---

تومور عصب هشتم یا اکوستیک نورینوما درصد زیادی از تومورهای زاویه پلی-مخچه ای را شامل می شوند. این تومور از نظر هیستولوژی خوش خیم گزارش شده است. چنانچه تومور بیش از حد بزرگ شود می تواند علایم نورولوژیک، مانند عدم تعادل با منشاء مخچه ای، ادم پاپی، اختلال عملکرد سایر اعصاب جمجمه ای و ... را به همراه داشته باشد. اکوستیک نورینوما معمولا به صورت یکطرفه ظاهر می شود و علایم ادیولوژیک آن نیز از افت شنوایی یک طرفه حکایت می کند. اما در مورد تومورهای بزرگ، علایم می تواند به صورت دو طرفه هم تظاهر نماید. که بالطبع نتایج ارزیابی های شنوایی را تحت تاثیر قرار می دهد. در گزارش حاضر یک مورد بیمار 31 ساله مبتلا به اکوستیک نورینوما در گوش راست معرفی می شود که در ارزیابی های شنوایی آن علاوه بر اختلال در گوش راست، تغییراتی نیز در آزمون اصوات خالص، اکوستیک رفلکس و ABR گوش چپ مشاهده می گردد.

---

امروزه صدا بخش مهمی از زندگی روزمره ما را تشکیل می‏دهد و آسیب‏های ناخواسته و نامطلوب ناشی از آن در محیط و محل کار به اختلالات روانی و فیزیکی متعددی در انسان منجر گشته است. این مسئله کارایی افراد را نیز تا حد زیادی کاهش می‏دهد. از آنجا که ارتعاشات مکانیکی ملکول‏های هوا به انتقال صدا منتهی می‏شود و با توجه به ارتعاشات بسیار آسیب زننده صوت در اشیاء و ابزارهای محیط، تصمیم به مطالعه نویز و ارتعاشات حاصل آن گرفتیم .با این مقدمه، حوزه مدیریت نیروگاه شهید مدحج به منظور حفاظت کارکنان اتاق فرمان، طرح پیشنهادی خود را جهت محدود و کنترل نمودن صدا اعلام نموده است که بر قالب مقالۀ حاضر مطرح می‏گردد.

---

زمینه و هدف: بیماری پارکینسون نوعی از اختلال پیش‏روندۀ عصب‏شناختی است که به سبب کاهش قابل توجه ترشح دوپامین در مغز ایجاد می‏شود. اصلی‏ترین و شایع‏ترین علامت اختلال گفتاری در پارکینسون که از نوع دیزآرتری است، کاهش وضوح گفتار است. نظر به این که کاهش وضوح گفتار به نوعی بازگوکنندۀ آسیب به جنبه‏های اکوستیک است، پژوهشگران اخیراً به مطالعۀ رابطۀ بین این دو پرداخته‏اند. پژوهش حاضر با هدف بررسی اکوستیکی واکه‏های گفتار افراد مبتلا به پارکینسون و عادی انجام شده است.

روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع تحلیلی و به‏صورت مقطعی انجام شده است. در این بررسی نمونۀ صدای ۱۸ مرد مبتلا به پارکینسون و ۱۸ مرد عادی در محیط بدون صدا جمع‏آوری و با استفاده از نرم‏افزار praat تجزیه و تحلیل شد. برای بررسی تفاوت میان داده‏ها آزمون‏های t مستقل و من‏ویتنی مورد استفاده قرار گرفت.

یافته‏ها: متغیرهای مورد بررسی در دو گروه مورد مطالعه تفاوت‏های معنی‏دار نشان دادند. در واکه‏های افتاده F1-F0 بیماران نسبت به افراد عادی کاهش معنی‏دار نشان داد(p<۰/۰۰۱) همچنین در واکه‏های افراشته F2 -F1 بیماران نسبت به افراد عادی کاهش معنی‏دار نشان داد(p<۰/۰۵).

نتیجه‏گیری: نتایج حاکی از اثر پارکینسون بر ویژگی‏های اکوستیک گفتار این افراد است و با استفاده از رویکرد اکوستیکی به‏طور دقیق می‏توان این تفاوت‏ها را سنجید و کاهش وضوح گفتار را اندازه‏گیری کرد.

---

زمینه و هدف: وجود عوامل خطر و مطالبات صوتی متفاوت در آموزگاران به‌عنوان بزرگ‌ترین کاربران حرفه‌‌ای صوت سبب بروز شکایت‌های صوتی متفاوت می‌شود. با توجه به ماهیت چندبعدی‌ صوت، هدف از این مطالعه ارزیابی اکوستیک و ادراکی صوت آموزگاران و مقایسۀ نتایج آن بین آموزگاران با شکایت‌های صوتی کم و زیاد بود.

روش بررسی: در این مطالعۀ مقطعی‏ـ‏مقایسه ‌ ای، ۶۰ آموزگار زن به‌صورت نمونۀ دردسترس از دبیرستان‌های دخترانه شهرستان ساری انتخاب و براساس امتیاز شکایت صوتی به دو گروه شکایت صوتی کم و زیاد تقسیم شدند. پرسش‏نامۀ خودارزیابی صوت در انتهای روز کاری توسط آموزگاران تکمیل شد. همچنین صدای آموزگاران در انتهای روز کاری در تکالیف کشش واکه، خواندن متن و گفتار محاوره‌ای ضبط و ارزیابی ادراکی با نیمرخ GRBAS توسط دو گفتاردرمانگر و ارزیابی اکوستیک با نرم‌افزار Praat روی شاخص‌های فرکانس پایه، شدت، آشفتگی فرکانس و آشفتگی شدت انجام شد. نتایج ارزیابی‌های اکوستیک و ادراکی بین دو گروه آموزگاران مقایسه شد.

یافته‌ها: فقط نتایج خودارزیابی صوت بین آموزگاران با شکایت‌های صوتی کم و زیاد تفاوت معنی‏دار داشت(p<۰/۰۵) اما نتایج ارزیابی اکوستیک و شنیداری‏ـ‏ادراکی بین دو گروه تفاوت معنی‏داری نشان نداد.

نتیجه‌گیری: با وجود شیوع بالای مشکلات صوت در آموزگاران، نمود آن برحسب میزان شکایات و شیوه‌های ارزیابی متفاوت است. با توجه به این‌که آموزگاران با شکایات صوتی زیاد تنها در ارزیابی‌های مراجع‌محور انحرافات معنی‏دار بیشتری را نسبت به گروه با شکایات کم نشان دادند احتمالاً علت این امر ادراک متفاوت دو گروه از ویژگی‌های صوتی خودشان ‌است. این نتایج از توجه به خودارزیابی‌ها در فرآیند بالینی مشکلات صوت حمایت می‏کند.