این بررسی بر روی 80 بیمار که طی 5 تا 7 سال گذشته تحت مداوای کری ناگهانی قرار گرفتند، انجام شد. تاریخچه، یافته های آزمایشگاهی و نتایج الکترونیستاگموگرافی و ادیومتری تن خالص، همگی در نظر گرفته شدند" در صورت وجود نتایج غیر طبیعی در ENG ، بررسیها مجدداً انجام شد، وضعیت گوش و حلق و بینی (ORL) تمام بیماران مورد ارزیابی مجدد قرار گرفت و از تمامی آنها ادیومتری بعمل آمد. به هنگام بروز عارضه، این هشتاد بیمار از نظر عوامل خطرساز متداول قلبی عروقی (ریسک فاکتورها) فرقی با جمعیت طبیعی نداشتند و در هیچیک از آنان علائم عفونت ویروسی دیده نمی شد. (نمونه سرمهای مقایسه ای به فواصل 2 هفته گرفته شده بود، بررسیهای روتین از نظر آنتی ژنهای متداول ویروسی به عمل آمده بود)، حدود 31 نفر از این عده که همگی دچار کم شنوایی حاد بودند، در بررسیهای الکترونیستاگمورگرافی ( آزمون کالریک دو حرارته - 30 و 44 ) ناهنجاریهای متفاوتی همچون نیستاگموس خودبخودی ( P.N) ، تحریک پذیری کم (HE) و فزونی جهتی (DP) از خود نشان دادند. با وجود گذشت 7-5 سال، 20 نفر از این 31 بیمار هنوز در آزمایش E.N.G نتایج غیرطبیعی نشان می دادند" تنها یک نفر نپستاگموس وضعیتی داشت، اما هیچیک سرگیجه سوئرکیتو نداشتند. بیمارانی که نتایج غیرطبیعی در ENG نشان می دادند بهبودی بسیار ناچیزی از نظر SRT داشتند در صورتیکه بیماران با ENG طبیعی پیشرفت تقریباً قابل توجهی (p<0/05) را نشان می‏دادند.

این گزارش تشریح وضعیت یک زن سفیدپوست 33 ساله است، که دچار سانحه تصادف با وسیله نقلیه موتوری شده. قبل از حادثه، بیمار از سلامتی کامل برخوردار بوده و سابقه صدمات سر، ضایعات نورولوژیک، مشکلات اتولوژیک و سرگیجه نداشته است. سانحه به‏هنگام رانندگی روی داده و بیمار در مورد بیهوشی بعد از تصادف مطمئن نیست اما به‏خاطر می‏آورد که احساس گیجی شدید و سردرگمی داشته، و قادر به تشخیص موقعیت خود نبوده است. وی با وجود استفاده از کمربند ایمنی دچار صدمه در ناحیه پیشانی شده است.بلافاصله بعد از حادثه احساس وجود درد در گردن داشته، و بعد از مراجعه به بیمارستان و انجام رادیوگرافی به‏‎طور سرپایی، مرخص گردید.روز بعد بیمار با شکایت مجدد از گیجی، عدم تعادل، تهوع و درد گردن به اورژانس بیمارستان مراجعه نموده و با انجام رادیوگرافی‏های بیشتر از بیمارستان مرخص می‏شود؛ با این توصیه که به متخصص ارتوپدی مراجعه کند. پس از مراجعه به متخصص ارتوپدی برای انجام کشش و ارزیابی بیشتر در بیمارستان بستری می‏شود.