54 نتیجه برای آزمون
نسیبه سلطانینژاد، علی قربانی، مسعود صالحی، سعید فخر رحیمی،
دوره 21، شماره 3 - ( 7-1391 )
چکیده
زمینه و هدف: فعل از مهمترین اجزای جمله است و آسیب به آن از ابعاد قابل توجه نابسامانیهای زبان در دوران رشد کودک به شمار میرود. با توجه به این که در ایران برای بررسی این جنبه از زبان در کودکان آزمون مناسبی وجود ندارد، هدف از این پژوهش ساخت و ارزشیابی آزمون تصویری افعال برای کودکان 36 تا 54 ماهه فارسیزبان و بررسی قدرت تمایزگذاری آن در کودکان مورد مطالعه بود.
روش بررسی: در این مطالعه مقطعی، فهرستی از افعال که قابلیت به تصویر کشیدن را داشتند، تهیه شد. برای تعیین شاخص روایی محتوایی از هفت گفتاردرمانگر نظرسنجی شد و تعداد 55 فعل که مورد تأیید هر هفت نفر بود، انتخاب شد. سپس تصاویر مناسب برای این تعداد فعل، با همکاری همان هفت متخصص، انتخاب گردید. آزمون روی 106 کودک در سه گروه سنی (42-36، 48-42 و 54-48 ماهه)، اجرا شد. پایایی آزمون با دو روش تکرارپذیری و ثبات درونی و همبستگی توانایی پاسخدهی آزمودنیها با سن آنها با آزمون آماری اسپیرمن تعیین شد.
یافتهها: شاخص روایی محتوا برای تعداد 55 فعل برابر با یک بود. در بررسی پایایی، ضریب همبستگی حاصل از دو بار اجرا، 90/0 و ثبات درونی 60/0 بود که با استفاده از روش حذف آیتم این مقدار به 71/0 افزایش یافت. بین توانایی پاسخدهی آزمودنیها و سن آنها با ضریب همبستگی 76/0 ارتباط معنیدار وجود داشت .(p<0/001)
نتیجهگیری: آزمون تصویری افعال، ابزاری مناسب برای ارزیابی افعال در کودکان 36 تا 54 ماهه و دارای قدرت تمایزگذاری بین سه گروه سنی مورد مطالعه است.
پروین راجی،
دوره 21، شماره 4 - ( 9-1391 )
چکیده
زمینه و هدف: تمامی فعالیتهای روزمره زندگی نیاز به کنترل تعادل در حالت سکون و جابهجایی دارند. طی سالهای اخیر افزایش چشمگیری در شکلگیری ابزارهای ارزیابی عملکردی تعادل دیده میشود. آزمون‌های عملکردی تعادل بر حفظ تعادل ایستا، تعادل در هنگام انتقال وزن یا حرکات ارادی (تعادل پویا)، پاسخهای تعادلی هنگام بههم خوردن تعادل، و تحرک عملکردی تأکید دارند. این آزمونها، استاندارد و در دسترس هستند که عملکرد را مورد ارزیابی قرار میدهند و نیاز به کمترین ابزار دارند و یا بدون تجهیزات انجام میشوند و زمان کمی برای اجرا نیاز دارند. تعادل عملکردی برای انجام بسیاری از فعالیتهای ایستا و پویا که در زندگی روزمره دیده میشود پیشنیاز محسوب میشود و لازمه آن تعامل مناسب بین سیستمهای حسی و حرکتی است. با توجه به نقش حیاتی تعادل در زندگی روزمره و کاربرد فراوان آزمون‌های عملکردی تعادل در تشخیص و ارزیابی بیماران، مروری بر این آزمون‌های عملکردی انجام شد.
روش بررسی: در این مطالعه بانکهای اطلاعاتی موجود و در دسترس نظر Google Sholar، Pubmed، Science Direct، Scopus، Magiran، Iran Medex، Iran Doc جستجو شد و آزمونهایی معرفی شدند که علاوه بر بررسی روایی و پایایی آنها در مطالعات مختلف، توسط محققان ایرانی بیشترین مورد استفاده را داشتند.
نتیجهگیری: به نظر میرسد آزمون Berg بیش از بقیۀ آزمونها توسط محققان داخل و خارج مورد بررسی قرار گرفته است و در سالمندی و اکثر بیماریهای نورولوژیک از روایی و پایایی بالایی برخوردارند.
ایوب ولدبیگی، نعمتاله روحبخش، قاسم محمدخانی، لیلا جلیلوند کریمی، شهره جلایی،
دوره 21، شماره 4 - ( 9-1391 )
چکیده
زمینه و هدف: یکی از تواناییهای مهم دستگاه پردازش شنوایی مرکزی، پردازش زمانی شنیداری است. آزمون فاصله در نویز ابزار بالینی مناسبی جهت ارزیابی تفکیک زمانی است. به نظر میرسد این جنبه از پردازش در افراد مبتلا به اسکلروز متعدد با مخاطراتی روبهرو است. از این رو، هدف از انجام این مطالعه مقایسۀ نتایج آزمون فاصله در نویز در افراد دچار اسکلروز متعدد و هنجار 18 تا 40 ساله بود.
روش بررسی: این مطالعه مقطعی، روی 20 بیمار مبتلا به اسکلروز متعدد از نوع راجعه با میانگین سنی 9/28 سال، و 26 فرد سالم با میانگین سنی 7/27 سال با شنوایی هنجار در محدودۀ سنی 18 تا 40 ساله انجام گرفت. شاخصهای مورد بررسی شامل آستانۀ تقریبی و درصد پاسخهای درست آزمون بود.
یافتهها: یافتهها، نشاندهندۀ افزایش آستانۀ تقریبی کشف فاصله در نویز و کاهش پاسخهای درست در افراد مبتلا به اسکلروز متعدد در مقایسه با افراد هنجار بود(p<0/0001). همچنین، نتایج مطالعه نشان داد که بین افزایش طول مدت بیماری و آستانۀ تقریبی 78 درصد و بین پاسخهای درست آزمون 82 درصد همبستگی وجود داشت(p<0/0001).
نتیجهگیری: با توجه به نتایج این مطالعه، به نظر میرسد افراد دچار اسکلروز متعدد درجاتی از اختلال در پردازش تفکیک زمانی دارند که احتمالاً از درگیری دستگاه اعصاب مرکزی و نقص در پردازش شنیداری مرکزی ناشی میشود و برای بررسی مشکلات مربوط بهتفکیک زمانی در افراد مبتلا به اسکلروز متعدد میتوان از آزمون فاصله در نویز استفاده کرد.
سیما تاجیک، منصوره عادل قهرمان، علیاکبر طاهایی، فهیمه حاجی ابوالحسن، لیلا جلیلوند کریمی، شهره جلایی،
دوره 21، شماره 4 - ( 9-1391 )
چکیده
زمینه و هدف: پردازش زمانی شنوایی جنبۀ مهمی از عملکرد شنوایی است و نقص در آن میتواند مانع کسب گفتار، زبان و خواندن شود. وضوح زمانی از زیرمجموعههای پردازش زمانی است و با آزمون‌های تشخیص فاصله قابل ارزیابی است. از آنجا که اختلالات واجشناختی کودکان نارساخوانـنارسانویس به نقایص پردازش زمانی شنوایی هم مربوط است، این مطالعه با هدف بررسی نتایج آزمون فاصله در نویز در آنها انجام شده است.
روش بررسی: آزمون فاصله در نویز روی 28 کودک هنجار و 24 کودک نارساخوانـنارسانویس 12-11 ساله انجام شد. سپس میانگین آستانۀ تقریبی و درصد پاسخهای درست در دو گروه مقایسه شد.
یافتهها: میانگین آستانۀ تقریبی و درصد پاسخهای درست گوش راست و چپ در دو گروه تفاوتی نداشت. میانگین آستانۀ تقریبی کودکان نارساخوانـنارسانویس با 97/6 و انحراف معیار 09/1 میلیثانیه بیشتر از گروه هنجار با 05/5 و انحراف معیار 92/0 میلیثانیه و میانگین پاسخهای درست آنها با 05/58 و انحراف معیار 98/4 درصد کمتر از گروه هنجار با 97/69 و انحراف معیار 16/7 درصد بهدست آمد(p<0/001).
نتیجهگیری: وضوح زمانی ناهنجاری در کودکان نارساخوانـنارسانویس براساس آزمون فاصله در نویز دیده شد. از آنجا که نواحی ساقۀ مغز و قشر شنوایی، بخشی از پردازش زمانی شنوایی را عهدهدار هستند، احتمالاً تفاوتهای ساختاری و عملکردی افراد هنجار و نارساخوانـنارسانویس در این نواحی سبب رمزگذاری ناهنجار اطلاعات زمانی شنوایی و در نتیجه نقایص پردازش زمانی شنوایی میشود.
بهنوش طحانزاده، زهرا سلیمانی، سیده مریم خدامی، آذر مهری، شهره جلایی،
دوره 21، شماره 4 - ( 9-1391 )
چکیده
زمینه و هدف: دشواری بازیابی و یا تولید واژگان از مشکلات متداول و مشترک در انواع سندرمهای زبانپریشی است. از این رو طراحی آزمونی معتبر که به بررسی این مشکل براساس فرآیندهای پردازشی مرتبط و عوامل مؤثر بر آن میپردازد، حائز اهمیت است. نامیدن در مواجهه تصویر، روشی شاخص برای ارزیابی و درمان نقایص بازیابی واژه است. هدف از این پژوهش تعیین روایی و پایایی آزمون تصویری نامیدن شفاهی برای ارزیابی توانمندی بازیابی واژه بیماران زبانپریش بود.
روش بررسی: روایی محتوایی و صوری آزمون که شامل تصویر خطی 115 اسم زبان فارسی بود با نظرسنجی از متخصصان گفتاردرمانگر، گرافیست و نقاش بررسی شد. سپس آزمون طی دو مرحله روی 10 بیمار زبانپریش و 30 فرد بهنجار معادل از نظر سن، جنس و تحصیلات اجرا شد. روایی سازه و ثبات درونی آزمون بررسی شد. ثبات بیرونی نیز به شیوه آزمونـبازآزمون سنجیده شد.
یافتهها: روایی تمامی آیتمها از نظر محتوایی و صوری بهترتیب بزرگتر ومساوی 90 و 85 بود. تفاوت بین میانگین امتیازهای بیماران و افراد بهنجار معنیدار بود(p=0/001). ثبات درونی 98/0 برای آزمون بهدست آمد. ضریب تکرارپذیری این آزمون نیز 98/0 بود.
نتیجهگیری: آزمون تصویری نامیدن شفاهی از نظر محتوایی، صوری و سازه روا بود. همچنین، ثبات درونی و بیرونی بالایی داشت. بنابراین این آزمون ابزاری معتبر جهت ارزیابی توانمندی نامیدن بیماران زبانپریش با استفاده از مجموعۀ وسیع و متنوعی ازتصاویر است.
اعظم نوائی لواسانی، قاسم محمدخانی، محمود معتمدی، لیلا جلیلوند کریمی، شهره جلائی،
دوره 22، شماره 1 - ( 1-1392 )
چکیده
زمینه و هدف: صرع لوب گیجگاهی از شایعترین سندرمهای صرعی در بزرگسالان است. برخی از این بیماران با وجود عملکرد شنوایی محیطی طبیعی، دچار اختلال شنوایی مرکزی از جمله اختلال پردازش زمانی هستند. آزمون فاصله در نویز از آزمون‌های جدید برای ارزیابی وضوح زمانی است. هدف از این مطالعه ارزیابی وضوح زمانی در افراد مبتلا به صرع لوب گیجگاهی یکطرفه بود.
روش بررسی: در این پژوهش مقطعیـمقایسهای، 25 فرد مبتلا به صرع لوب گیجگاهی (11 نفر مبتلا به صرع لوب گیجگاهی نیمکرۀ راست و 14 نفر مبتلا به صرع لوب گیجگاهی نیمکرۀ چپ) و 18 فرد هنجار در محدودۀ سنی 50-15 سال با آزمون فاصله در نویز مورد ارزیابی قرار گرفتند. پارامترهای آزمون فاصله در نویز با آزمون آنالیز واریانس یکطرفه تجزیه و تحلیل و بین سه گروه مورد مقایسه قرار گرفت.
یافتهها: اختلاف معنیداری در گوش راست، گوش چپ و میانگین دو گوش آستانۀ تقریبی و درصد پاسخ درست آزمون فاصله در نویز بین گروههای مبتلا به صرع لوب گیجگاهی و گروه هنجار مشاهده شد(p<0/05). اما اختلاف بین گروه مبتلا به صرع لوب گیجگاهی نیمکرۀ راست و صرع لوب گیجگاهی نیمکرۀ چپ معنیدار نبود(p>0/05).
نتیجهگیری: کمتر بودن میزان درصد پاسخ درست و بیشتر بودن مقدار آستانۀ تقریبی در افراد مبتلا به صرع لوب گیجگاهی در مقایسه با افراد هنجار نشانگر اختلال در عملکردهای پردازش زمانی و بهویژه وضوح زمانی است که احتمالاً بهدلیل درگیری ساختارهای مرتبط با پردازش زمانی است.
نیره منصوری، سید علیاکبر طاهائی، زهرا جعفری، محمد کمالی،
دوره 22، شماره 2 - ( 4-1392 )
چکیده
زمینه و هدف: پدیده دوزبانگی که یکی از مسائل مطرح در حیطۀ روانشناسی و زبانشناسی است میتواند بر پردازش گفتار نیز تأثیرگذار باشد. برای بررسی پردازش شنیداری آزمون‌های زیادی طراحی شده است. یکی از این آزمونها، آزمون اعداد دایکوتیک است که توجه شنیداری تقسیم شده را بررسی میکند. هدف پژوهش حاضر مقایسۀ توجه شنیداری افراد دوزبانه و تکزبانه جوان ایرانی بود.
روش بررسی: مطالعۀ مقطعی مقایسهای حاضر روی 30 دانشجو دوزبانه (آذریـفارسیزبان) با میانگین سنی 63/23 و انحراف معیار 25/3 و 30 دانشجو تکزبانه (فارسیزبان) با میانگین سنی 27/22 و انحراف معیار 02/3 در محدودۀ سنی 18 تا 30 سال از دو جنس انجام شد. آزمون اعداد دایکوتیک روی افراد راست دست برخوردار از شنوایی محیطی هنجار، انجام شد.
یافتهها: بین امتیازهای آزمون اعداد دایکوتیک افراد دوزبانه و تکزبانه تفاوت معنیداری مشاهده نشد(p=0/195)، و همچنین بین امتیازهای گوش راست و گوش چپ در گروههای تکزبانه(p=0/465) و دوزبانه(p=0/054) تفاوت معنیداری مشاهده نشد. از نظر آماری تفاوت معنیداری بین نمونههای زن و مرد در گروه تکزبانهها مشاهده شد(p=0/031) و در این گروه میانگین امتیازها در زنان بیشتر از مردان بود.
نتیجهگیری: نتایج بهدست آمده نشان داد که افراد دوزبانه و تکزبانه در توجه شنیداری تقسیم شده تفاوت قابل توجهی ندارند و به نظر میرسد فراگیری زبان دوم در سنین پایین بر این نوع توجه شنیداری، تأثیر بارزی ندارد.
فاطمه جعفرلو، زهرا جعفری، محمد کمالی، زهرا جدی،
دوره 22، شماره 2 - ( 4-1392 )
چکیده
زمینه و هدف: آزمون گفتار با فشردگی زمانی از رایجترین آزمون‌های مرکزی تکگوشی است که حدت زمانی را بررسی میکند. مطالعۀ حاضر با هدف بررسی اثر نسبت فشردگی و جنسیت بر نتایج آزمون گفتار با فشردگی زمانی در افراد جوان با شنوایی هنجار انجام شد.
روشبررسی: نسخۀ فارسی آزمون گفتار با فشردگی زمانی با شش فهرست کلمات تکهجایی 25 تایی در سه نسبت فشردگی صفر، 40 و 60 درصد تهیه شد. افراد نمونه شامل 36 فرد جوان 18 تا 30 سال از دو جنس با شنوایی هنجار در دو گوش بود. آزمون در سه نسبت فشردگی ذکر شده در سطح راحت شنوایی بهصورت تکگوشی در دو گوش انجام شد و امتیازهای دو گوش و دو جنس و سه نسبت فشردگی با یکدیگر مقایسه شد.
یافتهها: بین امتیاز بازشناسی واژهها در سه نسبت فشردگی صفر، 40 و 60 درصد تفاوت معنیداری وجود داشت(p<0/0001). بررسی تفاوت امتیاز بازشناسی واژه در دو گوش، تنها در نسبت فشردگی 60 درصد، اختلاف معن ی داری را نشان داد(p=0/039). بین دو جنس در نسبتهای مختلف فشردگی، اختلاف معنیداری وجود نداشت.
نتیجهگیری: با افزایش نسبت فشردگی و سرعت ارائۀ کلمات، امتیاز بازشناسی واژهها کاهش مییابد. از آزمون گفتار با فشردگی زمانی میتوان در کنار سایر آزمون‌های شنواییشناسی بهعنوان یک مجموعه آزمون برای بررسی حدت زمانی و سرعت پردازش اطلاعات گفتاری استفاده کرد.
زهرا جعفری، اسما رضائی،
دوره 22، شماره 2 - ( 4-1392 )
چکیده
مریم دلفی، فرنوش جاراللهی، سید علیاکبر طاهایی، یحیی مدرسی، محمد کمالی،
دوره 22، شماره 3 - ( 7-1392 )
چکیده
زمینه و هدف: آزمون امتیاز بازشناسی واژهها یکی از مهمترین آزمونها در مجموعه آزمایشها شنوایی است. تاکنون مطالعهای برای احراز روایی و پایایی فهرستهای کلمات تکهجایی مصلح انجام نگرفته است. از این رو در این مطالعه برآنیم که فهرستهای تکهجایی مصلح را در بزرگسالان مبتلا به کمشنوایی ناشی از نویز مورد ارزشیابی قرار دهیم.
روش بررسی: این مطالعه به روش توصیفیـتحلیلی از نوع ارزشیابی و جمعیت مورد مطالعه شامل 30 فرد در محدودۀ سنی ۴۰-۱۸ سال بودند. کلیۀ افراد دچار کمشنوایی حلزونی شیبدار فرکانسهای بالا ناشی از نویز بودند. روایی ساختاری از طریق مقایسه فهرستهای مصلح با فهرست NU-6 و پایایی به روش آزمونـبازآزمون به فاصله دو هفته برای افراد بهدست آمد.
یافتهها: در افراد با کمشنوایی حلزونی میانگین امتیازهای فهرستهای دو، چهار، پنج و نه برحسب درصد واژهای بهترتیب، ۰۱/۹۴ درصد با انحراف معیار ۹۵/۳، ۴۰/۹۰ درصد با انحراف معیار ۹۰/۴، ۰۸/۸۹ درصد با انحراف معیار ۴۳/۴ و ۱۰/۹۴ درصد با انحراف معیار ۱۱/۴ بود. پایایی براساس مقدار آلفای کرونباخ در هر چهار فهرست بالاتر از ۹۴ درصد بهدست آمد. ضریب همبستگی یا ارتباط در افراد با کمشنوایی حلزونی نشان داد امتیازهای بازشناسی گفتار متناسب با میانگین تن خالص کاهش یافته است(p<۰/۰۵).
نتیجهگیری: فهرستها از نظر ساختاری دارای روایی قابل قبول هستند. براساس امتیازدهی واجی و واژهای هر چهار فهرست از پایایی مناسبی برخوردار بودند.
زکیه فلاحزاده، سید علیاکبر طاهایی، فهیمه حاجی ابوالحسن، شهره جلایی، محمدرحیم شاهبداغی، نعمتاله روحبخش،
دوره 22، شماره 3 - ( 7-1392 )
چکیده
زمینه و هدف: آزمون واژههای اسپوندی تناوبی، توانایی بررسی دستگاه عصبی مرکزی شنوایی را دارد. تحقیقات نشان میدهد که افراد لکنتی، فعالیت بیشتری در سیستم حرکتی با غلبۀ نیمکرۀ راست مغز و مخچه دارند. فعالیت در سمت برتر (معمولاً سمت چپ) کاهش مییابد. به نظر میرسد نقایص شنوایی از جمله نقص پردازش شنوایی، در افراد لکنتی وجود داشته باشد. این مطالعه با هدف مقایسۀ نتایج آزمون واژههای اسپوندی تناوبی فارسی در افراد لکنتی رشدی پایدار و هنجار انجام شد.
روش بررسی: مطالعۀ مقطعی حاضر روی افراد ۱۱ تا ۴۰ سال با لکنت رشدی پایدار، که شامل ۸ زن و ۲۲ مرد بودند، انجام گرفت. گروه هنجار از نظر جنس و تعداد با گروه لکنت منطبق شد. آزمون‌های پایۀ شنوایی و واژههای اسپوندی تناوبی برای افراد لکنتی و هنجار انجام شد و نتایج امتیاز آزمون واژههای اسپوندی تناوبی تصحیح شده و شاخصهای کیفی دو گروه با یکدیگر مقایسه شد.
یافتهها: افراد لکنتی در امتیاز آزمون واژههای اسپوندی تناوبی تصحیح شده در طبقه هنجار قرار گرفتند. بین میانگین درصد خطای رقابتی راست، رقابتی چپ، گوش راست، گوش چپ و مجموع، بین گروه لکنتی و هنجار در امتیاز آزمون واژههای اسپوندی تناوبی تصحیح شده تفاوت معنیداری وجود داشت(p<۰/۰۵). همچنین بین وجود لکنت و وجود اثر ترتیب رابطۀ معنیدار وجود داشت(p<۰/۰۵).
نتیجهگیری: براساس نتایج این پژوهش افراد لکنتی ممکن است در فعالیتهای قشری و زیرقشری مغز متفاوت با افراد هنجار باشند و احتمالأ توانایی پردازش شنوایی ضعیفتری نسبت به افراد هنجار داشته باشند.
زهرا سلیمانی، پروین نعمتی، اعظم برخوردار، احمدرضا باغستانی،
دوره 22، شماره 4 - ( 10-1392 )
چکیده
زمینه و هدف: آزمون نامیدن خودکار سریع ابزار مناسبی برای شناسایی بسیاری از کودکان با ناتوانی خواندن است. با توجه به اهمیت این آزمون، هدف این مطالعه تعیین نقطه برش آزمون و حساسیت و ویژگی آن در کودکان بهخوان و نارساخوان است.
روش بررسی: هجده دانشآموز هفت تا هشت سال که در پایۀ دوم و سوم تحصیل میکردند در دو گروه شامل کودکان مبتلا به نارساخوانی رشدی با میانگین سنی ۱۰۰ ماه و هجده دانشآموز در گروه کودکان بهنجار با میانگین سنی ۱۰۷ ماه براساس نمونهگیری غیرتصادفی از مراکز اختلال یادگیری و مدارس منطقۀ ۶ شهر تهران انتخاب شدند. این آزمون شامل چهار بخش اشیا ء، رنگها، اعداد و حروف است. در هر خردهآزمون پنج مورد بهطور تصادفی روی کارتها تکرار شدهاند، بهگونهای که افراد باید روی هر کارت ۵۰ مورد را بهطور سریع نام ببرند.
یافتهها: نقطۀ برش آزمون با بررسی سطح زیر منحنی راک و حساسیت و ویژگی آزمون تعیین شد. میزان سطح زیر منحنی برای هر یک از خردهآزمونها بهتفکیک عبارتند از نامیدن حروف (۸۴/۰)، نامیدن رنگها (۸۹/۰)، نامیدن اعداد (۹۷/۰)، نامیدن تصاویر (۸۸/۰) و کل آزمون (۹۶/۰). در کل آزمونها میزان حساسیت یک و ویژگی ۷۹/۰ است. بالاترین میزان حساسیت و ویژگی مربوط به خردهآزمون نامیدن اعداد است که بهترتیب عبارت از ۱ و ۹۰/۰ بود.
نتیجهگیری: در این پژوهش با استفاده از یافتهها مشخص شد آزمون سرعت نامیدن قدرت تشخیص کودکان نارساخوان از بهنجار را دارا است.
سمانه یکتا، سید علیاکبر طاهایی، حسن عشایری، شهره جلایی،
دوره 22، شماره 4 - ( 10-1392 )
چکیده
زمینه و هدف: بیماریهای عروقی مغز یکی از شایعترین اختلالات نورولوژیک است که سیستم عصبی مرکزی شنوایی را درگیر میکند. بررسیها نشان دادهاند که آزمون‌های رفتاری شنوایی مرکزی تحت تأثیر ضایعات ایجاد شده از سکتۀ مغزی قرار میگیرند. هدف از این مطالعه، مقایسۀ میزان امتیاز آزمون دایکوتیک حافظۀ شنواییـکلامی افراد مبتلا به سکتۀ مغزی با افراد هنجار است.
روش بررسی: این مطالعۀ مقطعی روی ۲۰ فرد مبتلا به سکتۀ مغزی ۵۰ تا ۷۰ ساله و ۲۰ فرد هنجار با شرایط سنی و جنسیتی مشابه با استفاده از نسخۀ فارسی آزمون دایکوتیک حافظۀ شنواییـکلامی در بیمارستان امام خمینی تهران انجام شد.
یافتهها: میانگین امتیاز آزمون حافظۀ شنواییـکلامی بین دو گروه هنجار و مبتلا تفاوت معنیداری نشان داد(۰۰۰۱/۰>p). در حالی که اختلاف معنیداری بین امتیاز دو گوش در افراد با ضایعه در نیمکرۀ چپ(۰۸۶/۰>p) دیده نشد، تفاوت امتیاز دو گوش در افراد هنجار(۰۰۰۱/۰>p) و در افراد با ضایعه در نیمکرۀ راست(۰۰۰۱/۰>p) معنیدار بود.
نتیجهگیری: آزمون دایکوتیک حافظۀ شنواییـکلامی آزمون مناسبی در مجموعه آزمون‌های بررسیکنندۀ سیستم عصبی مرکزی شنوایی در بیماران مبتلا به سکتۀ مغزی است. به نظر میرسد این آزمون به ضایعات ناشی از سکتۀ مغزی در لوب تمپورال حساس است.
مهری ملکی، زهرا جعفری، حسن عشایری، مرضیه شریفیان، علیرضا اکبرزاده باغبان،
دوره 23، شماره 1 - ( 1-1393 )
چکیده
زمینه و هدف: اسکلروز متعدد یکی از بیماریهای دستگاه عصبی مرکزی است که میتواند با نشانههای گوناگونی همراه باشد. یکی از این نشانهها، اختلالات شنوایی است. با توجه به اینکه ضعف درک گفتار از پیامدهای اصلی نقص شنوایی است و توانایی حدت زمانی در درک گفتار نقش بهسزایی دارد. در پژوهش حاضر، درک گفتار و حدت زمانی توسط امتیاز بازشناسی واژه در سکوت و حضور نویز و آزمون کشف فاصله در افراد مبتلا به اسکلروز متعدد مورد بررسی قرار گرفت.
روش بررسی: پژوهش حاضر روی ۱۸ بزرگسال مبتلا به اسکلروز متعدد با میانگین سنی ۲۸/۳۷ سال و ۱۸ بزرگسال با شنوایی هنجار با میانگین سنی ۰۰/۳۸ سال که از نظر سن و جنس مطابقت داشتند، انجام شد. توانایی حدت زمانی در سطوح شدتی فوق آستانه بهوسیله آزمون کشف فاصله و امتیاز بازشناسی گفتار در سکوت و سه نسبت سیگنال به نویز مختلف در دو گروه اندازهگیری و نتایج بهدست آمده در افراد مبتلا به اسکلروز متعدد با افراد هنجار مقایسه شد.
یافتهها: بین گروه مبتلا و هنجار در آزمون کشف فاصله و امتیاز بازشناسی واژه، اختلاف معنیداری وجود داشت(p<۰/۰۵). در آزمون کشف فاصله در دو گروه، بین چهار سطح شدت مورد بررسی، تفاوت معنیداری مشاهده شد(p<۰/۰۵). همچنین امتیاز بازشناسی واژه در هر دو گروه بین چهار وضعیت اندازهگیری تفاوت معنیداری داشت(p<۰/۰۰۱).
نتیجهگیری: براساس یافتههای مطالعۀ حاضر، در بیماری اسکلروز متعدد نقص در پردازش ویژگیهای زمانی محرک مشاهده میشود. به نظر میرسد نقص در پردازش ویژگیهای زمانی محرک صوتی، علت کاهش امتیاز بازشناسی واژه و درک گفتار در این بیماران است.
کوثر اسفنده، علی قربانی، هاشم فرهنگدوست، محمد علی نظری، شهره جلایی،
دوره 23، شماره 1 - ( 1-1393 )
چکیده
زمینه و هدف: توجه نقش علّی در پردازش گفتار و زبان دارد و مطالعات در زمینۀ ارتباط توجه با تحول و رشد گفتار و زبان محدود است. به این خاطر هدف این مطالعه، بررسی تفاوت بین کارکرد توجه انتقالی در کودکان مبتلا به لکنت دوران رشد و همتایان غیرلکنتی بود.
روش بررسی: در این مطالعه کارکرد توجه انتقالی ۳۰ کودک لکنتی و ۳۰ کودک غیرلکنتی شامل ۲۱ پسر، ۹ دختر با استفاده از آزمون مرتب کردن کارتهای ویسکانسین بررسی شد. دادههای بهدست آمده از طریق آزمون‌های منویتنی و t مستقل تجزیه و تحلیل شد.
یافتهها: تحلیل بین دو گروه تفاوتهای معنیداری را در همه شاخصهای مربوط به آزمون ویسکانسین نشان داد. در گروه کودکان لکنتی تعداد طبقات تکمیل شده، بهشکل معنیداری نسبت به گروه غیرلکنتی کمتر بود(p<۰/۰۵). ولی خطاهای درجاماندگی، پاسخهای نادرست، کل کوششها، مدت زمان اجرای آزمون و تعداد تلاش برای تکمیل الگوی اول نسبت به گروه غیرلکنتی بیشتر بود و تفاوت دادهها در همه شاخصها در گروه لکنتی و کودکان غیرلکنتی معنیدار بود(p<۰/۰۵).
نتیجهگیری: یافتههای این مطالعه نشان داد کودکان لکنتی و غیرلکنتی از نظر کارکرد توجه انتقالی با هم تفاوت دارند و کودکان لکنتی عملکرد ضعیفتری در انتقال توجه داشتند. و این یافتهها همسو با چارچوبهای نظری رشد لکنت است که بر نقش ممکن فرایندهای توجه در لکنت رشدی اشاره میکند.
تکتم مالکی شاه محمود، نورالدین نخستین انصاری، زهرا سلیمانی،
دوره 23، شماره 2 - ( 3-1393 )
چکیده
زمینه و هدف: آسیب ویژۀ زبان از شایع ترین اختلالات زبانی دوران رشد است که به واسط ۀ وجود ناهمگونیهای فراوان در پروفایل زبانی جمعیت مبتلا و هم پوشانی علائم این اختلال با سایر اختلالات زبانی رشدی ، تشخیص آن توسط محققان و درمانگران مختلف با دشواری هایی همراه است . هدف از این مطالعه، مروری بر معیارهای تشخیصی ارائه شده در مطالعات مختلف، بحثهای مطرح شده در تشخیص و معرفی دقیق ترین روشهای تشخیصی موجود بود.
روش بررسی: در این مطالعه، مقالات منتشر شده در فاصلۀ سالهای ۱۹۸۰ تا ۲۰۱۲ درباره شیوه های تشخیص کودکان پیش دبستانی مبتلا به آسیب ویژۀ زبان از کودکان هنجار در بانک های اطلاعاتی Pubmed ، Google scholar ، Cochran Library ، Web of Science ، ProQuest ، Springer ، Oxford ، Science Direct ، Ovid ، Iran Medex و Magiran با استفاده از کلمات کلیدی مرتبط با آسیب ویژۀ زبان ، شناسایی و تشخیص، آزمون‌های استاندارد و آزمون‌های رشد زبان مورد بررسی قرار گرفته اند.
نتیجهگیری: نتایج مطالعۀ حاضر نشان میدهد که بر خلاف توافق عمومی متخصصان و درمانگران بر معیارهای استثنا کردن که یکی از اجزاء فعالیتهای تشخیصی آسیب ویژۀ زبان است، توافق نظر عمومی در مورد معیار دیگر یعنی معیارهای شمول وجود ندارد و در مطالعات مختلف، معیارهای متفاوتی مورد استفاده قرار گرفتهاند که بهطور کلی قابل تقسیم به دستههای قضاوت بالینی درمانگر، معیارهای مبتنی بر عدم انطباق، آزمون‌های استاندارد و نشانگرهای بالینی و نشانگرهای حاصل از گفتار خودانگیخته هستند. در این مطالعه، مزیتها، معایب و کاربرد بالینی هر شیوه مورد بحث قرار گرفته است.
نازیلا اکبرفهیمی، سید علی حسینی، نیما رضازاده، مسعود کریملو، مهدی رصافیانی، سهیلا شهشهانی،
دوره 23، شماره 4 - ( 7-1393 )
چکیده
زمینه و هدف: یکی از آزمون‌های تشخیصی در بررسی عملکرد سیستم دهلیزی، آزمون پتانسیلهای عضلانی برانگیختۀ دهلیزی گردنی است. این پژوهش با دو هدف بررسی امکانپذیری انجام آزمون پتانسیلهای عضلانی برانگیختۀ دهلیزی گردنی در کودکان فلج مغزی اسپاستیک ۱۲-۷ساله و عملکرد سیستم دهلیزی گردنی آنان در مقایسه با کودکان هنجار با استفاده از این آزمون صورت گرفت.
روش بررسی: در این مطالعۀ مقطعیـمقایسهای ۳۱ کودک مبتلا به فلج مغزی اسپاستیک، ۸ دختر و ۲۳ پسر با میانگین سنی ۷۷/۸ سال و انحراف معیار ۵۲/۱ سال، و ۳۱ کودک هنجار شامل ۱۳ دختر و ۱۸ پسر با میانگین سنی ۷۷/۸ سال و انحراف معیار ۵۲/۱ سال شرکت داشتند و مورد ارزیابی پتانسیلهای عضلانی برانگیختۀ دهلیزی گردنی با استفاده از محرک تنبرست ۵۰۰ هرتز قرار گرفتند. شاخصهای مورد بررسی شامل زمان نهفتگی قلههای p13 و n23 ، دامنۀ n23 - p13 و آستانه بود.
یافتهها: پتانسیلهای عضلانی برانگیختۀ دهلیزی گردنی ثبت شده در ۳۱ کودک هنجار دوطرفه بود. در حالیکه، این پاسخ در ۲۱ مورد از کودکان دچار فلج مغزی در هر دو گوش، سه مورد در گوش راست و پنج مورد در گوش چپ و دو مورد بدون پاسخ بود. در دو گروه از نظر زمان نهفتگی قلۀ n23 ، دامنه و آستانۀ n23 - p13 تفاوت معنیداری مشاهده شد(p<۰/۰۵).
نتیجهگیری: یافتههای حاصل از این مطالعه نشان داد که آزمون پتانسیلهای عضلانی برانگیختۀ دهلیزی گردنی در کودکان فلج مغزی قابل اجرا است. بین دو گروه تفاوت معنیداری در شاخصهای مورد بررسی دیده شد که بررسی علل آنها به مطالعات بیشتری نیاز دارد.
سحر محمداسماعیلزاده، شهلا شریفی، سید محسن اصغری نکاح، حمید طیرانی نیک نژاد،
دوره 23، شماره 5 - ( 9-1393 )
چکیده
زمینه و هدف: رشد و ارتقای سطح مهارتهای دستوری کودکان کمشنوای کاربر سمعک مستلزم بهکارگیری برنامههای آموزشی و توانبخشی مناسب است. این پژوهش با هدف بررسی تأثیر بازیهای زبانشناختی بر رشد مهارتهای دستوری کودکان کمشنوای استفادهکننده از سمعک انجام شد.
روش بررسی: ده کودک کمشنوای پنج تا هفت ساله که همگی از سمعک استفاده میکردند به صورت تصادفی به دو گروه پنج نفرۀ شاهد و مورد تقسیم شدند. پژوهش از نوع مداخلهای، بهصورت پیشآزمونـپسآزمون انجام شد و مداخله در ۱۲ جلسه با استفاده از بازی های زبانشناختی اجرا شد. بهمنظور بررسی میزان هوش این کودکان از آزمون هوش Raven و برای بررسی میزان مهارتهای دستوری این کودکان در پیش و پس از مداخله از آزمون رشد زبانـ۳ استفاده شد.
یافتهها: با مقایسۀ میانگین مهارتهای نحوی در گروه شاهد و مورد مشخص شد تفاوت میانگین گروهی که بازیهای زبانشناختی را دریافت کردهاند در مهارتهای نحوی(p=۰/۰۰۱) و در هر سه خردهمهارت درک دستوری(p=۰/۰۱۳)، تقلید جمله(p=۰/۰۰۶) و تکمیل دستوری(p<۰/۰۰۱) بهلحاظ آماری معنیدار است. به این معنی که آموزش بازیهای زبانشناختی بر بهبود مهارتهای نحوی و در خردهمهارتهای درک دستوری، تقلید جمله و تکمیل دستوری کودکان کم شنوا که مداخله را دریافت کرده بودند، اثربخش بود.
نتیجهگیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که آموزش مهارتهای دستوری به روش بازی درمانی با رویکرد بازیهای زبانشناختی میتواند مشکلات نحوی شامل درک و فهم جملات و ساختارهای نحوی و همچنین فهمیدن و بهکارگیری اشکال تکواژشناختی را در کودکان کمشنوای کاربر سمعک بهبود بخشد.
سونا مطلوبی، علی محمدزاده، زهرا جعفری، علیرضا اکبرزاده باغبان،
دوره 23، شماره 5 - ( 9-1393 )
چکیده
زمینه و هدف: موسیقی در تمامی فرهنگ ها وجود دارد و اکثر محققان به دنبال این موضوع هستند که چگونه موسیقی بر جنبههای مختلف رشد شناختی از جمله درک، حافظه و مهارتهای زبانی تأثیر میگذارد. تحقیقات انجام شده در حیطۀ علوم اعصاب در زمینۀ موسیقی طی سالهای اخیر رشد قابل توجهی داشته است. در مطالعۀ حاضر تأثیر موسیقی زمینه خنثی و موسیقی زمینه مثبت در قیاس با وضعیت سکوت، بر عملکرد حافظۀ شنواییـکلامی افراد هنجار مورد مطالعه قرار گرفت.
روش بررسی: این مطالعه تحلیلیـمقایسهای روی ۴۰ دانشجوی دختر و پسر با شنوایی و گفتار هنجار در محدودۀ سنی ۱۸ تا ۲۶ سال از بین نمونههای در دسترس انجام شد. پس از انجام ارزیابیهای شنوایی و گفتاری، بهمنظور بررسی تأثیر موسیقی زمینه بر حافظۀ کاری، آزمون حافظۀ شنواییـکلامی ری در سه موقعیت سکوت، موسیقی برانگیزانندۀ احساس مثبت و موسیقی خنثی اجرا شد.
یافتهها: میانگین امتیاز آزمون حافظۀ شنواییـکلامی در موقعیت سکوت نسبت به دو موقعیت همراه با موسیقی برانگیزانندۀ احساس مثبت(p=۰/۰۰۳) و موسیقی خنثی(p=۰/۰۱)، بهمیزان معنیداری بالاتر بود. جنس بر نتایج آزمون تأثیری نداشت.
نتیجهگیری: به نظر میرسد همراهی موسیقی رقابتی (موسیقی مثبت و خنثی) و سوگیری بخشی از توجه شنوایی به آن، بر عملکرد حافظۀ کاری کلامی تأثیر منفی دارد که احتمالاً بهدلیل تداخل موسیقی با پردازش اطلاعات کلامی در مغز است.
الهام رجبپور، فهیمه حاجی ابوالحسن، سید علیاکبر طاهایی، شهره جلایی،
دوره 23، شماره 5 - ( 9-1393 )
چکیده
۷زمینه و هدف: اگرچه آزمون اعداد دایکوتیک دوتایی برای بررسی سیستم پردازش شنوایی مرکزی افراد بزرگسال مناسب است اما آزمون اعداد دایکوتیک منفرد بهدلیل سادگی برای کودکان مناسبتر است. این پژوهش با هدف ساخت آزمون حاضر به زبان فارسی و یافتن مقادیر هنجار مقدماتی آن در کودکان انجام شد.
روش بررسی: نسخۀ فارسی آزمون حاضر از ۳ لیست ۲۵ عددی مختلف برای ارزیابی در هریک از مراحل یادآوری آزاد، پاسخدهی هدایت شده به گوش راست و پاسخدهی هدایت شده به گوش چپ تشکیل شده است. اعداد هر لیست به صورت دایکوتیک روی لوح فشرده ضبط شدند. مطالعۀ مقطعی حاضر روی ۱۲۶ پسر ۷ تا ۹ سال انجام شد. پایایی آزمون با تکرار ارزیابیها در ۲۹ نفر از نمونهها، دو تا چهار هفته پس از انجام آزمون اولیه مورد بررسی قرار گرفت.
یافتهها: میانگین امتیازهای گوش راست و گوش چپ بهترتیب از حدود ۷۹/۹۵ و ۶۹/۸۹ درصد در هفت سالگی به حدود ۵۹/۹۸ و ۲۹/۹۶ درصد در هشت سالگی افزایش یافت و میانگین میزان برتری گوش راست از حدود ۱۳/۶ درصد در هفت سالگی به حدود دو درصد در هشت سالگی کاهش یافت(p=۰/۰۰۱). تفاوت محسوسی بین امتیازهای حاصل از دو مرحلۀ یادآوری آزاد و پاسخدهی هدایت شده مشاهده نشد(p>۰/۰۵). ثبات بالایی بین نتایج حاصل از آزمون اولیه و آزمون مجدد دیده شد(p>۰/۰۵).
نتیجهگیری: نسخۀ فارسی آزمون حاضر از پایایی مطلوبی برای ارزیابی پسران ۷ تا ۹ ساله برخوردار است و میتواند برای بررسی تلفیق دوگوشی در دانشآموزان پسری که در این محدودۀ سنی قرار میگیرند استفاده شود.
