---

به منظور بررسی آستانه شنوایی فرکانس های بالا (10 تا 20 کیلو هرتز) در کودکان دبستانی ممتاز در حوزه سنی 13-7 سال، با استفاده از روش توصیفی و تحلیلی 102 نفر (6 گوش در خلال تحقیق حذف شد) دانش آموز دبستانی ممتاز شامل 51 پسر و 51 دختر هنجار (آستانه شنوایی فرکانس های 250 تا 8000 هرتز <15 دسی بل HL و تمپانومتری هنجار) با دستگاه ادیومتر بلتون 2000 و استفاده از گوشی های Sennheiser HD250 (کالیبره شده با کوپلر 6 سی سی B&K) مورد پژوهش قرار گرفتند. نتیجه این بررسی با نتایچ پژوهشگران دیگر همسان و مشخص گردید بین آزمون اولیه و مجدد، بین آستانه های شنوایی گوش راست با گوش چپ (جز فرکانس 14 کیلوهرتز) و بین آستانه های شنوایی پسران و دختران (به استثنای فرکانس های 16 و 20 کیلو هرتز گوش راست و 10 کیلو هرتز گوش چپ در آزمون مجدد) در این فرکانس ها تفاوت معنی داری از نظر آماری مشاهده نگردید (P>0.05). اختلاف آستانه شنوایی در این فرکانس ها در خلال دو مرحله آزمون اولیه و مجدد 99.74 درصد گوش ها بین 10-0± دسی بل SPL بوده، لذا از نظر بالینی قابل قبول و پاپا می باشد. تحقیقات بعدی را می توان حول کاهش تفاوت های بین فردی، "اعتبار". بررسی اثرات داروهای اتوتوکیسک و نویز روی گروه های سنی گوناگون انجام داد.

---

این بررسی در مورد افراد دچار کم شنوایی ناشی از نویز و ضربه صوتی انجام گرفته و طی آن شدتی که حداکثر دامنه رفلکس را ایجاد می کند، در دو گروه اندازه گیری شده است. سیگنال آزمایشی، تون خالص 1 کیلو هرتز است که به مدت 1 ثانیه ارائه گردیده است. همه افراد مورد مطالعه مرد و در محدوده سنی 20 تا 40 سال بودند. نتیجه بررسی نشان می دهد دامنه رفلکس اکوستیک در فرکانس 1 کیلو هرتز در افراد مورد مطالعه مبتلا به کم شنوایی ناشی از نویز، نسبت به افراد مبتلا به کم شنوایی ضربه صوتی کمتر است.

---

OAEs صداهای ایجاد شده در حلزون است که از کانال گوش خارجی دریافت می شود. وجود OAEs به عملکرد تقریباً طبیعی ارگان کورتی و سلامت گوش میانی بستگی دارد. صداهای ایجاد شده توسط حلزون بسیار ضعیف اما قابل شنیدن هستند. دامنه آنها ممکن است تا 30 dBSPL باشد. OAEs ممکن است بصورت خودبخودی ظاهر شود لیکن اغلب بدنبال تحریک صوتی ثبت می شوند و برای دریافت این پاسخها بجای الکترود از میکروفن استفاده می شود

---

پارامترهای OAEs علاوه بر فرکانس وسطح محرک و وضعیت ساختارهای صدور ارتعاشات درگوش داخلی به خصوصیات و ویژگیهای راههای انتقال صوت نیز بستگی دارد. در نتیجه غیر طبیعی بودن OAEs همیشه نشان دهنده غیر طبیعی بودن حلزون نیست. گوش میانی ارتعاشات را در دو راستا منتقل می کند: انتقال رو به جلو (از کانال گوش به حلزون) و انتقال به عقب یا برگشت صوت (از حلزون به مجرای گوش). بیماریهای گوش میانی هر دو انتقال را تحت تاثیر قرار می دهند.در این مقاله هدف بررسی اثرات آنی تغییرات فشار تمپان بر OAE برانگیخته شده با کلیک در افراد سالم می باشد. تغییرات فشار محیطی در یک اتاق فشار بر روی  افرادی که از نظر شنوایی و گوش میانی سالم بودند اعمال شد. فشار تدریجاً در گامهای dapa 100 برای افزایش و کاهش فشار تمپان تغییر یافت و از توازن فشار گوش میانی در حین آزمایش اجتناب شد. فشار نسبی بالا و پایین (dapa 320) حفره تمپان از طریق تمپانومتری پیگیری و CEOAE ها در هر گام از تغییر فشار ثبت گردید که در ثبت CEOAE در طی فشار تدریجی بالا و پایین، دامنه کمتر و زمان نهفتگی های کوتاهتری بدست آمد که اغلب در باند فرکانسی 750 تا 3000 هرتز چشمگیر بود.

---

در مطالعه روی 36 فرد دارای شنوایی هنجار در محدوده سنی 18 تا 25 سال برای بررسی تغییر موقت آستانه شنوایی از طریق انتشارات صوتی برانگیخته گذرا از گوش (TEOAEs) مشاهده گرید که نویز می تواند آستانه های تن خالص و دامنه های TEOAEs را تحت تاثیر قرار دهد. زمانی که حلزون گوش، در اثر نویز آسیب می بیند، در مقایسه دو آزمون ادیومتری تن خالص و آزمون TEOAEs، بنظر می رسد که آزمون TEOAE مناسب تر باشد. زیرا این آزمون عینی بوده و تحت تاثیر توجه و هوشیاری فرد آزمایش شونده قرار نمی گیرد و در افراد سخت آزمون نیز قابل ارزیابی است. همچنین، از دقت و سرعت بالایی برخوردار بوده و در یک محیط ساکت، بدون نیاز به اتاق اکوستیک، قابل اجرا می باشد.

---

هدف: این مطالعه با هدف تعیین وضعیت شنوایی مبتلایان به تالاسمی تحت درمان با دسفرال مراجعه کننده به دو مرکز تالاسمی قدس قزوین و مرکز طبی کودکان تهران صورت گرفته است.
مواد و روش ها: این مطالعه، یک مطالعه توصیفی مقطعی بوده و در طی آن 195 فرد مبتلا به تالاسمی (30-3 سال) در دو مرکز شنوایی شناسی قدس قزوین و مجتمع بیمارستان امام خمینی (ره) تهران تحت معاینات کامل اتولوژیک به همراه ادیومتری صوت خالص و ایمیتانس ادیومتری قرار گرفتند.
یافته‏ها: از مجموع 195 بیمار مورد بررسی 43.1% دچار انواع افت شنوایی بودند که این افت در 16% موارد افت انتقالی و در 4.6% موارد حسی-عصبی بود. 22.5% از مبتلایان افت شنوایی فرکانس های بالا داشتند که این افت در 12% آنها می توانست به تاثیر دسفرال مربوط باشد. همچنین در این مطالعه بین سن شروع دسفرال و همچنین سطح فریتین مبتلایان و بروز افت شنوایی فرکانس های بالا ارتباط معنی داری مشاهده نشد. ولی ارتباط معنی داری بین دوز مصرف روزانه و مدت مصرف دسفرال و بروز افت شنوایی فرکانس های بالا مشاهده گردید (P<0.05). انجام این بررسی به تفکیک مراحل مراجعه مبتلایان نیز یافته های مشابهی را نشان داد.
نتیجه گیری: نتایج حاصل از مطالعه نشان داد که با توجه به وجود انواع کاهش شنوایی در این مبتلایان و هم چنین بعلت احتمال ایجاد افت شنوایی فرکانس های بالا در بیماران تحت درمان با دسفرال، انجام معاینات اتولوژیک و آزمایشات دوره ای شنوایی به منظور پیشگیری از بروز ضایعات شنوایی دایمی در آنها ضروری می باشد

---

هدف: ساخت آزمونی برای اندزاه گیری آستانه شنوایی کودکان 2 تا 5 ساله که دارای دقت لازم در اندازه گیری آستانه شنوایی خالص باشد
روش پژوهش: توصیفی ـ تحلیلی مکان: بیمارستان پارس تهران ویژگی های گروه مورد پژوهش: 45 کودک 5-2 سال (22 دختر، 23 پسر زمان پژوهش : سال تحصیلی 1378-1377
اصلی ترین یافته ها:ساخت آزمون ¹ FNST و بررسی مقایسه ای نتایج حاصله با ² PTA چنین نتیجه می دهد که:1) محدوده سنی 3-2 سال: در این محدوده سنی دقت آزمون PTA (7/86%) از آزمون FNST (66%) بیشتر است.2) محدوده سنی 5-3 سال: ویژگی و خطای مثبت آزمون FNST و PTA کاملاً مشابه هم می باشد، ولی به خاطر اینکه امکان خطای مثبت کاذب در روش پاسخ دهی آزمون PTA از FNST بیشتر است، در این محدوده سنی دقت آزمون FNST از آزمون PTA بیشتر می باشد.ارزیابی زمان انجام آزمون FNST و PTA اختلاف معنی داری را نشان نمی دهد. همین طور بررسی شکل منحنی ادیومتریک دو آزمون FNST و PTA شباهت کلی را نمایان می سازد.

---

هدف: این پژوهش بررسی وضعیت شنوایی مبتلایان به بیماری MS قطعی می باشد. نتایج بدست آمده می تواند جهت تایید تشخیصی بیماری و افزایش آگاهی از جنبه های مختلف این بیماری و اقدامات درمانی و توانبخشی در جامعه مبتلایان موثر و مفید باشد.
مواد و روش ها: این پژوهش به صورت سنجشی تحلیلی در زمستان 1379 بر روی 40 نفر از مبتلایان قطعی صورت گرفت که از بین مراجعین به کلینیک MS بیمارستان شهداء تجریش در محدوده سنی 20 تا 45 سال انتخاب شده بودند و هیچگونه سابقه مشکلات اتولوژیک نیز نداشتند. در این پژوهش نتایج آزمون های شنوایی رایج (ART و SDS و SRT و PTA) و آزمون ABR بیماران MS با نتایج حاصله از گروه شاهد یا مقادیر استاندارد در کلینیک شنوایی دانشکده توانبخشی علوم پزشکی ایران مقایسه شدند.
نتایج: در این بررسی میانگین آستانه های شنوایی تون خالص بیماران MS در محدوده های فرکانسی پایین، میانه و بالا در مقایسه با گروه شاهد از نظر آماری تفاوت معنی داری را نشان داد (P<0.05). در آزمون آستانه رفلکس صوتی نیز تفاوت معنی داری بین میانگین این آستانه ها در دو گروه دیده شد. در آزمون های گفتاری تفاوت معنی داری در نتایج بدست آمده از دو گروه مشاهده نشد (P>0.05). در آزمون ABR فقط از نظر زمان نهفتگی مطلق موج V و زمان نهفتگی فواصل بین موجی III-V و I-V تفاوت آماری معنی داری بین دو گره دیده شد. بین میانگین فرکانس های میانه و طولانی شدن زمان نهفتگی مطلق موج V ارتباط معنی داری وجود دارد اما ارتباط بین SDS و ABR و نیز ART و ABR معنی دار نیست.
بحث: نتایج بدست آمده از این مطالعه نشان می دهند که آزمون های ART و PTA و برخی از پارامترهای آزمون ABR می تواند به عنوان یک روش تکمیلی جهت تایید تشخیص بیماری MS در کنار سایر روش های مرسوم (مثل MRI و بررسی VEP و CSF و SEP) و توام با آنها بکار گرفته شوند.

---

هدف: لزوم استفاده از OAE در تشخیص نوروپاتی شنوایی.
روش ها: انجام ایمیتانس ادیومتری، OAE و ABR و مداخله توانبخشی برای سه کودک مبتلا به یرقان نوزادی
نتایج: آزمایش های تمپانومتری و OAE این سه کودک طبیعی بود. ABR آنها مبین اختلال عمده در سیستم شنوایی بود. سمعک های تجویز شده و مداخلات توانبخشی برای هیچ یک مفید نبود.
بحث: 1) OAE به صورت DPOAE) Screening یا TEOAE) بایستی در مجموعه کارهای تشخیص شنوایی شناسی و بیمار یابی قرار گیرد. 2) هرگاه موارد بالینی گویای پدیده های چون هیپوکسی، یرقان، MS، مننژیت و مننگو آنسفالیت باشد اهمیت جایگاه OAE بیشتر خود را می نمایاند. 3) انتخاب موارد انجام کاشت حلزون بی نیاز از دانستن وضعیت OAE نمی باشد. 4) در صورت وجود نوروپاتی شنوایی لزوم پرداختن به دیگر روش های بازتوانی شنوایی ضروری است.

---

هدف: بررسی مشخصات فیزیکی گسیل های صوتی خودبخودی گوش ، گسیل های صوتی برانگیخته گذرا از گوش و گسیل های صوتی حاصل اعوجاج گوش پسران (11-7) سال با شنوایی هنجار.
مواد و روشها : این مطالعه مقطعی روی 100 پسر دبستانی 11-7 ساله با شنوایی هنجار و ساکن منطقه 12 تهران صورت گرفت. نمونه ها تحت معاینه اتوسکپی ، ادیومتری تن خالص و ایمیتانس قرار گرفتند و در صورت طبیعی بودن نتایج آزمون OAEs انجام شد. اثر گوش مورد مطالعه و دست برتری نیز بررسی گردید.
نتایج: در آزمون SOAE ، حدود 30 درصد از افراد مورد مطالعه ، واجد گسیلهای صوتی خودبخودی گوش بودند که تعداد، میانگین فرکانس و میانگین دامنه گسیل ها بین گوش راست و چپ تفاوت معنی داری را نشان ندادند. در آزمون TEOAE ، میانگین دامنه گسیل ها بین گوش راست و چپ افراد مورد مطالعه در پاسخ کلی و در فرکانس های 1 و 3 کیلو هرتز تفاوت معنی داری را نشان دادند (p<0.05). که این تفاوت مبین فراوانی بیشتر دامنه ها در گوش راست می‌باشد. در آزمون TEOAE ، میانگین دامنه گسیل ها بین افراد راست برتر و چپ برتر تفاوت معنی داری را نشان ندادند. در آزمون TEOAE ، میانگین دامنه گسیل ها بین گوش راست و چپ افراد مورد مطالعه تفاوت معنی داری را نشان ندادند. در آزمون DPOAE ، میانگین دامنه گسیل ها در فرکانس های 1611 ، 2026 ، 2564 هرتز ، بین افراد راست برتر و چپ برتر ، تفاوت معنی داری را نشان دادند (p<0.05). که این تفاوت مبین فراوانی بیشتر دامنه ها در افراد چپ برتر می‌باشد. در آزمون TEOAE ، میانگین دامنه گسیل ها بین گوش راست و چپ افراد مورد مطالعه تفاوت معنی داری را نشان ندادند. در آزمون DPOAE ، میانگین دامنه گسیل ها در فرکانس های ، 1611 ، 2026 ، 2564 ، هرتز ، بین افراد راست برتر و چپ برتر ، تفاوت معنی داری را نشان دادند (p<0.05) که این تفاوت مبین فراوانی بیشتر دامنه ها در افراد چپ برتر می‌باشد.
بحث : یافته های حاصله در سه مورد با سایر مطالعات متفاوت است که عبارتند از برابری تعداد SOAE در دو گوش ، یکسانی دامنه DPOAE دو گوش ، تأثیر دست برتری بر میانگین دامنه گسیل ها در برخی فرکانس ها. بنابراین لازم است این نکات در آزمون OAE پسران نوجوان مدنظر قرار گیرند.

---

هدف: ارزیابی ادیولوژیک شیرخواران و کودکان مبتلا به بیماری مننژیت در مرحله حاد و در هنکام بهبودی از بیماری مننژیت ، به کمک آزمون های EOAE , ABR و آزمون های رفتاری شنوایی
مواد و روشها : تعداد نمونه های مورد مطالعه در این پژوهش ‌شامل 40 نوزاد و کودک در محدوده سنی بدو تولد تا 12 سال بودند. تمامی بیماران فوق در 72-24 ساعت پس از تشخیص قطعی ابتلاء به بیماری مننژیت ، از نظر وضعیت شنوایی به کمک آزمون ABR (باهدف ردیابی آستانه شنوایی) مورد بررسی قرار می‌گرفتند که در 24 ساعت قبل از ترخیص از بیمارستان نیز مجدداً آزمون تکرار می‌شد. همچنین در 14-7 روز پس از بهبودی و ترخیص بیماران از بیمارستان ، تمام 40 بیمار مورد مطالعه تحت آزمون های رفتاری شنوایی و آزمونهای EOAE قرار گرفتند تا علاوه بر تایید نتایج آزمون ABR ، عملکرد حلزون شنوایی نیز مورد بررسی قرار گیرد.
نتایج: براساس نتایج آزمایش ABR در ابتدای مرحله حاد بیماری ، از 40 بیمار مورد مطالعه ، 4 بیمار (10 درصد) مبتلا به کاهش شنوایی حسی ـ عصبی (SNHL)3 شدید تا عمیق دوطرفه و 1 بیمار (5/2 درصد) مبتلابه SNHL شدید تا عمیق یکطرفه شده بودند. در 35 بیمار دیگر (5/87 درصد) عملکرد شنوایی کاملاً هنجار ملاحظه شد. نتایج فوق در آزمایش ABR در مرحله دوم ، که در 24 ساعت قبل از ترخیص بیماران از بیمارستان صورت می‌پذیرفت و همچنین در آزمون های رفتاری شنوایی که در 14-7 روز پس از ترخیص از بیمارستان انجام می‌شد ، مجدداً ملاحظه شد (اصل کراس ـ چک). درخصوص آزمون ‌EOAE در 35 بیمار باشنوایی هنجار براساس آزمون ABR ، عملکرد حلزون شنوایی نیز هنجار بود.از 5 بیمار مبتلا به SNHL در 3 بیمار عملکرد ناهنجار حلزون شنوایی و در 2 بیمار عملکرد هنجار حلزون شنوایی ملاحظه شد.
 بحث: آسیب شنوایی ناشی از ابتلاء به بیماری مننژیت ، درصورت رخداد ، در مرحله حاد بیماری قابل نمایان بوده که در پژوهش حاضر 5/12 درصد از جمعیت مورد مطالعه را متأثر نموده است. همچنین می‌توان عنوان نمود که در بیماری مننژیت علاوه بر احتمال آسیب به عصب شنوایی (و احتمالاً مسیر ساقه مغزی شنوایی ), آسیب به حلزون شنوایی نیز (در حضور و یا عدم حضور آسیب به مراکز عصبی شنوایی) محتمل است.

---

هدف: بررسی و مقایسه مشخصات فیزیکی گسیل های صوتی حاصل اعوجاج در گوش راست و چپ نوزادان 59-1روزه دارای شنوایی هنجار مراجعه کننده به بخش شنوایی شناسی دانشکده توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی تهران (1381)
مواد و روشها: پژوهش حاضر به روش توصیفی ـ تحلیلی روی 102 نوزاد (204 گوش) که به روش آسان انتخاب شده بودند ، انجام شده است. مراحل آزمایش عبارت بود از اتوسکوپی ، ادیومتری مشاهده رفتاری ، ادیومتری ایمیتانس ، DPOAEs و در صورت لزوم ABR ، در DPOAEs ، دامنه و فرکانس گسیل 2f ـ 1f2 حاصل از تحریک دو صوت خالص با شدت dB SPL 65-1L و dB SPL 50-2L با نسبت 2/1=1f/2f بررسی گردید.
نتایج:
1ـ نوزادان هنجار ، همگی دارای DPOAEs بودند.
2- دامنه DPOAEs گوش راست به طور معنی داری بزرگتر از دامنه در گوش چپ است (05/0/P<).
3- بین دامنه های حاصل از DPOAEs بر حسب نوزادان مورد مطالعه اختلاف معنی داری دیده نمی‌شود.
بحث و نتیجه گیری: DPOAEs می‌تواند جهت ارزیابی سریع ، غیر تهاجمی و به عنوان ابزاری عالی برای غربالگری افت شنوایی نوزاد بکار گرفته شود.

---

هدف: مطالعه و بررسی شدت و محتوای طیفی گروهی از اسباب بازیها به عنوان منبع آلودگی صوتی
مواد و روش ها: پژوهش مقطعی حاضر روی 184 اسباب بازی انجام گردیده است. این اسباب بازیها به طور تصادفی از فروشگاههای اسباب بازی در مناطق مختلف شهر انتخاب شده و در 10 گروه دسته‌بندی گردید. اندازه‌گیری نویز آنها در فاصله 2 ، 25 و 50 سانتی متری از سر با استفاده از dBA صورت گرفت. پرصداترین اسباب‌بازی هر گروه جهت آنالیز فرکانسی بصورت اکتاو‌باندی انتخاب گردید.
یافته ها: بیشترین شدت نویز در فاصله 2 سانتی متری مربوط به تفنگهای اسباب بازی با میانگین dBA 112 و محدوده dBA 127-100 بوده و کمترین شدت مربوط به جغجغه ها با میانگین dBA 84 و محدوده dBA 95-74 بوده است. سطح نویز هنگام افزایش فاصله از 2 به 25 سانتی متری نسبت به 25 به 50 سانتی متر، غیر از 2 مورد به طور معنی داری کاهش می یافت. آنالیز فرکانسی نویزها حاکی از وجود انرژی در محدوده مؤثر شنوایی بود. در بسیاری از اسباب بازی ها انرژی در محدوده فرکانس های میانی و زیر تمرکز داشت.
نتیجه گیری: سطح نویز ناشی از اسباب بازیها قابل توجه بوده و در بسیاری از موارد فراتر از dBA 90 بوده است. محتوای طیفی اسباب بازیها حاکی از تمرکز در فرکانسهای میانی و بالا در بسیاری از موارد بود. بنابراین اسباب بازیها به عنوان یک منبع آسیب شنوایی مطرح هستند و لازم است مورد توجه قرار گیرند.

---

زمینه و هدف: حساسیت شنوایی برای نوازندگان از اهمیت بسیاری برخوردار است. زیرا موسیقی بلند می تواند سبب کاهش شنوایی شود. هدف از این مطالعه تأثیر موسیقی بر نتایج ادیومتری تن خالص و آزمونهای گسیلهای صوتی گذرای گوش و گسیلهای صوتی حاصل اعوجاج گوش در نوازندگان سازهای زهی بوده است.
روش بررسی : این مطالعه مورد ـ شاهد روی 15 نوازنده سازهای زهی یعنی30 گوش با سابقه نوازندگی بیشتر از 10 سال و 15 فرد با شنوایی هنجار (30 گوش) در کلینیک شنوایی شناسی دانشکده توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام گرفت. جامعه مورد بررسی از جنس مذکر و در محدوده سنی30-20 سال بودند. نمونه ها تحت اتوسکپی، ادیومتری ایمیتانس و ادیومتری تن خالص در محدوده فرکانسی 16000-250 هرتز قرار گرفتند. سپس آزمون گسیلهای صوتی گذرای گوش و گسیلهای صوتی حاصل اعوجاج گوش در هر دو گروه مورد - شاهد انجام شد. 
یافته ها: در ادیومتری تن خالص، تفاوت معنی داری بین دوگروه درآستانه های فرکانس‏ها ی مورد آزمایش مشاهده نشد.
درآزمون گسیلهای صوتی گذرای گوش، تفاوت معنی داری بین دوگروه درپاسخ کلی ودامنه های گسیلهای صوتی گذرای گوش در فرکانس‏ها ی مورد آزمایش دیده شد. در آزمون گسیلهای صوتی حاصل اعوجاج گوش ، تفاوت معنی‌داری بین دو گروه در دامنه گسیلهای صوتی حاصل اعوجاج گوش بر حسب زوج فرکانس‏ها ی f₁ و f₂  مشاهده نشد.
نتیجه گیری : نوازندگی می‌تواند گسیلهای صوتی گذرای گوش را تحت تأثیر قرار دهد در حالیکه بر نتایج ادیومتری تن خالص و آزمون گسیلهای صوتی حاصل اعوجاج گوش تأثیری ندارد. بنابراین آزمون گسیلهای صوتی گذرای گوش می‌تواند در برنامه های حفاظت شنوایی و برای ردیابی ضایعه حلزونی متعاقب مواجهه با نویز ناشی از نوازندگی مفید واقع شود.

---

زمینه و هدف: صوت انسان مانند سایر رفتارهای او قابل مشاهده و اندازه‏گیری است. بررسی‏ها نشان داده‏اند که جنبه‏های مختلف صوت در زنان و مردان و احتمالاً در زبانهای مختلف تفاوت دارد. از نظر بالینی، آگاهی از صوت طبیعی برای تشخیص اختلالات صوت مفید است. هدف از این مطالعه اندازه‏گیری و مقایسه فرکانس پایه صوت در زنان ومردان در زبان‏های مختلف می‌باشد.
روش بررسی: در این مطالعه مقطعی توصیفی - تحلیلی و غیر مداخله‏ای نمونه‏های مورد بررسی مردان و زنان جوان ایرانی فارس ، کرد و ترک بوده‏اند. برای جمع‏آوری نمونه صوت آزمودنی‏ها ، از خواندن جمله‏ هایی به زبان فارسی استفاده شد و تجزیه و تحلیل آنها با نرم افزار Dr.Speech  صورت گرفت.
یافته ‏ها: میانگین فرکانس پایه در زنان 46 ± 168 هرتز و در مردان 48 ±120 هرتز بود که تفاوت معنی‏داری داشت اما مقایسه فرکانس پایه صوت برحسب زبان مادری اختلاف معنی داری نشان نداد.
نتیجه گیری: در فرکانس پایه زنان و مردان تفاوت معنی داری مشاهده می‏شود که به ‌نظر می‌رسد این تفاوت متأثر از زبان مادری آنها نباشد.

---

زمینه و هدف: بیلی روبین بالا یکی از بیماریهای شایع دوران نوزادی است و تقریباً در 60 درصد نوزادان کامل و 80 درصد نوزادان نارس دیده می‌شود و زمانی که غلظت بیلی روبین غیرمستقیم سرم خون بسیار بالا رود کم شنوایی مهمترین پیامد آن است. هدف از این مطالعه بررسی میزان تأثیر بیلی روبین بالا بر شنوایی نوزادان با استفاده از پاسخ‌های برانگیخته شنوایی ساقه مغز و گسیلهای صوتی گذرای گوش می‌باشد.
روش بررسی : در این مطالعه 33 نوزاد و شیرخوار مبتلا به بیلی روبین بالا (بالای 20میلی گرم در هر دسی لیتر) در محدوده سنی بدو تولد تا 2 سال مورد ارزیابی قرار گرفتند. این بررسی مقطعی با نمونه گیری به طریق آسان انجام شد و مراجعه کنندگان به کلینیک شنوایی شناسی دانشکده علوم توانبخشی تحت ارزیابی شنوایی با دو آزمون پاسخ های برانگیخته شنوایی ساقه مغز و گسیل های صوتی گذرای گوش قرار گرفتند.
یافته ‏ها: نتایج نشان داد که 21 درصد از بیماران مبتلا به کاهش شنوایی شدید تا عمیق بودند و 9 درصد نیز مبتلا به کاهش شنوایی ملایم تا متوسط بودند. در ضمن 15 درصد از کل بیماران هیچ گونه پاسخ گسیل های صوتی گذرای گوش یا پاسخ های برانگیخته شنوایی ساقه مغز نداشتند که مؤید ضایعه حلزونی و یا وراء حلزونی بود‌در‌حالی که 15 درصد ‌دیگر ‌تنها در آزمون پاسخهای برانگیخته شنوایی ناهنجاری داشتند که نشان از نوروپاتی شنوایی بود.
نتیجه‏ گیری: نتایج حاصل از مطالعه نشان می‌دهد که ارزیابی شنوایی بیماران مبتلا به بیلی روبین بالا به وسیله پاسخ گسیل‏های صوتی گذرای گوش محدودیت ‌دارند و ‌برای ‌شناسایی ‌کم‌شنوایی باید‌ از‌ هر ‌دو ‌آزمون پاسخ‏های برانگیخته شنوایی ساقه مغز و پاسخ گسیل های صوتی گذرای گوش سود ‌جست.

---

زمینه و هدف: یکی از بارزترین شکایات کودکان مبتلا به اختلال یادگیری، مشکل آن‏ها در درک گفتار در حضور نویز زمینه است. مطالعات مختلف نشان داده اند که دسته زیتونی- حلزونی داخلی در شنوایی در حضور نویز نقش دارند. با استفاده از مهار دگرسویی گسیل‏های صوتی برانگیخته گذرای گوش با محرک تن برست،  می توان عملکرد این اعصاب را ارزیابی کرد. هدف از تحقیق حاضر، بررسی ویژگی‏های فرکانسی دسته زیتونی- حلزونی داخلی با استفاده از مهار دگرسویی گسیل های صوتی برانگیخته گذرای گوش با محرک تن برست در فرکانس های 1، 2، 3و4 کیلو هرتز در پاسخ به نویز سفید دگرسویی در دانش آموزان مبتلا به اختلال یادگیری بود.
روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع مورد- شاهد بود. گروه های مورد مطالعه از 34 دانش آموز مبتلا به اختلال یادگیری  11-7 ساله و 31 دانش آموز هنجار در محدوده سنی مشابه تشکیل شده بود. مهار دگرسویی گسیل های صوتی برانگیخته گذرای گوش با محرک تن برست با مقایسه دامنه‏های آنها در دو حالت با و بدون ارائه نویز سفید دگرسویی ارزیابی شد.
یافته‏ها: در حالت بدون ارائه نویز، تفاوت آماری معنی داری در دامنه گسیل ها بین دو گروه دیده نشد. در هر دوگروه، با ارائه نویز نسبت به حالت بدون ارائه نویز، کاهش آماری بارزی در دامنه  در فرکانس های 1، 2، 3و4 کیلو هرتز دیده شد. مقدار این کاهش در فرکانس‏های 1، 2و4 کیلو هرتز در دانش آموزان مبتلا به اختلال یادگیری به طور معنی داری کمتر از گروه هنجار بود.
نتیجه‏گیری: کاهش بارز اثر مهاری گسیل‏های صوتی برانگیخته گذرای گوش با محرک تن برست در فرکانس‏های 1، 2و4 کیلو هرتزدر دانش آموزان مبتلا به اختلال یادگیری، می تواند نشان دهنده کاهش فعالیت دسته زیتونی- حلزونی داخلی در این نواحی فرکانسی باشد. بنابراین پیشنهاد می شود که ارزیابی عملکرد دسته زیتونی- حلزونی داخلی با استفاده از مهار در مجموعه آزمون‏های تشخیصی کودکان مبتلا به اختلال یادگیری لحاظ شود.

---

زمینه و هدف: اندازه‏گیری‏های فیزیولوژیک عملکرد حلزون و عصب شنوایی، در افتراق اختلالات ناشی از آسیب عصب هشتم از موارد نقص عملکرد سلول‏های موئی حلزون کاربرد دارد. مطالعه حاضر با هدف بررسی عملکرد پاسخ‏های حلزونی (گسیل‏های صوتی گوش و پتانسیل میکروفنی حلزون) و پاسخ شنوایی ساقه مغز روی گروهی از بزرگسالان مبتلا به نوروپاتی/ ناهمزمانی شنوایی و افراد با شنوایی طبیعی انجام شد.
روش بررسی: مطالعه مقطعی حاضر، روی 16 بزرگسال مبتلا به نوروپاتی/ ناهمزمانی شنوایی (32 گوش) در محدوده سنی 30-14 سال و 16 فرد با شنوایی طبیعی در محدوده سنی 30-16 سال از دو جنس صورت گرفت و نتایج پاسخ گسیل‏های صوتی گذرای گوش، پتانسیل میکروفنی حلزون و پاسخ شنوایی ساقه مغز در دو گروه مقایسه و در ارتباط با سن، جنس، گوش و میزان کم شنوایی، بررسی و تفسیر گردید.
یافته‏ها: در افراد مبتلا به نوروپاتی/ ناهمزمانی شنوایی، متوسط کم شنوایی در حدود 1/48 دسی‏بل بود و ادیوگرام با کم‏شنوایی در فرکانس‏های پائین و سپس صاف، بالاترین فراوانی را داشت. در گوش‏های مبتلا به نوروپاتی/ ناهمزمانی شنوایی به جز دو مورد، گسیل‏های صوتی گذرای گوش در تمام گوش‏ها ثبت گردید و میانگین آن به متوسط پاسخ در افراد شاهد نزدیک بود. مقدار زمان نهفته و دامنه بزرگترین قله فاز معکوس پتانسیل میکروفنی حلزون در افراد مبتلا به نوروپاتی/ ناهمزمانی شنوایی نسبت به افراد شاهد، به میزان معنی‏داری بالاتر بود. دامنه گسیل‏های صوتی گذرای گوش و پتانسیل میکروفنی حلزون مستقل از میزان کم‏شنوایی بود و افزایش سن بر برخی اندازه‏گیری‏های پتانسیل میکروفنی حلزون تأثیر داشت. در بزرگسالان مبتلا به نوروپاتی/ ناهمزمانی شنوایی، پاسخ شنوایی ساقه مغز حتی با تعداد تحریک بسیار پائین، مشاهده نگردید.
نتیجه‏گیری: در بزرگسالان مشکوک به نوروپاتی/ ناهمزمانی شنوایی با درک گفتار ضعیف‏تر نسبت به میزان آستانه‏های شنوایی، شکل ادیوگرام با کم‏شنوایی در فرکانس‏های پایین و صاف، شایع‏تر است. در این افراد، غالباً پاسخ شنوایی ساقه مغز ثبت نشده و اندازه‏گیری هر دو پاسخ گسیل‏های صوتی گوش و پتانسیل میکروفنی حلزون در بررسی عملکرد سلول‏های موئی حلزون توصیه می‏شود.

---

زمینه و هدف: تطبیق یک تابع پایه موجک بهینه به گروهی از سیگنال‏ها و کاربرد آن در آنالیز چند تفکیکی سیگنال‏ها با استفاده از آنالیز موجک می‏تواند نقش مؤثری در کاهش نویز و فشرده سازی سیگنال‏های مربوطه داشته باشد. با توجه به اینکه سیگنال گسیل‏های صوتی برانگیخته گذرا با نویز آلوده می‏شوند، در این مقاله سعی شده است با استفاده از الگوریتم‏های تطبیقی، تابع پایه موجک متعامد بهینه‏ای برای سیگنال‏های گسیل صوتی برانگیخته گذرا با استفاده از منحنی کوک شنوایی طراحی شود تا بتوان نویز را با دقت بیشتری در این سیگنال‏ها حذف کرد.
روش بررسی: از آنجایی که سیستم شنوایی انسان مانند موجک عمل می‏کند، تطبیق تابع موجک روی منحنی‏های کوک شنوایی صورت گرفت. عمل تطبیق در دو مرحله به صورت جداگانه بر روی اندازه و فاز طیف انجام شد. تابع مقیاس از موجک پایۀ تطبیقی محاسبه گردید و با کمک این توابع برای بانک فیلتری و آنالیز و ترکیب سیگنال گسیل‏های صوتی بر انگیخته، فیلترهای پایین‏گذر و بالاگذر طراحی شدند. اثرات نویز در مرحله ترکیب سیگنال با استفاده از پنجره­های زمانی کاهش داده شده است.
یافته‏ها: آنالیز انجام شده  بهبود در بازسازی سیگنال نسبت به آنالیز موجک بر پایه تابع پایه Coiflet5 را نشان می‏دهد، با اعمال الگوریتم کاهش نویز طراحی شده بر اساس پنجره‏های زمانی می‏توان نسبت سیگنال به نویز را تا 7 دسی‏بل بهبود داد.
نتیجه گیری: موجک حاصل از این الگوریتم بسیار شبیه به موجک‏های دو تعامدی می‏باشند. از این رو، با تطبیق موجک دو تعامدی با منحنی کوک فرکانسی و استفاده از آنالیز بسته‏ای موجک، آنالیز اجزاء زمانی- فرکانسی سیگنال گسیل‏های صوتی با دقت بیشتری امکانپذیر می­گردد.

---

زمینه و هدف: اندازه‏گیری‏های عینی در کل و اندازه‏گیری‏های آکوستیکی به طور خاص جنبۀ مهمی از ارزیابی لکنت طی چند دهۀ گذشته بوده‏اند. اگرچه این اندازه‏گیری‏ها جایگزین قضاوت‏های درکی نمی‏شوند اما به کمک آنها تشخیص دقیق‏تری صورت می‏گیرد و لزوم مداخله‏های درمانی تأیید می‏شود. همچنین، می‏توان از آنها برای بازخورد نتایج درمان به بیمار استفاده کرد.از این رو، این مطالعه به­منظور اندازه‏گیری و مقایسه برخی از ویژگی‏های آکوستیکی بین مردان غیرلکنتی و لکنتی بزرگسال انجام شد.
روش بررسی: در این مطالعۀ موردـشاهدی، نمونه‏های مورد بررسی مردان غیرلکنتی و لکنتی بزرگسال بودند. برای جمع‏آوری نمونۀ صوت آزمودنی‏ها، از گفتار روان آنها در خواندن 20 جمله از آزمون لب‏خوانی سارا، کشیده بیان کردن واکه‏های /a/ و /i/ و شمارش ریتمیک اعداد از یک تا 20 استفاده شد و تجزیه و تحلیل آنها با نرم افزار Dr. Speech صورت گرفت.
یافته‏ها: فرکانس پایه و دامنه تغییرات آن در واکه‏های /a/ و /i/ ، شمارش اعداد از یک تا 20 و خواندن 20 جمله آزمون بین دو گروه لکنتی و غیرلکنتی تفاوت معنی‏داری نداشت. در مورد آشفتگی بسامد و آشفتگی شدت بین دو گروه نیز تفاوت معنی‏داری وجود نداشت.
نتیجه‏گیری: نبود تفاوت معنی‏دار بین دو گروه ممکن است ناشی از مطالعه این خصوصیات در گفتار روان افراد لکنتی وغیرلکنتی باشد.