زمینه و هدف: از آنجا که اتریکول اصلی‏ترین اندام‏های آسیب‏دیده در سرگیجۀ وضعیتی ناگهانی خوش‏خیم است به نظر می‏رسد ثبت پتانسیل برانگیختۀ دهلیزی چشمی روش مناسبی برای ارزیابی اختلال عملکرد اتریکول و تأثیر عودکنندگی این نوع سرگیجه باشد. از این رو، این مطالعه با هدف بررسی پارامترهای این آزمون در مبتلایان به سرگیجۀ وضعیتی ناگهانی خوش‏خیم انجام شد.

روش بررسی: در این مطالعۀ مقطعی، پتانسیل عضلانی با ارائۀ محرک تن‏برست ۵۰۰ هرتز با شدت ۹۵ دسی‏بل nHL از طریق راه هوایی در ۲۵ فرد سالم و ۲۰ فرد مبتلا به سرگیجۀ وضعیتی ناگهانی خوش‏خیم ثبت شد.

یافته‏ها: میانگین دامنۀ پاسخ در گوش مبتلا در مقایسه با گوش غیرمبتلا و افراد سالم کمتر و میانگین آستانه در گوش مبتلا نسبت به گوش غیرمبتلا و افراد سالم بیشتر بود(p<۰/۰۵). میانگین نسبت عدم تقارن دامنه در بیماران نسبت به افراد سالم بیشتر بود(p<۰/۰۰۱). دو گروه تفاوت معنی‏داری را از لحاظ میانگین زمان نهفتگی موج n10 و موج p15 نشان ندادند(p>۰/۰۵). تعداد ناهنجاری‏های پاسخ در گوش مبتلای بیماران بیشتر از گوش غیرمبتلا و گروه سالم بود(p<۰/۰۵). بیماران مبتلا به سرگیجۀ وضعیتی ناگهانی خوش‏خیم عودکننده نسبت به بیماران غیرعودکننده تعداد ناهنجاری بیشتری نشان دادند(p=۰/۰۳).

نتیجه‏گیری: نتایج پتانسیل عضلانی چشمی نشان‏دهندۀ اختلال بیشتر اتریکول در سرگیجۀ وضعیتی ناگهانی خوش‏خیم عودکننده است. پیشنهاد می‏شود از این آزمون در ارزیابی این نوع بیماران استفاده شود.

زمینه و هدف: بیماری دیابت، به واسطه اختلال در سوخت و ساز گلوکز خون، سبب بروز نارسایی‏های قابل توجهی در دستگاه‏های مختلف بدن همچون شنوایی و تعادل می‏شود. بیماران مبتلا به دیابت، از علائمی نظیر وزوز و گیجی شکایت دارند. این مطالعه با هدف بررسی تأثیرات احتمالی دیابت نوع I و II را بر دستگاه شنوایی و تعادل انجام گرفت.

روش بررسی: در این مطالعه مقطعی، پاسخ‏های شنوایی و تعادل دو گروه ۱۵ نفره مبتلا به دیابت شیرین نوع I و II در محدودۀ سنی ۵۰-۴۰ سال به‏ترتیب با میانگین سنی و انحراف معیار ۸۰/۴۳ و ۲۴۶/۴، ۱۳/۴۸ و ۹۷۳/۲، و ۱۰ فرد هنجار ۵۰-۴۰ ساله با میانگین سنی و انحراف معیار ۳۰/۴۵ و ۴۴۸/۴، با استفاده از آزمون ادیومتری تن خالص و پاسخ‏های عضلانی برانگیختۀ دهلیزی مورد بررسی و مقایسه قرار گرفتند.

یافته‏ها: نتایج آزمون ادیومتری تن خالص در هر دو گروه مبتلا به دیابت نوع I و II در محدودۀ هنجار به‏دست آمد. در مقابل، مقایسۀ دامنۀ پاسخ‏های عضلانی برانگیخته از دهلیز میان گروه هنجار و بیماران مبتلا به دیابت، نشان‏دهندۀ اختلافات آماری معنی‏دار بود(p<۰/۰۵).

نتیجه‏گیری: می‏توان گفت که در بیماران مبتلا به دیابت نوع I و II ، علی‏رغم به‏دست آمدن پاسخ‏های هنجار دستگاه شنوایی، پاسخ‏های دستگاه دهلیزی در وضعیت هنجاری نبوده و نشان‏دهندۀ درگیری اندام‏های انتهایی دستگاه دهلیزی و مسیر مرکزی مربوط به آن هستند.

زمینه و هدف: یکی از آزمون‏های تشخیصی در بررسی عملکرد سیستم دهلیزی، آزمون پتانسیل‏های عضلانی برانگیختۀ دهلیزی گردنی است. این پژوهش با دو هدف بررسی امکان‏پذیری انجام آزمون پتانسیل‏های عضلانی برانگیختۀ دهلیزی گردنی در کودکان فلج مغزی اسپاستیک ۱۲-۷ساله و عملکرد سیستم دهلیزی گردنی آنان در مقایسه با کودکان هنجار با استفاده از این آزمون صورت گرفت.

روش بررسی: در این مطالعۀ مقطعی‏ـ‏مقایسه‏ای ۳۱ کودک مبتلا به فلج مغزی اسپاستیک، ۸ دختر و ۲۳ پسر با میانگین سنی ۷۷/۸ سال و انحراف معیار ۵۲/۱ سال، و ۳۱ کودک هنجار شامل ۱۳ دختر و ۱۸ پسر با میانگین سنی ۷۷/۸ سال و انحراف معیار ۵۲/۱ سال شرکت داشتند و مورد ارزیابی پتانسیل‏های عضلانی برانگیختۀ دهلیزی گردنی با استفاده از محرک تن‏برست ۵۰۰ هرتز قرار گرفتند. شاخص‏های مورد بررسی شامل زمان نهفتگی قله‏های p13 و n23 ، دامنۀ n23 - p13 و آستانه بود.

یافته‏ها: پتانسیل‏های عضلانی برانگیختۀ دهلیزی گردنی ثبت شده در ۳۱ کودک هنجار دوطرفه بود. در حالی‏که، این پاسخ در ۲۱ مورد از کودکان دچار فلج مغزی در هر دو گوش، سه مورد در گوش راست و پنج مورد در گوش چپ و دو مورد بدون پاسخ بود. در دو گروه از نظر زمان نهفتگی قلۀ n23 ، دامنه و آستانۀ n23 - p13 تفاوت معنی‏داری مشاهده شد(p<۰/۰۵).

نتیجه‏گیری: یافته‏های حاصل از این مطالعه نشان داد که آزمون پتانسیل‏های عضلانی برانگیختۀ دهلیزی گردنی در کودکان فلج مغزی قابل اجرا است. بین دو گروه تفاوت معنی‏داری در شاخص‏های مورد بررسی دیده شد که بررسی علل آنها به مطالعات بیشتری نیاز دارد.

زمینه و هدف: حلزون و دهلیز از نظر تکاملی با هم در ارتباط هستند. بنابراین در افراد دچار کاهش شنوایی حسی عصبی شدید تا عمیق احتمال بیشتری از اختلال عملکرد دهلیزی وجود دارد. هدف از این مطالعه ارزیابی عملکرد ساکول با استفاده از آزمون پتانسیل‏های عضلانی برانگیخته دهلیزی در کودکان دچار کاهش شنوایی شدید تا عمیق کاندیداهای کاشت حلزون بود.

روش بررسی: سی کودک شامل ۱۷ پسر و ۱۳ دختر با کاهش شنوایی حسی عصبی شدید تا عمیق در محدودۀ سنی ۱۵-۳ سال به‏عنوان گروه مورد و ۱۷ کودک شامل ۹ پسر و ۸ دختر با شنوایی هنجار در محدودۀ سنی ۱۳-۳ سال به‏عنوان گروه شاهد در این مطالعه شرکت داشتند. برای هر دو گروه آزمون پتانسیل‏های برانگیخته دهلیزی برای بررسی عملکرد ساکول در هر دو گوش انجام شد.

یافته‏ها: مقایسۀ میانگین مقادیر آستانه در دو گروه تفاوت معنی‏دار آماری نشان داد(p<۰/۰۵). همچنین مقایسه میانگین دامنه بین دو گروه از نظر آماری معنی‏دار بود(p<۰/۰۵). اما مقایسۀ میانگین زمان نهفتگی p13 و n23 بین دو گروه از نظر آماری اختلاف معنی‏دار مشاهده نشد(p>۰/۰۵). در گروه مورد از بین ۳۰ کودک تحت بررسی ۸ کودک (۶۶/۲۶%) پاسخ‏های عضلانی برانگیخته دهلیزی ثبت نشد.

نتیجه‏گیری: در کودکان با کاهش شنوایی حسی عصبی شدید تا عمیق کاندیدای کاشت حلزون در مقایسه با کودکان دارای شنوایی هنجار احتمال وجود ناهنجاری ساکول بیشتر بود. بنابراین ارزیابی عملکرد دهلیزی در این جمعیت اهمیت زیادی دارد.

زمینه و هدف: پروتئین کراتین در تنظیم انرژی سلولی در اندام‏های متقاضی انرژی زیاد از جمله گوش داخلی نقش مهمی ایفا می‏کند. برای این پروتئین نقش محافظتی نیز قائل شده‏اند. در این مطالعه مروری به بررسی اثرات و مکانیزم‏های اثر کراتین بر سیستم شنوایی و دهلیزی پرداخته شده است.

یافته‏های اخیر: انتقال‏دهنده‏های کراتین و همچنین آنزیم کراتین‏کیناز که در تبدیل کراتین به فسفوکراتین به‏عنوان سوخت سلولی نقش دارند، در سلول‏های مویی و محافظ حلزونی و دهلیزی، نوار عروقی و نیز مسیرهای عصبی محیطی و مرکزی تا سطح قشر شنوایی موجودند و آدنوزین تری ‎ فسفات لازم برای عملکرد سیستم شنوایی و دهلیزی را فراهم می ‎ کنند. کراتین‏کیناز با تنظیم متابولیسم انرژی در لایۀ حاشیه ‎ ای نوار عروقی و جلوگیری از تولید رادیکال‏های آزاد در شرایط استرس‏زا از آسیب به حلزون جلوگیری می‏کند و همچنین در جبران دهلیزی نقش دارد. نقص عملکرد آنزیم کراتین‏کیناز منجر به افزایش آستانۀ پتانسیل‏های شنوایی ساقۀ مغز و کاهش عملکرد دهلیزی و مصرف کراتین سبب بهبود پتانسیل‏های عضلانی دهلیزی و علائم نورولوژیک ‏می‏شود.

نتیجه‏گیری: وجود پروتئین کراتین و آنزیم کراتین‏کیناز برای عملکرد و حساسیت هنجار سیستم شنوایی و تعادلی ضروری است. نقص آنزیم کراتین‏کیناز عملکرد این دو سیستم را مختل می‏کند اما ممکن است مصرف کراتین بتواند سبب تقویت حساسیت سیستم دهلیزی و عملکرد عصبی شود. اثر مصرف کراتین بر سیستم شنوایی هنوز بررسی نشده است.