزایش رضایت‏مندی افراد می‏تواند در کاهش اضطراب آنها مؤثر باشد. این پژوهش درصدد بررسی ارتباط میان رضایت‏مندی از خدمات شنوایی‏شناسی و اضطراب والدین کودکان کم‏شنوا می‏باشد.
روش بررسی: در این مطالعه که به‏روش توصیفی‏ـ‏تحلیلی انجام شد، 75 نفر از والدین کودکان کم‏شنوا که حداکثر یک سال از تشخیص کم‏شنوایی فرزندشان گذشته بود و جهت دریافت خدمات توانبخشی شنوایی به کلینیک‏های شنوایی‏شناسی تهران مراجعه کرده بودند انتخاب شدند. روش گردآوری داده‏ها مصاحبه و ابزار آن دو پرسش‏نامه سنجش رضایت‏مندی و اضطراب بود که توسط مادران تکمیل گردید.
یافته‏ها: بین میزان رضایت و اضطراب آشکار و پنهان افراد ارتباطی مشاهده نشد هر چند گروهی که بیشترین میزان رضایت (امتیاز 90-64) را داشتند از پایین‏ترین میزان اضطراب (امتیاز 20-0) برخوردار بودند. همچنین بین اضطراب آشکار و پنهان ارتباط معنی‏داری مشاهده شد(p<0/001)، در میان متغیرهای دموگرافیک، تنها محل سکونت تهران یا شهرستان رابطه معنی‏داری با رضایت‏مندی و اضطراب نشان داد و افراد شهرستانی به‏طور معنی‏داری رضایت کمتر(p=0/002) و اضطراب بیشتری داشتند(p=0/017).
نتیجه‏گیری: با توجه به اینکه نمره رضایت در افراد ساکن تهران نسبت به افراد شهرستانی بالاتر و اضطراب آنها پایین‏تر بود، نگرانی بیشتر افراد ساکن شهرستان در تداوم دریافت خدمات از محل سکونت خود، عاملی در جهت اضطراب بیشتر و رضایت کمتر آنها عنوان شد.

---

زمینه و هدف: بروز بالای اختلالات گفتاری در کودکان مبتلا به فلج مغزی ممکن است با نقص در پردازش محرک شنوایی در ارتباط باشد. از این رو ضروری است تا با استفاده از آزمون‏های الکتروفیزیولوژیک و رفتاری شنوایی، وجود هرگونه آسیب محیطی و مرکزی سیستم شنوایی مورد بررسی دقیق قرار گیرد.
روش بررسی: در این مطالعه مقطعی، 15 کودک مبتلا به دایپلژی اسپاستیک با میانگین سنی 77/5 و انحراف معیار 26/2 سال و 15 کودک هنجار با میانگین سنی 33/5 و انحراف معیار 80/1 سال، تحت آزمون‏های ادیومتری تن خالص، ایمیتانس و پاسخ‏های شنوایی ساقه مغز قرار گرفتند و نتایج دو گروه با یکدیگر مقایسه گردید.
یافته‏ها: آستانه‏های شنوایی و وضعیت گوش میانی در افراد مورد مطالعه در محدودۀ هنجار قرار داشت. اما در غالب موارد، هنگام ثبت رفلکس دگرسویی، آستانه‏ها افزایش نشان داد. مقایسه زمان نهفتگی مطلق و بین‏موجی پاسخ‏های شنوایی ساقه مغز در دو گروه مورد و شاهد، حاکی از افزایش معنی‏دار زمان نهفتگی امواج انتهایی، به‏ویژه موج V بود(p=0/04) که در نتیجه آن، فاصله بین موجی III-V(p=0/02) نیز افزایش چشمگیری نسبت به گروه شاهد نشان داد.
نتیجه‏گیری: به نظر می‏رسد اختلالات عصبی به‏خصوص در مسیر پلی‏ـ‏مشبکی‏ـ‏نخاعی و هسته‏های پلی‏ـ‏مشبکی و قسمت‏های بالایی پل که مجاور با هسته‏های شنوایی نوار جانبی و برجستگی تحتانی قرار دارند موجب به‏هم‏ریختگی هم‏زمانی عصبی و افزایش زمان نهفتگی امواج انتهایی پاسخ‏های برانگیختۀ شنوایی می‏شود. همچنین نقص عملکرد در مراکز مولد امواج پاسخ‏های برانگیختۀ شنوایی در این کودکان نیز می‏تواند در این امر دخیل باشد.

---

زمینه و هدف: امروزه عملکرد دستگاه وابران شنوایی کاملاً شناخته شده نیست. شواهدی وجود دارد که نشان می‏دهد دسته زیتونی حلزونی از قشر شنوایی ورودی نزولی دریافت می‏کند. این پژوهش با هدف تعیین اثر فعالیت قشر شنوایی بر دستگاه محیطی شنوایی به‏صورت فرکانس ویژه، و تأثیر توجه انتخابی شنوایی بر مهار دگرطرفی گسیل‏های صوتی فرکانسی گوش انجام شد.
روش بررسی: سی و شش بزرگسال با شنوایی هنجار در محدودۀ سنی 18 تا 30 سال با میانگین 9/21 و انحراف معیار 24/3، در این مطالعه مقطعی شرکت کردند. ابتدا مهار دگرطرفی گسیل‏های صوتی فرکانسی در گوش راست افراد در فرکانس آزمایشی 2000 هرتز ثبت شد. جهت حذف توجه شنوایی از افراد مورد مطالعه خواسته شد تا متنی را مطالعه کنند. سپس به‏منظور ارزیابی توجه انتخابی شنوایی بر مهار دگرطرفی از آنها خواسته شد تا تن‏های هدف قرار گرفته در نویز دگرطرفی را با فرکانس‏های 1000، 2000و 4000 هرتز بشمارند.
یافته‏ها: افزایش معنی‏داری در دامنۀ مهار دگرطرفی گسیل‏های صوتی فرکانسی در شرایط توجه انتخابی شنوایی مشاهده شد(p≤0/001). در تنِ هدف قرار گرفته در نویز دگرطرفی با فرکانس مشابه محرک گوش آزمایشی (2000 هرتز)، بیشترین افزایش در دامنۀ مهار مشاهده شد.
نتیجه‏گیری: فعالیت رشته‏های دسته زیتونی حلزونی داخلی به واسطۀ توجه انتخابی شنوایی به گوش دگر طرفی، تقویت و سبب افزایش دامنۀ مهار گسیل‏های صوتی فرکانسی گوش می‏گردد و به‏عبارتی دیگر، نتایج نشان‏دهندۀ وجود تأثیر فعالیت قشر شنوایی بر دستگاه محیطی شنوایی، از طریق راه‏های کورتیکوفوگال و با ویژگی فرکانسی است.

---

زمینه و هدف: با اثبات قابلیت سازماندهی مجدد دستگاه‏های حسی بزرگسالان به‏دنبال تغییرات محیطی و توجه به اینکه سمعک با تحریک دستگاه شنوایی دچار محرومیت حسی، موجب تغییر در محرک‏های دریافتی می‏گردد، به نظر می‏رسد که سمعک قادر به ایجاد تغییراتی در توانایی‏های دستگاه شنوایی از جمله حد افتراق شدت باشد. کاربرد سمعک موجب رخداد اصلاحات درکی و فیزیولوژیک می‏گردد. این مطالعه با هدف بررسی تأثیرات ناشی از کاربرد سمعک بر عملکرد تمایز شدتی انجام شده است.
روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع مقطعی‏ـ‏تحلیلی بود. گروه مورد مطالعه شامل 30 نفر شامل 15 زن و 15 مرد، کاربر تک‏گوشی سمعک، با کم‏شنوایی حسی عصبی متوسط یا متوسط شدید متقارن در دو گوش، در محدودۀ سنی 65-45 سال با میانگین 73/57 و انحراف معیار 12/8 سال بودند. حد افتراق شدت در دو فرکانس 500 و 2000 هرتز و دو سطح شدتی 10 و 40 دسی‏بل SL در گوش‏های کاربر سمعک و گوش‏های فاقد سمعک ارزیابی و مقایسه گردید.
یافته‏ها: نتایج مطالعه نشانگر برتری امتیازها در سطوح شدتی و فرکانسی بالا بوده و امتیازهای حد افتراق شدت در گوش‏های کاربر سمعک نسبت به گوش‏های فاقد سمعک به‏طور معنی‏داری کمتر، به‏عبارتی بهتر بود(p<0/05)، ولی در فرکانس 500 هرتز و سطح شدتی 10 دسی‏بل SL تفاوت معنی‏داری بین دو گروه دیده نشد(p=0/132).
نتیجه‏گیری: نتایج حاصل از این مطالعه نشان‏دهندۀ تأثیر کاربرد سمعک بر عملکرد تمایز شدتی بوده و با تأیید رخداد اصلاحات درکی، امکان رخداد ساخت‏پذیری عملکردی به‏دنبال کاربرد سمعک را مطرح می‏سازد که جهت تأیید، نیاز به انجام مطالعات بیشتری است.

---

زمینه و هدف: ارتباط انسان شامل رفتارهای کلامی و غیرکلامی است. رفتار غیرکلامی یا زبان بدن شامل حالت چهره، جسچر، تماس چشمی، وضعیت بدن و نوای گفتار است. نوای گفتار، رفتاری است که بخش مهمی از اطلاعات معنایی و عاطفی را به شنونده منتقل می‏کند. با توجه به این ‌که در ایران آزمونی برای ارزیابی درک نوای گفتار وجود ندارد، تصمیم گرفته شد آزمونی متناسب با فرهنگ و زبان فارسی طراحی شده و روایی و پایایی آن تعیین شود.
روش بررسی: این مطالعه از نوع ساخت آزمون است. 73 جمله، توسط 22 دوبلر با هشت لحن بیان شد و 6582 جمله ضبط شد. برای بررسی روایی محتوایی صداها، 200 دانشجو در رده سنی 18 تا 30 سال و یک متخصص صدا، به موارد ضبط شده گوش دادند. از بین 6582 صدا، حالت عاطفی 1473 صدا، مورد توافق کامل شنوندگان بود. سپس 1473 صدا در اختیار یک متخصص صدا (مدیر دوبلاژ) قرار گرفت و در نهایت، 169 صدا جهت آزمون انتخاب گردید. آزمون درک نوای گفتار با چهار زیرآزمون تمایز نوای زبانی، تمایز نوای عاطفی، نامیدن نوای گفتار، نامیدن متناقض‏ها ساخته شد. پایایی آزمون روی 32 فرد بهنجار (18 تا 60 سال) تعیین گردید.
یافته‏ها: آزمون درک نوای گفتار دارای روایی محتوایی 100 درصد و پایایی 94 درصد بود و ضریب همبستگی آن 89 درصد بود(p=0/000).
نتیجه‏گیری: آزمون دارای روایی و پایایی مطلوبی است. و برای ارزیابی مهارت درک نوای گفتار در زبان فارسی مناسب است.