---

زمینه و هدف: مطالعات انجام شده از دهه 1900، اختلاف کودکان کم‏شنوای شدید و عمیق با کودکان هنجار در طیف گسترده‏ای از تمرینات حرکتی، به‏ویژه حفظ تعادل را نشان داده است. مطالعه حاضر با هدف بررسی مهارت‏های تعادلی ایستا و پویا در کودکان کم‏شنوای شدید تا عمیق مادرزاد و مقایسۀ آن با کودکان هنجار هم سن صورت گرفت.
روش بررسی: بررسی مقطعی حاضر روی 30 کودک کم‏شنوای شدید تا عمیق و 40 کودک هنجار 10-6 ساله انجام شد. ارزیابی مهارت‏های تعادلی با زیرآزمون تعادلی نه مرحله‏ای، نسخه دوم آزمون قابلیت حرکتی بروئینینکس‏ـ‏اوسرتسکی انجام شد.
یافته‏ها: کودکان کم‏شنوا در هفت مرحله از آزمون، درصد ردی از 7/16 تا 0/100 درصد و گروه هنجار تنها در سه مرحله آزمون، درصد ردی از 5/2 تا 5/57 درصد داشتند که اختلاف آنها معنی‏دار بود(p<0/0001). بین دو گروه در دو مهارت ایستادن روی یک پا با چشم‏های بسته روی زمین و سپس روی تخته تعادلی، تفاوت معنی‏داری مشاهده شد(p<0/0001).
نتیجه‏گیری: به نظر می‏رسد رشد مهارت‏های تعادلی ایستا نسبت به مهارت‏های پویا، دیرتر به وقوع می‏پیوندد. از آنجا که کودکان کم‏شنوای شدید تا عمیق نسبت به کودکان هنجار، در هر دو مهارت‏های تعادلی ایستا و پویا ضعیف‏تر عمل می‏کنند، ارزیابی رفتاری مهارت‏های تعادلی می‏تواند به شناسایی اختلالات تعادلی کمک نماید.

---

زمینه و هدف: کم‏شنوایی ناشی از نویز، شایع‏ترین بیماری شغلی در بسیاری از صنایع است. هدف مطالعۀ حاضر، تعیین تأثیر مواجهه با نویز شدید بر مشخصه‏های قابل اندازه‏گیری گسیل‏های صوتی حاصل اعوجاج گوش در خرگوش بود.
روش بررسی: تحقیق حاضر روی 12 خرگوش نر سفید سالم بالغ نیوزیلندی در دو گروه شاهد، بدون مواجهه با نویز، و گروه مورد، در معرض نویز سفید با پهنای باند 8000-500 هرتز و با سطح فشار صوتی 100 دسی‏بل A به‏مدت هشت ساعت در روز طی پنج روز متوالی، انجام شد. تغییرات شنوایی حیوانات با آزمون گسیل‏های صوتی حاصل اعوجاج گوش در روزهای صفر (قبل از مواجهه)، هشتم (یک ساعت پس از آخرین مواجهه)، و دهم (48 ساعت پس از آخرین مواجهه) سنجش و نتایج مقایسه شدند.
یافته‏ها: بیشترین میانگین دامنه گسیل‏های صوتی در گروه در معرض نویز در روزهای هشتم و دهم، به‏ترتیب مربوط به فرکانس‏های 5/5888، 5/8166، 9855، 3956، و 5/3098 هرتز و کمترین مقدار آن مربوط به فرکانس 588 هرتز بود(p=0/001).
نتیجه‏گیری: تغییرات دامنۀ پاسخ آزمون گسیل‏های صوتی حاصل اعوجاج گوش ناشی از مواجهه با نویز، ابتدا در فرکانس‏های بالا و سپس در فرکانس‏های میانه رخ می‏دهد. همچنین مواجهه با نویز شدید می‏تواند سبب کاهش در دامنۀ این گسیل‏ها شود. بنابراین می‏توان نتیجه گرفت آزمون گسیل‏های صوتی حاصل اعوجاج گوش، آزمون معتبری برای ردیابی استعداد فردی به کم‏شنوایی ناشی از نویز باشد.

---

زمینه و هدف: آزمون دایکوتیک حافظۀ شنوایی‏ـ‏کلامی در تشخیص نقایص آن و کشف تفاوت عملکرد حافظۀ دو نیمکره کاربرد دارد. پژوهش حاضر با هدف ساخت نسخۀ فارسی این آزمون و بررسی نتایج آن در افراد هنجار 18 تا 25 سال از دو جنس، انجام شد.
روش بررسی: نسخۀ فارسی آزمون حاضر همانند نسخۀ مرجع از 18 فهرست 10 واژه‏ای تشکیل شده است که در ارائۀ دایکوتیک، عکس واژه گوش مورد آزمون به‏طور هم‏زمان در گوش مقابل ارائه می‏شود. پس از انتخاب مواد آزمون براساس معیارهای مورد نظر و ساخت فهرست‏ها، روایی محتوای آزمون با نظرسنجی از هشت کارشناس خبره محاسبه و نظرات آنها در فهرست‏ها اعمال گردید. سپس کلمات هر فهرست به‏صورت دایکوتیک روی لوح فشرده ضبط شد. در ادامه، مطالعۀ مقطعی حاضر روی 110 فرد هنجار راست دست (55 زن و 55 مرد) در محدودۀ سنی 18 تا 25 سال با میانگین سنی 3/21 سال و انحراف معیار 7/1، اجرا و امتیازهای افراد در فرم‏های تهیه شده ثبت گردید.
یافته‏ها: بین میانگین امتیازهای افراد در 18 فهرست تهیه شده، از نظر آماری تفاوت معنی‏داری مشاهده نشد(p=0/983). متوسط شاخص روایی محتوا در 18 فهرست آزمون معادل 96/0 درصد به‏دست آمد، و میانگین امتیازهای اجرای دایکوتیک آزمون برابر 5/6 با انحراف معیار 0/1 بود.
نتیجه‏گیری: براساس نتایج به‏دست آمده، نسخۀ فارسی آزمون حاضر از روایی محتوایی خوبی برخوردار است، و می‏تواند در تشخیص نقایص حافظه شنوایی‏ـ‏‏کلامی مورد استفاده قرار گیرد.

---

زمینه و هدف: در بیش از 70 درصد، کم‏شنوایی‏ها به دلیل ناهنجاری‏های ژنتیکی ایجاد می‏شود. تاکنون بیش از 100 مکان ژنی گزارش شده است که تغییر آنها می‏تواند به کم‏شنوایی منجر گردد. هدف از این بررسی، تعیین فراوانی الگوهای توارثی در جمعیت کم‏شنوای مراجعه‏کننده به سازمان بهزیستی اهواز و ارتباط آن با عوامل دیگر از قبیل قومیت، جنسیت و ازدواج‏های خویشاوندی بود.
روش بررسی: در این بررسی پرونده 356 خانواده مراجعه‏کننده به مرکز مشاوره ژنتیک سازمان بهزیستی اهواز مورد مطالعه قرار گرفت. افراد مبتلا به کم‏شنوایی با توجه به قومیت، جنسیت و همچنین رابطۀ خویشاوندی والدین آنها با هم در دستجات مختلف و براساس الگوی توارثی حاصل از بررسی نحوۀ انتقال کم‏شنوایی در شجرۀ خانواده‏های کم‏شنوا، تقسیم‏بندی گردید.
یافته‏ها: توارث اتوزومی نهفته؛ فراوانی بیش از 60 درصد، رایج‏ترین الگوی ژنتیکی بود. فراوانی اغلب انواع ازدواج‏های خویشاوندی در جمعیت غیرعرب بیشتر از عرب بود(p<0/05) تفاوت معنی‏داری بین دو جنس دیده نشد(p>0/05).
نتیجه‏گیری: درکنار مشاهده تفاوت‏های بین دو جمعیت در فراوانی ازدواج‏های خویشاوندی تفاوت معنی‏داری بین کم‏شنوایی‏های توارثی و کم‏شنوایی‏های حاصل از عوامل محیطی وجود داشت و الگوی غالب کم‏شنوایی در منطقه الگوی آتوزومی نهفته است.

---

زمینه و هدف: امروزه عملکرد دستگاه وابران شنوایی کاملاً شناخته شده نیست. شواهدی وجود دارد که نشان می‏دهد دسته زیتونی حلزونی از قشر شنوایی ورودی نزولی دریافت می‏کند. این پژوهش با هدف تعیین اثر فعالیت قشر شنوایی بر دستگاه محیطی شنوایی به‏صورت فرکانس ویژه، و تأثیر توجه انتخابی شنوایی بر مهار دگرطرفی گسیل‏های صوتی فرکانسی گوش انجام شد.
روش بررسی: سی و شش بزرگسال با شنوایی هنجار در محدودۀ سنی 18 تا 30 سال با میانگین 9/21 و انحراف معیار 24/3، در این مطالعه مقطعی شرکت کردند. ابتدا مهار دگرطرفی گسیل‏های صوتی فرکانسی در گوش راست افراد در فرکانس آزمایشی 2000 هرتز ثبت شد. جهت حذف توجه شنوایی از افراد مورد مطالعه خواسته شد تا متنی را مطالعه کنند. سپس به‏منظور ارزیابی توجه انتخابی شنوایی بر مهار دگرطرفی از آنها خواسته شد تا تن‏های هدف قرار گرفته در نویز دگرطرفی را با فرکانس‏های 1000، 2000و 4000 هرتز بشمارند.
یافته‏ها: افزایش معنی‏داری در دامنۀ مهار دگرطرفی گسیل‏های صوتی فرکانسی در شرایط توجه انتخابی شنوایی مشاهده شد(p≤0/001). در تنِ هدف قرار گرفته در نویز دگرطرفی با فرکانس مشابه محرک گوش آزمایشی (2000 هرتز)، بیشترین افزایش در دامنۀ مهار مشاهده شد.
نتیجه‏گیری: فعالیت رشته‏های دسته زیتونی حلزونی داخلی به واسطۀ توجه انتخابی شنوایی به گوش دگر طرفی، تقویت و سبب افزایش دامنۀ مهار گسیل‏های صوتی فرکانسی گوش می‏گردد و به‏عبارتی دیگر، نتایج نشان‏دهندۀ وجود تأثیر فعالیت قشر شنوایی بر دستگاه محیطی شنوایی، از طریق راه‏های کورتیکوفوگال و با ویژگی فرکانسی است.

---

زمینه و هدف: با آن که با پیشرفت فناوری کاشت حلزون، توانایی درک گفتار بیماران بهبود یافته است اما کاشت به تنهایی کافی نیست و بیمار به توانبخشی شنوایی نیاز دارد. هدف از پژوهش حاضر بررسی روند پیشرفت درک گفتار کودکان دارای کاشت حلزون بود.
روش بررسی: در این پژوهش 14 کودک کاشت شده با میانگین سنی 5/5 سال بین 10 تا 43 جلسه تربیت شنوایی شدند. تمایز و درک کودکان هر سه ماه یک­بار ارزیابی شد. ارزیابی سوم تنها برای 4 نفر انجام شد.
یافته‏ها: میانگین امتیاز کلی ارزیابی‏های اول 21/43 درصد، دوم 76/63 درصد و سوم 78 درصد به‏دست آمد. کلیه کودکان از ارزیابی اول در توانایی آگاهی از صدا امتیاز کامل داشتند. در تمایز اصوات محیطی در ارزیابی‏های اول 30/71 درصد، دوم 36/84 درصد و سوم 100 درصد کودکان به امتیاز کامل دست یافتند. در تمایز اصوات گفتاری، امتیازات کامل به‏ترتیب 70/34 درصد، 50/57 درصد و 71/85 درصد و در بررسی حافظه شنوایی، 21 درصد، 13/57 درصد و 2/83 درصد بود. در مهارت بازگویی داستان و درک در مرحله اول هیچ یک به‏طور کامل پاسخ ندادند و در ارزیابی‏های دوم و سوم 83/12 درصد و 83/12 درصد کودکان امتیاز کامل داشتند. مقایسۀ نتایج حاصله اختلاف معنی‏داری بین ارزیابی اول و دوم نشان داد(p=0/002).
نتیجه‏گیری: با توجه به نتایج، آگاهی از صدا توانایی است که به سرعت شکل می‏گیرد. برای دستیابی به سایر قابلیت‏های تمایز صدای گفتاری و غیرگفتاری به‏ویژه درک گفتار که آخرین و مهم‏ترین توانایی برای برقراری ارتباط محسوب می‏شود نیاز به آموزش‏های وسیع‏تری دارد.

---

زمینه و هدف: با اثبات قابلیت سازماندهی مجدد دستگاه‏های حسی بزرگسالان به‏دنبال تغییرات محیطی و توجه به اینکه سمعک با تحریک دستگاه شنوایی دچار محرومیت حسی، موجب تغییر در محرک‏های دریافتی می‏گردد، به نظر می‏رسد که سمعک قادر به ایجاد تغییراتی در توانایی‏های دستگاه شنوایی از جمله حد افتراق شدت باشد. کاربرد سمعک موجب رخداد اصلاحات درکی و فیزیولوژیک می‏گردد. این مطالعه با هدف بررسی تأثیرات ناشی از کاربرد سمعک بر عملکرد تمایز شدتی انجام شده است.
روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع مقطعی‏ـ‏تحلیلی بود. گروه مورد مطالعه شامل 30 نفر شامل 15 زن و 15 مرد، کاربر تک‏گوشی سمعک، با کم‏شنوایی حسی عصبی متوسط یا متوسط شدید متقارن در دو گوش، در محدودۀ سنی 65-45 سال با میانگین 73/57 و انحراف معیار 12/8 سال بودند. حد افتراق شدت در دو فرکانس 500 و 2000 هرتز و دو سطح شدتی 10 و 40 دسی‏بل SL در گوش‏های کاربر سمعک و گوش‏های فاقد سمعک ارزیابی و مقایسه گردید.
یافته‏ها: نتایج مطالعه نشانگر برتری امتیازها در سطوح شدتی و فرکانسی بالا بوده و امتیازهای حد افتراق شدت در گوش‏های کاربر سمعک نسبت به گوش‏های فاقد سمعک به‏طور معنی‏داری کمتر، به‏عبارتی بهتر بود(p<0/05)، ولی در فرکانس 500 هرتز و سطح شدتی 10 دسی‏بل SL تفاوت معنی‏داری بین دو گروه دیده نشد(p=0/132).
نتیجه‏گیری: نتایج حاصل از این مطالعه نشان‏دهندۀ تأثیر کاربرد سمعک بر عملکرد تمایز شدتی بوده و با تأیید رخداد اصلاحات درکی، امکان رخداد ساخت‏پذیری عملکردی به‏دنبال کاربرد سمعک را مطرح می‏سازد که جهت تأیید، نیاز به انجام مطالعات بیشتری است.

---

زمینه و هدف: نظر به افزایش تعداد کودکانی که از بیماری سرطان جان سالم به در می‏برند و با توجه به اهمیت شنوایی در رشد گفتار و زبان، این پژوهش اقدام به بررسی تأثیر خانوادۀ دارویی سیس‏پلاتین بر شنوایی کودکان شش ماه تا دوازده سال مبتلا به سرطان نمود.
روش بررسی: در این پژوهش مقطعی، 10 کودک تحت درمان با گروه دارویی سیس‏پلاتین که شرایط ورود به طرح را داشتند، توسط آزمون پاسخ‏های شنوایی ساقۀ مغز با سه محرک کلیک، تن‏برست 4000 و 8000 هرتز و طی دو مرحله، یک‏بار قبل از دریافت داروی شیمی‏درمانی و یک‏بار 72 ساعت پس از دریافت آخرین دوز دارو، مورد بررسی قرار گرفتند. سپس نتایج با هم مقایسه شد.
یافته‏ها: تفاوت آستانه‏های شنوایی قبل و بعد از دریافت دارو برای کلیک، تن‏برست 4000 و 8000 هرتز معنی‏دار بود(p<0/05). آستانه‏های گوش چپ و راست تفاوت معنی‏داری را نشان نداد.
نتیجه‏گیری: در این مطالعه تأثیر نامطلوب خانوادۀ دارویی سیس‏پلاتین بر ایجاد افت شنوایی تأیید شد. تفاوت تغییرات آستانه گوش چپ و راست معنی‏دار نبود که می‏تواند به واسطۀ تعداد کم نمونه‏ها باشد. به‏طور کلی نتایج این مطالعه تأیید کرد که پاسخ‏های شنوایی ساقه مغز به‏ویژه با استفاده از ویژگی فرکانسی، ابزاری ارزشمند در بررسی مسمومیت گوشی ناشی از خانوادۀ دارویی سیس‏پلاتین باشد.

---

زمینه و هدف: ارائه مراقبت بهداشتی مطلوب بدون اطلاعات وضعیت فعلی و قبلی بیمار ممکن نیست. پروندۀ بیمار نشان می‏دهد خدمات توسط چه کسی، چه زمانی، کجا و چگونه انجام گرفته است. به فرایند ثبت کامل اطلاعات مراقبت و درمان بیمار مستندسازی گویند. هدف این پژوهش تعیین عناصر اطلاعاتی ضروری در پروندۀ شنوایی‏شناسی و ارائه الگو در ایران است.
روش بررسی: در یک پژوهش کاربردی از نوع مطالعات توصیفی‏ـ‏تطبیقی که در سال‏های 89-1388 انجام شد، با استفاده از فرم‏های مستندسازی داخلی و خارجی، چک لیستی شامل عناصر اطلاعاتی قابل ذکر در پروندۀ شنوایی‏شناسی تهیه و با استفاده از روش دلفی به نظرسنجی گذاشته شد. با توجه به لیست سازمان نظام پزشکی، نظرخواهی در بین شنوایی‏شناسان ایران انجام شد. 110 کارشناس و 17 شنوایی‏شناس عضو هیأت علمی دانشگاه به پرسش‏نامه‏ها پاسخ دادند.
یافته‏ها: از 51 عنصری که به نظرسنجی گذاشته شده بود 37 عنصر با موافقت بیش از 75 درصد، نه عنصر با 50 تا 75 درصد و پنج عنصر با موافقت کمتر از 50 درصد مواجه شد. اعضای هیأت علمی اهمیت عنصر جنس را به‏طور معنی‏داری بیشتر از کارشناسان تعیین نمودند(p=0/018). درصد افرادی که میزان تأثیر وجود اطلاعات شنوایی‏شناسی را در پروندۀ بیمار خیلی زیاد ارزیابی کردند 1/70 بود.
نتیجه‏گیری: حداقل عناصر اطلاعاتی جمعیت‏شناختی، تاریخچۀ بیمار، ارزیابی بیمار و طرح درمان، با رعایت اصول طراحی فرم‏های پزشکی، در قالب الگوی پروندۀ شنوایی‏شناسی ارائه و دستورالعمل تکمیل آن نیز تدوین گردید.

---

زمینه و هدف: اسکلروز متعدد یک بیماری نورولوژیک است که سیستم عصبی مرکزی را درگیر می‌کند. بررسی‌ها نشان داده‌اند که نتایج آزمون‏های رفتاری شنوایی مرکزی نظیر رهایی از ماسکینگ یا اختلاف سطح پوشش در بیماری اسکلروز متعدد متأثر می‌گردند. هدف از این مطالعه بررسی و مقایسۀ میزان اختلاف سطح پوشش در افراد مبتلا به بیماری اسکلروز متعدد با افراد هنجار است.
روش بررسی: این مطالعۀ مقطعی غیرمداخله‌ای روی 32 فرد مبتلا به اسکلروز متعدد دارای شنوایی هنجار در محدودۀ سنی 20 تا 50 ساله و 32 فرد هنجار با شرایط سنی و جنسیتی مشابه در دانشکده توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد. آزمون اختلاف سطح پوشش روی آنها انجام شد.
یافته‌ها: میانگین اختلاف سطح پوشش در دو گروه هنجار و افراد مبتلا به اسکلروز متعدد تفاوت معنی‌داری نشان داد(p<0/01) در حالی که از نظر جنسیت اختلاف معنی‏داری بین میانگین میزان اختلاف سطح پوشش در دو گروه مشاهده نشد.
نتیجه‌گیری: استفاده از آزمون اختلاف سطح پوشش در مجموعه آزمون‏های تشخیص افتراقی بیماری اسکلروز متعدد برای ارزیابی اختلالات شنوایی و همچنین کنترل روند توانبخشی این بیماران مفید است.

---

زمینه و هدف: پتانسیل عضلانی برانگیختۀ دهلیزی و پاسخ منفی با زمان نهفتگی کوتاه برانگیختۀ صوتی دو پاسخ غیرحلزونی با منشاء احتمالی ساکول است. مطالعۀ حاضر با هدف تعیین درصد وجود دو پاسخ و بررسی ارتباط آنها در کودکان کم‏شنوا انجام شد.
روش بررسی: این مطالعه روی 30 کودک کم‏شنوای حسی عصبی عمیق مادرزاد انجام شد. پتانسیل عضلانی برانگیخته دهلیزی با ارائۀ محرک تن‏برست و پاسخ منفی با زمان نهفتگی کوتاه برانگیختۀ صوتی با ارائۀ محرک کلیک ثبت گردید. هر دو پاسخ در سطح شدت آستانۀ راه هوایی به‏صورت یک گوشی از طریق رسیور داخلی ثبت شدند.
یافته‏ها: پتانسیل عضلانی برانگیخته دهلیزی در 3/53 درصد کودکان و پاسخ منفی با زمان نهفتگی کوتاه برانگیختۀ صوتی در 40 درصد کودکان به‏دست آمد. بین درصد ثبت این دو پاسخ، ارتباط معنی‏داری وجود داشت(p=0/005). جنسیت و گوش مورد بررسی بر نتایج آزمون‏ها تأثیری نداشت.
نتیجه‏گیری: در نزدیک به نیمی از کودکان کم‏شنوا، هر دو پتانسیل عضلانی برانگیخته دهلیزی و پاسخ منفی با زمان نهفتگی کوتاه برانگیخته صوتی ثبت گردید. این یافته از یک سو به عدم تأثیر کم‏شنوایی بر عملکرد ساختارهای اتولیتی در برخی از کودکان و از سوی دیگر به احتمال وجود نقص دهلیزی به همراه کم‏شنوایی عمیق در گروه دیگر اشاره دارد. این امر بر ضرورت بررسی عملکرد دستگاه دهلیزی در کنار سایر ارزیابی‏ها برای اطلاع از عملکرد این دستگاه تأکید دارد.

---

زمینه و هدف: در پاسخ‏های شنوایی ساقۀ مغز افراد کم‏شنوای عمیق با تحریک صوتی شدید، انحرافی منفی با زمان نهفتگی سه تا چهار میلی ثانیه مشاهده می‏شود که پاسخ منفی برانگیخته صوتی با زمان نهفتگی کوتاه نام گرفته و تصور شده است که پتانسیل برانگیختۀ دهلیزی، به‏ویژه ساکولی باشد. از آنجایی که پتانسیل‏های عضلانی برانگیختۀ دهلیزی نیز منشأ ساکولی دارند، هدف از مطالعۀ حاضر بررسی ارتباط بین این دو آزمون در بزرگسالان کم‏شنوای عمیق بود.
روش بررسی: مطالعۀ مقطعی حاضر روی 20 فرد (39 گوش) بزرگسال کم‏شنوای عمیق، در محدودۀ سنی 40-18 سال، به شیوه نمونه‏گیری غیراحتمالی از بین ناشنوایان بزرگسال در دسترس شهر تهران انجام شد. برای همۀ داوطلبان پاسخ‏های شنوایی ساقۀ مغز با تن‏برست 1000 هرتز در سطوح شدتی 100-70 دسی‏بل nHL و آزمون پتانسیل‏های عضلانی برانگیختۀ دهلیزی ثبت شد.
یافته‏ها: در مجموع از 39 گوش، 34 گوش دارای امواج p13 و n23 طبیعی بود که در 27 گوش (41/79 درصد) پاسخ منفی ثبت شد؛ در هفت گوش علی‏رغم ثبت امواج p13 و n23 طبیعی، پاسخ منفی به‏دست نیامد. در صورتی که در سه گوش علی‏رغم نبود امواج p13 و n23 طبیعی، پاسخ منفی مشاهده شد. در دو گوش هیچ پاسخی مشاهده نشد.
نتیجه‏گیری: با توجه به میزان بروز بالای پاسخ منفی در گوش‏های کم‏شنوای عمیق دارای امواج p13 و n23 طبیعی، می‏توان نتیجه گرفت که پاسخ منفی می‏تواند در مواردی که به هر دلیلی ثبت پتانسیل عضلانی امکان‏پذیر نیست،  مورد استفاده قرار گیرد و به‏عنوان یک آزمون جدید در مجموعه آزمون‏های دهلیزی مورد توجه باشد.

---

زمینه و هدف: آسیب شنوایی، رشد بهنجار بسیاری از توانمندی‏های تحصیلی را تحت‏الشعاع قرار می‏دهد و پیشرفت آن را با کندی رشد مواجه می‏سازد .هدف از این پژوهش بررسی تأثیر آسیب شنوایی بر مهارت ریاضیات دانش‏آموزان کم‏شنوا در مقایسه با دانش‏آموزان شنوا در پایۀ چهارم ابتدایی بود.
روش بررسی: پژوهش از نوع مقطعی و ابزار آزمون سؤالات ریاضی استاندارد شده بین‏المللی سال 2007، در نظر گرفته شد که روی 35 دانش‏آموز کم‏شنوای پایۀ چهارم ابتدایی با محدودۀ کاهش شنوایی متوسط رو به شدید تا عمیق از مدارس استثنایی شهرستان‏های ورامین، پاکدشت و شهرری و همچنین 35 دانش‏آموز شنوای همتا که به روش تصادفی ساده از مدارس هم‏جوار با مدارس استثنایی انتخاب شده بودند اجرا شد.
یافته‏ها: در تحلیل یافته‏ها، دانش‏آموزان کم‏شنوا در بعدشناختی در سه حیطه دانستن، به‏کارگیری و استدلال در مقایسه با دانش‏آموزان شنوا عملکرد ضعیف‏تری نشان دادند و تفاوت معنی‏داری مشاهده شد(p<0/05)، و بین مهارت ریاضی دانش‏آموزان درشهرستان‏های تحت آزمون در هر دو گروه شنوا و کم‏شنوا اختلاف معنی‏داری نشد.
نتیجه‏گیری: آسیب شنوایی، پیشرفت حوزۀ تحصیل از جمله یادگیری ریاضیات را تحت تأثیر قرار می‏دهد. ارائۀ روش‏های متنوع تدریس در جهت پیشرفت تفکر استنتاجی و ساختارهای شناختی ریاضیات و همچنین توسعه درک مفاهیم در حوزۀ ریاضیات در خدمات توانبخشی دانش‏آموزان کم‏شنوا شایان اهمیت است.

---

زمینه و هدف: کودکان کم‏شنوای شدید و عمیق در برقراری ارتباط با دیگران و تحصیل در مدرسه با مشکل روبه‏رو می‏شوند. در سال‏های اخیر توجه زیادی به بحث تلفیق این کودکان در مدارس عادی شده است. بنابراین دیدگاه، درک مترادف‏ها و متضادها به‏عنوان یکی از مقوله‏های معناشناسی زبان مورد بررسی قرار گرفته است.
روش بررسی: در این مطالعۀ مقطعی، 75 دانش‌آموز پایۀ پنجم ابتدایی شهر تهران در سه گروه 25 نفری عادی، کم‏شنوای تلفیقی و باغچه‏بان مورد مطالعه قرار گرفتند. در جمع‏آوری داده‏ها از آزمون نوشتاری محقق‏ساخته استفاده شد تا احتمال خطا در دریافت واژه‏ها حذف شود. آزمودنی‏ها می‏بایست مترادف یا متضاد واژۀ مورد نظر را می‏نوشتند.
یافته‌ها: در هر دو آزمون به کار رفته در این پژوهش، امتیازهای گروه عادی از گروه کم‏شنوا، و گروه کم‏شنوای تلفیقی از دانش‏آموزان مدارس باغچه‏بان بالاتر بود(p<0/05). توانایی هر سه گروه دانش‌آموز در درک واژه‏های متضاد به‏طور معنی‏داری بالاتر از درک واژه‏های مترادف بود(p=0/001). سرعت پردازش در گروه عادی از دو گروه کم‏شنوا به‏طور معنی‏داری بالاتر بود(p=0.001).
نتیجه‌گیری: به نظر می‏رسد فراگیری این دو مقولۀ معناشناختی همچون سایر مهارت‏های زبانی تحت تأثیر سلامت شنوایی است. اختلاف بین دو گروه دانش‏آموز کم‏شنوا بیانگر این موضوع است که غنی بودن محیط آموزشی از محرک‏های کلامی و تعامل با کودکان عادی بر رشد جنبۀ معناشناسی زبان در دانش‏آموزان کم‏شنوا تأثیرگذار است.

---

زمینه و هدف: وجود کودک سالم و بدون معلولیت نقش به‏سزایی در سلامت روانی خانواده ایفا می‏کند و هزینه‏های خانواده و جامعه را کاهش می‏دهد. از آنجا که ازدواج‏های خویشاوندی بستر مناسبی برای بروز ژن‏های نهفته و مغلوب بوده و منجر به انواع معلولیت‏ها از جمله ناشنوایی می‏شود، هدف مطالعۀ حاضر بررسی شیوع ازدواج‏های خویشاوندی در والدین کودکان ناشنوا و عادی و رابطه آن با ناشنوایی بود.
روش بررسی: در این پژوهش 467 نفر دارای کودک عادی به‏صورت نمونه‏گیری خوشه‏ای از مدارس ابتدایی، راهنمایی و دبیرستان و 423 کودک استثنایی به‏صورت غیرتصادفی انتخاب شدند. از این تعداد 130 نفر ناشنوا بودند که در شهرستان اردبیل مورد بررسی قرار گرفتند. از آمار توصیفی برای اندازه‏گیری شیوع ازدواج فامیلی و تست کای دو برای مقایسۀ شیوع ازدواج فامیلی بین والدین کودکان شنوا و ناشنوا استفاده شد.
یافته‏ها: داده‏های توصیفی نشان داد که 80 نفر از 130 (54/61 درصد) از والدین افراد ناشنوا ازدواج خویشاوندی داشتند. تحلیل داده‏ها نشان داد که میزان شیوع ناشنوایی در کودکانی که والدین آنها ازدواج خویشاوندی داشته‏اند نسبت به گروه والدین کودکان عادی، بیشتر بوده و این تفاوت در سطح p<0/001 معنی‏دار بود.
نتیجه‏گیری: با توجه به نتایج به‏دست آمده احتمالاً ازدواج‏های خویشاوندی نقش مهمی در بروز ژن‏های نهفته و مغلوب دارند و منجر به بروز انواع معلولیت از جمله ناشنوایی می‏شوند. آگاهی زوج‏ها از پیامدهای ازدواج خویشاوندی و انجام مشاوره‏های ژنتیکی ضروری است.

---

زمینه و هدف: در رویکردهای مختلف زبانی، خواندن یک مهارت محسوب می‏شود. مهارت‏های زبانی شامل گوش کردن، سخن گفتن، خواندن و نوشتن، با هم ارتباط زیادی دارند. بنابراین چنانچه کودکان مهارت‏های گوش دادن و سخن گفتن را فعالانه انجام دهند، مهارت‏های خواندن و نوشتن را به آسانی خواهند آموخت. هدف از این تحقیق بررسی مقایسه‏ای سواد خواندن دانش‏آموزان کم‏شنوا و همسالان با شنوایی هنجار در مقاطع مختلف تحصیلی بود.
روش بررسی: تحقیق به‏صورت پس‏رویدادی و با استفاده از آزمون استاندارد شده پرلز 2006 بود که روی 80 دانش‏آموز کم‏شنوای شدید و عمیق پایه‏های تحصیلی پنجم دبستان، اول و چهارم دبیرستان شاغل به تحصیل در مدارس استثنایی شهر تهران که به شیوۀ نمونه‏گیری تصادفی و 80 دانش‏آموز با شنوایی هنجار از مدارس عادی که با نمونه‏گیری در دسترس انتخاب شده بودند، اجرا شد.
یافته‏ها: تفاوت معنی‏داری بین میانگین درکِ خواندن دانش‏آموزان شنوا و کم‏شنوای شدید و عمیق مشاهده شد(p<0/001). همچنین در هر سه آزمون، میانگین درک خواندن دانش‏آموزان کم‏شنوای دختر از پسر بالاتر بود و این تفاوت در سطح p<0/001 معنی‏دار بود. تفاوت میانگین درکِ خواندن دانش‏آموزان کم‏شنوا در سه مقطع معنی‏دار نبود که نشان‏دهندۀ عدم رشد مهارتِ خواندن، متناسب با افزایش پایۀ تحصیلی بود.
نتیجه‏گیری: پژوهش حاضر نشان می‏دهد که یکی از حیطه‏هایی که در کم‏شنوایان به‏طور قابل ملاحظه‏ای دچار آسیب می‏شود، درکِ خواندن است. با توجه به اینکه سوادِ خواندن یکی از مهم‏ترین توانایی‏های اکتسابی دانش‌آموزان در مدرسه است، لزوم ارزیابی آن و شناخت نقاط قوت و ضعف دانش‌آموزان به‏ویژه کم‏شنوایان ضروری است.

---

زمینه و هدف: تشخیص به‏موقع کم‏شنوایی، مداخلۀ زودهنگام و بهبود مهارت‏های رشدی در کودکان را باعث می‏شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین میانگین سنین تشخیص کم‏شنوایی و انجام کاشت حلزون در کودکان کم‏شنوا و مقایسۀ سن انجام کاشت حلزون در کودکان شناسایی شده با و بدون غربالگری شنوایی صورت گرفت.
روش بررسی: بررسی مقطعی حاضر روی 96 کودک کم‏شنوای حسی عصبی شدید تا عمیق که از خرداد 1387 تا اسفند 1389 در مرکز کاشت حلزون امیراعلم تحت جراحی قرار گرفتند، صورت گرفت. جمع‏آوری داده‏ها با بررسی پرونده موجود در مرکز، مصاحبه با والدین و تکمیل برگۀ تاریخچه‏گیری شامل 4 بخش مشخصات فردی، سابقه تولد، پزشکی و کم‏شنوایی انجام شد.
یافته‏ها: میانگین سن تردید به کم‏شنوایی 73/6 ماه با انحراف معیار 79/5، تشخیص 35/9 ماه با انحراف معیار 79/5، تجویز سمعک 41/13 ماه با انحراف معیار 10/6، شروع برنامۀ توانبخشی 16 ماه با انحراف معیار 36/6، انجام کاشت حلزون 25/41 ماه با انحراف معیار 12/11، شروع استفاده از کاشت 15/42 ماه با انحراف معیار 12/11 بود، بین این سنین تفاوت معنی‏داری وجود داشت(p<0/05). 8/43 درصد از کودکان با غربالگری شنوایی شناسایی شده بودند و بین سن انجام کاشت حلزون در آنها با کودکان بدون غربالگری، تفاوت معنی‏داری وجود داشت0/0001)≥.(p
نتیجه‏گیری: علی‏رغم کاهش بارز سنین تشخیص کم‏شنوایی و مداخله نسبت به گذشته، تأخیر در سنین مذکور نسبت به معیارهای جهانی وجود دارد. غربالگری شنوایی نوزادان در کاهش این سنین، تأثیر چشمگیری دارد.

---

زمینه و هدف: حافظۀ شنوایی، اساس رشد مهارت‏های زبانی و فرآیند یادگیری است. هدف از پژوهش حاضر بررسی روند حافظه و یادگیری شنوایی‏ـ‏کلامی در زنان جوان 18 تا 30 سال با استفاده از نسخۀ فارسی آزمون حافظه و یادگیری شنوایی‏ـ‏کلامی ری بود.
روش بررسی: مطالعۀ توصیفی و مقطعی حاضر روی 70 زن هنجار در محدودۀ سنی 18 تا 30 سال با میانگین 2/23 و انحراف معیار 4/2 سال که به روش نمونه‏گیری غیر احتمالی انتخاب شدند، انجام شد و جنبه‏های مختلف حافظه از جمله یادآوری فوری، یادآوری تأخیری، توانایی بازشناسی، سرعت فراموشی، تأثیر تداخل و روند یادگیری با استفاده از نسخۀ فارسی آزمون شنوایی‏ـ‏کلامی ری بررسی شد.
یافته‏ها: میانگین امتیازهای افراد مورد مطالعه از 94/8 با انحراف معیار 91/1 در مرحلۀ اول آزمون ری به 70/13 با انحراف معیار 18/1 در مرحلۀ پنجم افزایش یافت. میانگین یادگیری کلی افراد، 19/12 با انحراف معیار 08/1 و میانگین افزایش یادگیری 76/4 بود. همچنین، میانگین امتیازهای افراد در مرحلۀ یادآوری تأخیری و بازشناسی به‏ترتیب برابر 47/13 با انحراف معیار 2/1 و 72/14 با انحراف معیار 53/0 به‏دست آمد. میزان تداخل پیش‏گستر، تداخل پس‏گستر، سرعت فراموشی و بازیابی به‏ترتیب 86/0، 96/0، 01/1 و 90/0 به‏دست آمد.
نتیجه‏گیری: براساس یافته‏ها، عملکرد حافظه و یادگیری شنوایی‏ـ‏کلامی در زنان فارسی‎‏زبان با جمعیت مشابه در سایر کشورها مطابقت دارد که این امر نشان‏دهندۀ روایی نسخۀ فارسی آزمون حافظۀ شنوایی‏ـ‏کلامی ری در این گروه است.

---

زمینه و هدف: آماده‏سازی صوتی ارائه یک محرک بی‏خطر، با شدت متوسط است که مقاومت گوش را در برابر صدای شدید بعدی افزایش می‏دهد. ازاین رو در این مطالعه ضمن بررسی تأثیر آماده‏سازی صوتی بر تغییر آستانه پاسخ‏های برانگیختۀ شنوایی ساقۀ مغز با محرک کلیک،‌ به بررسی تأثیر فرکانس آماده‏سازی بر حفاظت شنوایی در خوکچه‏های هندی نیز پرداخته شد.
روش بررسی: پانزده خوکچه هندی به‏صورت تصادفی به سه گروه مساوی تقسیم شدند. گروه‏های آماده‏سازی 6 ساعت در روز به‏مدت 5 روز، ‌به‏ترتیب در معرض 1 و 4 کیلوهرتز نویز اکتاو باند با شدت 85 دسی‏بل SPL قرار گرفته و در روز ششم در معرض نویز شدید، 4 کیلوهرتز و 105 دسی‏بل  SPL، به‏مدت چهار ساعت قرار گرفتند. گروه شاهد فقط در معرض نویز شدید، 4 کیلوهرتز و 105 دسی‏بل SPL، به‏مدت چهار ساعت قرار گرفت. آستانه‏گیری با آزمون پاسخ‏های برانگیختۀ شنوایی ساقۀ مغز با محرک کلیک، یک ساعت پس از پایان مواجهه با نویز شدید و سپس هفت روز بعد انجام شد.
یافته‏ها: پاسخ‏های برانگیختۀ شنوایی ساقۀ مغز، تغییرات کمتر آستانۀ گروه‏های آماده‏سازی صوتی را نسبت به گروه شاهد نشان داد(001/0p≤). در مقایسۀ آستانه‏های کلیک در دو گروه آماده‏سازی صوتی 1 و 4 کیلوهرتز، تغییر آستانه در گروه آماده‏سازی 4 کیلوهرتز کمتر بود اما این تفاوت از لحاظ آماری معنی‏دار نبود.
نتیجه‏گیری: نتایج الکتروفیزیولوژیک مطالعه حاضر تأکید کرد که آماده‏سازی صوتی تأثیر حفاظتی در برابر نویز شدید ایجاد کرده و فرکانس آماده‏سازی تأثیر معنی‏داری در تغییر آستانۀ پاسخ‏های برانگیختۀ شنوایی ساقۀ مغز با محرک کلیک ندارد.

---

زمینه و هدف: هدف از انجام این مطالعه، بررسی حساسیت درکی شنوندگان بومی فارسی، زبانی دارای تکیه قابل پیش­بینی، نسبت به سرنخ­های آکوستیکی تکیه است. این پژوهش براساس الگوی شناختی ناشنوایی تکیه طراحی شده است که مطابق آن، هر قدر جایگاه تکیه در یک زبان، بیشتر قابل پیش‏بینی باشد، گویشور بومی آن زبان، دارای حساسیت درکی ضعیف‌تری نسبت به ویژگی‌های تکیه خواهد بود.
روش بررسی: در این آزمون، نوع خاصی از آزمون درکی تطبیق به‏کار رفت که در آن 35 گویشور فارسی در قالب سه گروه متمایز براساس زمینه زبانی، باید محرک‏های مصنوعی پخش‌شده را، به‏صورت رایانه‌ای، شبیه‌سازی می‌کردند. در کنار بررسی عملکرد فارسی‌زبانان در درک تکیه، تأثیر دانش آواشناسی و قرار گرفتن در محیط زبان انگلیسی بر حساسیت درکی آنها نیز مورد ارزیابی قرار گرفت.
یافته‌ها: در یافته‌های این پژوهش مشخص شد که حساسیت کلی فارسی‌زبانان نسبت به تکیه ضعیف است. با این حال قرار گرفتن آنها در محیط زبانی انگلیسی، تأثیر چشمگیری در میزان حساسیت آنها به تکیه در پی داشت(p<0/0001)؛ در حالی که دانش آواشناسی تأثیری در عملکرد درکی گویشوران نداشت. همچنین از بین سه همبسته، بیش از همه، در تشخیص دیرش، میان فارسی‌زبانان مشکل وجود داشت(p=0/0001) و از لحاظ آماری تفاوتی میان درک سرنخ فرکانس پایه و شدت مشاهده نشد.
نتیجه‌گیری: گویشوران زبان فارسی عملکرد ضعیفی در درک تکیه دارند و چنین نتیجه‌ای با پیش‌بینی الگوی ناشنوایی تکیه در مورد ناشنوایی تکیه گویشوران زبان‌های دارای تکیه ثابت سازگار است.