---

زمینه و هدف: در تله متری پاسخ عصبی، تحریک و ثبت پاسخ عصب شنوایی توسط الکترودهای درون حلزونی پروتز کاشت حلزون صورت می‏پذیرد. در این جا تحریک الکتریکی توسط یک الکترود به عصب شنوایی ارائه و پاسخ حاصله که پتانسیل عمل مرکب الکتریکی نامیده می‏شود، توسط یکی از الکترودهای مجاور ثبت می‏گردد. مهم‏ترین کاربردهای بالینی این آزمون عبارتند از ارزیابی و پایش پاسخ‏های عصب شنوایی در حین و بعد از عمل جراحی و کمک به تنظیم اولیه پردازشگر گفتار. هدف این مطالعه، ارزیابی تغییرات آستانه این پتانسیل طی سه ماه بعد از دریافت پروتز در کودکان کاشت حلزون شده بود.
روش بررسی: مطالعه حاضر، یک مطالعه طولی بود. جمعیت مورد مطالعه، کودکانی بودند که در تابستان و پاییز سال 1386 در بیمارستان‏های امیر اعلم و حضرت رسول اکرم^(ص) تهران تحت عمل جراحی کاشت حلزون قرار گرفته بودند. آستانه این پتانسیل طی چهار جلسه پس از دریافت پروتز و با فواصل زمانی تقریباً یک ماهه، در الکترودهای اول، هشتم، پانزدهم و بیستم مورد ارزیابی قرار گرفت.
یافته‏ها: میانگین آستانه‏ها، تفاوت درون الکترودی معنی‏داری نداشتند. اما مقایسه بین الکترودی نتایج حاکی از کاهش معنی‏دار میانگین آستانه در الکترودهای رأسی‏تر نسبت به الکترودهای پایه‏ای‏تر بود(p<0/001).
نتیجه‏گیری: ثبات نتایج حاصله می‏تواند باعث اطمینان خاطر بیشتر درمانگر جهت تنظیم پردازشگر گفتار برای مدتی نسبتاً طولانی گردد. هم چنین نتایج بهتر الکترودهای رأسی‏تر نیز می‏تواند موجب ارائه و اعمال یک راهکار کدگذاری مؤثرتر گردند.

---

زمینه و هدف: متعاقب محرومیت زودهنگام بینایی، شبکه عصبی درگیر در پردازش اطلاعات فضایی شنوایی سازماندهی مجدد عمیقی را نشان می‏دهد. به‏منظور بررسی این فرایند، پتانسیل‏های وابسته به رخداد، اطلاعات دقیقی در زمینه الگوهای زمانی فعالیت عصبی همراه با فرایندهای درکی و شناختی فراهم می‏نمایند. در مطالعه حاضر مقایسه زمان نهفتگی و دامنه پتانسیل P300 شنوایی در افراد بینا و نابینای زودهنگام انجام گرفته است.
روش بررسی: در این مطالعه مقطعی، پتانسیل P300 شنوایی به‏روش تحریک متفاوت با استفاده از دو محرک تن‏برست 1000 و 2000 هرتز در 40 نفر بینا و 19 فرد نابینای زودهنگام در محدوده سنی 25ـ18 سال ثبت شد.
یافته‏ها: میانگین زمان نهفتگی پاسخ P300 افراد نابینای زودهنگام کمتر از افراد بینا به‏دست آمد که این اختلاف از نظر آماری معنی‏دار بود(p=0/00) اما میانگین دامنه پاسخ P300 در دو گروه تفاوتی نشان نداد(p>0/05).
نتیجه‏گیری: کاهش زمان نهفتگی پتانسیل P300 در افراد نابینای زودهنگام در مقایسه با افراد بینا نشان می‏دهد که احتمالاً پردازش خودکار و طبقه‏بندی اطلاعات در افراد نابینا به‏دنبال جبران حسی سریع‏تر است و به نظر می‏رسد به‏دلیل ساخت‏پذیری عصبی سرعت پردازش و توجه شنوایی در افراد نابینا بیشتر است.

---

زمینه و هدف: از آنجا که در بسیاری از اختلالات گفتار و زبان، سرعت حرکات تکراری و متناوب دهان یعنی دیادوکوکینزیس کاهش یافته ­است این‏طور تصور شده است که بین سرعت دیادوکوکینزیس و سرعت گفتار ارتباط وجود دارد. البته این مورد توسط برخی محققان مطرود قلمداد شده و صحت این ارتباط همچنان زیر سؤال است. از این رو این پژوهش با هدف بررسی وجود چنین ارتباطی بین سرعت دیادوکوکینزیس و سرعت گفتار و خواندن در افراد طبیعی انجام گرفت.
روش بررسی: این پژوهش توصیفی‏ـ تحلیلی روی 100 نفر از دانش‏آموزان دختر پایه دوم شهر تهران انجام شد. مهارت خواندن و سرعت گفتار و حرکات متناوب دهان در آزمودنی‏ها بررسی گردید. برای ثبت و اندازه‏گیری زمان از نرم افزارCool Edit  استفاده شد. برای توصیف داده‏ها آمار توصیفی و برای تجزیه و تحلیل داده‏ها، آزمون t  زوجی به‏کار گرفته شد.
یافته‏ها: در تکالیف دیادوکوکینزیس میانگین زمان تولید تک هجایی‏های /tâ/، /pâ/ و //kâ به‏ترتیب 10/4، 15/4 و 74/4 بود و میانگین سرعت خواندن 1/3 هجا در ثانیه و سرعت گفتار آزاد 8/2 هجا در ثانیه بود. بین سرعت گفتار آزاد و تکالیف دیادوکوکینزیس ارتباطی یافت نشد. اما بین سرعت خواندن و برخی از تکالیف دیادوکوکینزیس /kâ/ (p=0/03) و/pâtâkâ/  (p=0/00) ارتباط معنی‏داری به‏دست آمد.
نتیجه‏گیری: به نظر می‏رسد برای افزایش سرعت خواندن می‏توان از تکالیف دیادوکوکینزیس مرتبط استفاده نمود. سرعت دیادوکوکینزیس دولبی در تک هجایی‏ها بالاترین سرعتی است که می‏توان در طی درمان انتظار داشت.

---

زمینه و هدف: در سال‏های اخیر تأثیر مستقیم هورمون آلدوسترون در حفظ وضعیت شنوایی افراد مسن مورد توجه قرار گرفته است. از این‏رو این پژوهش با هدف تعیین ارتباط سطح خونی هورمون آلدوسترون با وضعیت شنوایی بیماران سالمند مراجعه‏کننده به مراکز گوش و گلو و بینی شهر همدان در سال‏های 86ـ1385 انجام گرفت.
روش بررسی: در این پژوهش موردـ شاهدی حجم نمونه شامل 54 فرد بالای 60 سال بود. 28 نفر در گروه شاهد با شنوایی هنجار و26 داوطلب مبتلا به پیرگوشی به‏عنوان گروه مورد انتخاب شدند. افراد مبتلا به هر نوع یافته بیوشیمیایی غیرطبیعی و سابقه‏ی مواجهه با عوامل ایجادکننده‏ی کم شنوایی حسی ـ عصبی از مطالعه حذف شدند. سپس سطح خونی پتاسیم، سدیم و هورمون آلدوسترون در آنها اندازه‏گیری شد و ارزیابی شنوایی نیز توسط ادیومتری تن خالص، گفتاری و ایمیتانس صورت گرفت.
یافته‏ها: ارتباط بین سطح هورمون آلدوسترون با وضعیت شنوایی، جنس، الگوی کم شنوایی و میزان بازشناسی گفتار در سالمندان تأیید نگردید. همچنین ارتباط بین سطح سدیم و پتاسیم با وضعیت شنوایی نیز مشاهده نشد(p>0/05).
نتیجه‏گیری: در پژوهش حاضر نقش حفاظت کننده آلدوسترون بر کم‏شنوایی ناشی از سن تأیید نگردید که این موضوع ممکن است به­دلیل تفاوت‏های فردی و اپیدمیولوژیک، خطای آزمایشگاهی و یا تعداد کم نمونه‏ی مورد مطالعه باشد.

---

زمینه و هدف: مهارت‌های آگاهی واج‌شناختی نوعی توانایی منفرد و یکپارچه است که شامل 4 مهارت آگاهی از هجا، آگاهی از قافیه، مهارت تجانس و آگاهی از واج می‌شود. هدف پژوهش حاضر، بررسی رشد توانایی حذف هجا به‏عنوان بخشی از مهارت آگاهی از هجا در کودکان 5 تا 6 ساله فارسی زبان است.
روش بررسی: این مطالعه از نوع مقطعی توصیفی‏ـ تحلیلی می‌باشد. 30 کودک هنجار 5 تا 6 ساله فارسی زبان مهدکودک‌های شهر تهران شامل 15 پسر و 15 دختر، انتخاب شدند. نمونه‌ها همه یک‏زبانه و سالم بودند. ابزار پژوهش، 12 واژه بود. کودک باید هجای گفته شده را از واژه مربوطه حذف و باقی‏ًمانده واژه را بیان می‌نمود. از نرم افزار SPSS برای تجزیه و تحلیل استفاده شد.
یافته‌ها: توانایی کودکان 5 تا 6 ساله در حذف هجای واژه‌های دو هجایی بیشتر از واژه‌های سه و چهار هجایی و در واژه‌های سه ‌هجایی نیز بیشتر از چهار هجایی بود(p<0/000). همبستگی بین تکالیف دو، سه و چهار هجایی نیز معنی‏دار بود. همچنین، نوع بافت هجایی و موقعیت قرارگیری هجای حذفی با توانایی حذف هجا رابطه معنی‏داری داشت(p<0/05).
نتیجه‌گیری: مهارت حذف هجا در کودکان 5 تا 6 ساله در مرحله رشد می‌باشد و توانایی کامل حذف هجا، پس از رمز‌گذاری مجدد واج‌شناختی و آموزش مهارت خواندن و نوشتن رشد و تکامل می‌یابد. همچنین، متغیرهایی مانند تعداد هجا، نوع بافت هجایی و موقعیت قرارگیری هجای حذفی می‌تواند بر توانایی حذف هجا در کودکان تأثیر بگذارد.

---

زمینه و هدف: خواندن یکی از اساسی‏ ترین مهارت‏های مورد نیاز در عصر حاضر است. بدیهی است که بروز اختلال در آن می‏تواند مشکلات زیادی را برای فرد مبتلا ایجاد کند؛ از این‏رو ارزیابی و تشخیص زودهنگام این اختلال نقش بزرگی را در درمان آن بازی می‏کند. این پژوهش با هدف تعیین میزان شیوع نارساخوانی در دانش‏آموزان پایه‏های اول تا پنجم دبستان و معرفی آزمون سیاهه خواندن برای تشخیص اختلال در دانش‏آموزان مقطع ابتدایی انجام شد.
روش بررسی: در این پژوهش مقطعی 200 نفر دانش‏‏آموز دختر و پسر در 5 پایه تحصیلی از دبستان‏های شهرستان اصفهان در سال تحصیلی 86-1385 به روش نمونه‏گیری تصادفی‏ـ‏چندمرحله‏ای انتخاب شده و با استفاده از آزمون سیاهه خواندن مورد بررسی قرار گرفتند. به‏منظور توصیف اطلاعات به‏دست آمده، از شاخص‏های مرکزی و پراکندگی از نرم افزار SPSS نسخۀ 13 استفاده شد.
یافته‏ها: این بررسی نشان داد که بیشترین میزان شیوع نارساخوانی در دانش‏آموزان پسر پایه اول (25%) و کمترین میزان شیوع در دانش‏آموزان دختر پایه پنجم (صفر درصد) بوده است. به‏طور کلی فراوانی نارساخوانی در 5 پایه تحصیلی 10 درصد بوده که از این میزان 66 درصد مربوط به دانش‏آموزان پسر و 34 درصد مربوط به دانش‏آموزان دختر بوده است.
نتیجه‏گیری: نارساخوانی در دانش‏آموزان پسر بیش از دانش‏آموزان دختر است و آزمون سیاهه خواندن ابزار مناسبی برای تشخیص سریع این اختلال است.

---

زمینه و هدف: پژوهش‏های زیادی به بررسی ارتباط بین لکنت و عوامل زبان‏شناختی گوناگون پرداخته‌اند. نتایج به‏دست‏آمده می‌توانند جهت شناخت بیشتر ماهیت لکنت و نیز یافتن شیوه‌های مناسب‌تر برای درمان آن به‏کار روند. هدف از این پژوهش، تعیین و مقایسۀ تأثیر طول گفته بر میزان ناروانی گفتار در کودکان لکنتی و غیرلکنتی فارسی زبان است.
روش بررسی: در این مطالعۀ مقطعی دو گروه شامل ده کودک لکنتی و ده کودک غیرلکنتی تک‏زبانه و فارسی‏زبان 6-4 ساله مورد بررسی قرار گرفتند. افراد مورد مطالعه از لحاظ سن و جنس با یکدیگر مشابه بودند. برای بررسی ناروانی، ده دسته جمله در دو گروه ساده و پیچیده در نظر گرفته شد که به‏ترتیب بر طول جملات هر دسته، یک تکواژ افزوده می‌شد. تکلیف تقلید جملات در دو گروه انجام شد و نتایج با استفاده از نرم افزارSPSS  مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: یافته‏های حاصل از تحقیق حاکی از آن بود که بین ده دسته جمله، میزان ناروانی گفتار در کودکان لکنتی و غیرلکنتی با افزایش طول گفته افزایش معنی‏داری نشان می‏دهد(p=0/001). همچنین در هر یک از دو گروه جملات ساده و پیچیده برحسب طول، در میزان ناروانی گفتار در کودکان لکنتی و غیرلکنتی، افزایش معنی­داری مشاهده شد(p<0/05). مقایسۀ کودکان لکنتی و غیرلکنتی نیز تفاوت معنی‏داری را بین این دو گروه نشان داد(p=0/001).
نتیجه‏گیری: نتایج این پژوهش نشان می‏دهد که افزایش طول گفته منجر به افزایش میزان ناروانی کودکان لکنتی و غیرلکنتی در هر یک از دو گروه جملات ساده و پیچیده می‌شود. کودکان لکنتی نیز با افزایش طول گفته، میزان ناروانی بیشتری نسبت به کودکان غیرلکنتی نشان می‌دهند.

---

زمینه و هدف: گوش کردن، سخن گفتن، خواندن و نوشتن مهارت‏هایی زبانی هستند که بین آنها ارتباط کامل وجود دارد. گوش دادن اولین مهارت زبانی است که فرد در جریان رشد خود فرا می‏گیرد. اگر این مهارت تحت تأثیر آسیب شنوایی قرار گیرد، لطمات اساسی بر مهارت‏های زبانی وارد خواهد آمد. هدف از این تحقیق بررسی تأثیر افت شنوایی بر سواد خواندن دانش‏آموزان آسیب‏دیدۀ شنوایی در مقایسه با دانش‏آموزان با شنوایی هنجار در مدارس عادی بود.
روش بررسی: پژوهش مقطعی حاضر با استفاده از ابزار آزمون دفترچه‏های استاندارد شدۀ بین‏المللی PIRLS 2001 انجام گرفت. 119 دانش‏آموز در پایه‏های چهارم ابتدایی، سوم راهنمایی و سوم دبیرستان مبتلا به کم‏شنوایی متوسط و شدید از مدارس استثنایی، و همچنین 46 دانش‏آموز با شنوایی هنجار از پایۀ چهارم ابتدایی مدارس عادی در این پژوهش بررسی شدند. برای تجزیه و تحلیل داده‏ها از t مستقل استفاده شد.
یافته‏ها: در سطح سواد خواندن و در عملکرد درک متون ادبی، بین کلیۀ دانش‏آموزان آسیب‏دیدۀ شنوایی در مقایسه با دانش‏آموزان شنوایی هنجار تفاوت معنی‏دار دیده شد(p<0/05) و در درک متون اطلاعاتی، به‏جز دانش‏آموزان پایۀ سوم دبیرستان دچار کم‏شنوایی متوسط، سایر دانش‏آموزان تفاوت معنی‏داری در مقایسه با دانش‏آموزان عادی نشان دادند(p=0/03).
نتیجه‏گیری: افت شنوایی بر سطح سواد خواندن تأثیر منفی می‏گذارد. لازم است ارتقاءبخشی سطح سواد خواندن و تقویت باقی‏ماندۀ شنوایی، در طراحی و برنامه‏ریزی‏های آموزشی در مدارس استثنایی برای دانش‏آموزان آسیب‏دیدۀ شنوایی، بیشتر مورد توجه قرار گیرد.

---

زمینه و هدف: تعیین مهارت‏های شنوایی کودکان کم‏شنوا توسط آزمونی معتبر قبل از شروع تربیت شنوایی حائز اهمیت است. هر چند آزمون‏های متنوع غیرفارسی و نیز آزمون‏های محدود فارسی برای سنین 5 سال به بالا موجود است، اما آزمون معتبری برای تعیین مهارت‏های شنوایی کودکان کم‏شنوای کمتر از 5 سال در تربیت شنوایی موجود نیست. بر این اساس، هدف از این پژوهش ساخت آزمونی به‏عنوان ابزار اندازه‏گیری این مهارت‏های کودکان کم‏شنوای 4-3 ساله بود.
روش بررسی: این مطالعه از نوع ساخت آزمون است که در آن آزمونی برای تعیین مهارت‏های شنوایی کودکان کم‏شنوای 4-3 ساله ساخته شد و آزمون توانا نام گرفت. چارچوب کلی آن را چهار زیرآزمون آگاهی از وجود صدا، تمایزگذاری، شناسایی اصوات و درک جمله تشکیل می‏دهد که برای ساخت آن از مجموعه واژگان کودکان 4-3 ساله شنوا و کم‏شنوا استفاده شد. اعتبار محتوایی آن توسط هفت صاحب‏نظر از طریق پرسش‏نامه به‏دست آمد. زیرآزمون‏های اول تا چهارم آزمون توانا به‏ترتیب حاوی 10، 10، 8 و 6 یعنی جمعاًً 34 ماده آزمون می‏باشد.
یافته‏ها: اعتبار محتوایی زیرآزمون‏های آزمون توانا به‏ترتیب 100 درصد، 83 درصد، 96 درصد و 95 درصد و کل آزمون 94 درصد به‏دست آمد. میانگین زمان اجرای آزمون 82 دقیقه بود.
نتیجه‏گیری: اعتبار محتوایی آزمون توانا با 94 درصد، در مقایسه با آزمون مدرس (97%) و آزمون مظاهریزدی (88%)، از نظر آماری قابل اعتماد است.

---

زمینه و هدف: لارنژیت ناشی از برگشت اسید معده در بیماران صوت، بسیار شایع است. امروزه برای درمان این اختلال از دارودرمانی استفاده می­کنند که کارایی لازم را ندارد. هدف از  این پژوهش، بررسی ویژگی­های صوتی­ـ­حنجره­ای بیماران مبتلا به لارنژیت نابام قبل و بعد از درمان به روش صوت­درمانی یا دارودرمانی و بررسی کارایی هریک از این روش­ها است.
روش بررسی: شانزده بیمار مبتلا به لارنژیت ناشی از برگشت اسید معده در این پژوهش گذشته­نگر و غیرمداخله­ای بررسی شدند. برای پنج مورد صوت­درمانی کامل، برای دو نفر صوت­درمانی ناقص و برای نه نفر دارودرمانی انجام شد. وضعیت ادراکی صوت بیماران توسط آسیب­شناس گفتار و زبان و شدت اختلال براساس ویژگی­های صوتی و حنجره­ای در قبل و بعد از دزمان محاسبه شد.
یافته­ها: شدت اختلال 80 درصد از بیماران و وضعیت ادراکی صوت 100 درصد از آنها در صوت­درمانی کامل در وضعیت طبیعی قرار گرفت. شدت اختلال 44 درصد از بیماران و وضعیت ادراکی صوت 66 درصد از آنها در دارودرمانی در وضعیت طبیعی قرار گرفت. کاهش شدت اختلال بعد از درمان در صوت­درمانی کامل(p=0/039) و دارودرمانی(p=0/017) از لحاظ آماری معنی­دار بود.
نتیجه­گیری: اغلب ویژگی­های صوتی و حنجره­ای بعد از درمان در بیماران در وضعیت هنجار قرار گرفت. براساس داده­های آماری، صوت­درمانی کامل نیز مانند دارودرمانی در بهبود ویژگی­های صوتی و حنجره­ای بیماران کارایی دارد.

---

زمینه و هدف: عضلات شرکت­کننده در تولید صدا از مهم­ترین اعضای دست­اندرکار در تکلم هستند. ثبت الکترومیوگرافی فعالیت‌های عضلات با استفاده از الکترودهای سوزنی مشکل است و نیاز به آرامش بیمار و مهارت فرد معاینه­کننده دارد. هدف از این تحقیق رسیدن به راهی جدید برای ارزیابی فعالیت عضلات با استفاده از الکترودهای سطحی است.
روش بررسی: در این پژوهش 34 زن و 34 مرد هنجار شرکت کردند. افراد به­صورت نشسته روی صندلی قرار می­گرفتند. الکترودهای ثبات بر روی عضلات ناحیۀ قدام گلو، شامل تیروییدی هرمی و انگشتری تیروییدی، در دو سمت چپ و راست قرار داده می­شدند. تولید همخوان­های سایشی واکدار /z/ و /ž/ و بی­واک /s/ و /š/ به­مدت 10 ثانیه و استراحت بینابینی 10 ثانیه­ای به تعداد 5 تکرار انجام می­گرفت. اطلاعات به­دست آمده در حوزۀ زمان و فرکانس مورد ارزیابی قرار گرفتند.
یافته­ها: در ثبت الکترومیوگرافی عضلات مسئول تولید همخوان­های سایشی واکدار، میزان فعالیت و میانه طیف فرکانس به­طور معنی­داری در مردان بیشتر از زنان بود(p<0/05)، ولی این مقادیر در هر دو گروه، در همخوان­های سایشی واکدار بیشتر از حالت استراحت بود(p<0/001).
نتیجه­گیری: ثبت سطحی از عضلات تیروییدی هرمی و انگشتری تیروییدی در زنان بسیار سخت­تر از مردان است. این امر می­تواند به­دلیل تفاوت­های آناتومیکی نظیر اندازۀ طول و عرض گردن در زنان باشد.
واژگان کلیدی: الکترومیوگرافی سطحی، عضلۀ تیروییدی هرمی، عضلۀ انگشتری تیروییدی

---

زمینه و هدف: صوت انسان در طول زندگی دستخوش تغییراتی می­شود که در مردان و زنان متفاوت است. برخی از پژوهش­ها علاوه بر بررسی تغییرات ناشی از سن و جنس، به بررسی تغییرات صوت در زبان­ها و نژادهای مختلف نیز پرداخته­اند. این پژوهش با هدف آگاهی از تغییرات بسامد پایۀ صوت در افراد 9 تا 50 سالۀ فارسی­زبان اجرا شده است تا تفاوت احتمالی آن با سایر پژوهش­ها مشخص شود.
روش بررسی: در این پژوهش مقطعی صدای 320 نفر در محیط ساکت عادی جمع­آوری شد. میانگین بسامد پایه در واکه­ها و شمارش اعداد با استفاده از برنامۀ تجزیه و تحلیل هم­زمان نرم­افزار دکتر اسپیچ محاسبه شد. داده­ها با آنالیز واریانس دوطرفه تحلیل شدند و نیمرخ تغییرات رسم شد.
یافته­ها: نیمرخ تغییرات بسامد پایه در زنان و مردان متفاوت بود. میانگین بسامد تا 13 سالگی در هر دو جنس تقریباً برابر بود و صدای نمونه­ها زیر بود (میانگین بیش از 200 هرتز). پس از 13 سالگی افت مشخص بسامد پایه در مردان، به­ویژه در واکه­ها، دیده شد که از لحاظ آماری معنی­دار بود(p<0/001). نیمرخ تغییرات بسامد پایه در واکه­ها و شمارش اعداد یکسان بود. در هر دو جنس بین 20 تا 40 سالگی بسامد پایه ثبات نسبی داشت.
نتیجه­گیری: تفاوت تغییرات بسامد پایه در زنان و مردان ناشی از تفاوت در ابعاد حنجره و سایر تفاوت­های جسمی شناخته شده است. تغییر چشمگیر بسامد پایه بین دو جنس پس از 13 سالگی متأثر از بلوغ در مردان است. ثبات نسبی بسامد پایه در 20 تا 40 سالگی احتمالاً نشانۀ شرایط نسبتاً با ثبات بدن در این دوره است.

---

زمینه و هدف: آگاهی از قافیه معیار مهمی برای مهارت‌های پردازش گفتار، خواندن و نوشتن است. با توجه به این­که در ایران آزمون مناسبی برای ارزیابی مهارت شنیداری در کودکان 5 تا 6 سال وجود ندارد، هدف اصلی این پژوهش ساخت و ارزشیابی تکالیف آگاهی از قافیه در کودکان 5 تا 6 ساله بود.
روش بررسی: یکصد کودک بهنجار 5 تا 6 ساله مهدکودک‌های شهر تهران مشتمل بر 50 دختر و 50 پسر به­طور تصادفی انتخاب شدند. ابزار بررسی شامل تکالیف آگاهی از قافیه، یعنی شناسایی قافیه و بیان کلمۀ هم‌قافیه بود. بررسی روایی و پایایی با روش شاخص روایی محتوایی، تکرارپذیری نسبی و مطلق انجام شد. ضریب همبستگی تکالیف با روش همبستگی پیرسون و مقایسۀ میانگین نمرات کودکان در هر دو بخش با روش سطوح سادگی مشخص شد. مقایسۀ میانگین نمرۀ دختران و پسران با روش t مستقل انجام گرفت.
یافته‌ها: تکالیف طراحی شده برای گروه سنی 5 تا 6 سال مناسب بود و دو بخش، روایی و پایایی مطلوبی داشتند. توانایی کودکان در بخش بیان کلمۀ هم‌قافیه بیشتر از بخش شناسایی قافیه بود. ضریب همبستگی یا ارتباط هریک از بخش‌ها با کل مهارت آگاهی از قافیه معنی­دار بود(p<0/05). مهارت کودکان دختر و پسر در کل تکالیف تفاوت معنی­داری با یکدیگر نداشت(p>0/05).
نتیجه‌گیری: تکالیف طراحی شده برای ارزیابی مهارت آگاهی از قافیه مناسب می‌باشند و دارای روایی محتوایی و پایایی مطلوبی هستند و رابطۀ معنی­داری با کل مهارت آگاهی از قافیه دارند و بر یکدیگر تأثیر می­گذارند. مهارت­های دو گروه دختر و پسر در این تکالیف مشابه می‏باشد.

---

زمینه و هدف: پردازش زمانی، که شامل وضوح، ترتیب، تجمع و پوشش زمانی می­باشد مؤلفۀ اصلی توانایی­های پردازش شنیداری است. نتیجۀ تحقیقات در مورد پردازش زمانی در افراد موسیقی­دان و غیرموسیقی­دان برتری موسیقی­دانان را نسبت به دیگر افراد در مبحث تمایز زمانی نشان می­دهد. در این مطالعه پردازش زمانی در افراد موسیقی­دان و غیر­موسیقی­دان با شنوایی هنجار با آزمون فاصله در نویز مورد بررسی قرار گرفت.
روش بررسی: این مطالعۀ هم­گروهی هم­زمان غیرمداخله­ای روی 24 فرد موسیقی­دان با میانگین سنی 3/25 سال و 24 فرد غیرموسیقی­دان با میانگین سنی 5/24 سال دارای شنوایی هنجار با شرایط سنی و جنسی مشابه در دانشکده توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام گرفت. پس از انجام آزمون فاصله در نویز، آستانۀ تقریبی و درصد پاسخ­های صحیح افراد استخراج شد و با آزمون ناپارامتری من­ویتنی­یو مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته­ها: بین درصد پاسخ­های صحیح و آستانۀ تقریبی دو گروه مورد و شاهد اختلاف معنی­داری مشاهده شد(p<0/001)، در حالی که بین درصد پاسخ­های صحیح و آستانۀ تقریبی دو جنس در هر دو گروه مورد و شاهد اختلاف معنی­داری به­دست نیامد(p>0/05).
نتیجه­گیری: کمتر بودن مقدار آستانۀ تقریبی و بیشتر بودن میزان درصد پاسخ­های صحیح افراد موسیقی­دان نسبت به افراد غیرموسیقی­دان نشان­دهندۀ پردازش زمانی شنوایی سریع­تر در این افراد بود که می­تواند ناشی از تربیت موسیقایی سیستم شنوایی مرکزی آنها باشد.

---

زمینه و هدف: مهارت در خواندن یکی از مهم­ترین نیازهای یادگیری دانش­آموزان در زندگی امروز است این مهارت معطوف به توانایی درک مطلب، تفسیر و استنتاج از متون و دریافت معنا و مفهوم پیامی است که به نگارش درآمده است. موفقیت و پیشرفت تحصیلی هر دانش­آموز با میزان توانمندی وی در درک مطلب ارتباط مستقیم دارد. هدف از این تحقیق بررسی تأثیر افت شنوایی بر توانایی سطوح مختلف درک خواندن دانش­آموزان کم­شنوا در مقایسه با دانش­آموزان شنوا بود.
روش بررسی: پژوهش از نوع مقطعی بود و ابزار آزمون دفترچۀ استاندارد شدۀ بین­المللی (PIRLS) 2001 بود که روی 17 دانش­آموز مبتلا به کم­شنوایی در پایۀ چهارم ابتدایی از مدارس استثنایی شهرستان­های شهریار، رباط کریم و کرج و 17 دانش­آموز شنوای هنجار که به­روش تصادفی ساده از مدارس عادی همجوار با مدارس استثنایی انتخاب شده بودند اجرا شد.
یافته­ها: در تحلیل یافته­ها بین دانش­آموزان کم­شنوا و دانش­آموزان شنوا در سطوح مختلف درک خواندن تفاوت معنی­داری دیده شد(p<0/05).
نتیجه­گیری: افت شنوایی بر سطوح مختلف درک خواندن تأثیر منفی دارد و به­همین سبب بازنگری برنامه­ریزی­های آموزشی در مراکز استثنایی، به­منظور هدایت آموزش از حفظی­خوانی به سمت درک معنا و لایه­های عمیق­تر یادگیری، ضروری است.

---

زمینه و هدف: پتانسیل عضلانی برانگیختۀ دهلیزی در پاسخ به محرک کلیک یا تن­برست به­عنوان یک آزمون بالینی برای ارزیابی ساکول و عصب دهلیزی تحتانی مورد استفاده قرار می­گیرد. مطالعات مختلف نشان می­دهد کاشت حلزون می­تواند تأثیر منفی بر ساختارهای دهلیزی داشته باشد. هدف از این مطالعه، بررسی این پتانسیل در افرادی است که دارای حلزون کاشت­شدۀ یک­طرفه هستند.
روش بررسی: در این مطالعۀ مقطعی 33 بیمار دارای کاشت حلزون یک­طرفه با میانگین سنی 96/19 سال به­عنوان گروه مورد با 30 فرد هنجار با میانگین سنی 27/24 سال به­عنوان گروه شاهد شرکت داشتند. میانگین زمان نهفتگی و دامنۀ پتانسیل عضلانی برانگیختۀ دهلیزی در همۀ افرادها ثبت و مقایسه شد.
یافته­ها: در هر دو گوش تمامی افراد گروه شاهد امواج هنجار ثبت شد. در 16 مورد (48/48 %) هیچ پاسخی در دو گوش دریافت نشد. در سه مورد (09/9 %) پاسخ­ها در هر دو گوش ثبت شدند، ولی در اکثر موارد دامنۀ امواج در سمت دارای کاشت حلزون کاهش یافته بود. در 14 مورد (42/42 %) پاسخ­ها تنها در گوش غیرکاشت­شده ثبت شدند.
نتیجه­گیری: پتانسیل عضلانی برانگیختۀ دهلیزی ابزاری ارزشمند برای بررسی عملکرد ساکول در افراد دارای کاشت حلزون است. آسیب به تیغۀ مارپیچی استخوانی و غشاء پایه به­دنبال کاشت حلزون می­تواند باعث آسیب به اندام­های دهلیزی، به­خصوص ساکول، شود. به نظر می­رسد ممکن است ساکول به­دنبال کاشت حلزون صدمه ببیند و منجر به حذف پتانسیل عضلانی یا کاهش دامنۀ آن شود.

---

زمینه و هدف: آزمون پتانسیل­های عضلانی برانگیختۀ دهلیزی ابزاری جدید برای بررسی عملکرد دهلیزی است. کاربرد بالینی این پتانسیل­ها در بسیاری از بیماری­ها بررسی شده است، اما نقش آنها در بیماری­های ساقۀ مغز و فرایند میلین­زدای دستگاه عصبی مرکزی همچنان نامشخص است. هدف پژوهش حاضر مقایسۀ این پتانسیل­ها در بیماران اسکلروز متعدد و افراد هنجار بود.
روش بررسی: مطالعۀ مقطعی حاضر روی 21 بیمار مبتلا به اسکلروز متعدد، 15 زن و 6 مرد، و 20 فرد هنجار شامل 14 زن و 6 مرد، در محدودۀ سنی 50-17 سال انجام شد. پتانسیل­های عضلانی برانگیخته دهلیزی با استفاده از محرک تن­برست 500 هرتز ثبت شد. شاخص­های مورد بررسی شامل زمان نهفتگی قله­های p13 وn23  و دامنه قله به قله p13-n23 بود.
یافته­ها: بین دو گروه از نظر میانگین زمان نهفتگی p13 و دامنۀ قله به قله p13-n23 در هر دو گوش تفاوت معنی­داری مشاهده گردید(p<0/05). در دو بیمار اسکلروز متعدد پتانسیل­های عضلانی برانگیخته دهلیزی تنها در یکی از گوش­ها قابل ثبت بود. زمان نهفتگی قله p13 در 9 بیمار (14 گوش) افزایش نشان داد. به­طور کلی نتایج آزمون پتانسیل­های عضلانی برانگیختۀ دهلیزی در 6/47 درصد بیماران ناهنجار بود.
نتیجه­گیری: آزمون پتانسیل­های عضلانی برانگیختۀ دهلیزی احتمالاً می­تواند ابزاری جدید برای ارزیابی اختلالات عملکردی ساقۀ مغز در بیماری اسکلروز متعدد باشد. نتایج ناهنجار این آزمون در این بیماران ممکن است با نقص هدایت پیام­های عصبی در مسیر رفلکس وستیبولوکولیک در ارتباط باشد.

---

زمینه و هدف: بیشتر کاربران سمعک از پدیده­ای به نام اثر انسداد شکایت دارند. هدف از انجام این مطالعه مقایسۀ میزان اثر انسداد در افراد با شنوایی هنجار و کم­شنوایی حسی عصبی خفیف و ملایم با استفاده از روش ارزیابی گوش واقعی است.
روش بررسی: شصت فرد بزرگسال شامل 30 مرد و 30 زن، در محدوده سنی 55-18 سال در این مطالعه شرکت کردند. از آنها خواسته شد تا دو واکه /e/ و /i/ را به­مدت 5 ثانیه صداسازی کنند. با استفاده از پروب میکروفن فشار صوتی درون مجرای گوش آنها اندازه­گیری شد. قلۀ فرکانسی و مقدار اثر انسداد در تمامی این افراد ثبت و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته­ها: قلۀ فرکانسی اثر انسداد با استفاده از واکه /e/ در زنان و مردان، در فرکانس­های 9/751 و 98/542  هرتز و با حداکثر میزان 25/10 و 77/9 دسی­بل به­دست آمد. نتایج به­دست آمده با استفاده از واکۀ /i/ نیز قلۀ فرکانسی اثر انسداد در زنان و مردان را در فرکانس­های 88/518 و 28/440 هرتز با حداکثر میزان 03/19 و 10/19 دسی­بل نشان داد. علاوه بر این هیچ­گونه تفاوت معنی­داری بین پارامترهای وضعیت شنوایی و بین دو جنس مشاهده نشد(p>0/05).
نتیجه­گیری: مقدار اثر انسداد در بین افراد کاملاً متغیر است. بهترین راه حل برای رفع اثر انسداد، تنظیم دقیق سمعک در محدودۀ فرکانسی مشخصی است که تعیین آن تنها با ارزیابی پروب میکروفن امکان­پذیر است.

---

زمینه و هدف: اختلال یادگیری که به گروهی ناهمگن از اختلال‏ها اشاره دارد و ممکن است با مشکل در شنیدن، خواندن، نوشتن یا توانایی ریاضی بروز یابد. این کودکان به‏خاطر مشکل ناکارایی توجه در کلاس با مشکلات تحصیلی زیادی روبه‏رو می‏گردند. این پژوهش با هدف مقایسه توجه شنیداری در این گروه از کودکان با گروه عادی انجام گرفته است.
روش بررسی: تعداد 27 دانش‏آموز پسر مبتلا به اختلال یادگیری 9-7 ساله به‏صورت غیراحتمالی ساده از بین نمونه‏های در دسترس انتخاب شدند، و 27 دانش‏آموز پسر عادی به‏عنوان گروه شاهد وارد این پژوهش شدند. جهت بررسی توجه شنیداری، انتخابی و تقسیم شده، به‏ترتیب از آزمون‏های گفتار در نویز فارسی و اعداد دایکوتیک استفاده شد.
یافته‏ها: میانگین امتیاز گفتار در نویز در مقایسه هر دو گوش گروه مبتلا به اختلال یادگیری، در سنین 7 و 8 سال، اختلاف معنی‏دار با میانگین امتیاز در گروه عادی نشان نداد(p>0/05). در مقایسه بین 9 ساله‏ها تنها در گوش راست میانگین امتیاز دانش‏آموزان عادی بیشتر بود(p=0/033). در اعداد دایکوتیک، بین میانگین امتیازها در گوش راست بین دو گروه تفاوت معنی‏داری مشاهده نشد(p>0/05). اما در سنین 7 و 8 سال در گوش چپ میانگین امتیاز دانش‏آموزان عادی بیشتر بود(p<0/05).
نتیجه‏گیری: در کودکان مبتلا به اختلال یادگیری در نسبت سیگنال به نویز مطلوب، توجه شنیداری انتخابی متأثر نمی‏شود لیکن به نظر می‏رسد توجه شنیداری تقسیم‏شده به‏دلیل عدم رشد کامل سیستم شنوایی مرکزی و یا اختلال پردازش شنیداری مرکزی متأثر می‏گردد.

---

زمینه و هدف: مطالعۀ زبان و شناسایی دقیق و سریع اختلالات و درمان آن از اولویت بالایی برای متخصصان برخوردار است. یکی از روش‏های بررسی سریع ساختار زبانی، روش تکرار جمله است که جهت اجرا و تجزیه و تحلیل، سریع‏تر از دیگر روش‏ها است. هدف از این پژوهش ساخت آزمون تکرار جمله برای اندازه‏گیری ساختار دستور زبان کودکان 5/2 تا 4 ساله و تعیین روایی و پایایی آن بود.
روش بررسی: در چند مرحله، با کمک آسیب‏شناس گفتار و زبان و زبان‏شناس، جملاتی مخصوص کودکان 5/2 تا 4 ساله تهیه شد. با نظرسنجی از 10 نفر از استادان، روایی محتوایی جملات بررسی شد. از بین این جملات 41 جمله که دارای روایی بالای 80 درصد بودند به‏عنوان جملات آزمون انتخاب شد. سپس تصاویر مناسب با جملات تهیه گردید و دوباره نظرسنجی انجام شد. 72 کودک (دختر و پسر) در سه گروه سنی شامل 5/2 تا 3، 3 تا 5/3، 5/3 تا 4 سال، در این آزمون شرکت کردند. پایایی به‏روش آزمون‏ـ‏بازآزمون به فاصله 2 هفته برای همان 72 کودک اجرا شد.
یافته‏ها: شاخص روایی محتوایی جملات نهایی آزمون 80 درصد به‏دست آمد. میزان تکرارپذیری نسبی کل آزمون 95/0 و خطای معیار اندازه‏گیری آزمون برابر با 45/7 به‏دست آمد. همچنین تفاوت بین میانگین‏های امتیاز کسب شده از جملات آزمون بین گروه‏های سنی مورد مطالعه معنی‏دار بود(p=0/014 ,p<0/001 ,p<0/001).
نتیجه‏گیری: آزمون تکرار جمله روشی سریع برای اندازه‏گیری ساختار دستور زبان کودکان 5/2 تا 4 ساله فارسی‏زبان می‏باشد. همچنین آزمون از لحاظ محتوایی، روا بوده و پایایی بسیار بالایی دارد.