---

اولتراسیون تشخیصی تکنیک سودمندی است که شنوایی شناس بر اساس آموزش های لازمه می تواند آن را به کار بگیرد. اگرچه موانع زیادی در رابطه با اندازه پروب و وضوح تصاویر حاصله وجود دارد ، ولی به کمک آن می توان اطلاعاتی را کسب نمود که با استفاده از سایر روش ها غیر قابل ابتیاع است. توانایی تصویر سازی همزمان real time در روش های A و B، این دو شیوه را به وسایل سودمندی در زمینه مطالعه تغییرات ساختارهای گوش مبدل ساخته است. ارزیابی اولتراسیون در ارزیابی بیماران مبتلا به Dizziness به صورت بالقوه روش مفیدی است که می‏توان از آن در کنار سایر آزمون های سیستم دهلیزی استفاده نمود.

---

اولتراسیون تشخیصی تکنیک سودمندی است که شنوایی شناس بر اساس آموزش های لازمه می تواند آن را به کار بگیرد. اگرچه موانع زیادی در رابطه با اندازه پروب و وضوح تصاویر حاصله وجود دارد ، ولی به کمک آن می توان اطلاعاتی را کسب نمود که با استفاده از سایر روش ها غیر قابل ابتیاع است. توانایی تصویر سازی همزمان real time در روش های A و B، این دو شیوه را به وسایل سودمندی در زمینه مطالعه تغییرات ساختارهای گوش مبدل ساخته است. ارزیابی اولتراسیون در ارزیابی بیماران مبتلا به  Dizzinessبه صورت بالقوه روش مفیدی است که می‏توان از آن در کنار سایر آزمون های سیستم دهلیزی استفاده نمود.

---

تاثیر عملکرد شنوایی در کسب مهارتهای ارتباطی، به ویژه گفتار و زبان، بر همه آشکار است، به همین خاطر، بیشتر کوششها در ادیومتری رفتاری، بر روی بهبود و اصلاح روشهای ارزیابی نوزادان متمرکز گشته است. به عنوان نمونه ای از این روشها، می توان از متد پیشنهادی داوتز و نورترن (Downs & Northern) و Crib - O- Gram نام برد. طی سالهای متمادی، پیشرفتهای قابل ملاحظه ای در اندازه گیری حساسیت شنوایی اطفال صورت گرفته است" روشهایی چون ادیومتری مشاهده رفتاری VROCA, TROCA, VRA, (BOA) و ادیومتری بازی گونه از آن جمله می باشند" در مورد کاربرد تکنیک BOA در کودکان عقب مانده ذهنی نیز تحقیقاتی صورت گرفته است، که موفقیت این متد را در تخمین حساسیت شنوایی این افراد به اثبات می رساند" سایر روشها، که جهت تقویت پاسخهای طفل، از پاداش استفاده می کنند نیز توسط پژوهشهای مربوطه مورد تاکید قرار گرفته اند"همچنین بررسی روند تکامل شنیداری در اطفال، از طریق مقایسه نتایجی که از تحقیقات مربوط به تمایز فرکانس و شدت (توسط آزمون Luescher) ، تغییرات حاصل در فرکانس رزوتانس گوش خارجی و همچنین سطوح LDL (Loudness Discomfortable Level) کسب شده ، صورت می گیرد.

---

مبحث حاضر به بررسی تکامل آزمونهای شنوایی از ابتدا تا به امروز می پردازد. بر طبق نظر اُلسن1)آگاهی از تاریخچه آزمونهای شنوایی یک موضوع پیش پا افتاده نیست بلکه، یک ادیولوژیست باید نسبت به آن آگاهی کامل داشته و خود را در جریان پیشرفت آن قرار دهد، تا بدین وسیله معلومات و مهارت کافی برای کاربرد و استفاده از تکنولوژی پیشرفته امروز را به دست آورد.قدیمی ترین تاریخچه ای که در این مبحث عنوان می گردد مربوط به اوائل قرن شانزدهم می باشد ولی باید توجه داشت که قبل از این تاریخ نیز در زمینه صوت، شنوایی و موضوعات وابسته به آن مطالعاتی صورت گرفته است که نباید ذکر نقش محققین مربوطه را نادیده انگاشت.

---

در این مقاله سعی شده است مشکلات شنیداری کودکان که به نارساخوانی مبتلا هستند بررسی گردد. در بیماران مبتلا به نارساخوانی علاوه بر مشکلاتی چون تاخیر در خواندن، حافظه، درک دیداری، درک فضایی و اختلالات شنیداری نیز وجود دارد. تحقیقات در این زمینه ادامه دارد و هنوز نتایج محتوم در مورد سبب شناسی نارساخوانی به دست نیامده است. مقاله حاضر کوششی است در جهت طرح آن مشکل از دیدگاه ادیولوژی. Dyslexia یا نارساخوانی زیر گروهی از اختلالات یادگیری است. کودک نارساخوان علیرغم هوش طبیعی، در یادگیری خواندن و نوشتن مشکل دارد. این کودکان که بعضی از آنها هوش سرشاری نیز دارند، تا قبل از رفتن به مدرسه، کودکانی طبیعی به نظر می رسند. اما با رفتن به مدرسه مشکلات آنها آغاز می شود. آموزگار کودک از ناتوانی او در امر یادگیری، بخصوص یادگیری خواندن و نوشتن شکایت می کند و گاه به غلط این کودکان در زمره افراد عقب مانده ذهنی قلمداد شده و به مراکز آموزش عقب ماندگان ذهنی معرفی می شوند. گاه سرخوردگی در مدرسه و خانه به مشکلات درسی کودک اضافه شده و کودک درمانده و مضطرب، دچار اختلالات عاطفی می شود. گفته می شود نارساخوانی بر اثر نقص در توانایی های شناختی اصلی مغز بروز می کند. و آن انواعی از Minimal brain dysfunction می دانند. این کودکان مشکلاتی در زمینه حافظه، درک شنیداری، درک دیداری، درک فضایی، تشخیص کلمات و ... دارند. 2 تا 5% دانش آموزان، مبتلا به نارساخوانی هستند در جمعیت های بزرگتر که این تحقیق صورت نگرفته ممکن است این آمار بیشتر شود. تشخیص زودرس نارساخوانی حایز اهمیت است زیرا در این صورت سرویس های توانبخشی لازم چون روان درمانی تکنیک های نوشتاری، مشورت های خواندن به آنها ارائه شده و آنها قابلیت های خود را باز می یابند. مشخصات نارساخوانی به اختصار عبارتند از: 1) این عارضه در پسرها شایعتر از دخترهاست در بعضی منابع این نسبت سه به یک ذکر شده است. 2) این کودکان واجد هوش طبیعی یا گاه بالاتر از حد طبیعی هستند. 3) کودک تمایل به معکوس نوشتن سمبل های نوشتاری و عکس نوشتن کلمات دارد. 4) خواندن از جهت مخالف. 5) نوشتن آینه ای. 6) عدم توانایی استفاده صحیح از حروف اضافه. 7) تاخیر در زمان یادگیری گفتن وقت و زمان. 8) اشکال در درک فضایی و نقاشی آنها با عدم آگاهی همراه است. 8) اشکالات شنیداری. 9) این کودکان در بکار بردن کلمات جهت صحیح صحبت کردن اشکال دارند. 10) کودک تمایل دارد گفتار را آهسته، شمرده، درهم و برهم و مردد ادا کند.

---

بررسی حاضر با هدف ساخت و ارزشیابی فهرست های 25 واژه ای تک هجایی متوازن واجی همراه پاسخ بسته جهت آزمون بازشناسی گفتار کودکان 4 تا 6 ساله فارسی زبان در دو مرحله انجام شده است. مرحله نخست ساخت آزمون و مرحله دوم ارزشیابی آن است. در مرحله اول جهت طراحی آزمون معیارهای واتسن (1957) مد نظر قرار گرفت و چهار فهرست 25 واژه ای از واژه های تک هجایی ساخته شد. این فهرست ها از نظر واجی متوازن و دارای پاسخ سه گزینه ای به شکل تصویر بودند و در یکی از استودیوهای سیمای جمهوری اسلامی ایران روی نوار مغناطیسی ضبط شدند. در مرحله ارزشیابی، آزمون روی 33 کودک طبیعی که به طور تصادفی از مهد کودک های شهر تهران انتخاب شده بودند، اجرا گردید. براساس نتایج بدست آمده، آزمون ساخته شده در این مطالعه پایا و از نظر توازن واجی و همسانی فهرست ها به لحاظ دشواری معنای واژه ها معتبر است. اعتبار این آزمون از نظر آشنا بودن واژه ها به دلیل رعایت توازن واجی، عدم دسترسی به گنجینه واژه های حقیقی کودکان 4 تا 6 ساله، لزوم تصویر پذیری واژه ها و وجود دو واژه تصویر پذیر مشابه دیگر در واژگان این کودکان اندکی کاهش نشان می دهد. برای رفع این مشکل از شیوه نشان دادن تصاویر به کودک پیش از شروع آزمون استفاده می شود.

---

در این مقاله سعی شده با بهره گیری از ویژگی منحنی های ترسیمی آزمون ABLB، فرمول هایی جهت تفسیر نتایج آن پیشنهاد گردد. سطوح موازنه آخرین مرحله آزمون (برحسب dBHL) و آستانه های دو گوش متغیرهای فرمول می باشد. روند را بدین صورت است: در ابتدا مقادیر حاصله در یک فرمول قرار داده می شد تا نوع شیب منحنی بدست آید، چنانچه شیب منحنی به سوی نتایج مختلف رکروتمنت (رکروتمنت جزیی، کامل و بیش از حد) منتهی شود از فرمول دوم (نسبت اعداد آخرین مرحله آزمون) برای تعیین نوع رکروتمنت استفاده می گردد. قابل ذکر است در تعیین دقیق نتیجه آزمون ABLB باید از تغییرات 10dB± به عنوان خطای آزمون در تفسیر بهره جست. لذا نتیجه کامل فرمول های مذکور ا ز دخالت این عامل مستثنی نبوده بلکه با استفاده از آن ارائه شده اند. در مرحله بعد سعی شده به کمک این روش زمان انجام آزمون که شاید معضلی برای بکارگیری باشد، کوتاه گردد. بدین منظور انجام آزمون تنها موازنه بلندی در مرحله آخر را شامل شده و به کمک فرمول های مذکور نتایج بدست می آید. در پایان به منظور بررسی کارآیی آنها نتایج حاصل از این روش با روش ترسیمی مقایسه شده است.

---

توانبخشی ناشنوایان را مباحث مهمی است که قرن ها نظر متفکران و محققین را جلب کرده و در این مسیر دیدگاه های بسیار متفاوتی پا به عرصه وجود نهاده است. به موازات سیر صعودی در توانبخشی ناشنوایان، آزمون های الکتروفیزیولوژک در حال شکل گیری و رشد بوده و نظر پاره ای از محققین، استفاده از آزمون های مذکور در این روند بوده است. اگر ابتدایی ترین گام در توانبخشی را تجویز کمک شنوایی مناسب بدانیم، سمعک به عنوان رایج ترین ابزار کمک شنوایی می بایستی با استفاده از اطلاعات خاص به همراه ارزیابی روی گوش تحویل بیمار گردد. بتدریج تفکر استفاده از آزمون های الکتروفیزیولوژیک، در تجویز سمعک قوت بیشتری یافت و در نهایت با توجه به تحولاتی که تاکنون شاهد آن بوده ایم، می توان گفت آزمون های الکتروفیزیولوژیک به دو طریق غیر مستقیم و مستقیم در ارزیابی سمعک دخالت دارند. در حالت غیر مستقیم، از این آزمون ها در ارزیابی شنوایی ناشنوایان یا کم شنوایان و به ویژه کودکان و نوزادان استفاده شده، با توجه به پاسخ های بدست آمده کمک شنوایی مناسب تجویز می شود . در شیوه مستقیم با استفاده از سمعک و کاربرد آزمون های الکتروفیزیولوژیک ثبت پاسخ مناسب در دستور کار قرار گرفته است. در این باب استفاده از سمعک و ثبت ABR و ردیابی موج V به عنوان پایدار ترین پاسخ این مجموعه، از مواردی است که تحت آزمون های متفاوت نظیر ALR و AMLR و ABR و OAE و EcochG و P300 قرار گرفته و البته موارد ضعف این روش مانع از ادامه آن بدین شیوه گردیده است. لیکن تحقیقات در این باب ادامه دارد. رویکردهای آینده این روش می تواند ثبت پاسخ های الکتروفیزیولوژیکی باشد که با محرکات گفتاری بدست می آید، در حالی که از سمعک جهت ثبت این پاسخ ها استفاده گردیده است.

---

به منظور بررسی توانایی تشخیص گفتار در حضور نویز، آزمون تشخیص گفتار در حضور نویز در گروهی از کودکان دبستانی مبتلا به اوتیت میانی همراه با افیوژن در سه نسبت سیگنال به نویز 5+، 0 و 5- دسی بل مورد مطالعه قرار گرفت. در این بررسی 60 دختر و پسر دبستانی مبتلا به اوتیت میانی همراه با افیوژن (گروه مورد) و 30 دختر و پسر دبستانی دارای شنوایی هنجار (گروه شاهد) در محدوده سنی 9-7 سال شرکت داشتند (جمعا 180 گوش). متوسط سنی در گروه مورد 8.05 سال و در گروه شاهد 8.25 سال بود. برای کودکان هر دو گروه مورد و شاهد، آزمون تشخیص گفتار در سکوت و در حضرت نویز در سه نسبت سیگنال به نویز انجام شد. نویز مورد استفاده، نویز گفتاری بود که به صورت همان طرفی ارائه شد. نتایج بدست آمده وجود تفاوت معنادار میان کودکان گروه مورد و گروه شاهد را در هر سه نسبت سیگنال به نویز، نشان داد.

---

هدف: ساخت آزمونی برای اندزاه گیری آستانه شنوایی کودکان 2 تا 5 ساله که دارای دقت لازم در اندازه گیری آستانه شنوایی خالص باشد
روش پژوهش: توصیفی ـ تحلیلی مکان: بیمارستان پارس تهران ویژگی های گروه مورد پژوهش: 45 کودک 5-2 سال (22 دختر، 23 پسر زمان پژوهش : سال تحصیلی 1378-1377
اصلی ترین یافته ها:ساخت آزمون ¹ FNST و بررسی مقایسه ای نتایج حاصله با ² PTA چنین نتیجه می دهد که:1) محدوده سنی 3-2 سال: در این محدوده سنی دقت آزمون PTA (7/86%) از آزمون FNST (66%) بیشتر است.2) محدوده سنی 5-3 سال: ویژگی و خطای مثبت آزمون FNST و PTA کاملاً مشابه هم می باشد، ولی به خاطر اینکه امکان خطای مثبت کاذب در روش پاسخ دهی آزمون PTA از FNST بیشتر است، در این محدوده سنی دقت آزمون FNST از آزمون PTA بیشتر می باشد.ارزیابی زمان انجام آزمون FNST و PTA اختلاف معنی داری را نشان نمی دهد. همین طور بررسی شکل منحنی ادیومتریک دو آزمون FNST و PTA شباهت کلی را نمایان می سازد.

---

این مورد در طبقه‏بندی نورولوژیک جای می‏گیرد. بیمار کودکی است که در وضعیت تحصیلی‏اش به‏عنوان فرد مبتلا به ناتوانی یادگیری مطرح شده است. وی، اولین بار قبل از سیزده سالگی برای ارزیابی اختلال در پردازش شنوایی مرکزی (CAPD) ارجاع داده شده بود.مادر با گذشت زمان متوجه مشکلات عدیدۀ شنوایی فرزندش شده بود و به همین جهت انجام آزمایش مربوط به توانایی‏های پردازش مرکزی شنوایی ضروری به نظر می‏رسید. کودک در شنیدن در حضور نویز و مسیر گفتاری دچار مشکل است و اغلب از اطرافیان می‏خواهد آنچه را گفته‏اند تکرار کنند. در مکان‏یابی صدا نیز بدون مشکل نیست. هیچ‏گونه اختلال تعادلی ندارد. کودک در مدرسه پیشرفت خوبی داشت و تنها مشکل وی در خواندن بود زیرا سطح خواندن او حدود یک پایه، پایین‏تر از حد انتظار بود. قوای هوشی کلی وی در حد هنجار بود.

---

هدف: در میان اختلالات عصبی بالغین، بیماری های عروقی مغز از شایعترین و مهمترین بیماری ها محسوب می شوند. با توجه به توزیع عروقی مغز، یکی از اختلالات مهم ناشی از این بیماری ها، اختلال ناشی از آسیب به سیستم عصبی مرکزی شنوایی است که ممکن است به طور مستقیم یا غیر مستقیم تحت تاثیر قرار گیرد. لذا در این پژوهش با استفاده از یک آزمون مرکزی دایکوتیک بنام آزمون جملات رقابتی به بررسی بخشی از عملکرد سیستم مرکز شنوایی در این بیماران پرداختیم.
مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی-تحلیلی بر روی 30 فرد سالم و 40 فرد مبتلا به سکته مغزی (30 بیمار با سی تی اسکن غیر طبیعی و 10 بیمار با سی تی اسکن طبیعی) در رده سنی 70-50 سال، بدون هیچ گونه شکایتی از عملکرد شنوایی که از تاریخ 1379/4/30 لغایت 1381/6/1 به بیمارستان لقمان حکیم مراجعه کرده اند، انجام گردیده است.
یافته ها: میزان امتیاز آزمون جملات رقابتی در افراد سالم 70-50 ساله در محدوده طبیعی (100-80%) قرار داشته و در بیماران مبتلا به سکته مغزی کاهش امتیاز مشاهده می گردد. با توجه به تجزیه و تحلیل های آماری اختلاف معناداری بین امتیاز آزمون جملات رقابتی در هر دو گوش بیماران مبتلا به سکته مغزی (سی تی اسکن طبیعی/سی تی اسکن غیر طبیعی) با هر دو گوش افراد سالم مشاهده گردید، که می تواند نشانه ضایعه عملکردی در سیستم مرکزی شنوایی این بیماران باشد.
بحث و نتیجه گیری: آزمون جملات رقابتی می تواند آزمون مناسبی در مجموعه آزمون های بررسی کننده عملکرد سیستم مرکزی شنوایی بیماران مبتلا به سکته مغزی باشد.

---

هدف: ارزیابی ادیولوژیک شیرخواران و کودکان مبتلا به بیماری مننژیت در مرحله حاد و در هنکام بهبودی از بیماری مننژیت ، به کمک آزمون های EOAE , ABR و آزمون های رفتاری شنوایی
مواد و روشها : تعداد نمونه های مورد مطالعه در این پژوهش ‌شامل 40 نوزاد و کودک در محدوده سنی بدو تولد تا 12 سال بودند. تمامی بیماران فوق در 72-24 ساعت پس از تشخیص قطعی ابتلاء به بیماری مننژیت ، از نظر وضعیت شنوایی به کمک آزمون ABR (باهدف ردیابی آستانه شنوایی) مورد بررسی قرار می‌گرفتند که در 24 ساعت قبل از ترخیص از بیمارستان نیز مجدداً آزمون تکرار می‌شد. همچنین در 14-7 روز پس از بهبودی و ترخیص بیماران از بیمارستان ، تمام 40 بیمار مورد مطالعه تحت آزمون های رفتاری شنوایی و آزمونهای EOAE قرار گرفتند تا علاوه بر تایید نتایج آزمون ABR ، عملکرد حلزون شنوایی نیز مورد بررسی قرار گیرد.
نتایج: براساس نتایج آزمایش ABR در ابتدای مرحله حاد بیماری ، از 40 بیمار مورد مطالعه ، 4 بیمار (10 درصد) مبتلا به کاهش شنوایی حسی ـ عصبی (SNHL)3 شدید تا عمیق دوطرفه و 1 بیمار (5/2 درصد) مبتلابه SNHL شدید تا عمیق یکطرفه شده بودند. در 35 بیمار دیگر (5/87 درصد) عملکرد شنوایی کاملاً هنجار ملاحظه شد. نتایج فوق در آزمایش ABR در مرحله دوم ، که در 24 ساعت قبل از ترخیص بیماران از بیمارستان صورت می‌پذیرفت و همچنین در آزمون های رفتاری شنوایی که در 14-7 روز پس از ترخیص از بیمارستان انجام می‌شد ، مجدداً ملاحظه شد (اصل کراس ـ چک). درخصوص آزمون ‌EOAE در 35 بیمار باشنوایی هنجار براساس آزمون ABR ، عملکرد حلزون شنوایی نیز هنجار بود.از 5 بیمار مبتلا به SNHL در 3 بیمار عملکرد ناهنجار حلزون شنوایی و در 2 بیمار عملکرد هنجار حلزون شنوایی ملاحظه شد.
 بحث: آسیب شنوایی ناشی از ابتلاء به بیماری مننژیت ، درصورت رخداد ، در مرحله حاد بیماری قابل نمایان بوده که در پژوهش حاضر 5/12 درصد از جمعیت مورد مطالعه را متأثر نموده است. همچنین می‌توان عنوان نمود که در بیماری مننژیت علاوه بر احتمال آسیب به عصب شنوایی (و احتمالاً مسیر ساقه مغزی شنوایی ), آسیب به حلزون شنوایی نیز (در حضور و یا عدم حضور آسیب به مراکز عصبی شنوایی) محتمل است.

---

زمینه و هدف: نوروپاتی شنوایی با استفاده از پاسخهای ناهنجار شنوایی و حفظ گسیل‏های صوتی گوش و پتانسیل‏های میکروفنی حلزون قابل تشخیص است. مطالعه حاضر با هدف بررسی یافته های مربوط به پتانسیل‏ها ی برانگیخته شنوایی و سایر آزمونهای تشخیصی روی شش بیمار مشکوک به نوروپاتی شنوایی که دچار مشکل در تمایز گفتار بودند، صورت گرفته است.
روش بررسی: در مطالعه مقطعی حاضر، شش بیمار مشکوک به نوروپاتی شنوایی در سنین مختلف مورد ارزیابی‏های کامل ادیولوژیک و الکتروفیزیولوژیک قرار گرفتند. آزمونهای مرسوم ادیومتریک شامل ادیومتری تن خالص، ارزیابی تمایز گفتار و ادیومتری ایمیتانس به همراه الکتروکوکلئوگرافی، گسیلهای صوتی گوش، ادیومتری پاسخهای برانگیخته زودرس، میان رس و دیررس شنوایی در تمامی افراد مورد مطالعه انجام شد.
یافته‏ ها: نتایج حاصل از آزمونهای ادیومتری رفتاری، کم‏شنوایی متوسط تا عمیق را در آستانه‏های شنوایی با تن خالص نشان داد. امتیازات تمایز گفتار این بیماران بسیار ضعیف بود و با آستانه های تن خالص آنها همخوانی نداشت. تمامی افراد مورد مطالعه دارای تمپانوگرام هنجار بودند ولی رفلکس آکوستیک آنها نا هنجار بود. پتانسیل‏های میکروفنی حلزونی همراه با دامنه گسیلهای صوتی گوش در محدوده هنجار بودند ولی مهار دگرسویی گسیلهای صوتی گوش وجود نداشت. پاسخ‏های برانگیخته شنوایی ساقه مغز بطور دو طرفه در تمامی بیماران مورد مطالعه ناهنجار بود یا وجود نداشت. در کلیه افراد مورد مطالعه پاسخ‏های میان رس شنوایی تمایز داده نشد. ولی پاسخ های شنوایی دیررس در چهار بیمار ثبت شد.
نتیجه‏ گیری: هر شش بیمار مورد بررسی در این مطالعه، نمونه هایی از نوروپاتی شنوایی می‌باشند. در این بررسی، پاسخ‏های دیررس شنوایی علیرغم ورودی ناهنجار از مراکز پائین تر سیستم شنوایی مرکزی حفظ شده‌اند که بیان کننده تفاوتهای موجود در پتانسیل های برانگیخته شنوایی مرتبط با همزمانی عصبی مورد نیاز می‌باشند . این یافته‏ها بیان می‌کند که قشر شنوایی مغز می‌تواند در تنظیم ارائه سیگنال های معیوب در مراحل ابتدایی در طول مسیرهای شنوایی نقش داشته باشند.

---

زمینه و هدف: اجرای آزمون های پردازش مرکزی شنوایی، به دلیل فراوانی مشکلاتی که ممکن است پردازش مرکزی شنوایی را دچار اختلال نماید، ضروری است. آزمون های رفتاری از جمله آزمون شناسایی جملات ساختگی، به دلیل محدودیت های آزمون‏های الکتروفیزیولوژیک و به دلیل ساختار خود آزمون که سبب تحریک ساقه و قشر مغز می‏شود، از جایگاه ویژه ای برخوردار است. هدف این بررسی، ساخت آزمون به زبان فارسی و ارزشیابی مقدماتی آن است.
روش بررسی: نخست، آزمون جملات ساختگی به زبان فارسی تهیه شد، سپس روی لوح فشرده ضبط شد، پس از آن روی 60 نفر از افراد دارای شنوایی هنجار 35-20 ساله مراجعه کننده به دانشکده علوم توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی ایران بمدت سه ماه مورد بررسی قرار گرفتند.
یافته‏ها: بین مقادیر امتیازات کسب شده در آزمون طراحی شده به زبان فارسی با مقادیر امتیازات نمونه انگلیسی آزمون تفاوت معنی داری مشاهده نشد. همچنین، مقایسه‏ی امتیازات آزمون بین زنان و مردان نیز تفاوت معنی داری را نشان نداد.
نتیجه گیری: بر اساس نتایج بدست آمده از این پژوهش،  این آزمون با آزمون انگلیسی شباهت دارد و می تواند در ارزیابی پردازش شنوایی مرکزی مورد استفاده قرار گیرد.

---

زمینه و هدف: شواهدی وجود دارند که نشان می‏دهند بین لکنت و اختلالات پردازش شنوایی نوعی ارتباط وجود دارد و هرگونه اختلال در عملکرد شنوایی مرکزی دست کم می‏تواند یکی از علل به وجود آمدن ناروانی گفتار باشد. حتی با استفاده از روش‏های تصویربرداری تشدید مغناطیسی و دیگر آزمونهای الکتروفیزیولوژیک تا کنون هیچ گونه پاسخ قطعی در این مورد ارائه نشده است. در این پژوهش با استفاده از آزمون اختلاف سطح پوشش و آزمون شناسایی جملات ساختگی به بررسی و مقایسه عملکرد شنوایی مرکزی افراد لکنتی و گروه هنجار پرداخته شده است.
روش بررسی: این پژوهش به روش تحلیلی- مقطعی روی 15 فرد لکنتی و 15 فرد هنجار مرد با محدوده سنی16تا40 سال با میانگین سنی 78/26 انجام شد. آزمون اختلاف سطح پوشش و آزمون شناسایی جملات ساختگی با پیام رقابتی همانسویی و دگرسویی در هر دو گروه مورد ارزیابی و مقایسه قرارگرفت.
یافته‏ها: یافته‏های بدست آمده کاهش میانگین اختلاف سطح پوشش در افراد لکنتی در مقایسه با افراد گروه کنترل را نشان داد ولی تفاوت از لحاظ آماری معنی‏دار نبود. در آزمون شناسایی جملات ساختگی تنها با پیام رقابتی همانسویی در سطوح 20- و 10- دسی‏بل تفاوت معنی‏دار در گوش راست افراد لکنتی مشاهده گردید.
نتیجه‏گیری: یافته‏های این پژوهش با سایر پژوهش‏های مشابه مطابقت دارد و الگوی یافته‏ها احتمالاً به اختلال عملکردی جزئی در ساقه مغز برخی افراد لکنتی اشاره دارد.

---

زمینه و هدف: نقاطی از حلزون که سلول‏های موئی داخلی و یا فیبرهای عصبی آن غیرفعال شده‏اند را منطقه مرده می‏نامند. هدف از انجام این مطالعه شناسایی مناطق مرده حلزونی در کودکان مبتلا به کم شنوایی حسی عصبی متوسط تا عمیق با استفاده از آزمون نویز یکسان‏ساز آستانه‏ها بود.
روش بررسی: در این مطالعه مقطعی، آزمون نویز یکسان‏ساز آستانه‏ها با استفاده از تمامی فرکانس‏های موجود در لوح فشرده آزمون، روی 30 کودک در محدودۀ سنی 5 الی 14 سال (میانگین 8/2 ± 5/8 سال) انجام شد.
یافته‏ها: در 3/58 درصد از مجموع گوش‏ها، در حداقل یک فرکانس آزمایشی معیار مثبت در تشخیص منطقه مرده به دست آمد. طبقه­بندی بر اساس فرکانس‏های ارزیابی شده نشان داد در 20 درصد فرکانس‏ها معیار مثبت کسب شده است. در 24 درصد نتایج غیرقطعی و در 56 درصد نیز هیچ منطقه مرده‏ای مشاهده نشد. بین نسبت سیگنال به نویز در سطح آستانه فرکانس‏های فاقد منطقه مرده و فرکانس‏های دارای آن اختلاف معنی‏داری مشاهده گردید و اختلاف میانگین آستانه‏های مطلق بین دو گروه نیز در فرکانس‏های 1000 هرتز و پایین‏تر معنی‏دار بود(p<0/05).
نتیجه‏گیری: نتایج این مطالعه نشان داد فراوانی مناطق مرده در کودکان دچار کم شنوایی حسی عصبی، خصوصاً هنگامی که آستانه فرکانس آزمایشی از 70 دسی‏بل فراتر رود، افزایش می‏یابد.

---

زمینه: هدف از این مطالعه بررسی تأثیر تحریکات دهلیزی‏ـ حس عمقی تئوری یکپارچگی حسی در رشد مراحل حرکتی درشت، ظریف، زبان و مهارت‏های فردی‏ـ اجتماعی افراد مبتلا به آژنزیس جسم پینه‏ای بود.
مورد: این تحقیق به‏صورت مطالعه موردی، روی پسر 5/10 ماهه با تشخیص آژنزیس جسم پینه‏ای انجام شد. برای ارزیابی اولیه و تعیین میزان پیشرفت مهارت‏های کودک در هر ماه از آزمون غربالگری رشدی دنورـII  و پایه‏های رشدی استفاده شد. درمان براساس اصول تئوری یکپارچگی حسی، در مدت 20 جلسه، هفته‏ای یک جلسه و هر جلسه یک ساعت انجام شد. این تمرینات مشتمل بر تمرینات حس عمقی، تمرینات دهلیزی خطی و ادامه‏دار روی توپ مخصوص فلج مغزی و تاب بود. پس از انجام مداخله درمانی، سن عملکرد حرکتی درشت، حرکت تطابقی ظریف، زبان و مهارت‏های فردی‏ـ اجتماعی افزایش یافت. همچنین براساس پایه‏های رشدی، حفظ وضعیت مهارت‏های حرکتی درشت مثل نشستن و چهار دست و پا افزایش یافت، غلتیدن کامل به چپ و راست و رها کردن ارادی اشیاء را انجام داد و مدت زمان واکنش کودک به تحریکات شنوایی به کمتر از 2 ثانیه رسید.
نتیجه‏گیری: تحریکات دهلیزی‏ـ حس عمقی تئوری یکپارچگی حسی با بهره‏گیری از قابلیت انعطاف‏پذیری سامانه عصبی تأثیر مثبتی در تسهیل مراحل رشد حرکتی درشت و ظریف، زبان و فردی‏ـ اجتماعی دارند و می‏توان از این تمرینات در اختلالات آژنزیس جسم پینه‏ای استفاده کرد.

---

زمینه و هدف: اختلال تعادل، یکی از تأثیرات غیرشنیداری نویز ناشی از محیط‏های صنعتی است که کمتر مورد توجه قرار گرفته است. در این مطالعه، تأثیرات نویز بر دستگاه دهلیزی کارگران مبتلا به کم‏شنوایی ناشی از نویز با استفاده از دو آزمون پتانسیل‏های برانگیخته دهلیزی و کالریک مورد بررسی قرار گرفت.
روش بررسی: آزمون پتانسیل‏های عضلانی برانگیخته دهلیزی و آزمون کالریک روی 30 مرد مبتلا به کم‏شنوایی ناشی از نویز به عنوان گروه مورد و 30 مرد هنجار (شاهد) در محدوده سنی 30 تا 50 سال انجام شد. شاخص‏های مورد بررسی شامل درصد ضعف طرفی، زمان نهفتگی امواج p13 و n23 و دامنه n23ـ p13بود. آزمون کالریک روی 20 فرد از گروه مورد انجام شد.
یافته‏ها: بین دو گروه، تفاوت معنی‏داری در درصد ضعف طرفی مشاهده نشد(p>0/05). میانگین زمان نهفتگی موج p13 در گوش راست با p=0/003 و در گوش چپ با p=0/01، بین دو گروه تفاوت معنی‏داری را نشان داد، در حالی‏که تفاوت معنی‏دار زمان نهفتگی موج n23 تنها در گوش راست مشاهده گردید(p=0/03). تفاوت بارزی بین دامنه n23ـ p13میان دو گروه، وجود نداشت(p>0/05).
نتیجه‏گیری: احتمالاً در افراد مبتلا به کم شنوایی ناشی از نویز، بخش تحتانی گوش داخلی یکی از مناطق با آسیب‏پذیری بالا است. در کل در این افراد نتایج غیرطبیعی هر دو آزمون پتانسیل‏های عضلانی برانگیخته دهلیزی و کالریک بسیار بیشتر از علائم عملکردی (وقوع سرگیجه) است که می­تواند از جبران مرکزی و قرینه بودن اختلال ناشی شده باشد.

---

زمینه و هدف: خواندن یکی از اساسی‏ ترین مهارت‏های مورد نیاز در عصر حاضر است. بدیهی است که بروز اختلال در آن می‏تواند مشکلات زیادی را برای فرد مبتلا ایجاد کند؛ از این‏رو ارزیابی و تشخیص زودهنگام این اختلال نقش بزرگی را در درمان آن بازی می‏کند. این پژوهش با هدف تعیین میزان شیوع نارساخوانی در دانش‏آموزان پایه‏های اول تا پنجم دبستان و معرفی آزمون سیاهه خواندن برای تشخیص اختلال در دانش‏آموزان مقطع ابتدایی انجام شد.
روش بررسی: در این پژوهش مقطعی 200 نفر دانش‏‏آموز دختر و پسر در 5 پایه تحصیلی از دبستان‏های شهرستان اصفهان در سال تحصیلی 86-1385 به روش نمونه‏گیری تصادفی‏ـ‏چندمرحله‏ای انتخاب شده و با استفاده از آزمون سیاهه خواندن مورد بررسی قرار گرفتند. به‏منظور توصیف اطلاعات به‏دست آمده، از شاخص‏های مرکزی و پراکندگی از نرم افزار SPSS نسخۀ 13 استفاده شد.
یافته‏ها: این بررسی نشان داد که بیشترین میزان شیوع نارساخوانی در دانش‏آموزان پسر پایه اول (25%) و کمترین میزان شیوع در دانش‏آموزان دختر پایه پنجم (صفر درصد) بوده است. به‏طور کلی فراوانی نارساخوانی در 5 پایه تحصیلی 10 درصد بوده که از این میزان 66 درصد مربوط به دانش‏آموزان پسر و 34 درصد مربوط به دانش‏آموزان دختر بوده است.
نتیجه‏گیری: نارساخوانی در دانش‏آموزان پسر بیش از دانش‏آموزان دختر است و آزمون سیاهه خواندن ابزار مناسبی برای تشخیص سریع این اختلال است.