---

کیست ارکنوئید: این کیست یک ناهنجاری مادرزادی در مجاورت فضای تحت ارکنوئید است. غشاء آن از سلول‏های ارکنوئید و کلاف‏های کلاژن چند لایه شکل گرفته که حاوی مایع مغزی نخاعی می باشد. اگرچه ممکن است تقریباً در هر جای از محور عصبی دیده شود. معمول ترین محل، شیار سیلوین و حفره جمجمه ای میانی است. مادر زادی بودن کیست های ارکنوئید بر پایه بروز معمول آن در کودکی پیشنهاد شده است.

---

زمینه و هدف: حساسیت شنوایی برای نوازندگان از اهمیت بسیاری برخوردار است. زیرا موسیقی بلند می تواند سبب کاهش شنوایی شود. هدف از این مطالعه تأثیر موسیقی بر نتایج ادیومتری تن خالص و آزمونهای گسیلهای صوتی گذرای گوش و گسیلهای صوتی حاصل اعوجاج گوش در نوازندگان سازهای زهی بوده است.
روش بررسی : این مطالعه مورد ـ شاهد روی 15 نوازنده سازهای زهی یعنی30 گوش با سابقه نوازندگی بیشتر از 10 سال و 15 فرد با شنوایی هنجار (30 گوش) در کلینیک شنوایی شناسی دانشکده توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام گرفت. جامعه مورد بررسی از جنس مذکر و در محدوده سنی30-20 سال بودند. نمونه ها تحت اتوسکپی، ادیومتری ایمیتانس و ادیومتری تن خالص در محدوده فرکانسی 16000-250 هرتز قرار گرفتند. سپس آزمون گسیلهای صوتی گذرای گوش و گسیلهای صوتی حاصل اعوجاج گوش در هر دو گروه مورد - شاهد انجام شد. 
یافته ها: در ادیومتری تن خالص، تفاوت معنی داری بین دوگروه درآستانه های فرکانس‏ها ی مورد آزمایش مشاهده نشد.
درآزمون گسیلهای صوتی گذرای گوش، تفاوت معنی داری بین دوگروه درپاسخ کلی ودامنه های گسیلهای صوتی گذرای گوش در فرکانس‏ها ی مورد آزمایش دیده شد. در آزمون گسیلهای صوتی حاصل اعوجاج گوش ، تفاوت معنی‌داری بین دو گروه در دامنه گسیلهای صوتی حاصل اعوجاج گوش بر حسب زوج فرکانس‏ها ی f₁ و f₂  مشاهده نشد.
نتیجه گیری : نوازندگی می‌تواند گسیلهای صوتی گذرای گوش را تحت تأثیر قرار دهد در حالیکه بر نتایج ادیومتری تن خالص و آزمون گسیلهای صوتی حاصل اعوجاج گوش تأثیری ندارد. بنابراین آزمون گسیلهای صوتی گذرای گوش می‌تواند در برنامه های حفاظت شنوایی و برای ردیابی ضایعه حلزونی متعاقب مواجهه با نویز ناشی از نوازندگی مفید واقع شود.

---

زمینه و هدف: پاسخ‏های پایدار شنوایی آزمون نوینی در مجموعه آزمون‏های شنوایی است. معمولاً برای انجام این آزمون، از فرکانس مدولاسیون  80 هرتز استفاده می‌شود. در این پژوهش، آزمون پاسخ‏های پایدار شنوایی در فرکانس مدولاسیون 40 و 80 هرتز، در افراد بزرگسال مورد بررسی قرار گرفت و نتایج حاصل از آستانه‏یابی در آنها مقایسه شد.
روش بررسی: آزمون پاسخ‏های پایدار شنوایی و آستانه‏های تن خالص روی 30 فرد بزرگسال و در مجموع 60 گوش انجام شد و نتاج آنها در سه گروه شنوایی هنجار، کم‏شنوایی حسی ـ عصبی ملایم و متوسط طبقه‏بندی شد.
یافته‏ها: در هر سه گروه، آستانه‏های پاسخ‏های پایدار شنوایی40 هرتز به آستانه رفتاری نزدیک‏تر بود(p<0/05) و با افزایش میزان کم‏شنوایی، تفاوت بین آستانه رفتاری و پاسخ‏های پایدار شنوایی کمتر می‌شد. میزان همبستگی نیز در  پاسخ‏های پایدار شنوایی  40 هرتز بیشتر بود(p<0/05).
نتیجه‏گیری: در افراد بزرگسال در حالت بیداری، آستانه‏های فرکانس مدولاسیون 40 هرتز به آستانه رفتاری نزدیک‏تر است و آستانه‏گیری در این فرکانس مدولاسیون نتایج بهتری نسبت به 80 هرتز را در پی دارد.

---

زمینه و هدف: پاسخ پایدار شنوایی روشی نوین برای تخمین آستانۀ شنوایی به‏ویژه در جمعیت سخت‏آزمون است. اطلاعات کمی در خصوص آستانۀ پاسخ پایدار شنوایی راه استخوانی به ‎ ویژه در افراد کم ‎ شنوا وجود دارد. هدف پژوهش حاضر، تعیین و مقایسۀ پاسخ پایدار شنوایی راه استخوانی در افراد با شنوایی هنجار و مبتلا ‎ به کاهش شنوایی حسی بود.

روش بررسی: مطالعۀ مقطعی حاضر روی ۱۰ فرد با شنوایی هنجار و ۱۰ فرد مبتلا ‎ به کاهش شنوایی حسی در محدودۀ سنی ۳۰-۱۵ سال، انجام شد. پاسخ پایدار شنوایی و ادیومتری تن خالص در پاسخ ‏به محرک راه استخوانی در فرکانس ‎ های ۵۰۰ و ۲۰۰۰ هرتز در هر دو گروه ثبت شد.

یافته‏ها: در هر دو گروه بین آستانۀ ادیومتری تن خالص و پاسخ پایدار شنوایی راه استخوانی اختلاف معنی‏دار آماری وجود نداشت. تفاوت بین آستانۀ رفتاری و پاسخ پایدار شنوایی هم در افراد با شنوایی هنجار، هم در مبتلایان به کاهش شنوایی حسی، در فرکانس ۵۰۰ هرتز بیشتر از ۲۰۰۰ هرتز بود و این اختلاف از نظر آماری معنی‏دار بود (به ‎ ترتیب ۰۳۳/۰=p و ۰۱۷/۰=p). مقایسۀ تفاوت بین ادیومتری تن خالص و پاسخ پایدار شنوایی راه استخوانی بین دو گروه اختلاف معنی‏دار آماری نشان ‎ داد(۰۰۱/۰=p).

نتیجه‏گیری: در هر دو گروه مورد مطالعه، اختلاف بین آستانۀ پاسخ پایدار شنوایی و ادیومتری راه استخوانی از ‎ نظر آماری معنی‏دار نبود پاسخ پایدار شنوایی راه استخوانی با افزایش افت شنوایی و افزایش فرکانس، به آستانۀ رفتاری نزدیک‏تر می ‎ شود.

---

زمینه و هدف: بیماری دیابت، به واسطه اختلال در سوخت و ساز گلوکز خون، سبب بروز نارسایی‏های قابل توجهی در دستگاه‏های مختلف بدن همچون شنوایی و تعادل می‏شود. بیماران مبتلا به دیابت، از علائمی نظیر وزوز و گیجی شکایت دارند. این مطالعه با هدف بررسی تأثیرات احتمالی دیابت نوع I و II را بر دستگاه شنوایی و تعادل انجام گرفت.

روش بررسی: در این مطالعه مقطعی، پاسخ‏های شنوایی و تعادل دو گروه ۱۵ نفره مبتلا به دیابت شیرین نوع I و II در محدودۀ سنی ۵۰-۴۰ سال به‏ترتیب با میانگین سنی و انحراف معیار ۸۰/۴۳ و ۲۴۶/۴، ۱۳/۴۸ و ۹۷۳/۲، و ۱۰ فرد هنجار ۵۰-۴۰ ساله با میانگین سنی و انحراف معیار ۳۰/۴۵ و ۴۴۸/۴، با استفاده از آزمون ادیومتری تن خالص و پاسخ‏های عضلانی برانگیختۀ دهلیزی مورد بررسی و مقایسه قرار گرفتند.

یافته‏ها: نتایج آزمون ادیومتری تن خالص در هر دو گروه مبتلا به دیابت نوع I و II در محدودۀ هنجار به‏دست آمد. در مقابل، مقایسۀ دامنۀ پاسخ‏های عضلانی برانگیخته از دهلیز میان گروه هنجار و بیماران مبتلا به دیابت، نشان‏دهندۀ اختلافات آماری معنی‏دار بود(p<۰/۰۵).

نتیجه‏گیری: می‏توان گفت که در بیماران مبتلا به دیابت نوع I و II ، علی‏رغم به‏دست آمدن پاسخ‏های هنجار دستگاه شنوایی، پاسخ‏های دستگاه دهلیزی در وضعیت هنجاری نبوده و نشان‏دهندۀ درگیری اندام‏های انتهایی دستگاه دهلیزی و مسیر مرکزی مربوط به آن هستند.