---

طی یک بررسی وسیع (2748 گوش) ، نقاط قطع صدک تودم (1) در آستانه های رفلکس آکوستیک (2) افراد طبیعی و مبتلا به کاهش حسی عصبی با منشاء حلزونی تعیین گردید. تمامی افراد دارای شنوایی قابل اندازه گیری (ANSI-1969≤110 dBHL) در سه فرکانس 500، 1000و 2000 هرتز بودند.وقتی که افت شنوایی بیش از dB55 باشد، آن دسته از مطالعاتی که عدم پاسخ (NR) (3) را در بررسی های خود مد نظر قرار داده بودند، مقادیر قطع بالاتری را نسبت به مطالعات دیگر که عدم پاسخ را در بررسی های خود تاثیر نداده بودند، داشتند" مقادیر قطع صدک نودم را می توان بصورتی کارآمد، جهت شناسایی موارد آسیب ورا حلزونی بکار گرفت مشروط بر اینکه کاهش شنوایی از dB75 فراتر نرود" هنگامی که میزان کاهش شنوایی زیاد باشد( بیش از dBHL75) ART نمی تواند بین گوشهای مبتلا به آسیب ورا حلزونی و حلزونی افتراق بگذارد زیرا در کم شنوایی های زیاد هر دو ماهیت بالینی، همراه با عدم وجود رفلکس هستند.

---

طی یک بررسی وسیع (2748 گوش) ، نقاط قطع صدک تودم (1) در آستانه های رفلکس آکوستیک (2) افراد طبیعی و مبتلا به کاهش حسی عصبی با منشاء حلزونی تعیین گردید. تمامی افراد دارای شنوایی قابل اندازه گیری (ANSI-1969≤110 dBHL) در سه فرکانس 500، 1000و 2000 هرتز بودند.وقتی که افت شنوایی بیش از dB55 باشد، آن دسته از مطالعاتی که عدم پاسخ (NR) (3) را در بررسی های خود مد نظر قرار داده بودند، مقادیر قطع بالاتری را نسبت به مطالعات دیگر که عدم پاسخ را در بررسی های خود تاثیر نداده بودند، داشتند" مقادیر قطع صدک نودم را می توان بصورتی کارآمد، جهت شناسایی موارد آسیب ورا حلزونی بکار گرفت مشروط بر اینکه کاهش شنوایی از dB75 فراتر نرود" هنگامی که میزان کاهش شنوایی زیاد باشد( بیش از dBHL75) ART نمی تواند بین گوشهای مبتلا به آسیب ورا حلزونی و حلزونی افتراق بگذارد زیرا در کم شنوایی های زیاد هر دو ماهیت بالینی، همراه با عدم وجود رفلکس هستند.

---

مطالعه حاضر جهت رسیدن به سه هدف عمده انجام گرفت: 1) بررسی ارتباط بین میانگین آستانه های اصوات خالص انتقال استخوانی و آستانه دریافت کلمات (SRT) انتقال استخوانی در افراد طبیعی. 2) بررسی پایایی و تکرارپذیری آستانه های دریافت کلمات انتقال استخوانی. 3) مقایسه مشخصه های تابع بهره کلامی از طریق انتقال استخوانی با نتایج حاصل از انتقال هوایی. 60 نفر (30 زن و 30 مرد) با شنوایی کاملا طبیعی مورد ارزیابی قرار گرفتند. بررسی داده ها حاکی از آن است که ارتباط بین آستانه های صوت خالص و آستانه دریافت کلمات انتقال استخوانی، پایایی آزمون و نیز تابع بهره کلامی انتقال استخوانی اساسا مشابه نتایج حاصل از انتقال هوایی می باشد.

---

زمینه و هدف: مطالعات حیوانی زیادی صورت گرفته است که رابطه میان میزان منیزیم در پلاسما و آستانه‏های شنوایی به دنبال قرارگیری در معرض نویز طی آن مورد بررسی قرار گرفته است.
یون منیزیم به عنوان فاکتور مهمی در پیشگیری از کم شنوایی ناشی از نویز در حیوانات شناسایی شده است. هدف از این مطالعه کشف آن بوده است که آیا مصرف طولانی مدت یون منیزیم اثر پیشگیرنده در وقوع کم شنوایی ناشی از نویزداراست یا خیر.
مواد و روش‏ها: افراد تحت مطالعه به صورت تصادفی از میان افرادی که به تازگی وارد خدمت سربازی شده و دو ماه آموزش مقدماتی در ارتش را می گذراندند انتخاب شدند. افراد مذکور به صورت یک طرح دو سویه کور توسط منیزیم یا دارونما بررسی گردیدند. ارزیابی آستانه‏ها در همۀ افراد قبل و بعد از مداخله انجام شد. تمامی افراد در دورۀ آزمایشی 8 هفته‏ای در معرض صدای شدید قرار داشتند.
نتایج: تفاوت آماری میان دو گروه تحت درمان با یون منیزیم و دارونما برجسته بود.
بحث و نتیجه گیری: نتایج مطالعه با مطالعات آزمایشگاهی روی حیوانات مطابقت داشته و اثرات حمایتی منیزیم را در پیشگیری از آسیب شنوایی ناشی از نویز در گوش داخلی تأیید می‏کند.

---

به منظور بررسی آستانه شنوایی فرکانس های بالا (10 تا 20 کیلو هرتز) در کودکان دبستانی ممتاز در حوزه سنی 13-7 سال، با استفاده از روش توصیفی و تحلیلی 102 نفر (6 گوش در خلال تحقیق حذف شد) دانش آموز دبستانی ممتاز شامل 51 پسر و 51 دختر هنجار (آستانه شنوایی فرکانس های 250 تا 8000 هرتز <15 دسی بل HL و تمپانومتری هنجار) با دستگاه ادیومتر بلتون 2000 و استفاده از گوشی های Sennheiser HD250 (کالیبره شده با کوپلر 6 سی سی B&K) مورد پژوهش قرار گرفتند. نتیجه این بررسی با نتایچ پژوهشگران دیگر همسان و مشخص گردید بین آزمون اولیه و مجدد، بین آستانه های شنوایی گوش راست با گوش چپ (جز فرکانس 14 کیلوهرتز) و بین آستانه های شنوایی پسران و دختران (به استثنای فرکانس های 16 و 20 کیلو هرتز گوش راست و 10 کیلو هرتز گوش چپ در آزمون مجدد) در این فرکانس ها تفاوت معنی داری از نظر آماری مشاهده نگردید (P>0.05). اختلاف آستانه شنوایی در این فرکانس ها در خلال دو مرحله آزمون اولیه و مجدد 99.74 درصد گوش ها بین 10-0± دسی بل SPL بوده، لذا از نظر بالینی قابل قبول و پاپا می باشد. تحقیقات بعدی را می توان حول کاهش تفاوت های بین فردی، "اعتبار". بررسی اثرات داروهای اتوتوکیسک و نویز روی گروه های سنی گوناگون انجام داد.

---

یکی از موضوعاتی که هنگام تجویز سمعک در مورد تقریباً تمامی بیماران نیازمند سمعک مطرح می شود، انتخاب یک گوشی بودن و یا دو گوشی بودن فیتینگ است. براساس مطالعاتی که توسط محققین مختلف گزارش شده است، فیتینگ دو گوشی مزیتهای قابل توجهی بر فیتینگ یک گوشی دارد. بسیاری از قابلیتهای بالقوه سیستم شنوایی تنها در سایه وجود سمعک در هر دو گوش متجلی می گردد. اهمیت فیتینگ دو گوشی بگونه ای است که در بسیاری از بیماران و در جمعیتهای خاص می تواند شکل گیری بسیاری از تواناییهای سیستم شنوایی نظیر مکان یابی، تضعیف دو گوشی نویز را بطور جدی تحت تاثیر قرار دهد. اطلاع از مبنای علمی و اصول کاربردی این مبحث امری لازم و ضروری است. در مقاله حاضر به اجمال به این موضوع پرداخته شده است.

---

در مطالعه روی 36 فرد دارای شنوایی هنجار در محدوده سنی 18 تا 25 سال برای بررسی تغییر موقت آستانه شنوایی از طریق انتشارات صوتی برانگیخته گذرا از گوش (TEOAEs) مشاهده گرید که نویز می تواند آستانه های تن خالص و دامنه های TEOAEs را تحت تاثیر قرار دهد. زمانی که حلزون گوش، در اثر نویز آسیب می بیند، در مقایسه دو آزمون ادیومتری تن خالص و آزمون TEOAEs، بنظر می رسد که آزمون TEOAE مناسب تر باشد. زیرا این آزمون عینی بوده و تحت تاثیر توجه و هوشیاری فرد آزمایش شونده قرار نمی گیرد و در افراد سخت آزمون نیز قابل ارزیابی است. همچنین، از دقت و سرعت بالایی برخوردار بوده و در یک محیط ساکت، بدون نیاز به اتاق اکوستیک، قابل اجرا می باشد.

---

به منظور بررسی توانایی تشخیص گفتار در حضور نویز، آزمون تشخیص گفتار در حضور نویز در گروهی از کودکان دبستانی مبتلا به اوتیت میانی همراه با افیوژن در سه نسبت سیگنال به نویز 5+، 0 و 5- دسی بل مورد مطالعه قرار گرفت. در این بررسی 60 دختر و پسر دبستانی مبتلا به اوتیت میانی همراه با افیوژن (گروه مورد) و 30 دختر و پسر دبستانی دارای شنوایی هنجار (گروه شاهد) در محدوده سنی 9-7 سال شرکت داشتند (جمعا 180 گوش). متوسط سنی در گروه مورد 8.05 سال و در گروه شاهد 8.25 سال بود. برای کودکان هر دو گروه مورد و شاهد، آزمون تشخیص گفتار در سکوت و در حضرت نویز در سه نسبت سیگنال به نویز انجام شد. نویز مورد استفاده، نویز گفتاری بود که به صورت همان طرفی ارائه شد. نتایج بدست آمده وجود تفاوت معنادار میان کودکان گروه مورد و گروه شاهد را در هر سه نسبت سیگنال به نویز، نشان داد.

---

هدف: این پژوهش بررسی وضعیت شنوایی مبتلایان به بیماری MS قطعی می باشد. نتایج بدست آمده می تواند جهت تایید تشخیصی بیماری و افزایش آگاهی از جنبه های مختلف این بیماری و اقدامات درمانی و توانبخشی در جامعه مبتلایان موثر و مفید باشد.
مواد و روش ها: این پژوهش به صورت سنجشی تحلیلی در زمستان 1379 بر روی 40 نفر از مبتلایان قطعی صورت گرفت که از بین مراجعین به کلینیک MS بیمارستان شهداء تجریش در محدوده سنی 20 تا 45 سال انتخاب شده بودند و هیچگونه سابقه مشکلات اتولوژیک نیز نداشتند. در این پژوهش نتایج آزمون های شنوایی رایج (ART و SDS و SRT و PTA) و آزمون ABR بیماران MS با نتایج حاصله از گروه شاهد یا مقادیر استاندارد در کلینیک شنوایی دانشکده توانبخشی علوم پزشکی ایران مقایسه شدند.
نتایج: در این بررسی میانگین آستانه های شنوایی تون خالص بیماران MS در محدوده های فرکانسی پایین، میانه و بالا در مقایسه با گروه شاهد از نظر آماری تفاوت معنی داری را نشان داد (P<0.05). در آزمون آستانه رفلکس صوتی نیز تفاوت معنی داری بین میانگین این آستانه ها در دو گروه دیده شد. در آزمون های گفتاری تفاوت معنی داری در نتایج بدست آمده از دو گروه مشاهده نشد (P>0.05). در آزمون ABR فقط از نظر زمان نهفتگی مطلق موج V و زمان نهفتگی فواصل بین موجی III-V و I-V تفاوت آماری معنی داری بین دو گره دیده شد. بین میانگین فرکانس های میانه و طولانی شدن زمان نهفتگی مطلق موج V ارتباط معنی داری وجود دارد اما ارتباط بین SDS و ABR و نیز ART و ABR معنی دار نیست.
بحث: نتایج بدست آمده از این مطالعه نشان می دهند که آزمون های ART و PTA و برخی از پارامترهای آزمون ABR می تواند به عنوان یک روش تکمیلی جهت تایید تشخیص بیماری MS در کنار سایر روش های مرسوم (مثل MRI و بررسی VEP و CSF و SEP) و توام با آنها بکار گرفته شوند.

---

هدف: لزوم استفاده از OAE در تشخیص نوروپاتی شنوایی.
روش ها: انجام ایمیتانس ادیومتری، OAE و ABR و مداخله توانبخشی برای سه کودک مبتلا به یرقان نوزادی
نتایج: آزمایش های تمپانومتری و OAE این سه کودک طبیعی بود. ABR آنها مبین اختلال عمده در سیستم شنوایی بود. سمعک های تجویز شده و مداخلات توانبخشی برای هیچ یک مفید نبود.
بحث: 1) OAE به صورت DPOAE) Screening یا TEOAE) بایستی در مجموعه کارهای تشخیص شنوایی شناسی و بیمار یابی قرار گیرد. 2) هرگاه موارد بالینی گویای پدیده های چون هیپوکسی، یرقان، MS، مننژیت و مننگو آنسفالیت باشد اهمیت جایگاه OAE بیشتر خود را می نمایاند. 3) انتخاب موارد انجام کاشت حلزون بی نیاز از دانستن وضعیت OAE نمی باشد. 4) در صورت وجود نوروپاتی شنوایی لزوم پرداختن به دیگر روش های بازتوانی شنوایی ضروری است.

---

زمینه و هدف: ادیومتری فرکانس‏های بالا آزمونی ارزشمند و شاخصی مطلوب برای تشخیص و پایش بسیاری از پاتولوژی های گوش می‌باشد. این مطالعه با هدف بررسی پایایی آستانه شنوایی فرکانس‏های بالا در کودکان 13-7 ساله انجام گرفته است.
روش بررسی: در این مطالعه مقطعی، تعداد 100 نفرکودک (50 پسر و 50 دختر ) 13-7 ساله که دارای آستانه شنوایی هنجار با استفاده از ادیومتر بلتون 2000 و گوشیهای سن هایزر HD 250 با مراجعه به کلینیک اطفال دپارتمان شنوایی‏شناسی دانشکده توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی تهران مورد بررسی قرار گرفتند.
یافته ‏ها: بین آزمون ـ آزمون مجدد ، آستانه‏های شنوایی گوش راست و گوش چپ (به استثنای فرکانس 14 کیلو هرتز) و نیز آستانه‌های شنوایی پسران و دختران (به استثنای فرکانس‌های 16و20 کیلوهرتز گوش راست و 10 کیلو هرتز در گوش چپ در آزمون مجدد) تفاوت معنی‌داری از‌نظر‌آماری‌مشاهده نگردید.
نتیجه ‏گیری : به نظر می‌رسد آزمون ـ آزمون مجدد آستانه ها در 7/99 درصد گوشها ، اختلاف 10-0± دسی بل SPL را در فرکانس‏های بالا نشان داد که از نظر بالینی قابل قبول و پایا می‌باشد.

---

زمینه و هدف: پاسخ‏های پایدار شنوایی آزمون نوینی در مجموعه آزمون‏های شنوایی است. معمولاً برای انجام این آزمون، از فرکانس مدولاسیون  80 هرتز استفاده می‌شود. در این پژوهش، آزمون پاسخ‏های پایدار شنوایی در فرکانس مدولاسیون 40 و 80 هرتز، در افراد بزرگسال مورد بررسی قرار گرفت و نتایج حاصل از آستانه‏یابی در آنها مقایسه شد.
روش بررسی: آزمون پاسخ‏های پایدار شنوایی و آستانه‏های تن خالص روی 30 فرد بزرگسال و در مجموع 60 گوش انجام شد و نتاج آنها در سه گروه شنوایی هنجار، کم‏شنوایی حسی ـ عصبی ملایم و متوسط طبقه‏بندی شد.
یافته‏ها: در هر سه گروه، آستانه‏های پاسخ‏های پایدار شنوایی40 هرتز به آستانه رفتاری نزدیک‏تر بود(p<0/05) و با افزایش میزان کم‏شنوایی، تفاوت بین آستانه رفتاری و پاسخ‏های پایدار شنوایی کمتر می‌شد. میزان همبستگی نیز در  پاسخ‏های پایدار شنوایی  40 هرتز بیشتر بود(p<0/05).
نتیجه‏گیری: در افراد بزرگسال در حالت بیداری، آستانه‏های فرکانس مدولاسیون 40 هرتز به آستانه رفتاری نزدیک‏تر است و آستانه‏گیری در این فرکانس مدولاسیون نتایج بهتری نسبت به 80 هرتز را در پی دارد.

---

زمینه و هدف: نقاطی از حلزون که سلول‏های موئی داخلی و یا فیبرهای عصبی آن غیرفعال شده‏اند را منطقه مرده می‏نامند. هدف از انجام این مطالعه شناسایی مناطق مرده حلزونی در کودکان مبتلا به کم شنوایی حسی عصبی متوسط تا عمیق با استفاده از آزمون نویز یکسان‏ساز آستانه‏ها بود.
روش بررسی: در این مطالعه مقطعی، آزمون نویز یکسان‏ساز آستانه‏ها با استفاده از تمامی فرکانس‏های موجود در لوح فشرده آزمون، روی 30 کودک در محدودۀ سنی 5 الی 14 سال (میانگین 8/2 ± 5/8 سال) انجام شد.
یافته‏ها: در 3/58 درصد از مجموع گوش‏ها، در حداقل یک فرکانس آزمایشی معیار مثبت در تشخیص منطقه مرده به دست آمد. طبقه­بندی بر اساس فرکانس‏های ارزیابی شده نشان داد در 20 درصد فرکانس‏ها معیار مثبت کسب شده است. در 24 درصد نتایج غیرقطعی و در 56 درصد نیز هیچ منطقه مرده‏ای مشاهده نشد. بین نسبت سیگنال به نویز در سطح آستانه فرکانس‏های فاقد منطقه مرده و فرکانس‏های دارای آن اختلاف معنی‏داری مشاهده گردید و اختلاف میانگین آستانه‏های مطلق بین دو گروه نیز در فرکانس‏های 1000 هرتز و پایین‏تر معنی‏دار بود(p<0/05).
نتیجه‏گیری: نتایج این مطالعه نشان داد فراوانی مناطق مرده در کودکان دچار کم شنوایی حسی عصبی، خصوصاً هنگامی که آستانه فرکانس آزمایشی از 70 دسی‏بل فراتر رود، افزایش می‏یابد.

---

زمینه و هدف: در شنوایی شناسی بالینی ارزیابی هر گوش به‏طور جداگانه مستلزم اطلاع نسبت به کاهش بین‏گوشی است بنابراین هدف کلی از این پژوهش بررسی کاهش بین‏گوشی در مورد محرک گفتاری فارسی در افراد طبیعی 25ـ18 ساله می‏باشد.
روش بررسی: پژوهش حاضر با استفاده از یک بررسی مقطعی‏ـ‏تحلیلی در 50 فرد هنجار 25ـ18 ساله با شنوایی طبیعی که شامل 25 زن و 25 مرد بود در دانشکده توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی تهران صورت گرفت. در این بررسی آستانه دریافت گفتار با و بدون ارائه نویز با استفاده از روش نزولی ارزیابی می‏گردید سپس میزان کاهش بین‏گوشی برای کلمات اسپوندایک فارسی با استفاده از گوشی رو گوشی  TDH-39 محاسبه می‏گردید.
یافته‏ها: در این پژوهش میانگین کاهش بین‏گوشی گفتاری 25/3±06/53 دسی‏ًبل به‏دست آمد. بین میانگین کاهش بین‏گوشی گفتاری در زنان (dB40/3±24/52) و مردان (93/2±88/53) اختلاف معنی‏داری مشاهده نشد(p>0/05).کمترین مقدار کاهش بین‏گوشی گفتاری در زنان و برابر 45 دسی‏بل به‏دست آمد و بیشترین مقدار کاهش بین‏گوشی گفتاری در مردان و برابر 60 دسی‏بل بود. در ضمن مشخص گردید زبان مادری نیز روی میزان کاهش بین‏گوشی گفتاری تأثیر ندارد.
نتیجه‏گیری: در ارزیابی‏های گفتاری فارسی کمترین میزان کاهش بین‏گوشی گفتاری را می‏توان 45 دسی‏بل در نظر گرفت ولی برای تعمیم نتایج نیاز به بررسی در تعداد نمونه‏های بیشتر می‏باشد.

---

زمینه و هدف: در حالی که در اکثر مبتلایان به وزوز می ‎ توان درجاتی از آسیب شنوایی را مشاهده کرد، درصد کمی از مراجعه‏کنندگان به درمانگاه ‎ های گوش، گلو و بینی و مراکز ارزیابی شنوایی را نیز افرادی تشکیل می ‎ دهند که با وجود آستانه ‎ های شنوایی هنجار از ابتلا به وزوز گوش شکایت می ‎ کنند. مطالعۀ حاضر به‏منظور درک بهتر از دلایل احتمالی بروز پدیدۀ وزوز و با هدف بررسی تغییرات احتمالی در عملکرد ساختارهای شنوایی ساقۀ مغز در افراد دچار وزوز مزمن و برخوردار از آستانه ‎ های شنوایی هنجار انجام شد.

روش بررسی: روش بررسی این پژوهش به‏صورت مقطعی‏ـ‏مقایسه‏ای بود و در مجموع ۵۲ گوش، ۲۶ گوش با وزوز و ۲۶ گوش بدون وزوز، مورد بررسی قرار گرفتند. مؤلفه‎های پاسخ برانگیختۀ ساقۀ مغز از جمله زمان نهفتگی و دامنۀ امواج در دو گروه تعیین شد.

یافته‎ها: اختلاف میانگین زمان نهفتگی مطلق امواج I ، III و V بین دو گروه کمتر از ۱/۰ میلی‏ثانیه بود که از نظر آماری تفاوت معنی‏داری نداشت. همچنین در مقادیر زمان نهفتگی بین‏قله ‎ ای امواج I-III ، III-V و I-V در دو گروه اختلاف معنی‏داری مشاهده نشد. تنها نسبت دامنۀ V/I در گروه مبتلا به وزوز به ‎ طور معنی‏داری بزرگ‏تر بود(p=۰/۰۴).

نتیجه‏گیری: به نظر می ‎ رسد تغییراتی که در دامنۀ امواج به ‎ ویژه امواج انتهایی ‎ تر، ایجاد می‏شوند می‏تواند به‏عنوان نشانه ‎ ای از تغییرات پلاستیک فعالیت نورون‏ها و نقش احتمالی آن در ایجاد وزوز در افراد با شنوایی هنجار در نظر گرفته شود.