---

زمینه و هدف: مطالعات حیوانی زیادی صورت گرفته است که رابطه میان میزان منیزیم در پلاسما و آستانه‏های شنوایی به دنبال قرارگیری در معرض نویز طی آن مورد بررسی قرار گرفته است.
یون منیزیم به عنوان فاکتور مهمی در پیشگیری از کم شنوایی ناشی از نویز در حیوانات شناسایی شده است. هدف از این مطالعه کشف آن بوده است که آیا مصرف طولانی مدت یون منیزیم اثر پیشگیرنده در وقوع کم شنوایی ناشی از نویزداراست یا خیر.
مواد و روش‏ها: افراد تحت مطالعه به صورت تصادفی از میان افرادی که به تازگی وارد خدمت سربازی شده و دو ماه آموزش مقدماتی در ارتش را می گذراندند انتخاب شدند. افراد مذکور به صورت یک طرح دو سویه کور توسط منیزیم یا دارونما بررسی گردیدند. ارزیابی آستانه‏ها در همۀ افراد قبل و بعد از مداخله انجام شد. تمامی افراد در دورۀ آزمایشی 8 هفته‏ای در معرض صدای شدید قرار داشتند.
نتایج: تفاوت آماری میان دو گروه تحت درمان با یون منیزیم و دارونما برجسته بود.
بحث و نتیجه گیری: نتایج مطالعه با مطالعات آزمایشگاهی روی حیوانات مطابقت داشته و اثرات حمایتی منیزیم را در پیشگیری از آسیب شنوایی ناشی از نویز در گوش داخلی تأیید می‏کند.

---

آسیب شنوایی ناشی از نویز زمانی رخ می‏دهد که صدای بسیار بلند از سیستم شنوایی انتقال یافته و به سطوح بالاتر برسد. این مسئله در اثر عواملی چون شلیک گلوله یا قرارگیری در معرض صدای نسبتاً شدید رخ می‏دهد. آسیب شنوایی ناشی از نویز که به دنبال ضربۀ صوتی باعث آسیب دائم سلول‏های مویی حلزون می‏شود. این نوع از آسیب‏های شنوایی معمولاً به واسطه اصوات انفجار، صدای شدید طبل و یا آتش‏بازی به‏وجود می‏آید.در عین حال، شدت صدا، مدت زمان قرار گیری در معرض صوت انفجاری و آستانه‏های شنوایی فرد پیش از قرار گیری در معرض صدای بلند، فاکتورهای مهمی در میزان آسیب حاصله در اثر نویزمی‏باشند. در اینجا مروری بر مطالعات متعدد انجام شده در حیطه مذکور خواهیم داشت.