---

مقدمه: عوامل آندوژنیک و اگزوژنیک متعددی موجودند که موجب تفاوت استعداد آسیب‏پذیری افراد در مقابل صدای رسیده به حلزون می‏شوند. به‏طور مثال خصوصیات گوش خارجی و میانی افراد، عواملی که بر انتقال اکسیژن مؤثرند، میزان اکسیژنی که حلزون دریافت می‏کند، رنگ پوست، بیماری‏های فردی، موقعیت ذهنی یا میزان توجه افراد به سر و صدا، مدت زمان قرارگیری در معرض نویز و شدت آن، هیجانات شنوایی قبلی، سن فرد و در مطالعۀ حاضر ما اثر عوامل مختلف آندوژنیک و اگزوژینک بر میزان افت شنوایی دائم یا موقت حاصل از نویز و ضربه صوتی را در سربازان قدیمی در همدان مورد بررسی قرار دادیم.
نتایج: بر طبق این مطالعه مشخص شد:-‏ سربازان قدیمی مبتلا وزوز گوش بیش از سایر بیماران فاقد وزوز، به افت شنوایی دچار می‏شوند.- قرارگیری طولانی مدت در معرض نویز محیط جنگ و شدت بالای صدا به بدتر شدن وضعیت شنوایی در سربازانی که بیشتر در جنگ حضور داشته‏اند، منتهی می‏گردد.- میزان افت شنوایی در افراد دچار عفونت‏های گوش میانی یا اوتیت میانی و یا افراد دارای سابقه فامیلی افت شنوایی بیش از افراد فاقد موارد مذکور بود.

بحث و نتیجه‏گیری: یافته‏های حاصل از این مطالعه نشان می‏دهد عوامل مختلف پاتوژنیک و غیرپاتوژنیک بر میزان افت شنوایی حاصل از نویز تأثیر می‏گذارد. این یافته‏ها در تأیید سایر مطالعات صورت گرفته در این زمینه است.

---

گزارشاتی مبنی بر آسیب سیستم دهلیزی در اثر قرار گرفتن در معرض نویز، در حیوانات آزمایشگاهی وجود دارد. یافته‏های بالینی نیز نتایجی در رابطه با اختلالات سیستم دهلیزی در افراد دچار افت شنوایی ناشی از نویز و کارگران محیط‏های صنعتی و افرادی که در معرض انفجار بوده‏اند، نشان داده‏اند. بررسی‏های انجام شده روی حیوانات آزمایشگاهی نشان داد که در اثر نویز، کریستای آمپولا دچار بیشترین آسیب می‏شود، اما تغییراتی نیز در ماکولای اتریکول و ساکول مشاهده شده است. این تغییرات در اثر فشار اکوستیکی روی لابیرنت دهلیزی ایجاد شده‏اند. نتایج آزمون‏های ارزیابی عملکرد دهلیز در افراد دچار افت شنوایی ناشی از نویز، کاهش مهمی را در رفلکس چشمی دهلیزی نشان داد (p=0/05).همچنین نتایج، کاهش جبران مرکزی متقارن را نشان می‏داد که با افت شنوایی متقارن در گروه مورد مطالعه مرتبط بود.ارتباطات آماری معنی‏داری در بین میانگین کم‏شنوایی ناشی از نویز، کاهش رفلکس چشمی دهلیزی و ضعف طرفی کالریک مشاهده شد (P=0/01) این ارتباطات ممکن است وجود یک مکانیسم مشترک برای ضایعات ناشی از نویز حلزون و دهلیز را نشان دهد.

---

متداول‏ترین عامل کم‏شنوایی در بزرگسالان، قرارگیری در برابر نویز، اثرات سن، تعامل نویز و اثرات سن و تعامل نویز با سایر متغیرها می‏باشد. خصوصیات فردی از جمله عواملی است که در میزان کم‏شنوایی ناشی از نویز مؤثر می‏‏باشد.در حیطه حفاظت شنوایی، شناخت متغیرهایی که مستقیماً بر دستگاه شنوایی مؤثر بوده و یا به‏عنوان عوامل مستعدکننده کم‏شنوایی در حضور نویز مطرح می‏باشند، بسیار حائز اهمیت است.در این مقاله 3 پارامتر اساسی ذیل مورد بررسی قرار گرفته است:‏‏پارامترهای فیزیکی-پارامترهای غیر شنوایی-‏پارامترهای شنوایی

---

هدف: مطالعه و بررسی شدت و محتوای طیفی گروهی از اسباب بازیها به عنوان منبع آلودگی صوتی
مواد و روش ها: پژوهش مقطعی حاضر روی 184 اسباب بازی انجام گردیده است. این اسباب بازیها به طور تصادفی از فروشگاههای اسباب بازی در مناطق مختلف شهر انتخاب شده و در 10 گروه دسته‌بندی گردید. اندازه‌گیری نویز آنها در فاصله 2 ، 25 و 50 سانتی متری از سر با استفاده از dBA صورت گرفت. پرصداترین اسباب‌بازی هر گروه جهت آنالیز فرکانسی بصورت اکتاو‌باندی انتخاب گردید.
یافته ها: بیشترین شدت نویز در فاصله 2 سانتی متری مربوط به تفنگهای اسباب بازی با میانگین dBA 112 و محدوده dBA 127-100 بوده و کمترین شدت مربوط به جغجغه ها با میانگین dBA 84 و محدوده dBA 95-74 بوده است. سطح نویز هنگام افزایش فاصله از 2 به 25 سانتی متری نسبت به 25 به 50 سانتی متر، غیر از 2 مورد به طور معنی داری کاهش می یافت. آنالیز فرکانسی نویزها حاکی از وجود انرژی در محدوده مؤثر شنوایی بود. در بسیاری از اسباب بازی ها انرژی در محدوده فرکانس های میانی و زیر تمرکز داشت.
نتیجه گیری: سطح نویز ناشی از اسباب بازیها قابل توجه بوده و در بسیاری از موارد فراتر از dBA 90 بوده است. محتوای طیفی اسباب بازیها حاکی از تمرکز در فرکانسهای میانی و بالا در بسیاری از موارد بود. بنابراین اسباب بازیها به عنوان یک منبع آسیب شنوایی مطرح هستند و لازم است مورد توجه قرار گیرند.