---

زمینه و هدف: بر پایۀ بررسی‏های گذشته، کاهش شنوایی منجر به نقص هماهنگی عضلات وساختارهای اساسی درگیر در تکالیف زمانبندی حرکتی گفتار می شود و در فراگیری صداهای گفتار تأثیر منفی می گذارد. از این رو، هدف از انجام این پژوهش، مقایسۀ توانایی انجام حرکات تکراری و متناوب (دیادوکوکینزیس) دهانی توسط دانش آموزان پسر سالم و دانش آموزان دچار کم شنوایی است.
روش بررسی: این مطالعه روی 61 دانش‌آموز دبیرستانی پسر 18-15 ساله انجام شد که 46 نفر از آنها دچار افت شنوایی متوسط ـ شدید، شدید و عمیق بوده، و 15 نفر آنها شنوایی هنجار داشته اند. مدت زمان صرف شده برای انجام تکالیف دیادوکوکینزیس دهانی، با نرم افزار تحلیل‌گر گفتاری Dr. Speech نسخه‏ی چهارم سنجیده شد. سپس داده‏ها توسط نرم افزار آماری SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‏ها: گروه دارای شنوایی هنجار تمام تکالیف دیادوکوکینزیس را نسبت به گروه دارای کاهش شنوایی سریع‏تر انجام داده‏اند غیر از گروه مبتلا به کم شنوایی متوسط ـ شدید، که در بیشتر تکالیف تفاوت معنی‏داری نداشتند. در بین گروه مبتلا به کم شنوایی نیز عملکرد گروه دچار افت شنوایی عمیق با دو گروه دیگر تفاوت معنی‏داری داشت.
نتیجه گیری: نتایج این پژوهش همانند بیشتر تحقیقات مشابه، حاکی از وجود مشکل در زمانبندی‏های حرکتی گفتار در افراد دچار کاهش شنوایی است. در مجموع تفاوت‏ها نشان می‌دهند اختلالات موجود در زمانبندی‏های حرکتی گفتار با درجات مختلف کاهش شنوایی همسو می‌باشند.

---

زمینه و هدف: آزمون واژه‏های اسپوندی تناوبی، توانایی بررسی دستگاه عصبی مرکزی شنوایی را دارد. با توجه به فقدان الگوی فارسی، پژوهش حاضر با هدف ساخت آزمون فارسی واژه‏های اسپوندی تناوبی و بررسی آن در افراد هنجار انجام شد.
روش بررسی: در این مطالعه مقطعی توصیفی ـ تحلیلی، ابتدا آزمون واژه‏های اسپوندی تناوبی به فارسی طراحی و سپس روی نوار ضبط گردید و سرانجام  روی 58 فرد هنجار نیمی زن و نیمی مرد، با میانگین سنی 72/29 سال اجرا شد. نمونه گیری طی سه ماه در دانشکده علوم توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی ایران انجام شد.
یافته‏ها: میانگین امتیاز آزمون واژه‏های اسپوندی تناوبی تصحیح شده افراد هنجار 364/98 بوده است. حداقل و حداکثر امتیاز خطای مربوط به وضعیت‏های رقابتی و غیررقابتی 6- و 8، هر گوش 75/4- و 5 و مجموع خطای دو گوش 88/3- و 75/3 بوده است. میانگین درصد خطای گوش راست، چپ و مجموع خطای دو گوش گروه هنجار در آزمون واژه‏های اسپوندی تناوبی خام و تصحیح شده بستگی به جنس ندارد. حداکثر تعداد معکوس‏ها در گروه هنجار یک دفعه بوده است.
نتیجه‏گیری: براساس نتایج بدست آمده از این پژوهش که با سایر پژوهش های مشابه مطابقت دارد به نظر می رسد آزمون فارسی واژه‏های اسپوندی تناوبی، آزمونی توانا در ارزیابی پردازش شنوایی افراد فارسی زبان است.

---

زمینه و هدف: اجرای آزمون های پردازش مرکزی شنوایی، به دلیل فراوانی مشکلاتی که ممکن است پردازش مرکزی شنوایی را دچار اختلال نماید، ضروری است. آزمون های رفتاری از جمله آزمون شناسایی جملات ساختگی، به دلیل محدودیت های آزمون‏های الکتروفیزیولوژیک و به دلیل ساختار خود آزمون که سبب تحریک ساقه و قشر مغز می‏شود، از جایگاه ویژه ای برخوردار است. هدف این بررسی، ساخت آزمون به زبان فارسی و ارزشیابی مقدماتی آن است.
روش بررسی: نخست، آزمون جملات ساختگی به زبان فارسی تهیه شد، سپس روی لوح فشرده ضبط شد، پس از آن روی 60 نفر از افراد دارای شنوایی هنجار 35-20 ساله مراجعه کننده به دانشکده علوم توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی ایران بمدت سه ماه مورد بررسی قرار گرفتند.
یافته‏ها: بین مقادیر امتیازات کسب شده در آزمون طراحی شده به زبان فارسی با مقادیر امتیازات نمونه انگلیسی آزمون تفاوت معنی داری مشاهده نشد. همچنین، مقایسه‏ی امتیازات آزمون بین زنان و مردان نیز تفاوت معنی داری را نشان نداد.
نتیجه گیری: بر اساس نتایج بدست آمده از این پژوهش،  این آزمون با آزمون انگلیسی شباهت دارد و می تواند در ارزیابی پردازش شنوایی مرکزی مورد استفاده قرار گیرد.

---

زمینه و هدف: عدم تشخیص و مداخله زودهنگام کم شنوایی منجر به تأخیردر رشد گفتار و زبان می شود. بر این پایه، توانبخشی شنوایی، موضوع بسیار مهمی است که توانایی فرد در برقراری ارتباط را می تواند بهبود بخشد. از موفق ترین برنامه های تربیت شنوایی کودکان، برنامه والد ـ کودکSKI-HI  است. هدف اصلی از مطالعه‏ی حاضر متناسب سازی این برنامه برای زبان فارسی و ارزشیابی آن در کودکان مبتلا به آسیب دیدگی شنوایی زیر 3 سال است.
روش بررسی: پس از تدوین و متناسب سازی این برنامه، 15 کودک زیر 3 سال که کاهش شنوایی حسی دوطرفه در حد شدید داشتند و از سمعک مناسب دو گوشی استفاده می کردند، به مدت 6 ماه با برنامه تربیت شنوایی متناسب شده آموزش دیدند و سطح مهارت شنوایی آنها در دو مرحله یعنی پیش از درمان توانبخشی  و پس از آن، ارزیابی شد. بر پایه این اطلاعات، سرعت رشد مهارت شنوایی در مرحله پیش از درمان توانبخشی، شاخص کارایی مداخله (درمان توانبخشی) و شاخص تغییر نسبی محاسبه شد.
یافته‏ها: میانگین سرعت رشد مهارت شنوایی پیش از درمان توانبخشی و شاخص کارایی مداخله به ترتیب 31/0  و87/0  به دست آمد. تفاوت این دو متغیر از نظر آماری معنی دار است. میانگین شاخص تغییر نسبی(38/3 ) نشان داد که سرعت رشد مهارت‏های شنوایی نمونه‏های مورد مطالعه نسبت به مرحله پیش از درمان توانبخشی، 38/2 برابر بیشتر شده است نیز، با احتمال 95 درصد، سرعت رشد مهارت‏های شنوایی در جمعیت مورد مطالعه 46/1 تا 30/3 بیشتر می‏باشد.
نتیجه‏گیری: آموزش با استفاده از برنامۀ تربیت شنوایی والد-کودک متناسب شده SKI-HI می­تواند در رشد مهارت‏های شنوایی کودکان کم‏شنوا به طور چشگیری مؤثر باشد.

---

زمینه و هدف: رویکرد خودارزیابی و پرسشنامه ای جهت سنجش افراد آسیب دیده شنوایی، موجب بررسی و کشف جنبه هایی از آسیب دیدگی می شود که با استفاده صرف از شیوه های متداول ادیومتری، قابل اندازه گیری نیست و از دید متخصصان پنهان باقی می ماند. این پژوهش برای بررسی معلولیت های شنوایی افراد بزرگسال ساکن خانه سالمندان با استفاده از آزمون خودارزیاب و دگرارزیاب پرسشنامه شاخص معلولیت شنوایی خانه سالمندان و مقایسه نتایج حاصله با میانگین تن خالص افراد شرکت کننده، صورت گرفت.
روش بررسی: این مطالعه مقطعی روی 43 نفر از ساکنین خانه سالمندان مشتمل بر 23 مرد و 20 زن در محدوده سنی 95-45 صورت گرفت. شرکت کنندگان در مطالعه، تحت آزمایشات ارزیابی تن خالص در فرکانس های متداول قرار گرفتند. سپس با محاسبه میانگین تن خالص، درجه کم شنوایی مربوطه تعیین گردید. پس از آن نسخه خود ارزیاب شاخص معلولیت شنوایی خانه سالمندان توسط ساکنین خانه سالمندان و نسخه دگر ارزیاب توسط کارکنان مرکز، تکمیل گردید.
یافته ها: از افراد شرکت کننده در مطالعه به ترتیب، 9 نفر (20.9 درصد) دارای شنوایی هنجار، 6 نفر (14 درصد) کم شنوایی خفیف، 10 نفر (23.3 درصد) کاهش شنوایی ملایم، 7 نفر (16.3 درصد) کم شنوایی متوسط، 6 نفر (16.3 درصد) کم شنوایی متوسط- شدید، 4 نفر (9.3 درصد) کم شنوایی شدید و 1 نفر (2.3 درصد) کم شنوایی عمیق داشتند. میانگین امتیازات حاصل از پرسشنامه خودارزیاب و دگرارزیاب به ترتیب، 32.22 با انحراف معیار 29.31 درصد و 32.67 با انحراف معیار 30.98 درصد بود. با استفاده از آزمون آماری کروسکال والیس مشخص گردید بین امتیازات خودارزیاب، دگرارزیاب و سطح شنوایی رابطه معنی دار وجود دارد. مقایسه ضریب همبستگی پیرسون امتیازات خودارزیاب و دگرارزیاب، خودارزیاب و سطح شنوایی و دگرارزیاب و سطح شنوایی نشان داد که بین این مولفه ها رابطه معنی دار وجود دارد.
نتیجه گیری: به نظر می رسد، پرسشنامه شاخص معلولیت شنوایی خانه سالمندان در کنار سایر آزمایشات، برای بررسی معلولیت های شنوایی بزرگسالان مقیم خانه سالمندان، ابزار مناسبی می باشد. با توجه به شرایط پژوهش، می توان نتیجه گرفت که، نسخه های خودارزیاب و دگرارزیاب پرسشنامه مزبور از ارزش آماری واحد برخوردار است. پس می توان آنها را به جای یکدیگر به کار گرفت

---

زمینه و هدف: اختلال یادگیری از شایع ترین مشکلات کودکان دبستانی می باشد و تقریبا 10 درصد این کودکان با این مشکل مواجه هستند. مشخص شده است که اختلال یادگیری با اشکالات ظریف در کدبندی اطلاعات شنوایی در سیستم شنوایی مرکزی همراه می باشد. هدف از مطالعه حاضر بررسی پتانسیل های برانگیخته میان رس شنوایی در کودکان دبستانی مبتلا به اختلال یادگیری در مقایسه با کودکان هم سن و سال هنجار می باشد.
روش بررسی: در این مطالعه مقطعی، پتانسیل های برانگیخته میان رس شنوایی با استفاده از کلیک روی 31 کودک مبتلا به اختلال یادگیری 12-7 ساله و 31 فرد هم سن و سال هنجار انجام شد. دامنه و زمان نهفتگی امواج حاصله با افزایش شدت محرک و تحریک دو گوشی مقایسه گردید.
یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد که دامنه امواج پتانسیل های برانگیخته میان رس شنوایی در افراد مبتلا به اختلال یادگیری از گروه شاهد در تمامی امواج غیر از Na و Pa گوش راست به طور معنی داری کمتر بود ولی برای زمان نهفتگی بین دو گروه تفاوت معنی داری دیده نشد.
نتیجه گیری: به نظر می رسد که با توجه به نتایج حاصل از این مطالعه احتمالا پتانسیل های برانگیخته میان رس شنوایی می توانند در ارزیابی و تشخیص اختلال یادگیری کارآیی قابل توجهی داشته باشند هر چند که هنوز به مطالعات بیشتری نیاز است.

---

زمینه و هدف: گفتار از ضروری‏ترین نیازهای زندگی اجتماعی است و کودک برای یادگیری آن نیازمند سلامتی حواس بدن و محیط غنی از گفتار می باشد که حس شنوایی از مهمترین این نیازهاست. در کودکانی که ازنظر شنوایی با مشکل مواجهند، تقویت هر چه زودتر این حس، مورد تأکید قرار گرفته است. فناوری کاشت حلزون در دهه‏های اخیر، خدمات فراوانی را به کودکان کم شنوا ارائه کرده است. در ایران با توجّه به جدیدبودن و محدودیت کاشت حلزون، تاکنون پژوهشی که تأثیر زمان جراحی را بر گفتار کودکان نشان دهد، صورت نگرفته است. از این رو هدف از اجرای این پژوهش، بررسی و مقایسه خطاهای تولیدی در کودکان کاشت حلزون با زمان‏های مختلف جراحی می‏باشد.
روش بررسی: در این مطالعه که به روش مقطعی در شهرستان یزد انجام شد، تعداد 10 نفر از کودکان کاشت حلزون شده قبل از سن سه سالگی، با 11 نفر از کودکان کاشت حلزون شده بعد از چهار سالگی مورد مطالعه قرار گرفتند. کودکان مورد بررسی، 5/2 تا 3 سال از عمل جراحی آنها می‏گذشت و هیچ‏گونه مشکل آناتومیک، بینایی و هوشی نداشتند. سپس با استفاده از آزمون فونتیک تصویری، خطاهای تولیدی کودکان استخراج گردید. جهت بررسی بیشتر انواع خطاهای تولیدی، از گفتار پیوسته نیز استفاده شد تا تکمیل کننده آزمون فونتیک باشد. از طریق آزمون t مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‏ها: نتایج حاصله نشان داد که در خطای جانشینی و کل خطاها اختلاف معنی‏داری بین دو گروه وجود دارد ولی در مورد سایرخطاها اختلاف معنی‏داری بین دو گروه مشاهده نشد.
نتیجه‏گیری: یافته‏ها نشان می‏دهد کودکانی که بعد از چهار سالگی مورد جراحی قرار گرفته بودند اختلال تولیدی شدیدتری نسبت به گروه دیگر داشتند.  این مطلب بیانگر آن است که جراحی زودتر کودکان کاندیدای کاشت حلزون در رشد مهارت‏های گفتاری و کاهش خطاهای تولیدی آنها تأثیر بسزایی دارد.

---

زمینه و هدف: شواهدی وجود دارند که نشان می‏دهند بین لکنت و اختلالات پردازش شنوایی نوعی ارتباط وجود دارد و هرگونه اختلال در عملکرد شنوایی مرکزی دست کم می‏تواند یکی از علل به وجود آمدن ناروانی گفتار باشد. حتی با استفاده از روش‏های تصویربرداری تشدید مغناطیسی و دیگر آزمونهای الکتروفیزیولوژیک تا کنون هیچ گونه پاسخ قطعی در این مورد ارائه نشده است. در این پژوهش با استفاده از آزمون اختلاف سطح پوشش و آزمون شناسایی جملات ساختگی به بررسی و مقایسه عملکرد شنوایی مرکزی افراد لکنتی و گروه هنجار پرداخته شده است.
روش بررسی: این پژوهش به روش تحلیلی- مقطعی روی 15 فرد لکنتی و 15 فرد هنجار مرد با محدوده سنی16تا40 سال با میانگین سنی 78/26 انجام شد. آزمون اختلاف سطح پوشش و آزمون شناسایی جملات ساختگی با پیام رقابتی همانسویی و دگرسویی در هر دو گروه مورد ارزیابی و مقایسه قرارگرفت.
یافته‏ها: یافته‏های بدست آمده کاهش میانگین اختلاف سطح پوشش در افراد لکنتی در مقایسه با افراد گروه کنترل را نشان داد ولی تفاوت از لحاظ آماری معنی‏دار نبود. در آزمون شناسایی جملات ساختگی تنها با پیام رقابتی همانسویی در سطوح 20- و 10- دسی‏بل تفاوت معنی‏دار در گوش راست افراد لکنتی مشاهده گردید.
نتیجه‏گیری: یافته‏های این پژوهش با سایر پژوهش‏های مشابه مطابقت دارد و الگوی یافته‏ها احتمالاً به اختلال عملکردی جزئی در ساقه مغز برخی افراد لکنتی اشاره دارد.

---

زمینه و هدف: اندازه‏گیری‏های فیزیولوژیک عملکرد حلزون و عصب شنوایی، در افتراق اختلالات ناشی از آسیب عصب هشتم از موارد نقص عملکرد سلول‏های موئی حلزون کاربرد دارد. مطالعه حاضر با هدف بررسی عملکرد پاسخ‏های حلزونی (گسیل‏های صوتی گوش و پتانسیل میکروفنی حلزون) و پاسخ شنوایی ساقه مغز روی گروهی از بزرگسالان مبتلا به نوروپاتی/ ناهمزمانی شنوایی و افراد با شنوایی طبیعی انجام شد.
روش بررسی: مطالعه مقطعی حاضر، روی 16 بزرگسال مبتلا به نوروپاتی/ ناهمزمانی شنوایی (32 گوش) در محدوده سنی 30-14 سال و 16 فرد با شنوایی طبیعی در محدوده سنی 30-16 سال از دو جنس صورت گرفت و نتایج پاسخ گسیل‏های صوتی گذرای گوش، پتانسیل میکروفنی حلزون و پاسخ شنوایی ساقه مغز در دو گروه مقایسه و در ارتباط با سن، جنس، گوش و میزان کم شنوایی، بررسی و تفسیر گردید.
یافته‏ها: در افراد مبتلا به نوروپاتی/ ناهمزمانی شنوایی، متوسط کم شنوایی در حدود 1/48 دسی‏بل بود و ادیوگرام با کم‏شنوایی در فرکانس‏های پائین و سپس صاف، بالاترین فراوانی را داشت. در گوش‏های مبتلا به نوروپاتی/ ناهمزمانی شنوایی به جز دو مورد، گسیل‏های صوتی گذرای گوش در تمام گوش‏ها ثبت گردید و میانگین آن به متوسط پاسخ در افراد شاهد نزدیک بود. مقدار زمان نهفته و دامنه بزرگترین قله فاز معکوس پتانسیل میکروفنی حلزون در افراد مبتلا به نوروپاتی/ ناهمزمانی شنوایی نسبت به افراد شاهد، به میزان معنی‏داری بالاتر بود. دامنه گسیل‏های صوتی گذرای گوش و پتانسیل میکروفنی حلزون مستقل از میزان کم‏شنوایی بود و افزایش سن بر برخی اندازه‏گیری‏های پتانسیل میکروفنی حلزون تأثیر داشت. در بزرگسالان مبتلا به نوروپاتی/ ناهمزمانی شنوایی، پاسخ شنوایی ساقه مغز حتی با تعداد تحریک بسیار پائین، مشاهده نگردید.
نتیجه‏گیری: در بزرگسالان مشکوک به نوروپاتی/ ناهمزمانی شنوایی با درک گفتار ضعیف‏تر نسبت به میزان آستانه‏های شنوایی، شکل ادیوگرام با کم‏شنوایی در فرکانس‏های پایین و صاف، شایع‏تر است. در این افراد، غالباً پاسخ شنوایی ساقه مغز ثبت نشده و اندازه‏گیری هر دو پاسخ گسیل‏های صوتی گوش و پتانسیل میکروفنی حلزون در بررسی عملکرد سلول‏های موئی حلزون توصیه می‏شود.

---

زمینه و هدف: تطبیق یک تابع پایه موجک بهینه به گروهی از سیگنال‏ها و کاربرد آن در آنالیز چند تفکیکی سیگنال‏ها با استفاده از آنالیز موجک می‏تواند نقش مؤثری در کاهش نویز و فشرده سازی سیگنال‏های مربوطه داشته باشد. با توجه به اینکه سیگنال گسیل‏های صوتی برانگیخته گذرا با نویز آلوده می‏شوند، در این مقاله سعی شده است با استفاده از الگوریتم‏های تطبیقی، تابع پایه موجک متعامد بهینه‏ای برای سیگنال‏های گسیل صوتی برانگیخته گذرا با استفاده از منحنی کوک شنوایی طراحی شود تا بتوان نویز را با دقت بیشتری در این سیگنال‏ها حذف کرد.
روش بررسی: از آنجایی که سیستم شنوایی انسان مانند موجک عمل می‏کند، تطبیق تابع موجک روی منحنی‏های کوک شنوایی صورت گرفت. عمل تطبیق در دو مرحله به صورت جداگانه بر روی اندازه و فاز طیف انجام شد. تابع مقیاس از موجک پایۀ تطبیقی محاسبه گردید و با کمک این توابع برای بانک فیلتری و آنالیز و ترکیب سیگنال گسیل‏های صوتی بر انگیخته، فیلترهای پایین‏گذر و بالاگذر طراحی شدند. اثرات نویز در مرحله ترکیب سیگنال با استفاده از پنجره­های زمانی کاهش داده شده است.
یافته‏ها: آنالیز انجام شده  بهبود در بازسازی سیگنال نسبت به آنالیز موجک بر پایه تابع پایه Coiflet5 را نشان می‏دهد، با اعمال الگوریتم کاهش نویز طراحی شده بر اساس پنجره‏های زمانی می‏توان نسبت سیگنال به نویز را تا 7 دسی‏بل بهبود داد.
نتیجه گیری: موجک حاصل از این الگوریتم بسیار شبیه به موجک‏های دو تعامدی می‏باشند. از این رو، با تطبیق موجک دو تعامدی با منحنی کوک فرکانسی و استفاده از آنالیز بسته‏ای موجک، آنالیز اجزاء زمانی- فرکانسی سیگنال گسیل‏های صوتی با دقت بیشتری امکانپذیر می­گردد.

---

زمینه و هدف: ارزیابی سلامت شنوایی در افرادی که قادر به همکاری برای انجام آزمون شنوایی نیستند، به خصوص کودکان زیر دو سال به علت قرار داشتن در زمان طلائی آموزش مهارت‏های زبانی، از اهمیت ویژه‏ای برخوردار است. در حال حاضر، ثبت پتانسیل‏های برانگیخته ثابت شنوایی یکی از بهترین روش‏ها جهت آزمون شنوایی به صورت آبجکتیو است ولی زمان طولانی آزمون در این روش، استفاده بالینی آن را محدود نموده است. این پتانسیل در زمان ثبت به شدت با سیگنال الکتروآنسفالوگرافی آلوده می‏شوند، بنابراین جهت استخراج آنها، باید از روش پردازش سیگنال مناسبی استفاده شود. هدف از این مطالعه بررسی و مقایسه زمان ثبت پتانسیل­های برانگیخته ثابت شنوایی با استفاده از سه روش Kalman، Ziarani و قدیمی بود.
روش بررسی: با توجه به مشخصات این سیگنال، در این پژوهش از دو روش تطبیقی جهت استخراج پتانسیل‏های برانگیخته ثابت شنوایی بکار گرفته شد. روش اول، روش تطبیقی غیرخطی Ziarani و همکاران و روش دوم فیلتر ارتقاءیافته Kalman بود. جهت ارزیابی دو روش پیشنهاد شده و مقایسه آنها با روش قدیمی، از دو مجموعه سیگنال بالینی ثبت شده در مرکز تحقیقات روتمن دانشگاه تورنتو، استفاده شد.
یافته‏ها: سرعت استخراج این پتانسیل‏ها در روش Ziarani نسبت به روش قدیمی 6/1 برابر و در روش فیلتر ارتقاءیافته Kalman نسبت به روش قدیمی 1/13 برابر افزایش یافته است.
نتیجه‏گیری: به نظر می‏رسد مناسب‏ترین روش جهت استخراج پتانسیل‏های برانگیخته ثابت شنوایی از بین سه روش فوق، روش فیلتر  ارتقاءیافته Kalman باشد. به‏علاوه استفاده از این فیلتر برای ارزیابی به لحاظ آبجکتیو بودن آن می‏تواند سودمندتر و سریع‏تر باشد.

---

زمینه و هدف: ارزشیابی به‏طور عمده سنجش شایستگی است. ارتقاء کیفی آموزش، پژوهش، بهداشت و نیز درمان توانبخشی از مهم­ترین وظایف مسئولان گروهها است. بهبود سطح آموزشی دانشجویان شنوایی‏شناسی از نظر علمی و عملی، هدف غایی این رشته که خدمت‏رسانی به جامعه از بعد شنوایی و تعادل است را تأمین می‏کند. هدف از این بررسی، ارزیابی نقاط قوت، ضعف، فرصت‏ها و تهدیدهای گروه شنوایی‏شناسی و شناسایی راههای مرتفع ساختن ضعف‏ها و تهدیدها است.
روش بررسی: این مطالعه مقطعی توصیفی روی نمونه‏های مورد ارزیابی یعنی دانشجویان مقاطع کارشناسی و کارشناسی ارشد، اعضاء هیأت علمی و مدیر گروه (در 9 حوزه تحت عنوان ساختار سازمانی مدیریت، برنامه‏های آموزشی، فرآیند تدریس و یادگیری، دانشجویان، فضاها و تجهیزات آموزشی، دانش‏آموختگان، هیئت علمی، پژوهش و درمان) انجام شده است. اطلاعات حوزه‏های مورد ارزیابی توسط پرسشنامه جمع­آوری گردید. نتایج بر حسب درصد بیان گردید.
یافته‏ها: در این مطالعه گروه بالاترین امتیاز (54/4 از 5) را در حوزه درمان و کمترین امتیاز (39/3) را در حوزه فضاها و امکانات آموزشی کسب نمود. امتیازات کسب شده در حوزه‏های 9گانه به ترتیب: ساختار سازمانی و مدیریت 36/4 (31/87 درصد)، دوره‏های آموزشی و برنامه درسی 17/4 (58/83 درصد)، فرایند تدریس و یادگیری 01/4 (26/80 درصد)، دانشجویان 43/3 (6/68درصد)، فضاها و تجهیزات از سه دیدگاه دانشجویان کارشناسی، کارشناسی ارشد و هیأت علمی 60/3 (11/72درصد)، دانش‏آموختگان60/3 (03/72 درصد)، هیأت علمی 03/4 (6/80 درصد)، پژوهش 52/3 (4/70 درصد) و درمان و کیفیت آن 54/4 (8/90 درصد) بود. به این ترتیب عامل اصلی که گروه می‏باشد از 9 حوزه مورد ارزشیابی 89/3 از 5 (88/77 درصد) را بدست آورد.
نتیجه‏گیری: در این بررسی گروه شنوایی‏شناسی در وضعیت مطلوب قرار دارد. در صورت توجه به نقاط قوت و ضعف و فرصت‏ها و تهدیدهای گروه به نظر می‏رسد بتوان این وضعیت را به بسیار مطلوب تبدیل نمود.

---

زمینه و هدف: افت شنوایی یکی از شایع‏ترین مشکلات سالخوردگان بشمار می‏آید. کاهش شنوایی می‏تواند منجر به افسردگی، انزوا و عملکرد ضعیف سالمندان به‏ویژه آنهایی شود که تحت ارزیابی و درمان کم‏شنوایی قرار نگرفته‏اند. این مطالعه با هدف غربالگری شنوایی و بررسی نیاز به سمعک در سالمندان صورت گرفت.
روش بررسی: این پژوهش مقطعی ـ تحلیلی روی 52 سالمند 51 تا 97 ساله مطابق با برنامۀ غربالگری شنوایی انجمن گفتار و شنوایی امریکا(1997) صورت گرفت تا شیوع اختلال شنوایی و نیاز به سمعک در آنها بررسی شود. به‏منظور بررسی ناتوانی شنیداری از خودارزیاب معلولیت شنوایی سالمندان ـ نسخه غربالگری استفاده شد.
یافته‏ها: نتایج مطالعه نشان داد که بالغ بر 86 درصد افراد مورد مطالعه دچار درجات مختلفی از کم شنوایی هستند. همبستگی معنی­داری بین میانگین آستانه‏های 5/0، 1و2 کیلوهرتز  26 در گوش بهتر و امتیاز پرسشنامه  10 مشاهده شد(p=0/011). براساس این دو معیار 2/21 درصد افراد نیاز به سمعک داشتند در حالی که فقط 18 درصد افراد نیازمند، این وسیله را در اختیار داشتند.
نتیجه‏گیری: یافته‏های این پژوهش حاکی از شیوع بالای کم‏شنوایی در سالمندان است. از این‏رو بررسی نیاز به سمعک در این جامعه رو به رشد امری ضروری به‏نظر می‏رسد. از بین معیارهای مختلف کاندیداتوری سمعک بیشترین همبستگی بین میانگین آستانه‏های 5/0، 1و2 کیلوهرتز  26 در گوش بهتر و امتیاز پرسشنامه  10 مشاهده شد. بنابراین مناسب‏ترین معیار برای کاندیداتوری سمعک استفاده توأم از این دو است.

---

زمینه و هدف: بیلی‏روبین بالای بدو تولد، یکی از مهم‏ترین عوامل آسیب‏رسان به دستگاه شنوایی است که در صورت عدم درمان مناسب می‏تواند به آسیب مغزی منجر گردد. در مطالعه حاضر، وضعیت شنوایی گروهی از کودکان با سابقۀ زردی شدید نوزادی با استفاده از آزمایش‏های الکتروآکوستیک و الکتروفیزیولوژیک شنوایی بررسی شد.
روش بررسی: این مطالعه روی 45 کودک با میانگین سنی 81/14±1/16 ماه و درجه­ی زردی mg/dl 17 و بالاتر صورت گرفت و آزمایش‏های گسیل‏های صوتی گذرای گوش، رفلکس صوتی، پاسخ شنوایی ساقه مغز و پاسخ برانگیخته پایدار شنوایی برای آنها انجام شد.
یافته‏ها: متوسط درجۀ زردی در کودکان mg/dl 95/8±37/29 بود که در 2/22 درصد موارد کمتر از mg/dl 20، در 4/24 درصد بین mg/dl 20 تا 30 و در 0/48 درصد موارد بالاتر از mg/dl 30 بود. 7/26 درصد کودکان بدون درمان، 4/44 درصد فتوتراپی و در 9/28 درصد آنها تعویض خون انجام شده بود. کمبود اکسیژن در 9/48 درصد موارد و تولد زودرس در 6/26 درصد کودکان مشاهده شد. گسیل‏های صوتی گذرای گوش در 1/71 درصد کودکان ثبت گردید و نتایج رفلکس صوتی، پاسخ شنوایی ساقه مغز و پاسخ برانگیخته پایدار شنوایی تنها در 1/11 درصد کودکان طبیعی بود. مشخصات نوروپاتی/ناهمزمانی شنوایی در 7/57 درصد کودکان مشاهده شد.
نتیجه‏گیری: انجام آزمایش‏های شنوایی حساس به منطقۀ آسیب در زردی، برای آگاهی از تأثیرات عملکردی و شدت اختلال، ضروری است. با توجه به فراوانی بالای نوروپاتی/ناهمزمانی شنوایی در نوزادان با بیلی‏روبین بالا، برای شناسایی آنها لازم است وضعیت شنوایی حداقل با دو آزمایش گسیل‏های صوتی گوش و پاسخ شنوایی ساقه مغز مورد بررسی قرار گیرد.

---

زمینه و هدف: بلوغ کامل پتانسیل‏های برانگیخته میان‏رس شنوایی در مقایسه با پاسخ‏های شنوایی ساقه مغز، در زمان طولانی‏تری رخ می‏دهد. این امر ثبت این امواج را در برخی از کودکان دچار مشکل می‏سازد.  مطالعۀ حاضر با هدف بررسی تأثیر سن بر میزان کشف و ثبت این امواج در بزرگسالان و کودکان  انجام شد.
روش بررسی: در این مطالعۀ مقطعی، 15 کودک 12-7 سال و 31 بزرگسال در محدودۀ سنی 50 -20 ساله  با شنوایی محیطی هنجار مورد بررسی قرار گرفتند. دامنه و زمان نهفتگی پتانسیل‏ها با استفاده از پروتکل‏های موجود ثبت و مقایسه شد. به‏علاوه برای بررسی دقیق‏تر تأثیر سن براین امواج، کودکان نیز به دو زیر گروه بزرگ‏تر و کوچک‏تر از10 سال تقسیم شدند. 
یافته‏ها: میانگین زمان نهفتگی موج Na در بزرگسالان(86/20میلی‏ثانیه) کمتر از کودکان (84/22میلی‏ثانیه) بود(p=0/0025). برعکس میانگین زمان نهفتگی موجNb  در بزرگسالان (93/44میلی‏ثانیه) بیشتر از کودکان (02/42 میلی‏ثانیه) بود (p=0/0001). به‏علاوه هیچ تفاوت معنی‏داری بین دامنه و زمان نهفتگی امواج پتانسیل‏های بین دو زیر گروه کودکان وجود نداشت، فقط میزان تغییرپذیری نتایج در گروه کمتر  از 10 سال بیشتر بود.
نتیجه‏گیری: پتانسیل‏های برانگیخته میان‏رس شنوایی در افراد بزرگ‏تر از 7 سال از ثبات مطلوبی برخوردارند. لیکن بین ویژگی‏های این امواج در کودکان و بزرگسالان تفاوت وجود دارد، به‏طوریکه بلوغ کامل این امواج تا فراتر از دهه اول زندگی ادامه پیدا می‏کند، ازآنجائی که این  پتانسیل‏ها در تمام کودکان مورد مطالعه ثبت گردید، استفاده از این آزمون برای بررسی کودکان توصیه می شود.

---

زمینه و هدف: اشکال در دریافت و تلفیق ورودی‏های حسی به‏خصوص حس شنوایی از بارزترین مشکلات کودکان مبتلا به اتیسم می‏باشد. ساقه مغز در دریافت، کدبندی و تلفیق حس شنوایی نقش کلیدی دارد. با استفاده از پاسخ شنوایی ساقه مغز می‏توان عملکرد بخش شنوایی ساقه مغز را مورد بررسی قرار داد. بنابراین هدف از پژوهش حاضر، بررسی ویژگی‏های پاسخ شنوایی ساقه مغز در کودکان مبتلا به اتیسم در مقایسه با کودکان هنجار می‏باشد.
روش بررسی: این مطالعۀ مورد ـ شاهدی روی 30 کودک (58 گوش) مبتلا به اتیسم و 30 کودک (57 گوش) هنجار 12-6 ساله انجام شد. کودکان مبتلا به اتیسم با استفاده از پرسش‏نامه اصلاح‏شده مصاحبه تشخیصی اتیسم به دو زیرگروه خفیف و شدید تقسیم شدند. پاسخ‏های شنوایی ساقه مغز با استفاده از محرک کلیک در گروه‏های مورد و شاهد ثبت و مقایسه شد.
یافته‏ها: میانگین زمان نهفتگی امواج  III، V، I-III و I-V بین دو گروه هنجار و اوتیسم تفاوت معنی‏داری داشت (p<0/05). با مقایسه نتایج دو زیرگروه اتیسم با گروه هنجار مشاهده شد که در واقع زمان نهفتگی امواج در زیرگروه اتیسم شدید نسبت به گروه هنجار و زیرگروه اتیسم خفیف به صورت معنی‏داری افزایش یافته بود (p<0/05) و دو گروه دیگر تفاوتی نداشتند.
نتیجه‏گیری: افزایش زمان نهفتگی امواج در گروه مبتلا به اتیسم شدید، نشان‏دهندۀ درگیری سطوح پایین ساقه مغز می‏باشد. احتمالاً درگیری ساقه مغز سبب تشدید علائم اوتیسم در کودکان می‏گردد. از این رو، پیشنهاد می‏شود ارزیابی عملکرد ساقه مغز با استفاده از پاسخ‏های شنوایی در مجموعه آزمون‏های تشخیصی اتیسم گنجانده شود.

---

زمینه و هدف: ارزیابی مهارت‏های پردازش شنوایی مرکزی نیازمند آزمایش‏های رفتاری مختلفی در قالب یک مجموعه آزمون است. آزمایش‏های گفتاری معدودی برای اثبات اختلال پردازش شنوایی مرکزی در کودکان فارسی زبان وجود دارد. این مطالعه با هدف طراحی و ساخت آزمایش دایکوتیک با ساختار کلمات تک‏هجایی مناسب ارزیابی پردازش شنوایی مرکزی کودکان فارسی زبان و گزارش نتایج مقدماتی آن در کودکان هنجار انجام شد.
روش بررسی: آزمایش کلمات رقابتی فارسی با استفاده از فراوان‏ترین کلمات موجود در کتاب داستان کودکان که در تحقیقات قبلی گزارش شده بود، ساخته شد. آزمایش روی 45 کودک 11-5 ساله هنجار (39 نفر راست دست و 6 نفر چپ دست) که هیچ‏گونه مشکل بارز شنوایی، گفتار، زبان و یادگیری نداشتند در سطح راحتی بلندی اجرا شد. هر دو تکلیف گوش دادن آزاد (28 نفر) و جهت‏مند (17 نفر) بررسی گردید.
یافته‏ها: نتایج نشان می‏دهد که در گوش دادن جهت‏مند، گوش پیش‏نشان شده در مقایسه با گوش مقابل به طور معنی‏داری عملکرد بهتری دارد. برتری گوش راست در حالت بازگویی/پاسخ‏دهی آزاد مشهود است. متوسط عملکرد کودکان در بازگویی/پاسخ‏دهی جهت‏مند به طور معنی‏داری بهتر از بازگویی/پاسخ‏دهی آزاد بوده و  میانگین امتیاز خام کودکان مورد آزمایش با سن افزایش می‏یابد.
نتیجه‏گیری: آزمایش کلمات رقابتی فارسی به عنوان یک آزمایش دایکوتیک می‏تواند مشخصات اصلی گوش دادن دایکوتیک و تأثیر رسش سامانه شنوایی مرکزی بر آن، در کودکان هنجار را نشان دهد.

---

زمینه و هدف: پاسخ‏های پایدار شنوایی آزمون نوینی در مجموعه آزمون‏های شنوایی است. معمولاً برای انجام این آزمون، از فرکانس مدولاسیون  80 هرتز استفاده می‌شود. در این پژوهش، آزمون پاسخ‏های پایدار شنوایی در فرکانس مدولاسیون 40 و 80 هرتز، در افراد بزرگسال مورد بررسی قرار گرفت و نتایج حاصل از آستانه‏یابی در آنها مقایسه شد.
روش بررسی: آزمون پاسخ‏های پایدار شنوایی و آستانه‏های تن خالص روی 30 فرد بزرگسال و در مجموع 60 گوش انجام شد و نتاج آنها در سه گروه شنوایی هنجار، کم‏شنوایی حسی ـ عصبی ملایم و متوسط طبقه‏بندی شد.
یافته‏ها: در هر سه گروه، آستانه‏های پاسخ‏های پایدار شنوایی40 هرتز به آستانه رفتاری نزدیک‏تر بود(p<0/05) و با افزایش میزان کم‏شنوایی، تفاوت بین آستانه رفتاری و پاسخ‏های پایدار شنوایی کمتر می‌شد. میزان همبستگی نیز در  پاسخ‏های پایدار شنوایی  40 هرتز بیشتر بود(p<0/05).
نتیجه‏گیری: در افراد بزرگسال در حالت بیداری، آستانه‏های فرکانس مدولاسیون 40 هرتز به آستانه رفتاری نزدیک‏تر است و آستانه‏گیری در این فرکانس مدولاسیون نتایج بهتری نسبت به 80 هرتز را در پی دارد.

---

زمینه و هدف: بلوک شدن گیرندۀ آدنوزین توسط کافئین در دستگاه عصبی مرکزی سبب افزایش سطح نوروترنسمیترهایی نظیر گلوتامات می‏شود. با توجه به وجود گیرنده آدنوزین در تمام مناطق مغز از جمله مسیر شنوایی مرکزی به‏نظر می‏رسد کافئین بتواند با اثر بر این گیرنده‏ها سبب تغییراتی در نقل و انتقالات عصبی در این مسیر شود. بنابراین هدف مطالعه حاضر بررسی اثر کافئین بر زمان نهفتگی و دامنه پاسخ‏های شنوایی ساقه مغز می‏باشد.
روش بررسی: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی بود. افراد مورد مطالعه شامل 43 نفر دانشجویان هنجار مرد 25-18 سال بودند. به هر یک از آنها صفر، دو و سه میلی‏گرم به‏ازای هر کیلو گرم وزن بدن، کافئین طی سه جلسه متفاوت داده شد. پاسخ‏های شنوایی ساقه مغز قبل و 30 دقیقه پس از مصرف کافئین ثبت شد. نتایج به منظور بررسی اثر کافئین بر ویژگی‏های پاسخ‏های شنوایی ساقه مغز بوسیله آزمون فریدمن و ویلکاکسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‏ها: زمان نهفتگی امواج III ، V و I-V پس از مصرف دوزهای دو و سه میلی‏گرم به‏ازای هرکیلوگرم وزن بدن و زمان نهفتگی موج I پس از مصرف سه میلی­گرم نسبت به گروه کنترل کاهش معنی‏داری نشان داد(p<0/01).
نتیجه‏گیری: افزایش سطح گلوتامات در اثر بلوک شدن گیرنده آدنوزین سبب تغییراتی در سرعت انتقال عصبی در مسیر شنوایی مرکزی می‏شود.

---

زمینه و هدف: نقاطی از حلزون که سلول‏های موئی داخلی و یا فیبرهای عصبی آن غیرفعال شده‏اند را منطقه مرده می‏نامند. هدف از انجام این مطالعه شناسایی مناطق مرده حلزونی در کودکان مبتلا به کم شنوایی حسی عصبی متوسط تا عمیق با استفاده از آزمون نویز یکسان‏ساز آستانه‏ها بود.
روش بررسی: در این مطالعه مقطعی، آزمون نویز یکسان‏ساز آستانه‏ها با استفاده از تمامی فرکانس‏های موجود در لوح فشرده آزمون، روی 30 کودک در محدودۀ سنی 5 الی 14 سال (میانگین 8/2 ± 5/8 سال) انجام شد.
یافته‏ها: در 3/58 درصد از مجموع گوش‏ها، در حداقل یک فرکانس آزمایشی معیار مثبت در تشخیص منطقه مرده به دست آمد. طبقه­بندی بر اساس فرکانس‏های ارزیابی شده نشان داد در 20 درصد فرکانس‏ها معیار مثبت کسب شده است. در 24 درصد نتایج غیرقطعی و در 56 درصد نیز هیچ منطقه مرده‏ای مشاهده نشد. بین نسبت سیگنال به نویز در سطح آستانه فرکانس‏های فاقد منطقه مرده و فرکانس‏های دارای آن اختلاف معنی‏داری مشاهده گردید و اختلاف میانگین آستانه‏های مطلق بین دو گروه نیز در فرکانس‏های 1000 هرتز و پایین‏تر معنی‏دار بود(p<0/05).
نتیجه‏گیری: نتایج این مطالعه نشان داد فراوانی مناطق مرده در کودکان دچار کم شنوایی حسی عصبی، خصوصاً هنگامی که آستانه فرکانس آزمایشی از 70 دسی‏بل فراتر رود، افزایش می‏یابد.