---

زمینه و هدف: متعاقب محرومیت زودهنگام بینایی، شبکه عصبی درگیر در پردازش اطلاعات فضایی شنوایی سازماندهی مجدد عمیقی را نشان می‏دهد. به‏منظور بررسی این فرایند، پتانسیل‏های وابسته به رخداد، اطلاعات دقیقی در زمینه الگوهای زمانی فعالیت عصبی همراه با فرایندهای درکی و شناختی فراهم می‏نمایند. در مطالعه حاضر مقایسه زمان نهفتگی و دامنه پتانسیل P300 شنوایی در افراد بینا و نابینای زودهنگام انجام گرفته است.
روش بررسی: در این مطالعه مقطعی، پتانسیل P300 شنوایی به‏روش تحریک متفاوت با استفاده از دو محرک تن‏برست 1000 و 2000 هرتز در 40 نفر بینا و 19 فرد نابینای زودهنگام در محدوده سنی 25ـ18 سال ثبت شد.
یافته‏ها: میانگین زمان نهفتگی پاسخ P300 افراد نابینای زودهنگام کمتر از افراد بینا به‏دست آمد که این اختلاف از نظر آماری معنی‏دار بود(p=0/00) اما میانگین دامنه پاسخ P300 در دو گروه تفاوتی نشان نداد(p>0/05).
نتیجه‏گیری: کاهش زمان نهفتگی پتانسیل P300 در افراد نابینای زودهنگام در مقایسه با افراد بینا نشان می‏دهد که احتمالاً پردازش خودکار و طبقه‏بندی اطلاعات در افراد نابینا به‏دنبال جبران حسی سریع‏تر است و به نظر می‏رسد به‏دلیل ساخت‏پذیری عصبی سرعت پردازش و توجه شنوایی در افراد نابینا بیشتر است.