زمینه و هدف: حافظه یکی از جنبه‏های عملکرد شناختی است که با افزایش سن دچار کاهش و یا اختلال عملکرد می‏شود. با توجه به تأثیرات متفاوت سالمندی بر انواع مختلف حافظه و همچنین مطالعات بسیار اندک انجام شده با استفاده از روش دایکوتیک در بررسی حافظۀ شنوایی کلامی سالمندان، پژوهش حاضر با هدف بررسی عملکرد این نوع حافظه در سالمندان با استفاده از نسخۀ فارسی آزمون دایکوتیک حافظۀ شنوایی‏ـ‏کلامی صورت گرفته است.

روش بررسی: در مطالعۀ مقطعی حاضر، نسخۀ فارسی آزمون دایکوتیک حافظۀ شنوایی‏ـ‏کلامی روی ۲۳ فرد سالمند با محدودۀ سنی ۸۰-۶۰ سال و ۳۰ بزرگسال جوان با محدودۀ سنی ۳۰-۲۰ سال با شنوایی هنجار و قرینه در دو گوش، اجرا شد و امتیازهای دو گروه با یکدیگر مورد مقایسه قرار گرفت.

یافته‏ها: میانگین امتیاز آزمون دایکوتیک حافظۀ شنوایی‏ـ‏کلامی در گروه جوانان ۳۶/۶ با انحراف معیار ۳۲/۰ و در گروه سالمندان ۵۸/۴ با انحراف معیار ۷۴/۰ به‏دست آمد که از نظر آماری معنی‏دار بود(۰۰۱/۰=p). آزمون همبستگی در گروه سالمندان، بین میانگین امتیاز آزمون و سن، همبستگی منفی نشان داد(r=-۰/۳۶). بین گروه افراد سالمند و جوان، در یادآوری کلمات در هر سه جایگاه ابتدایی، میانی و انتهایی تفاوت معنی‏دار مشاهده شد (به‏ترتیب p=۰/۰۳۷  ،p=۰/۰۳۴ و p=۰/۰۴۱).

نتیجه‏گیری: براساس نتایج به‏دست آمده، عملکرد حافظۀ شنوایی‏ـ‏کلامی دایکوتیک در سالمندان به میزان قابل توجهی کاهش نشان داد و نسخۀ فارسی آزمون حافظۀ شنوایی‏ـ‏کلامی همانند اکثر آزمون‏های حافظۀ شنوایی‏ـ‏کلامی، اثر سالمندی را نشان داد.

زمینه و هدف: اطلاعات موجود در مورد علت‏شناسی وزوز ذهنی راضی‏کننده نیست. یکی از فرضیات در مورد علت ایجاد وزوز در افراد با شنوایی هنجار که طی دهۀ اخیر مورد توجه فراوانی قرار گرفته است اختلال در سیستم وابران شنوایی به‏ویژه مسیر زیتونی حلزونی میانی است، هدف از این مطالعه بررسی احتمال درگیری سیستم وابران شنوایی در افراد مبتلا به وزوز مزمن که شنوایی هنجار داشتند و بررسی رایطۀ شدت وزوز با میزان مهار بود.

روش بررسی: این پژوهش روی ۲۰ فرد بزرگسال مبتلا به وزوز و دارای شنوایی هنجار در محدودۀ سنی ۲۰ تا ۴۵ سال و ۲۰ فرد هنجار با شرایط سنی و جنسیتی مشابه در کلینیک شنوایی‏شناسی دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد. برای هر فرد آزمون گسیل صوتی گذرا در غیاب و در حضور نویز سفید با شدت ۵۵ و ۶۵ دسی‏بل انجام شد.

یافته‏ها: تفاوت معنی‎داری بین میانگین دامنۀ گسیل صوتی مهار شده در گوش افراد هنجار و مبتلا به وزوز وجود داشت(۰۰۱/۰=p) اما بین شدت وزوز و میزان مهار گسیل صوتی گذرا در هر دو حالت ارائۀ نویز دگرسویی(۳/۰=p) و در غیاب آن(۶/۰=p) همبستگی وجود نداشت.

نتیجه‏گیری: طبق نتایج پژوهش حاضر دامنۀ گسیل صوتی گذرا با ارائۀ نویز دگرسویی در گروه هنجار به میزان قابل توجهی کاهش یافت در حالیکه در افراد مبتلا به وزوز این کاهش بسیار کمتر بود.

زمینه و هدف: شنوایی یکی از حیاتی‏ترین توانایی‏های حسی است، یادگیری که اساسی‏ترین توانمندی برای سازگاری انسان با محیط رشد ذهنی به‏شمار می‏آید به‏شدت تحت تأثیر حس شنوایی قرار می‏گیرد. هدف مقالۀ حاضر بررسی نتایج پژوهش‏های انجام شده پیرامون تأثیر آسیب شنوایی بر پیشرفت تحصیلی دانش‏آموزان کم‏شنوا به‏ویژه در حوزۀ مهارت‏های اساسی یادگیری شامل خواندن، نوشتن و ریاضیات بود.

روش بررسی: در این مقاله، پژوهش‏ها و نظریاتی که به بررسی تأثیر آسیب شنوایی بر پیشرفت تحصیلی پرداخته بودند، مرور شدند. برای این منظور از ۳۷ مقاله، مستخرج از بانک ‎ های اطلاعاتی PubMed ، Scopus ، Iran Medex ، Magiran ، Iran Journal ، Google Scholar و نیز ۱۲ کتاب معتبر مربوط به سال‏های ۱۹۴۴ تا ۲۰۱۳ استفاده شد. برای جستجو در این بانک‏ها از واژه achievement educational و واژگان کلیدی مرتبط با آن استفاده شد.

نتیجه‏گیری: آسیب شنوایی بر مهارت گوش دادن که فرایندی ذهنی و اولین مهارت زبانی است تأثیر می‏گذارد و متعاقب با آن سایر مهارت‏های زبانی و توانایی‏های یادگیری از جمله پیشرفت تحصیلی را تحت‏الشعاع قرار می‏دهد. به ‎ منظور کاهش در شکاف تحصیلی دانش‏آموزان کم‏شنوا، مداخلات زودهنگام و ارائۀ روش‏های بهبوددهنده در راستای تقویت مهارت‏های زبانی در نظام آموزشی ویژه حائز اهمیت است.

زمینه و هدف: شواهدی وجود دارد که مشکلات شنوایی اثرات منفی بر ویژگی‏های روان‏شناختی فرد دارد و این افراد بیش از همسالان شنوای خود در معرض مشکلات سلامتی روانی هستند. هدف از پژوهش حاضر، مقایسۀ مهارت اجتماعی، رضایت از زندگی و منبع کنترل درونی و بیرونی دانش ‎ آموزان کم‏شنوا با همتایان شنوای آنها بود.

روش بررسی: پنجاه دانش‏آموز راهنمایی و دبیرستانی کم‏شنوا که با استفاده از روش نمونه‏گیری تصادفی چندمرحله‏ای انتخاب شده بودند و همچنین پنجاه دانش‏آموز عادی که با آنها همتا شده بودند در این پژوهش شرکت داشتند و مقیاس‏های ارزیابی مهارت‏های اجتماعی Matson برای جوانان، مقیاس چندبعدی رضایت از زندگی دانش‏آموزان و مقیاس چندبعدی منبع کنترل Levenson را تکمیل کردند.

یافته‏ها: نتایج تحلیل واریانس نشان داد که در مهارت اجتماعی، رضایت از زندگی و منبع کنترل بین دانش ‎ آموزان عادی و دانش ‎ آموزان کم‏شنوا تفاوت وجود دارد (p=۰/۰۰۲).

نتیجه‏گیری: مهارت اجتماعی و رضایت از زندگی دانش ‎ آموزان عادی بالاتر از دانش ‎ آموزان کم‏شنوا است و دانش ‎ آموزان عادی نسبت به دانش ‎ آموزان کم‏شنوا از منبع کنترل درونی‏تری استفاده می‏کنند. آموزش والدین و مسئولان مدارس در زمینه شکل‏گیری منبع کنترل و چگونگی پرورش یک منبع کنترل درونی‏تر در دانش ‎ آموزان کم‏شنوا از جمله پیشنهادهای پژوهش حاضر محسوب می‏شود.

زمینه و هدف: در حالی که در اکثر مبتلایان به وزوز می ‎ توان درجاتی از آسیب شنوایی را مشاهده کرد، درصد کمی از مراجعه‏کنندگان به درمانگاه ‎ های گوش، گلو و بینی و مراکز ارزیابی شنوایی را نیز افرادی تشکیل می ‎ دهند که با وجود آستانه ‎ های شنوایی هنجار از ابتلا به وزوز گوش شکایت می ‎ کنند. مطالعۀ حاضر به‏منظور درک بهتر از دلایل احتمالی بروز پدیدۀ وزوز و با هدف بررسی تغییرات احتمالی در عملکرد ساختارهای شنوایی ساقۀ مغز در افراد دچار وزوز مزمن و برخوردار از آستانه ‎ های شنوایی هنجار انجام شد.

روش بررسی: روش بررسی این پژوهش به‏صورت مقطعی‏ـ‏مقایسه‏ای بود و در مجموع ۵۲ گوش، ۲۶ گوش با وزوز و ۲۶ گوش بدون وزوز، مورد بررسی قرار گرفتند. مؤلفه‎های پاسخ برانگیختۀ ساقۀ مغز از جمله زمان نهفتگی و دامنۀ امواج در دو گروه تعیین شد.

یافته‎ها: اختلاف میانگین زمان نهفتگی مطلق امواج I ، III و V بین دو گروه کمتر از ۱/۰ میلی‏ثانیه بود که از نظر آماری تفاوت معنی‏داری نداشت. همچنین در مقادیر زمان نهفتگی بین‏قله ‎ ای امواج I-III ، III-V و I-V در دو گروه اختلاف معنی‏داری مشاهده نشد. تنها نسبت دامنۀ V/I در گروه مبتلا به وزوز به ‎ طور معنی‏داری بزرگ‏تر بود(p=۰/۰۴).

نتیجه‏گیری: به نظر می ‎ رسد تغییراتی که در دامنۀ امواج به ‎ ویژه امواج انتهایی ‎ تر، ایجاد می‏شوند می‏تواند به‏عنوان نشانه ‎ ای از تغییرات پلاستیک فعالیت نورون‏ها و نقش احتمالی آن در ایجاد وزوز در افراد با شنوایی هنجار در نظر گرفته شود.

زمینه و هدف: پاسخ‏های شنوایی ساقۀ مغز برانگیخته با گفتار در ارزیابی رمزگشایی تحت قشری محرک‏های گفتاری در زبان انگلیسی به‏کار رفته‏اند. این پردازش‏ها متأثر از تجربیات و زمینۀ زبانی است. با در نظر گرفتن تفاوت‏های اکوستیکی خاص هر زبان، هدف از انجام این مطالعه به‏دست آوردن مقادیر هنجار پاسخ در بزرگسالان فارسی‏زبان بود.

روش بررسی: در 48 فرد بزرگسال هنجار (۲۵ زن و ۲۳ مرد) با میانگین سنی ۷/۲۲ و انحراف معیار ۰۵/۲ سال، پاسخ شنوایی ساقۀ مغز به هجای گفتاری /da/ از گوش راست ثبت شد. پس از شناسایی اجزای بخش آغازین، گذر از همخوان به واکه، بخش پریودیک و پاسخ به خاتمۀ محرک، این مؤلفه‏ها در دو بازۀ زمانی و فرکانسی مورد تحلیل قرار گرفت و با مقادیر هنجار ۹۵ درصد اطمینان در محدودۀ سنی ۲۸-۱۸ سال مقایسه شد.

یافته‏ها: پاسخ به هجای گفتاری /da/ در تمامی افراد بزرگسال فارسی‏زبان مورد مطالعه قابل ثبت بود و مؤلفه‏های اصلی پاسخ هم‏پوشانی بالایی با مقادیر منتشر شده در زبان انگلیسی داشت.

نتیجه‏گیری: این مطالعه مقادیر هنجار پاسخ‏های برانگیختۀ شنوایی ساقۀ مغز به هجای گفتاری در بزرگسالان فارسی‏زبان را ارائه کرده است. نتایج این مطالعه نشان می‏دهد روش پیشنهادی انجام آزمون و مهم‏تر از آن، شیوۀ امتیازدهی بر مبنای اطلاعات هنجار به‏دست آمده در زبان انگلیسی را می‏توان در افراد فارسی‏زبان نیز بدون جایگزین کردن هجای ساختگی /da/ اصلی استفاده کرد.

زمینه و هدف: محرک چیرپ با هدف تحریک مناطق رأسی‏تر حلزون ساخته شده است. کمبود اطلاعات بالینی در مورد مشخصات زمان نهفتگی و دامنۀ پاسخ‏های برانگیخته شنوایی ساقه مغز با محرک چیرپ در سطوح شدتی مختلف و اختلاف نظر در مورد پیدایش موج‏های ابتدایی از دلایل انجام این مطالعه بود.

روش بررسی: مطالعه حاضر با ثبت پاسخ شنوایی ساقه مغز به کلیک و چیرپ از گوش راست 15 نفر از افراد 30-20 ساله با شنوایی هنجار که به‏طور غیراحتمالی انتخاب شدند، انجام شد. فراوانی پیدایش موج‏های I و III ، آستانه، دامنه و زمان نهفتگی موج V در سطوح شدتی 80-20 دسی‏بل nHL در پاسخ به کلیک و چیرپ مقایسه شد.

یافته‏ها: در مقایسه با کلیک، در سطح شدت 80 دسی‏بل nHL فراوانی ثبت موج I و III در پاسخ به محرک چیرپ به‏طور معنی‏داری کمتر (به‏ترتیب p=0/012 و p=0/016) بود. زمان نهفتگی موج V در شدت 20 و 40 دسی‏بل nHL طولانی‏تر (به‏ترتیب p=0/012 و p=0/001) ولی در سطح شدت 80 دسی‏بل nHL به‏طور معنی‏داری کوتاه‏تر بود(p=0/0001) . دامنۀ موج V در پاسخ به چیرپ در سطوح شدت 20، 40 و 60 دسی‏بل nHL به‏طور معنی‏داری بیشتر (به ‎ ترتیب p=0/0001 ، p=0/0001 و p=0/013 ) و میانگین آستانۀ چیرپ حدود 5 دسی‏بل از آستانۀ این پاسخ‏ها با کلیک پایین‏تر(p=0/014) بود.

نتیجه‏گیری: در مقایسه با کلیک، چیرپ به‏جز در شدت بالا، باعث ایجاد موج V با دامنۀ بزرگ‏تر و آستانۀ پایین‏تر می‏شود و احتمال مشاهدۀ امواج ابتدایی‏تر پاسخ‏ها را کاهش می‏دهد.

زمینه و هدف: حلزون و دهلیز از نظر تکاملی با هم در ارتباط هستند. بنابراین در افراد دچار کاهش شنوایی حسی عصبی شدید تا عمیق احتمال بیشتری از اختلال عملکرد دهلیزی وجود دارد. هدف از این مطالعه ارزیابی عملکرد ساکول با استفاده از آزمون پتانسیل‏های عضلانی برانگیخته دهلیزی در کودکان دچار کاهش شنوایی شدید تا عمیق کاندیداهای کاشت حلزون بود.

روش بررسی: سی کودک شامل ۱۷ پسر و ۱۳ دختر با کاهش شنوایی حسی عصبی شدید تا عمیق در محدودۀ سنی ۱۵-۳ سال به‏عنوان گروه مورد و ۱۷ کودک شامل ۹ پسر و ۸ دختر با شنوایی هنجار در محدودۀ سنی ۱۳-۳ سال به‏عنوان گروه شاهد در این مطالعه شرکت داشتند. برای هر دو گروه آزمون پتانسیل‏های برانگیخته دهلیزی برای بررسی عملکرد ساکول در هر دو گوش انجام شد.

یافته‏ها: مقایسۀ میانگین مقادیر آستانه در دو گروه تفاوت معنی‏دار آماری نشان داد(p<۰/۰۵). همچنین مقایسه میانگین دامنه بین دو گروه از نظر آماری معنی‏دار بود(p<۰/۰۵). اما مقایسۀ میانگین زمان نهفتگی p13 و n23 بین دو گروه از نظر آماری اختلاف معنی‏دار مشاهده نشد(p>۰/۰۵). در گروه مورد از بین ۳۰ کودک تحت بررسی ۸ کودک (۶۶/۲۶%) پاسخ‏های عضلانی برانگیخته دهلیزی ثبت نشد.

نتیجه‏گیری: در کودکان با کاهش شنوایی حسی عصبی شدید تا عمیق کاندیدای کاشت حلزون در مقایسه با کودکان دارای شنوایی هنجار احتمال وجود ناهنجاری ساکول بیشتر بود. بنابراین ارزیابی عملکرد دهلیزی در این جمعیت اهمیت زیادی دارد.

زمینه و هدف: برنامه‏های جامع غربالگری شنوایی نوزادان با استفاده از گسیل‏های صوتی برانگیخته گذرا کاربرد گسترده‏ای دارند. هدف از مطالعه حاضر مقایسۀ وی‍‍ژگی‏های این آزمون در نوزادان تازه متولد در بازه‏های زمانی مختلف بود.

روش بررسی: در این مطالعه مقطعی که در بیمارستان تأمین اجتماعی زاهدان انجام شد، ۵۴ نوزاد به‏هنگام سالم در ۱۲، ۲۴، ۳۶، ۴۸ ساعتی و یک هفتگی با گسیل‏های صوتی گذرا غربالگری شدند. سطح ارجاع و گذر، مدت زمان آزمایش، تعداد دفعات تکرار برای رسیدن به جواب قطعی و سطح همکاری والدین مورد ارزیابی قرار گرفت.

یافته‏ها: سطح ارجاع با افزایش سن روندی رو به کاهش داشت . بیشترین کاهش مربوط به فاصلۀ سنی ۱۲ تا ۲۴ ساعتی بود (گوش چپ(p=۰/۰۱۲) گوش راست(p=۰/۰۵۷). تکرار آزمایش فقط در ساعت ۱۲ عمر نوزادان توانست سطح ارجاع را به میزان قابل توجهی کاهش دهد (گوش راست p<۰/۰۰۱ و گوش چپ p=۰/۰۰۱). مدت زمان آزمایش با افزایش سن نوزادان با کاهشی قابل توجه از ۷۵ ثانیه در ۱۲ ساعت اول تولد به ۲۱ ثانیه در ۲۴ ساعت رسید. میانۀ مدت زمان انجام آزمایش در ۳۶، ۴۸ ساعتی و یک هفتگی تولد به‏ترتیب ۱۳، ۴/۸ و ۳/۱۴ ثانیه بود. از والدین ۵۴ نوزادی که قرار بود یک هفته بعد مراجعه کنند، ۵ نفر مراجعه کردند.

نتیجه‏گیری: در این مطالعه تأثیر افزایش سن و تکرار آزمایش بر کاهش سطح ارجاع تأیید شد، اما در مجموع سطح ارجاع بالا در ساعات اولیۀ پس از تولد و همکاری ضعیف والدین، از مهم‏ترین موانع انجام طرح جامع غربالگری شنوایی نوزادان در زاهدان بود.

زمینه و هدف: مطالعات بسیاری نشانگر ارتباط تنگاتنگ حافظۀ کاری و زبان در جمعیت کودکان عادی و جمعیت‏های دچار اختلالات رشد زبان از جمله کودکان کاشت حلزون شده است. مروری بر این مطالعات از آن رو ضروری است که نه تنها روشنگر چگونگی چنین ارتباطی است، بلکه می‏تواند دیدگاه جامع‏تری در زمینۀ آموزش و درمان این افراد فراهم آورد. این مطالعه با هدف بررسی ویژگی‌های حافظۀ کاری واجی و ارتباط آن با زبان در کودکان کاشت حلزون شده انجام شد.

یافته‏های اخیر: در این مقاله، پژوهش‌هایی که به بررسی ویژگی‌های حافظۀ کاری واجی و ارتباط آن با توانمندی‌های زبان کودکان کاشت حلزون شده پرداخته بودند، مرور شدند. پژوهش‌ها نشان داده است که علاوه بر متغیرهای جمعیت‏شناختی، حافظۀ کاری واجی عامل دیگری است که بر پیامدهای زبانی کودکان کاشت حلزون شده تأثیر می‏گذارد. کودکان کاشت حلزون شده در مقایسه با کودکان طبیعی، فراخنای حافظۀ کوتاه‏تری دارند.

نتیجه‏گیری: تصور می‏شود که ضعف در درون‏داد حسی شنیداری اولیه و تحریکات زبانی که منجر به مشکلاتی در پردازش و مرور ذهنی اطلاعات شنیداری در حافظۀ کاری واجی می‏شود، عامل اصلی فراخنای حافظۀ کوتاه در این کودکان باشد. از طرفی مشکلات حافظۀ کاری واجی می‏تواند تأثیرات نامطلوبی بر توانمندی‌های زبانی کودکان کاشت حلزون شده داشته باشد. بنابراین به‏منظور ارائه روش‏های درمانی جامع و مناسب به کودکان مبتلا به افت شنوایی، باید به وجود چنین ارتباط دوسویه ‎ ای بین زبان و حافظه توجه کرد.

زمینه و هدف: کم‏شنوایی پراسترس‏ترین معلولیت است و مراقبت از کودکان کم‏شنوا، والدین را در معرض خطر سلامت روانی قرار می‏دهد. از این رو حمایت و مداخله ‎ های تخصصی برای این خانواده‏ها بسیار ارزشمند است و آنها را در پرورش فرزندشان بسیار کمک می‏کند. هدف از این مطالعه، بررسی تأثیر مددکاری اجتماعی بر سازگاری اجتماعی در والدین کودکان کم‏شنوای شهر اراک بود.

روش بررسی: در این پژوهش، تعداد ۳۷ خانوادۀ کودکان کم‏شنوا ۴ تا ۱۶ سال شهر اراک، به‏صورت نمونه‏گیری مبتنی بر هدف از جامعه انتخاب شدند. برای تعیین دریافت یا عدم دریافت خدمات مددکاری از مصاحبه و بررسی پرونده و به‏منظور تعیین سازگاری اجتماعی از پرسش‏نامه ۵۴ پرسشی سازگاری اجتماعی استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده‏ها و اطلاعات به‏دست آمده از والدین، از تحلیل واریانس استفاده شد.

یافته‏ها: تحلیل داده‏ها نشان داد بین والدین افراد کم‏شنوایی که خدمات مددکاری اجتماعی دریافت کرده بودند و والدینی که این خدمات را دریافت نکرده بودند از نظر سازگاری اجتماعی و مقیاس‏های آن تفاوت معنی ‎ داری وجود دارد(p<۰/۰۰۱).

نتیجه‏گیری: با توجه به نتایج به‏دست آمده می‏توان گفت والدین افراد کم‏شنوایی که خدمات مددکاری اجتماعی دریافت کرده بودند سازگاری اجتماعی کلی بالاتری داشتند. بنابراین ارائۀ خدمات مددکاری به والدین افراد کم‏شنوا باعث ارتقای سازگاری اجتماعی آنان می‏شود.

زمینه و هدف: همدلی، ظرفیت بنیادین انسان‌ها در برقراری ارتباط است که برای زندگی اجتماعی روزمره مهم است. با توجه به تأثیر نظریۀ ذهن بر همدلی، پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش سازۀ شناختی نظریۀ ذهن در پیش‌بینی همدلی صورت گرفت.

روش بررسی: د ر این مطالعه، که به روش تحلیلی‏ـ‏مقایسه‏ای انجام شد، ۴۰ دانش‏آموز با آسیب شنوایی عمیق و ۴۰ دانش‏آموز بهنجار در محدودۀ سنی ۱۴-۸ سال انتخاب شدند. روش گردآوری داده‏ها از طریق انجام آزمون روی دانش‏آموزان و ابزار آن تکالیف باور کاذب و پرسش‏نامۀ همدلی بهر بود که پرسش‏نامه توسط والدین تکمیل شد. برای تحلیل داده‏ها از روش تحلیل واریانس چندمتغیره، همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره استفاده شد.

یافته‏ها: یافته‏های این پژوهش نشان داد که بین نمرۀ کلی تکالیف باور کاذب و نمرۀ همدلی دانش‏آموزان دچار آسیب شنوایی و بهنجار تفاوت معنی‏داری وجود دارد(p=۰/۰۰۱). رابطۀ معنی‏داری بین نظریۀ ذهن و همدلی در دو گروه وجود داشت(p=۰/۰۱). همچنین نظریۀ ذهن قادر به پیش‏بینی همدلی بود(p=۰/۰۰۱).

نتیجه‏گیری: براساس نتایج به‏دست آمده، عملکرد دانش‌آموزان با آسیب شنوایی در تکالیف نظریۀ ذهن و نیز نمرات همدلی به میزان قابل‌توجهی پایین‏تر از نمرۀ دانش‏آموزان بهنجار بود. بنابراین، لازم است در آموزش مهارت‏هایی از قبیل مهارت‏های اجتماعی به دانش‏آموزان با مشکلات شنوایی این مسئله را در نظر گرفت و مواد آموزشی را متناسب با درک شناختی آنان تنظیم کرد.

زمینه و هدف: موسیقی در تمامی فرهنگ ‎ ها وجود دارد و اکثر محققان به ‎ دنبال این موضوع هستند که چگونه موسیقی بر جنبه‎های مختلف رشد شناختی از جمله درک، حافظه و مهارت‏های زبانی تأثیر می‎گذارد. تحقیقات انجام شده در حیطۀ علوم اعصاب در زمینۀ موسیقی طی سال‏های اخیر رشد قابل توجهی داشته است. در مطالعۀ حاضر تأثیر موسیقی زمینه خنثی و موسیقی زمینه مثبت در قیاس با وضعیت سکوت، بر عملکرد حافظۀ شنوایی‏ـ‏کلامی افراد هنجار مورد مطالعه قرار گرفت.

روش بررسی: این مطالعه تحلیلی‏ـ‏مقایسه‎ای روی ۴۰ دانشجوی دختر و پسر با شنوایی و گفتار هنجار در محدودۀ سنی ۱۸ تا ۲۶ سال از بین نمونه‎های در دسترس انجام شد. پس از انجام ارزیابی‏های شنوایی و گفتاری، به‏منظور بررسی تأثیر موسیقی زمینه بر حافظۀ کاری، آزمون حافظۀ شنوایی‏ـ‏کلامی ری در سه موقعیت سکوت، موسیقی برانگیزانندۀ احساس مثبت و موسیقی خنثی اجرا شد.

یافته‎ها: میانگین امتیاز آزمون حافظۀ شنوایی‏ـ‎کلامی در موقعیت سکوت نسبت به دو موقعیت همراه با موسیقی برانگیزانندۀ احساس مثبت(p=۰/۰۰۳) و موسیقی خنثی(p=۰/۰۱)، به‏میزان معنی‏داری بالاتر بود. جنس بر نتایج آزمون تأثیری نداشت.

نتیجه‎گیری: به نظر می‎رسد همراهی موسیقی رقابتی (موسیقی مثبت و خنثی) و سوگیری بخشی از توجه شنوایی به آن، بر عملکرد حافظۀ کاری کلامی تأثیر منفی دارد که احتمالاً به‏دلیل تداخل موسیقی با پردازش اطلاعات کلامی در مغز است.

۷زمینه و هدف: اگرچه آزمون اعداد دایکوتیک دوتایی برای بررسی سیستم پردازش شنوایی مرکزی افراد بزرگسال مناسب است اما آزمون اعداد دایکوتیک منفرد به‏دلیل سادگی برای کودکان مناسب‏تر است. این پژوهش با هدف ساخت آزمون حاضر به زبان فارسی و یافتن مقادیر هنجار مقدماتی آن در کودکان انجام شد.

روش بررسی: نسخۀ فارسی آزمون حاضر از ۳ لیست ۲۵ عددی مختلف برای ارزیابی در هریک از مراحل یادآوری آزاد، پاسخ‏دهی هدایت شده به گوش راست و پاسخ‏دهی هدایت شده به گوش چپ تشکیل شده است. اعداد هر لیست به ‎ صورت دایکوتیک روی لوح فشرده ضبط شدند. مطالعۀ مقطعی حاضر روی ۱۲۶ پسر ۷ تا ۹ سال انجام شد. پایایی آزمون با تکرار ارزیابی‏ها در ۲۹ نفر از نمونه‏ها، دو تا چهار هفته پس از انجام آزمون اولیه مورد بررسی قرار گرفت.

یافته‎ها: میانگین امتیازهای گوش راست و گوش چپ به‏ترتیب از حدود ۷۹/۹۵ و ۶۹/۸۹ درصد در هفت سالگی به حدود ۵۹/۹۸ و ۲۹/۹۶ درصد در هشت سالگی افزایش یافت و میانگین میزان برتری گوش راست از حدود ۱۳/۶ درصد در هفت سالگی به حدود دو درصد در هشت سالگی کاهش یافت(p=۰/۰۰۱). تفاوت محسوسی بین امتیازهای حاصل از دو مرحلۀ یادآوری آزاد و پاسخ‏دهی هدایت شده مشاهده نشد(p>۰/۰۵). ثبات بالایی بین نتایج حاصل از آزمون اولیه و آزمون مجدد دیده شد(p>۰/۰۵).

نتیجه‏گیری: نسخۀ فارسی آزمون حاضر از پایایی مطلوبی برای ارزیابی پسران ۷ تا ۹ ساله برخوردار است و می‏تواند برای بررسی تلفیق دوگوشی در دانش‏آموزان پسری که در این محدودۀ سنی قرار می‏گیرند استفاده شود.

زمینه و هدف: پروتئین کراتین در تنظیم انرژی سلولی در اندام‏های متقاضی انرژی زیاد از جمله گوش داخلی نقش مهمی ایفا می‏کند. برای این پروتئین نقش محافظتی نیز قائل شده‏اند. در این مطالعه مروری به بررسی اثرات و مکانیزم‏های اثر کراتین بر سیستم شنوایی و دهلیزی پرداخته شده است.

یافته‏های اخیر: انتقال‏دهنده‏های کراتین و همچنین آنزیم کراتین‏کیناز که در تبدیل کراتین به فسفوکراتین به‏عنوان سوخت سلولی نقش دارند، در سلول‏های مویی و محافظ حلزونی و دهلیزی، نوار عروقی و نیز مسیرهای عصبی محیطی و مرکزی تا سطح قشر شنوایی موجودند و آدنوزین تری ‎ فسفات لازم برای عملکرد سیستم شنوایی و دهلیزی را فراهم می ‎ کنند. کراتین‏کیناز با تنظیم متابولیسم انرژی در لایۀ حاشیه ‎ ای نوار عروقی و جلوگیری از تولید رادیکال‏های آزاد در شرایط استرس‏زا از آسیب به حلزون جلوگیری می‏کند و همچنین در جبران دهلیزی نقش دارد. نقص عملکرد آنزیم کراتین‏کیناز منجر به افزایش آستانۀ پتانسیل‏های شنوایی ساقۀ مغز و کاهش عملکرد دهلیزی و مصرف کراتین سبب بهبود پتانسیل‏های عضلانی دهلیزی و علائم نورولوژیک ‏می‏شود.

نتیجه‏گیری: وجود پروتئین کراتین و آنزیم کراتین‏کیناز برای عملکرد و حساسیت هنجار سیستم شنوایی و تعادلی ضروری است. نقص آنزیم کراتین‏کیناز عملکرد این دو سیستم را مختل می‏کند اما ممکن است مصرف کراتین بتواند سبب تقویت حساسیت سیستم دهلیزی و عملکرد عصبی شود. اثر مصرف کراتین بر سیستم شنوایی هنوز بررسی نشده است.

زمینه و هدف: مهارت ‎ های تصحیح مکالمه برای برقراری موفقیت‏آمیز ارتباط کلامی دوطرفه، ضروری هستند. اختلالات شناختی زبانی می‏تواند بر این مهارت ها تأثیر منفی داشته باشد. با توجه به مسائل ویژۀ شناختی زبانی کودکان کم‏شنوا و کمبود اطلاعات دربارۀ راه ‎ کارهای تصحیح مکالمۀ آنها، این مطالعه انجام شد.

روش بررسی: در این پژوهش مقطعی ۵۸ کودک کم‏شنوای متوسط (۳۸ پسر و ۲۰ دختر) با دامنۀ سنی ۷-۶ سال از شهر اهواز شرکت داشتند. فراوانی به‎کارگیری راه ‎کارهای تصحیح مکالمه، امتیاز هوش، حافظه، واژه ‎ یابی، غنای واژگانی و میانگین طول جمله از طریق آزمون‏های شناختی زبانی در ۱۰ موقعیت مکانی به‏دست آمد. آنالیز داده‏ها در نسخۀ ۱۸ نرم‏افزار SPSS با آزمون ‎ های t مستقل، پیرسون و رگرسیون لجستیک انجام شد.

یافته‏ها: بین به‎کارگیری راه ‎ کار شفاف‏سازی و هوش ارتباطی اجتماعی رابطۀ مستقیم(p=۰/۰۴۵) و بین به‎کارگیری انواع راه ‎ کارهای تصحیح مکالمه و توانمندی ‎ های زبانی کودکان کم ‎ شنوای متوسط همبستگی مستقیم(p<۰/۰۵) دیده شد.

نتیجه‏گیری: کودکان کم ‎ شنوای متوسط شش تا هفت ساله از راه ‎ کار تکرار کردن، بیشتر از سایر راه ‎ کارها برای اصلاح مکالمه استفاده کردند. با افزایش یک واحد در توانایی واژه ‎ یابی یا افزایش یک واحد در میانگین طول جمله کودکان مورد مطالعه، می ‎ توان انتظار داشت که یک واحد بر میزان استفاده از راه ‎ کار تکرار کردن افزوده می ‎شود.

زمینه و هدف: مطالعات، آسیب شنوایی را پراسترس‏ترین معلولیت می‏داند. استرس والدین نیز می‏تواند به عملکرد بد نظام خانواده و فرزندپروری نامتناسب منتهی شود. از این رو هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی برنامۀ فرزندپروری مثبت بر تنیدگی والدینی مادران کودکان دچار آسیب شنوایی بود.

روش بررسی: جامعۀ آماری شامل کلیه مادران کودکان ۷ تا ۱۲ ساله آسیب‏دیدۀ شنوایی در شهر تهران بود که با استفاده از روش نمونه ‎ گیری تصادفی ۲۴ نفر به ‎ عنوان نمونۀ مورد پژوهش انتخاب و به تصادف در دو گروه مورد و شاهد جای داده شدند. به گروه مورد برنامۀ فرزندپروری مثبت بر مبنای برنامه Sanders (۱۹۹۳) در طول هشت جلسه آموزش داده شد. از پرسش ‎ نامۀ تنیدگی والدین Abidin به‏عنوان ابزار سنجش استفاده شد.

یافته‏ها: نتایج نشان داد که میانگین نمرات در قلمرو والد و قلمرو کودک در گروه مورد نسبت به گروه شاهد در پیش‏آزمون نسبت به پس‏آزمون با توجه به هدف پژوهش کاهش بیشتری یافته است. همچنین نتایج با استفاده از روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری حاکی از این بود که آموزش روش فرزندپروری مثبت در کاهش نمرات تنیدگی والدینی در قلمرو کودک و مؤلفه‏های تقویت‏گری و خلق کودک و در قلمرو والد و مؤلفه‏های آن احساس صلاحیت، روابط با همسر و محدودیت نقش مؤثر بوده است(p<۰/۰۵).

نتیجه‏گیری: با توجه به مزیت‏های آموزش والدین در کاهش تنیدگی والدینی مادران کودکان آسیب‏دیدۀ شنوایی، آموزش این روش به مادران این کودکان در کلیه مراکز آموزشی ناشنوایان توصیه می‏شود.

زمینه و هدف: درمانگران و محققان همواره نیازمند ابزارهای استاندارد برای ارزیابی ادراک شنیداری و تولید گفتار کودکان ناشنوا به‏ویژه آنهایی که کاشت حلزون شده‏اند هستند. با توجه به استفادۀ روزافزون از دو مقیاس طبقه‏بندی عملکرد ادراک شنیداری و درجه‏بندی وضوح کلامی در کودکان ناشنوای پیش‏زبانی کاشت حلزون شنوایی شده در سطح دنیا، مطالعۀ حاضر با هدف بررسی روایی و پایایی نسخۀ فارسی این دو مقیاس انجام شد.

روش بررسی: در این مطالعه ۹۲ کودک یک سال و سه ماهه تا پانزده سال و هفت ماهۀ ناشنوای کاشت حلزون شده شرکت کردند. بررسی پایایی مقیاس‏ها با استفاده از روش آزمون‏ـ‏بازآزمون و پایایی بین مصححان انجام شد. بررسی روایی ملاکی و سازه هر دو مقیاس نیز مورد توجه قرار گرفت.

یافته‏ها: پایایی بازآزمایی مقیاس‏های ادراک شنیداری و وضوح کلامی به‏ترتیب، ۸۲/۰ و ۷۹/۰ به‏دست آمد(p<۰/۰۱)، پایایی مصححان براساس میانگین ضریب توافق کاپای Cohen نیز به‏ترتیب ۷۳/۰ و ۷۰/۰ را نشان داد که در حد قابل قبولی است (p<۰/۰۱). روایی سازۀ این دو مقیاس به‏ترتیب ۶۴/۰ و ۶۹/۰ و روایی ملاکی نیز به‏ترتیب از ۵۸/۰ تا ۷۴/۰ و ۶۶/۰ تا ۶۹/۰ به‏دست آمد(p<۰/۰۱).

زمینه و هدف: زیرآزمون شنوایی دایکوتیک یکی از اجزای مهم مجموعه آزمون پردازش شنوایی کودکان و بزرگسالان به‌شمار می‌رود. آزمون اعداد دایکوتیک تصادفی در پاسخ به ضعف حساسیت آزمون اعداد دایکوتیک دو جفتی به ناقرینگی گوشی ناهنجار در شنوایی دایکوتیک ساخته شده است. مطالعۀ حاضر با هدف ساخت نسخۀ فارسی این آزمون و ارزیابی اولیۀ آن انجام شد.

روش بررسی: با ضبط اعداد یک تا ده (به‏جز عدد دوهجایی چهار) فارسی در استودیو و تنظیم مشخصات شدتی و زمانی امواج، نسخۀ فارسی آزمون اعداد دایکوتیک تصادفی مطابق با نسخۀ انگلیسی آن ساخته شد. آزمون در سطح ۵۵ دسی‌بل HL روی ۵۰ نفر (به نسبت مساوی از هر دو جنس) راست‌دست ۱۸ تا ۲۵ سال با سطح شنوایی ۱۵ دسی‌بل HL یا کمتر در فرکانس‌های ادیومتریک انجام شد.

یافته‌ها: میانگین امتیاز گوش راست، گوش چپ و برتری گوش راست در افراد مورد مطالعه به‏ترتیب ۳/۹۴ درصد با انحراف معیار ۳/۵، ۸/۸۴ درصد با انحراف معیار ۷/۷ و ۵/۹ درصد با انحراف معیار ۷ درصد به‌دست آمد. ۶۰ درصد از افراد نتیجۀ بهنجار، ۲۴ درصد ضعف یک ‎ گوشی و ۱۶ درصد ضعف دوگوشی نشان دادند.

نتیجه‌گیری: به‌نظر می‌رسد نسخۀ فارسی آزمون اعداد دایکوتیک تصادفی می‌تواند همانند آزمون اصلی خود ناقرینگی گوشی، ضعف‌های یک ‎ طرفه و دوطرفه را در شنوایی دایکوتیک نشان دهد.

زمینه و هدف: افت شنوایی از شایع‏ترین بیماری‎ های مزمن در سالمندان است. استفاده از سمعک به‏منظور بهبود مشکل شنوایی، تأثیر مثبتی بر کیفیت زندگی این دسته از افراد دارد. هدف از پژوهش حاضر بررسی رضایتمندی افراد سالمند کم‏شنوا از سمعک براساس نوع و میزان کم‏شنوایی آنان بود.

روش بررسی: این پژوهش مقطعی روی ۴۰ سالمند دارای سمعک انجام گرفت. این افراد براساس گروه‏بندی سالمندی سازمان جهانی بهداشت به دو گروه سنی ۷۴-۶۵ سال و ۹۰-۷۵ سال تقسیم شدند که در هر گروه ۲۰ نفر قرار داشتند. ارزیابی میزان رضایتمندی از سمعک با استفاده از پرسش‏نامه سنجش رضایتمندی از سمعک در زندگی روزمره صورت پذیرفت.

یافته‏ها: در مطالعۀ حاضر میزان رضایتمندی از سمعک در گروه سنی ۷۴-۶۵ سال به‏طور معنی‏داری بیشتر از گروه ۹۰-۷۵ سال بود(p=۰/۰۲). میزان رضایتمندی در افراد دچار کم‏شنوایی آمیخته به نحو معنی‏داری بیشتر از مبتلایان به کم‏شنوایی حسی‏ـ‏عصبی به‏دست آمد(p=۰/۰۲). میانگین امتیازات بیماران با کم‏شنوایی شدید در بعد تأثیرات منفی به‌نحو معنی‏داری بیشتر از گروه‏های کم‏شنوایی متوسط و متوسط تا شدید بود(p=۰/۰۱).

نتیجه‏گیری: میانگین نمرۀ کلی رضایتمندی افراد، حاکی از رضایت نسبتاً بالای آنها از سمعک خود بود. از طریق مشاورۀ دقیق در مورد توانایی‏ها و محدودیت‏های تقویت ‎ کننده می ‎ توان تأثیرات منفی را در گروه‏های مبتلا به کم‏شنوایی متوسط و متوسط تا شدید کاهش داد.