|
|
|
|
جستجو در مقالات منتشر شده |
|
|
185 نتیجه برای شنوایی
پیمان زمانی، سیده مریم موسوی، سیده فاطمه امامی، سارا عابدینی، فاطمه فرهمندفر، اشرف تشکری، دوره 23، شماره 6 - ( 11-1393 )
چکیده
زمینه و هدف: مهارت های تصحیح مکالمه برای برقراری موفقیتآمیز ارتباط کلامی دوطرفه، ضروری هستند. اختلالات شناختی زبانی میتواند بر این مهارت ها تأثیر منفی داشته باشد. با توجه به مسائل ویژۀ شناختی زبانی کودکان کمشنوا و کمبود اطلاعات دربارۀ راه کارهای تصحیح مکالمۀ آنها، این مطالعه انجام شد. روش بررسی: در این پژوهش مقطعی ۵۸ کودک کمشنوای متوسط (۳۸ پسر و ۲۰ دختر) با دامنۀ سنی ۷-۶ سال از شهر اهواز شرکت داشتند. فراوانی بهکارگیری راه کارهای تصحیح مکالمه، امتیاز هوش، حافظه، واژه یابی، غنای واژگانی و میانگین طول جمله از طریق آزمونهای شناختی زبانی در ۱۰ موقعیت مکانی بهدست آمد. آنالیز دادهها در نسخۀ ۱۸ نرمافزار SPSS با آزمون های t مستقل، پیرسون و رگرسیون لجستیک انجام شد. یافتهها: بین بهکارگیری راه کار شفافسازی و هوش ارتباطی اجتماعی رابطۀ مستقیم(p=۰/۰۴۵) و بین بهکارگیری انواع راه کارهای تصحیح مکالمه و توانمندی های زبانی کودکان کم شنوای متوسط همبستگی مستقیم(p<۰/۰۵) دیده شد. نتیجهگیری: کودکان کم شنوای متوسط شش تا هفت ساله از راه کار تکرار کردن، بیشتر از سایر راه کارها برای اصلاح مکالمه استفاده کردند. با افزایش یک واحد در توانایی واژه یابی یا افزایش یک واحد در میانگین طول جمله کودکان مورد مطالعه، می توان انتظار داشت که یک واحد بر میزان استفاده از راه کار تکرار کردن افزوده می شود.
مهناز علیاکبری دهکردی، علیاصغر کاکو جویباری، طیبه محتشمی، نرگس یکدلهپور، دوره 23، شماره 6 - ( 11-1393 )
چکیده
زمینه و هدف: مطالعات، آسیب شنوایی را پراسترسترین معلولیت میداند. استرس والدین نیز میتواند به عملکرد بد نظام خانواده و فرزندپروری نامتناسب منتهی شود. از این رو هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی برنامۀ فرزندپروری مثبت بر تنیدگی والدینی مادران کودکان دچار آسیب شنوایی بود. روش بررسی: جامعۀ آماری شامل کلیه مادران کودکان ۷ تا ۱۲ ساله آسیبدیدۀ شنوایی در شهر تهران بود که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ۲۴ نفر به عنوان نمونۀ مورد پژوهش انتخاب و به تصادف در دو گروه مورد و شاهد جای داده شدند. به گروه مورد برنامۀ فرزندپروری مثبت بر مبنای برنامه Sanders (۱۹۹۳) در طول هشت جلسه آموزش داده شد. از پرسش نامۀ تنیدگی والدین Abidin بهعنوان ابزار سنجش استفاده شد. یافتهها: نتایج نشان داد که میانگین نمرات در قلمرو والد و قلمرو کودک در گروه مورد نسبت به گروه شاهد در پیشآزمون نسبت به پسآزمون با توجه به هدف پژوهش کاهش بیشتری یافته است. همچنین نتایج با استفاده از روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری حاکی از این بود که آموزش روش فرزندپروری مثبت در کاهش نمرات تنیدگی والدینی در قلمرو کودک و مؤلفههای تقویتگری و خلق کودک و در قلمرو والد و مؤلفههای آن احساس صلاحیت، روابط با همسر و محدودیت نقش مؤثر بوده است(p<۰/۰۵). نتیجهگیری: با توجه به مزیتهای آموزش والدین در کاهش تنیدگی والدینی مادران کودکان آسیبدیدۀ شنوایی، آموزش این روش به مادران این کودکان در کلیه مراکز آموزشی ناشنوایان توصیه میشود.
سعید حسنزاده، دوره 23، شماره 6 - ( 11-1393 )
چکیده
زمینه و هدف: درمانگران و محققان همواره نیازمند ابزارهای استاندارد برای ارزیابی ادراک شنیداری و تولید گفتار کودکان ناشنوا بهویژه آنهایی که کاشت حلزون شدهاند هستند. با توجه به استفادۀ روزافزون از دو مقیاس طبقهبندی عملکرد ادراک شنیداری و درجهبندی وضوح کلامی در کودکان ناشنوای پیشزبانی کاشت حلزون شنوایی شده در سطح دنیا، مطالعۀ حاضر با هدف بررسی روایی و پایایی نسخۀ فارسی این دو مقیاس انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه ۹۲ کودک یک سال و سه ماهه تا پانزده سال و هفت ماهۀ ناشنوای کاشت حلزون شده شرکت کردند. بررسی پایایی مقیاسها با استفاده از روش آزمونـبازآزمون و پایایی بین مصححان انجام شد. بررسی روایی ملاکی و سازه هر دو مقیاس نیز مورد توجه قرار گرفت. یافتهها: پایایی بازآزمایی مقیاسهای ادراک شنیداری و وضوح کلامی بهترتیب، ۸۲/۰ و ۷۹/۰ بهدست آمد(p<۰/۰۱)، پایایی مصححان براساس میانگین ضریب توافق کاپای Cohen نیز بهترتیب ۷۳/۰ و ۷۰/۰ را نشان داد که در حد قابل قبولی است (p<۰/۰۱). روایی سازۀ این دو مقیاس بهترتیب ۶۴/۰ و ۶۹/۰ و روایی ملاکی نیز بهترتیب از ۵۸/۰ تا ۷۴/۰ و ۶۶/۰ تا ۶۹/۰ بهدست آمد(p<۰/۰۱). نتیجهگیری: هر دو مقیاس واجد ویژگی های روانسنجی لازم برای سنجش استاندارد ادراک شنیداری و تولید گفتار کودکان ناشنوای کاشت حلزون شنوایی شده هستند.
محمد ابراهیم مهدوی، جعفر آقازاده، سید علیاکبر طاهایی، فاطمه حیران، علیرضا اکبرزاده باغبان، دوره 23، شماره 6 - ( 11-1393 )
چکیده
زمینه و هدف: زیرآزمون شنوایی دایکوتیک یکی از اجزای مهم مجموعه آزمون پردازش شنوایی کودکان و بزرگسالان بهشمار میرود. آزمون اعداد دایکوتیک تصادفی در پاسخ به ضعف حساسیت آزمون اعداد دایکوتیک دو جفتی به ناقرینگی گوشی ناهنجار در شنوایی دایکوتیک ساخته شده است. مطالعۀ حاضر با هدف ساخت نسخۀ فارسی این آزمون و ارزیابی اولیۀ آن انجام شد. روش بررسی: با ضبط اعداد یک تا ده (بهجز عدد دوهجایی چهار) فارسی در استودیو و تنظیم مشخصات شدتی و زمانی امواج، نسخۀ فارسی آزمون اعداد دایکوتیک تصادفی مطابق با نسخۀ انگلیسی آن ساخته شد. آزمون در سطح ۵۵ دسیبل HL روی ۵۰ نفر (به نسبت مساوی از هر دو جنس) راستدست ۱۸ تا ۲۵ سال با سطح شنوایی ۱۵ دسیبل HL یا کمتر در فرکانسهای ادیومتریک انجام شد. یافتهها: میانگین امتیاز گوش راست، گوش چپ و برتری گوش راست در افراد مورد مطالعه بهترتیب ۳/۹۴ درصد با انحراف معیار ۳/۵، ۸/۸۴ درصد با انحراف معیار ۷/۷ و ۵/۹ درصد با انحراف معیار ۷ درصد بهدست آمد. ۶۰ درصد از افراد نتیجۀ بهنجار، ۲۴ درصد ضعف یک گوشی و ۱۶ درصد ضعف دوگوشی نشان دادند. نتیجهگیری: بهنظر میرسد نسخۀ فارسی آزمون اعداد دایکوتیک تصادفی میتواند همانند آزمون اصلی خود ناقرینگی گوشی، ضعفهای یک طرفه و دوطرفه را در شنوایی دایکوتیک نشان دهد.
فرزاد فرجی خیاوی، آرش بیات، رضوان دشتی، سید جلال ثامنی، دوره 23، شماره 6 - ( 11-1393 )
چکیده
زمینه و هدف: افت شنوایی از شایعترین بیماری های مزمن در سالمندان است. استفاده از سمعک بهمنظور بهبود مشکل شنوایی، تأثیر مثبتی بر کیفیت زندگی این دسته از افراد دارد. هدف از پژوهش حاضر بررسی رضایتمندی افراد سالمند کمشنوا از سمعک براساس نوع و میزان کمشنوایی آنان بود. روش بررسی: این پژوهش مقطعی روی ۴۰ سالمند دارای سمعک انجام گرفت. این افراد براساس گروهبندی سالمندی سازمان جهانی بهداشت به دو گروه سنی ۷۴-۶۵ سال و ۹۰-۷۵ سال تقسیم شدند که در هر گروه ۲۰ نفر قرار داشتند. ارزیابی میزان رضایتمندی از سمعک با استفاده از پرسشنامه سنجش رضایتمندی از سمعک در زندگی روزمره صورت پذیرفت. یافتهها: در مطالعۀ حاضر میزان رضایتمندی از سمعک در گروه سنی ۷۴-۶۵ سال بهطور معنیداری بیشتر از گروه ۹۰-۷۵ سال بود(p=۰/۰۲). میزان رضایتمندی در افراد دچار کمشنوایی آمیخته به نحو معنیداری بیشتر از مبتلایان به کمشنوایی حسیـعصبی بهدست آمد(p=۰/۰۲). میانگین امتیازات بیماران با کمشنوایی شدید در بعد تأثیرات منفی بهنحو معنیداری بیشتر از گروههای کمشنوایی متوسط و متوسط تا شدید بود(p=۰/۰۱). نتیجهگیری: میانگین نمرۀ کلی رضایتمندی افراد، حاکی از رضایت نسبتاً بالای آنها از سمعک خود بود. از طریق مشاورۀ دقیق در مورد تواناییها و محدودیتهای تقویت کننده می توان تأثیرات منفی را در گروههای مبتلا به کمشنوایی متوسط و متوسط تا شدید کاهش داد.
|
|
|
|
| This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 3.0 Unported License which allows users to read, copy, distribute and make derivative works for non-commercial purposes from the material, as long as the author of the original work is cited properly. |
|
|
|